🌸فضيلت ماه رجب
🔎 از حضرت رسول خدا (ص) روايت شده كه ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهي در فضيلت به آن نمي رسد و قتال با كافران در اين ماه حرام است و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امّت من است كسي كه يك روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خشنودي بزرگ خدا گردد و غضب الهي از او دور گردد و دري از درهاي جهنّم بر روي او بسته گردد.
🔎 از حضرت امام موسي بن جعفر عليه السلام منقولست كه : هر كه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنّم يكساله راه از او دور شود و هر كه سه روز از آن را روزه دارد، بهشت او را واجب گردد.
🔎 از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقولست كه : حضرت رسول (ص) فرمود كه : ماه رجب ماه استغفار امّت من است پس در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را اصّب مي گويند زيرا كه رحمت خدا در اين ماه بر امّت من بسيار ريخته مي شود پس بسيار بگوئيد اَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ .
🔎 حضرت امام جعفرصادق عليه السلام فرمود : … هر كه يك روز ازآخر اين ماه روزه بدارد خدا او را ايمن گرداند از شدّت سكرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كه دو روز از آخر اين ماه روزه دارد بر صراط به آساني بگذرد و هر كه سه روز آخر اين ماه را روزه دارد، ايمن گردد از ترس بزرگ روز قيامت و از شدّتها و هولهاي آن روز و برات بيزاري از آتش جهنّم به او عطا كنند.
📚مفاتيح الجنان ، صفحات۲۱۹ و۲۲۰
↬
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دردمو بی درمونه.....🥺
.
✅چرا جاذبه‌های کوچک و گذرای این دنیا برای انسان از حلاوت ماندگار آخرت بیشتر است؟
✍️حجت الاسلام و المسلمین عاملی: علتش یک چیز است، چون شیرین‌تر از آن را نچشیده! طبیعت انسان به لذت و شیرینی متمایل است، اگر شیرین‌تر از آن به دستش برسد دیگر به این لذت‌های کوچک اعتنا نمی‌کند.
مشکل اینجاست که ذائقه برخی از ما با این آلودگی‌ها تنظیم شده و جایی برای لذت‌های بزرگ ندارد. برای درک و چشیدن لذت محبت الهی باید انسان بود. انسانیت اسم نیست، محتواست. انسان کامل یعنی صورت عینی قرآن است و قرآن هم صورت کتبی انسان کامل است.
.
🔴داستان مرحوم حاج مومن و شهید دستغیب رحمة الله علیه
✍خدا رحمت کند مرحوم حاج مومن را که خیلی فوق العاده بود و داستانهای عجیبی داشت. از دوستان مرحوم شهید دستغیب اعلی الله مقامه الشریف بود. با ایشان نجف آمده بود. در جلسه¬ای با آقای دستغیب که من هم خدمتشان بودم. یکی از دوستان به آقای دستغیب گفت: آقا یک از داستانهای حاج مومن را بفرمایید. آقای دستغیب اعلی الله مقامه به حاج مومن گفت: قصه شیراز را بگو. ایشان گفتند: شب جمعه¬ای بود و آقای دستغیب مشغول دعای کمیل بودند. دعای کمیل که تمام شد به ایشان گفتم: آقا! می‌خواهیم برویم بیرون مشهد تو بیابان‌ها خلوتی بکنیم. گفتند: برویم آقا، وسایل، چای را برداشتیم، تابستان بود هوا مهتابی و بسیار عالی بود.
رفتیم به طرف کوه و آنجا نشستیم و چایی درست کردیم و در مورد توحید و ولایت صحبت می‌کردیم. شب از نصفه گذشت. آقای دستغیب مشغول نماز شب شان شدند و من هم دراز کشیدم و دستم را زیر سرم گذاشتم و در مورد عظمت حضرت حق و خلقت موجودات فکر می‌کردم. یک مرتبه دیدم مثل اینکه از بالای کوه یک کسی پایین می‌آید، با خودم گفتم هر که می‌خواهد باشد، کمی‌صبر کردم یکدفعه دیدیم یک شیر است، آمد و مقابل آقای دستغیب ایستاد و فقط در چشم های ایشان نگاه می¬کرد، آقا هم مشغول نماز شب بودند و اصلا اعتناء نکردند، بعد سراغ من آمد و پایم دراز بود سرش را طرف پای من آورد، من پایم را تکان ندادم، مقداری پاهای من را بو کرد و سرش را بلند کرد و رفت.
-
چشمم‌ازدیدن‌صحنِ‌تونداردسیری
گنبدومرقدوگلدسته،عجب‌تصویری:)💛!'
.
یک نکته از امام و عالِم!
امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌فرمایند: کسی که خود را رهبر و پیشوای مردم قرار می دهد، پس باید ابتدا به آموزش خود بپردازد، قبل از اینکه بخواهد دیگران را آموزش دهد؛ و نیز قبل از آن‌که به زبانش مردم را تربیت کند، باید با رفتارش آنها را تربیت نماید؛ و کسی که آموزگار و مربی خود است، بیشتر سزاوار تجلیل است تا کسی که دیگران را آموزش می‌دهد و تربیت می‌کند
نهج البلاغه، ص۴۸۰، حکمت ۷۳
آیت الله بهجت(رحمة الله عليه): مهم‌ترین وظیفه اهل علم اصلاح نفس است، چرا که رسیدن به اهداف اجتماعیِ مقدّس تنها از این مسیر میسّر است. کسی که خود مؤدب به آداب اسلامی نشده و با مذاق اهل بیت (علیهم السلام) آشنا نبوده و تهذیب خویش را سر لوحه کارهایش قرار نداده باشد، اگر در جایگاه تأدیب و تدبیر امور مردم قرار گیرد، جز وزر و بال برای خود عایدی ندارد.
اگر خودمان را اصلاح کنیم، به تدریج همه بشر اصلاح می‌شود
صفحه ۷۳ کتاب حضرت حجّت
.
✅ماه رجب ماه درخواست ظرفیت و فرصتی برای تطهیر قلوب است
✍️هفتمین ماه از سال هجری قمری ماه رجب نام دارد که نباید فضیلت آن را به بوته فراموشی سپرد زیرا در میان ماه‌های دوازده‌گانه، ماه رجب از حرمت و قداست خاصی برخوردار میباشد. فرا رسیدن این ماه، نعمت بزرگی است که باید از آن بهره فراوان برد و نگذاریم شب‌ها و روزهایش، با غفلت سپری شود. عبادت و نیایش، نماز و روزه، دعا و صلوات و سرانجام به یاد خدا بودن و تذکر در این ماه خجسته، لذتی دیگر دارد. حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در خصوص ابعاد معنوی ماه رجب می‌فرمایند: ماه رجب، ماه درخواست ظرفیت است، درست است که بعضی از کارهای بدی که کردیم از ما ظرفیت را گرفته است ولی ظرفیت‌‌ده، همچنان بخشنده است لذا از او ظرفیت طلب کنید، استحقاق طلب کنید، لیاقت طلب کنید و بعد از خداوند مسئلت کنید که به این ظرفیت، پاسخ مثبت بدهد و مظروف را عطا کند.
ایشان با بیان حدیثی از حضرت امام باقر علیه السلام بیان داشتند: حضرت امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: «لا سلامة کسلامة القلب» هیچ سلامتی همانند سلامت دل نیست. انسان، اگر قلب انسان، سالم بود انسان را کنترل می‌کند و اصولاً قلب را قلب گفتند برای اینکه دائماً در تقلّب است، کارِ قلب، تحوّل، تقلّب و انقلاب است، و اگر آدم این را بخواهد نرم کند و به جای خود بنشاند، صبر می‌خواهد؛ اگر او به جای خود نشست همه شئون زیرمجموعه خود را خوب مدیریت می‌کند. یکی از مشکلات قلب هرزه را گرفتار شدن در دام اعتیاد و امثال آن دانستند و بیان داشتند: اینکه می‌بینید بعضی‌ها گرفتار اعتیادند، بعضی گرفتار هرزگی‌اند سرّش آن است که این قلب، هرزه شده اگر این در بسته نباشد این قفل هرز بشود این راه باز است هر خاطره‌ای بخواهد رخنه کند باز است اما اگر در بسته باشد انسان توان آن را دارد که در حوزه داده‌های خود ارزیابی کند، تصمیم بگیرد، مدیریت کند، مدبّریت کند و به مقصد برسد.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی ماه پربرکت رجب را فرصتی برای تطهیر قلوب دانستند و بیان داشتند: راز خلقت، عبادت است و اصل عبادت این است که انسان در همه شئون زندگی بنده خداوند سبحان باشد و برای این بندگی یک راز و رمزی است که وجود مبارک پیامبر (صلوات الله علیه و آله) فرمودند، انسان طرزی باید با خداوند متعال سخن بگوید که گویا او را می‌بیند. حضرت آیت الله جوادی آملی با تاکید بر اینکه انسان باید گوهر هستی خود را بشناسد، بیان داشتند: انسان اگر گوهر هستی خود را شناخت، خود را ارزان نمی‌فروشد؛ چیزی که غیر لقای حق و غیر ابدی باشد و انسان را رها کند و افسوسش بماند این در شأن انسان نیست، اگر شناخت که این گوهر، ابدی است، باید برای تهیه ره توشه ابدی، زادراه ابدی، مرکب ابدی و راحله ابدی فکر کند.
↬
🌺 پیشنهاد برای مادران محترم دارم
✍استاد علیرضا #پناهیان:حدیث کساء را بخوانید و ترجمۀ فارسی آن را به عنوان قصّه به فرزندان خود یاد بدهید. چون بچه‌ها قصّه‌های بدون تنش و درگیری را دوست دارند. قصّۀ حدیث کساء را برای بچه‌های خودتان بخوانید و تجربه کنید. جالب اینجاست که بچه‌ها دوست دارند همان قصه‌های قبلی را دوباره برای آنها تکرار کنید، چون با آن اُنس پیدا می‌کنند.
قصّۀ حدیث کساء حادثۀ تلخی ندارد که بچه بدش بیاید، ضمن اینکه در این قصه خانواده وجود دارد، خصوصاً که محور داستان هم پدربزرگ خانواده است و بچه‌ها به لحاظ روانشناسی این را دوست دارند.
این داستان سرشار از لطف، زیبایی، صفا و صمیمیت است و خواندش هم خیلی سفارش شده است.وقتی این بچه بزرگ شد، اگر به او بگویید که امام حسین(ع) مظلوم واقع شده، غم دلش را خواهد گرفت و ارتباط قشنگی ایجاد خواهد کرد.
البته دقت کنید که از همان کودکی نباید بچه‌ها را با غم‌های اهل‌بیت(ع) آشنا کنید، بلکه با حدیث کساء آشنا کنید که سراسر شادی و محبت و صمیمیت است.الان باید در همۀ خانه‌ها قصه‌ها و اشعار مختلفی با موضوع حدیث کساء برای بچه‌ها وجود داشته باشد که مادرها برای بچه‌های خود بخوانند
.
🌼اگر هر روز به مرگ فکر کنیم چه می‌شود؟
✍️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی: یک روز پادشاهی به درباریانش گفت: یک گوسفند دارم که میخواهم آن را به یکی از شما بسپارم که تا سال آینده از آن نگهداری کند و سال بعد بدون اینکه ذرّهای تغییر کرده و چاق یا لاغر شده باشد، به همین وضع امروز به من بازگرداند. همه گفتند این شدنی نیست، چون اگر به آن علف بدهیم، چاق می‌شود و اگر ندهیم، لاغر می‌شود. اما فرد دانایی از بین آنها قبول کرد و سال آینده گوسفند را نزد امیر آورد و همه دیدند که ذرّهای تغییر نکرده است!
امیر از او پرسید: برای من توضیح بده چه کردی؟ آن فرد دانا گفت: من هر روز هر چه گوسفند علف میخواست به او میدادم که بخورد، ولی در پایان روز، یک بار یک گرگ را از جلوی او عبور میدادم و با دیدن گرگ تمام گوشتهایی که در اثر خوراکیها بر تن گوسفند اضافه شده بود، آب میشد. این است که بعد از یک سال، گوسفند ذرّهای تغییر نکرده است. خداوند هم با دوستان اهل بیت علیهم السّلام همین کار را می‌کند.
یعنی آنچه از لذّتهای دنیوی و گناهانی که در اثر گرایش به دنیا مرتکب می‌شود را با جلوه‌های مرگ از قبیل: فقر و بیماری و آبروریزی و که هر چند وقت یک‌بار برای او پیش میآورد، زائل می‌کند و در نتیجه در پایان عمر او را همانطور از دنیا به آخرت منتقل می‌کند که روز اوّل تولّد وارد دنیا کرده بود. اما اگر دوست اهل بیت علیهم السّلام خودش هر روز مقداری به مرگ فکر کند و حساب کار خود را بکند، دیگر نیازی به پیش آمدن این بلاها برای پاک شدنش در زندگی نخواهد بود.
📚مصباح الهدی، تألیف استاد مهدی طیّب