🔸صمیمیت در خدمت آموزش
آموزش از ضروری‌ترین و حیاتی‌ترین نیازهای بشر است؛ به طوری‌که اگر آموزگاران و آموزش‌دهندگان به صورت شبانه‌روزی برای تمهید و تدارک پایه‌ها و فضاهای آموزشی تلاش کنند، گزافه نیست اگر بگوییم، هنوز هم کارهایِ نیمه‌تمام بر جای می‌ماند.
از اتفاق‌های خوبی که به تجربه ثابت شده، «همراهی صمیمت و آموزش» جهت کشف استعدادها و دعوت از آنان در وسط میدان است؛ میدان‌هایی که خالی مانده، و یا اگر پُر است، اما دُر نیست.
دُرهایی که هستند اما مسئولانی که نیستند؛ نیستند تا جوانِ حزب اللهیِ میدان‌دار و میدان‌خواه را بیابند؛ اگر هم کسانی دغدغه کشف استعدادهایِ نوجوانان و جوانان را دارند، اما به دنبالِ آموزشی عاری از تواضع و صمیمیت هستند؛ در انتها کاری ابتر و رشدهایی ناقص تولید می‌شود.
در گروه‌ها و تشکل‌هایی که آموزش هست اما صمیمیت نیست، تلاش هست اما تقوا نیست، نتیجه‌ها همواره عکس می‌شوند و عکس‌ها همواره پر تنش.
مقصود از صمیمیت، کنار رفتن احترام، ادب و اخلاق نیست؛ بلکه آمدنِ تقوا، تواضع و خودبین نبودن است؛ چرا که مفاهیمِ تقوا، تواضع و اخلاص از واژه «صمیمیت» تراوش می‌شوند.
صمیمیتی به این معنا، همواره باید در خدمت آموزش قرار بگیرد، تا موتور محرک آن و اعضای آن باشد؛ صمیمیتی که به نظر میرسد می‌توان سراغ آن را در گعده‌های مدادالفضلاء گرفت.
#پی‌نوشت:
از برگزاری سلسله نشست‌های نویسندگان، ایجاد فرصت‌های آموزش و تبادل اندیشه‌ها در فضایی صمیمی، از دست‌اندرکاران و دلسوزانِ عرصه قلم و رسانه صمیمانه سپاسگزاریم.
ان‌شاءالله برگزاری این نشست‌ها در آینده‌ای نزدیک پُلی برای موفقیت‌ها شود.
✍ علی کردانی
#فرهنگی
#آموزش
@baraneghalam
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
🔸چگونگی بازیابی جبهه‌انقلاب در انتخابات۱۴۰۰
انگار همین دیروز بود که در انتخابات سال ۹۶ رای خود را به صندوق انداختیم، و پس از آن همه تبلیغات و دسیسه‌های رسانه‌ای عاقبت‌های تلخی برای ملت عزیزمان رقم خورد.
هرچه بود و هرچه شد، گذشت؛ اما اینکه بگوییم گذشته‌ها گذشته، از یک سو سخنی بسیار ناروا است؛ چرا که اگر جبهه انقلاب و به ویژه گفتمان انقلاب به معنای واقعی کلمه نخواهد و یا نتواند تغییراتی اساسی و مردم‌پسندانه در خود ایجاد نماید، باز هم شاهد «گذشته‌هایِ همیشه گذشته» خواهیم بود.
شاهد صف‌های بی‌انتها، حرف‌های پر‌مدعا و خلاصه «تا قیامت مذاکره» خواهیم بود؛ البته مقصود از مذاکره حتما پشت میز نشستن و صحبت کردن نیست، مقصود تفکر «مذاکره‌ای و انتظاری» است.
جبهه انقلاب برای یک‌بار هم که شده باید از گذشته‌های خود عبرت بگیرد و با دست پُر، ادبیات نو، و مردم‌خواهیِ صریح به میدان بیاید؛ مثلاً کاندیدایِ نهایی انقلاب در انتخابات ۹۶ هرچند خوب گفت، اما با نهایت احترام، آن کشکش، غلبه، مردم‌خواهی و کاربلدیِ‌گفتمانی و احترامی کوبنده را فاقد بود؛ گفتمان انقلابی نباید منحصر در بیانِ آرمان‌های انقلاب و ائتلاف انقلابی باشد؛ بلکه این گفتمان با حفظ آرمان‌ها و شعارها، باید همواره مردم‌پسند و مردم‌گیر باشد، مخاطب سیما یا مخاطب صدا باید عمقِ دلسوزی و روحِ تغییر را در صدای کاندید و نماینده انقلاب به‌تمامه احساس کند.
نه فقط گفتار، بلکه جاذبه رفتاری و پاسخی روشن داشتن برای آینده مبهمی که مسئولان امروزی آن را در دل مردم نهادند باید داشت.
بنابراین نیروها و طرفدارانِ رسانه‌ای و میدانی انقلاب هم باید از تبلیغاتی که جنسِ دوقطبی سازی و رویکردی تخریبی و دفعی داشته باشد دست بردارند، تا موجب ناامیدی مردم و رای‌دهی لج‌بازانه نشوند.
در هر صورت جبهه انقلاب باید با لباسی نو و گفتمانی نوین وارد بر کارزار انتخابات شود؛ باید به گونه‌ای حاضر شود تا احیانا ماهی‌گیری‌ها و موج پراکنی‌هایِ کاندیداهای رقیب، تبدیل به سکان‌‌داری، میدان‌داری و امتیازگیری انقلابی‌ها شود.
البته چگونه بازیافتن جبهه انقلاب مباحثی گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌طلبد، اما به نظر میرسد در سال‌های اخیر و به خصوص دو انتخابات اخیر_سال ۹۲ و ۹۶_ ردپای گفتمان‌هایِ رد‌گم‌کُنانه و گفتمان‌هایِ مدرنِ کاذب در مغلوبیتِ جبهه خودی به مشام همگان رسیده باشد؛ به همین دلیل محور را باید «لباس‌ِ نو و گفتمانِ نو» قرار داد؛ گفتمانی که با تکیه بر آرمان‌ها دارای چهره‌ای جذاب و مردمی باشد.
✍ علی کردانی
#سیاسی
#انتخابات_۱۴۰۰
@baraneghalam
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
🔻اخلاق انتخاباتی (۱)
🔸مناظراتی در تراز نظام اسلامی
اخلاق و اخلاق‌مداری در میدان‌های گوناگون توسط اصناف و افراد مختلف معنا و مصداق می‌یابد. ترویج اخلاق هم چیزی نیست که منحصر به انتشار چند کتاب، برگزاری جلسات موعظه و یا محافل خصوصی باشد؛ هرچند که مطالعه و شرکت در جلسات اخلاقی مقدمه و راهکاری جهت ارتقای اخلاق و کیفیت آداب اجتماعی در جامعه است.
اما آیا میدان اخلاق را می‌توان توسعه داد و آن را به عرصه سیاست کشاند؟ چرا که ادعای «سیاستِ ما مثلِ دیانتِ ما» را به یدک کشیده‌ایم و همواره از آن سخن گفته‌ایم؛ البته که در اصل خود سخنی درست و بجاست؛ اما واژه‌ها و عناوین اخلاقی همچون تهمت نزدن، سخن چینی نکردن، دروغ نگفتن، برای هر هدفی از هر راهی نرفتن و هر حرفی را نگفتن، آن‌گاه تحقق حقیقی می‌یابد که پلان‌ها و سکانس‌های رسانه‌ای بتوانند آن را به تصویر بکشانند.
مناظرات و گفتگوهای سیاسی که چند سالی است قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران جایگاهی پیدا کرده، می‌تواند یکی از میدان‌های بسیار مهم و اثرگذار در پیشرفت اخلاق‌مداری و توسعه فرهنگ اجتماعی در جامعه باشد.
صحبت‌های یک نظام اسلامی آن‌گاه در بین مردم جایگاه خواهد یافت، که خودش و داعیانش بتوانند جلوه‌گاهی از اخلاق باشند.
آن زمان که یک کاندیدا قضاوتی را نسبت به یک رقیب انتخاباتی در رسانه‌ای ملی مطرح می‌نماید در حالی که آن قضاوت و نسبت‌دهی ثابت نشده و هنوز جایگاهِ قضایی و اثباتی خود را پیدا نکرده است، باید بداند که در همان حین و با طرح آن گفتار، رشته‌های اخلاق‌مداری در جامعه از هم گسسته و مانند یخی آب می‌شود.
آن زمان که یک نامزد انتخاباتی با دو چشم خود به دوربین زُل زده و در منظر میلیون‌ها مخاطبِ رسانه‌ای دروغ پراکنی می‌کند باید بداند که در همان حین جامعه اسلامی را چند درجه از رتبه اخلاقی خود به زیر آورده است.
اینکه هر چهار سال در رسانه ملی شاهد دروغ‌ها، تهمت‌ها، بدصحبتی، تندصحبتی و تخریب‌هایِ بی‌دلیل باشیم، فارغ از اینکه چه فردی یا چه جناحی پیروز انتخابات باشد، اما این جامعه اسلامی است که پس از اتمامِ مناظرات دچار «تنزّل اخلاقی و بازندگی» خواهد شد؛ در صورتی که نظام اسلامی در هر حال، بایستی الگو و پیروز انتخابات باشد.
بی‌تردید مناظرات چهره‌ای از یک نظام اسلامی است که تلاش برای زیبا نشان دادن این چهره، تلاش برای زیبایی قامت یک نظام اسلامی است.
فارغ از پیروزی هر جناح یا گفتمانی در انتخابات ۱۴۰۰، پیروزی اخلاق و اسلام در اولویت قرار دارد و صحنه‌ی مناظرات باید به صحنه‌ی مودت، وحدت، سبقت برای خدمت و تلاش برای تزریق امید باشد و از آن طرف نباید انتخابات را به صحنه‌ای خلوت، سبقت برای ریاست و ناامیدی مردم تبدیل نماییم.
بنابراین نامزدهای انتخاباتی و طرفداران آن‌ها باید به دنبال ایجاد حس نشاط و امید در مردم باشند، به این سبب باید به صحبت‌ها و انگیزه‌های تبلیغاتی خودشان بیش از پیش دقت نمایند؛ تا مناظرات را به مخاطره‌‌ای علیه نظام اسلامی تبدیل نکنند؛ بلکه مناظرات بتواند شیوه‌ای از نشان دادنِ جمعی از خادمان ملت برای سبقت در خدمت باشد.
✍ علی کردانی
#سیاسی
#مناظرات
#انتخابات۱۴۰۰
@baraneghalam
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
🔻توجه:
«باران قلم» صرفاً به مطالب سیاسی نمی‌پردازد؛ بلکه سعی دارد تا به اقتضای موضوعات روز، همراهی اجتماعی داشته باشد؛ مثلاً همراهی اجتماعی در ایام انتخابات، بوسیله «یادآوری‌های اخلاقی» و «پرداختن به موضوعات سیاسی» با نگاهِ اخلاق‌مدارانه است.
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
🔻رهبر معظم انقلاب اسلامی در نشست تصویری با نمایندگان مجلس شورای اسلامی؛ (۱۴۰۰/۰۳/۰۶)
🔹هر وقت نامزدها به توهین و تهمت و تخریب روی آوردند کشور ضرر کرد.
🔹برنامه‌ی مخالفین هم که ما تا حدودی اطلاع داریم به جان هم انداختن طرفدارهاست.
🔹ملاحظات اخلاقی جداً رعایت بشود.
#پی‌نوشت: 👇👇👇👇👇
🔻گم شدن راه‌ها و چاه‌ها
با نزدیک شدنِ روزهای گرم انتخابات، خبرگزاری‌ها و کانال‌ها، تحلیل‌ها و برداشت‌های خود از جریانات و افراد مختلف را پوشش می‌دهند؛ به نظر میرسد که گاهی مراعات اخلاق از سویِ نامزدها و برخی طرفداران آن‌ها به اضمحلال رفته و در جریانِ سیطره اهداف، «راه‌ها و چاه‌ها» گم می‌شود.
در این برهه، مؤمنین به خصوص اهالی علم؛ لازم است قدمی یا قلمی حتی کوچک، در راستای «یادآوری‌های اخلاقی» در هیاهوهای‌ِ گفتمانی و رسانه‌ای برداشته و «عَلَمِ خفته اخلاق» را در سرزمین مرده سیاست بر پا دارند.
✍ علی کردانی
و من الله توفیق.
@baraneghalam
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
🔸از این رو تلاش بر این است تا یادآوری‌هایِ اخلاقی_انتخاباتی طی چند شماره با عنوان «هواداری یا هواخواهی؟!» تقدیم محضر مخاطبان شود.
🔻توجه:
عزیزان می‌توانند در جهت یاریِ «گفتمان اخلاقی» و «یادآوری‌هایِ اخلاقی» در عرصه سیاست؛ عکس‌نوشت‌ها و مطالب اخلاقی که در کانال گذاشته می‌شود را، به کانال‌ها و گروه‌ها ارسال بکنند.
✍ علی کردانی
و من الله توفیق.
@baraneghalam
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
🔻هواداری یا هواخواهی (۱)؟!
✍ علی کردانی
#شایعه‌سازی
#شکایت_به_اهلِ_تقوا
#انتخابات
#اخلاق_در_سیاست
@baraneghalam
🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺