❇ تفســــــیر ❇
آخرین سخن درباره قوم یهود
نَتَقْنا از ماده نَتْق (بر وزن قَلْع) در اصل، به معنى کندن چیزى از جایش و به سوى دیگرى پرتاب کردن است، به زنانى که زیاد فرزند مى آورند نیز ناتق مى گویند; زیرا به آسانى فرزند را از محیط رحم جدا کرده و به خارج مى گذارند.
این آیه آخرین آیه اى است که در این سوره پیرامون زندگى بنى اسرائیل سخن مى گوید و در آن سرگذشت دیگرى را به جمعیت یهود یادآور مى شود، سرگذشتى که هم درس عبرت است و هم دلیل بر سپردن یک پیمان، مى فرماید: به خاطر بیاورید هنگامى که کوه را بالاى سر آنها قرار دادیم، آن چنان که گوئى سایبانى بر سر آنها بود (وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ کَأَنَّهُ ظُلَّةٌ).
آن چنان که آنها گمان بردند بر سرشان سقوط خواهد کرد (وَ ظَنُّوا أَنَّهُ واقِعٌ بِهِمْ).
وحشت و اضطراب سراسر وجودشان را گرفت و به تضرع افتادند.
در همان حال به آنها گفتیم: آنچه را از احکام به شما داده ایم با جدیت و قوت بگیرید (خُذُوا ماآتَیْناکُمْ بِقُوَّة).
و آنچه در آن آمده است به خاطر داشته باشید تا پرهیزگار شوید (وَ اذْکُرُوا ما فیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ).
از کیفر خدا بترسید و به پیمان هائى که در آن از شما گرفته ایم عمل کنید.
🌼🌼🌼
این آیه، با تفاوت مختصرى در سوره بقره آیه ۶۳ گذشت، هنگامى بود که موسى(علیه السلام) از کوه طور باز مى گشت و احکام تورات را با خود مى آورد.
هنگامى که وظایف واجب و دستورات حلال و حرام را به قوم خود اطلاع داد، آنها تصور کردند عمل به این همه وظائف کار مشکلى است و به همین جهت بناى مخالفت و نافرمانى را گذاردند.
در این هنگام، قطعه عظیمى از کوه بالاى سر آنها قرار گرفت آنها چنان در وحشت فرو رفتند که دست به دامن موسى(علیه السلام)زدند، موسى(علیه السلام) در همان حال گفت: اگر پیمان وفادارى به این احکام ببندید، این خطر برطرف خواهد شد، آنها تسلیم شدند، در پیشگاه خدا سجده کردند و بلا از سر آنها گذشت.
(تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۱، سوره مبارکه اعراف)
sapp.ir/basijnews.khorasan_razavi
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌺بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌺
«وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ»
و (به خاطر بیاور) زمانى را که پروردگارت از صلب فرزندان آدم، ذریّه آنها را برگرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت. (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آرى، گواهى مى دهیم.» (خداوند چنین فرمود، مبادا) روز رستاخیز بگویید: «مااز این، غافل بودیم. (و از پیمان فطرى بى خبر ماندیم)».
(سوره مبارکه اعراف/ آیه ۱۷۲)
sapp.ir/basijnews.khorasan_razavi
آیه ۱۷۲ سوره مبارکه اعراف
استاد پرهیزگار
sapp.ir/basijnews.khorasan_razavi
ارسال شده از سروش+:
❇ تفســــــیر ❇
پیمان نخستین و عالم ذر
آیات فوق در حقیقت اشاره اى به توحید فطرى و وجود ایمان به خدا در اعماق روح آدمى است و به همین جهت بحث هائى را که در آیات گذشته این سوره در زمینه توحید استدلالى بوده است تکمیل مى کند.
گر چه در تفسیر این آیه بحث ها و گفتگوهاى فراوان و داغى در میان مفسران به راه افتاده، و احادیث گوناگونى در این باره وارد شده، ولى ما سعى مى کنیم، نخست تفسیر اجمالى آیه، و بعد مهم ترین بحث هاى مفسران و سپس انتخاب خودمان را به طور فشرده و مستدل در اینجا بیاوریم.
خداوند روى سخن را در این آیه به پیامبر(صلى الله علیه وآله) کرده، نخست چنین مى فرماید: به خاطر بیاور موقعى را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم ذریه آنها را بر گرفت و آنها را گواه بر خویشتن نمود و از آنها پرسید: آیا من پروردگار شما نیستم؟ آنها همگى گفتند: آرى، گواهى مى دهیم (وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى شَهِدْنا).
🌼🌼🌼
ذُرِّیَّة چنان که دانشمندان لغت گفته اند، در اصل به معنى فرزندان کوچک و کم سن و سال است. ولى غالباً به همه فرزندان گفته مى شود، گاهى به معنى مفرد و گاهى به معنى جمع استعمال مى گردد اما در اصل، معنى جمعى دارد.
درباره ریشه اصلى این لغت احتمالات متعددى داده شده است: بعضى آن را از ذَرْء (بر وزن زرع) به معنى آفرینش مى دانند بنابراین مفهوم اصلى ذُرِّیَّة با مفهوم مخلوق و آفریده شده برابر است.
و بعضى آن را از ذَرّ (بر وزن شرّ) که به معنى موجودات بسیار کوچک همانند ذرات غبار و مورچه هاى بسیار ریز مى باشد دانسته اند، از این نظر که فرزندان انسان نیز در ابتداء از نطفه بسیار کوچکى آغاز حیات مى کنند.
سومین احتمال که درباره آن داده شده، این است که از ماده ذَرْو (بر وزن مرو) به معنى پراکنده ساختن گرفته شده و این که فرزندان انسان را ذریّه گفته اند به خاطر آن است که آنها پس از تکثیر مثل، به هر سو در روى زمین پراکنده مى شوند.
پس از آن به هدف نهائى این سؤال و جواب و گرفتن پیمان از فرزندان آدم در مسأله توحید اشاره نموده، مى فرماید: این کار را خداوند به این جهت انجام داد که در روز قیامت نگوئید ما از این موضوع (توحید و شناسائى خدا) غافل بودیم (أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنّا کُنّا عَنْ هذا غافِلینَ).
(تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۲، سوره مبارکه اعراف)
sapp.ir/basijnews.khorasan_razavi