عمل خالص آن عملی است که انتظار تشکر از خلق خدا و غیر خدا در آن نباشد/ «نیت» بالاتر از عمل و در حقیقت خود عمل است/ بالاترین جلوه احترام به کتاب‌الله، ورود قرآن به زندگی است

وقتی انسان بفهمد که ما سوی الله فقر محض‌اند، هیچ محض‌اند، تعبیر مرحوم علامه نسبت به انسان این است که الانسان عجز کله، جهل کله، فقر کله، اینها را انسان بفهمد، دیگر ریا و برای خلق خدا کار کردن معنا پیدا نمی کند، چون می داند هر چه هست اوست و غیر او هر چه هست به اوست و از اوست و از خود چیزی ندارد.

امام حسين عليه السلام در دعای عرفه وقتی توسل پیدا می کند، عرض می کند: أتوسّل إلیک بفقری، من فقرم را آوردم، هیچ بودنم را آوردم. اینها برای انسان اگر باور بشود و اینها را در ذهنش مرور کند و با اینها انس بگیرد، کیفیت عمل او هم بالا می رود.

ضربة علی یوم الخندق أفضل من عبادة الثقلین، ثقلین در اینجا یعنی جن و إنس، یک ضربت امیرالمومنین(عليه السلام)، این بالاتر و برتر است از عبادت همه جن و إنس، گفتند این مال آن اخلاص امیرالمومنین(عليه السلام) است، او در منتهای ظهور عبودیت و بندگی بوده، این است که ضربت او بالاتر از عبادت همه جن و انس است.

از امام صادق عليه السلام نقل شده است: 🌺الْعَمَلُ الْخَالِصُ الَّذِي لَا تُرِيدُ أَنْ يَحْمَدَكَ عَلَيْهِ أَحَدٌ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ، 🌺عمل خالص آن عملی است که شما انتظار تشکر از خلق خدا و غیر خدا را نداشته باشی، 🌹اگر هیچ انتظاری نداشتی، لذا خیلی از این کارهایی که در محیط خانه در روابط بین همسری رخ می دهد، این می تواند نشان دهد که این خدماتی که مرد ارائه می دهد یا این کارهایی که از ناحیه زن انجام می گیرد، خالص هست یا نه؟ 🤔✍الْعَمَلُ الْخَالِصُ الَّذِي لَا تُرِيدُ أَنْ يَحْمَدَكَ عَلَيْهِ أَحَدٌ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ،👈 این خیلی مهم است، هیچ توقعی انسان نداشته باشد، تنها کاری که انسان انجام میدهد این است که وظیفه عبودی من چیست؟ وظیفه بندگی اش را انجام دهد. حالا دیگران تشکر کنند، شعار لَه بدهند یا شعار علیه، خیلی مسئله مهمی است.🙏

در یک روایت دیگر هست که "وَ النِّيَّةُ أَفْضَلُ مِنَ الْعَمَلِ" نیت بالاتر از عمل است، بعد مطلب را اوج می دهند "أَلَا وَ إِنَّ النِّيَّةَ هِيَ الْعَمَل" اصلا نیت همان عمل است و عمل چیزی جز نیت نیست، چون اگر من همین حرف زدنم برای خدا نباشد، هیچ است، نماز ما برای خدا نباشد حتی اسقاط تکلیف هم نمی کند، اگر نماز ریایی باشد، نماز باطل است، روزه ما باطل است، حجمان باطل است. اولش می گویند قصد قربت. کف اخلاص را باید همه اعمال ما داشته باشد.

مرحوم آيت الله بهجت می فرمایند که امام(ره) برای من نقل کردند که مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم حائری فرمودند: اهل تسنن عترت را رها کردند و تنها کتاب را گرفتند یعنی قرآن را گرفتند و در احترام به آن کوشا شدند، شما همین سعودی را ببینید، بهترین قرآن‌ها را چاپ می کنند، کسانی هم که حج رفتند نگاه کنید قرآن اگر روی زمین باشد بلافاصله یکی از همین اقایان اهل سنت می گوید قرآن را از روی زمین بردارید و قرآن روی زمین نباشد، پس قرآن را گرفتند و در احترام به آن کوشا بودند. شیعیان چه کردند؟ می فرمایند شیعه عترت را احترام کردند مثل همین اربعین مثل همین جلسات محرم و ماه صفر، زیارت امام هشتم(ع) و کتاب را رها کردند، قرآن را رها کردند و در حفظ و احترام آن سستی ورزیدند، در حفظ و احترام به قرآن.

بالاترین جلوه و ظهور احترام به قرآن این است که قران در زندگی ما وارد شود، به قرآن به عنوان کارخانه انسان سازی نگاه کنیم، آیات قرآن را که می خوانیم، دستورالعمل های ذات اقدس ربوبی که یا ایها الناس، یا ایها الذین امنوا، خودمان را طرف خطاب قرار دهیم. عمل به قرآن و آراستگی به آیات قرآن، این بالاترین جلوه و ظهور احترام به قرآن است.

در بین خانواده ها می بینیم آن اندازه ای که گرایش به زبان های خارجی که این فرزندشان از همان طفولیت برود این زبان ها را یاد بگیرد، این ولع و سرمایه گذاری که در خانواده ها مشاهده می شود، نسبت به قرآن یا نیست یا خیلی کمرنگ است، این باید عوض بشود.

هر روز یک صفحه قرآن بخوانید و ثواب این صفحه را هدیه کنید به روح مطهر رسول خدا(ص)، و این یک صفحه را با حالت حزن هم بخوانید، محزون بخوانید، دعای کمیل را چطور انسان محزون می خواند، این یک صفحه قرآن را مثل دعای کمیل بخواند که انسان منقلب شود.

فقیه عارف مرحوم آیت الله جعفری رضون‌الله‌تعالی‌علیه می‌فرمودند که هرچه قرآن خواستید بخوانید، ماه رمضان می خواهید ختم قرآن کنید، برای اموات می خواهید ختم قرآن کنید، هر چه قرآن می خوانید، این قرآن را برای پیغمبر صلي الله عليه و آله و سلم بخوانید، منتها به یکی از دو صورت، یا به نیابت از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم این قرآن را می‌خوانید و بعد ثواب این نیابت را هدیه می کنید به امواتتان، یا به نیابت از امواتتان برای رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم می خوانید.

همه قرآن را، یعنی چه ماه رمضان هست، چه یک صفحه، چه نصف صفحه و چه یک آیه می خواهید بخوانید، این را برای پیامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم بخوانید. او صاحب قرآن است، قرآن به قلب نازنین آن حضرت نازل شده است. توجه به پیغمبر صلي الله عليه و آله و سلم خیلی آثار دارد. از آن طرف خیلی توفیقات انسان را زیاد می کند، گره‌های کور انسان با همین توجه به پیغمبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم است که باز می شود. آن حضرت توجه می کند.