در میان روضه‌های عاشورا، سنگدلان هم در برابر مصیبت شیرخواره می‌شکنند. وقتی سخن از عطش شیرخواره به میان می‌آید، چشم‌ها تاب نمی‌آورند که خشک بمانند و نبارند. آقا! دوست دارم یک روز تو را در مجلس روضۀ عاشورایی ببینم وقتی که مصیبت شیرخواره خوانده می‌شود. حالا که نمی‌بینمت، می‌شود بگویی وقتی نام حرمله می‌آید، در دلت چه غوغایی به پا می‌شود؟! ما با نام حرمله به هم می‌ریزیم، بغضمان شبیه خنجری می‌شود که می‌خواهد در حنجر حرمله فرو برود، همۀ وجودمان می‌شود حسرت، حسرت این که چرا نبودیم تا گلویمان را سپر کنیم برای گلوی اصغر. حالا به من بگو تو وقتی می‌شنوی حرمله به کمان نشست، چگونه بغضت را از گلو آزاد می‌کنی؟ به گمانم از بغض تو عالم فرشته‌ها به هم می‌ریزد آقا! درست می‌گویم؟ امید دارم که یک روز در کنارت بنشینم و روضۀ علی اصغر را بشنوم. شبت بخیر منتقم شیرخواره! #محرم #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی

بنا نبود که آفت به باغ ما بزند پسر بزرگ نکردم که دست و پا بزند 💔💔😭 #روز_هشتم #محرم💔🥀