مردان خدا پرده‌ی پندار دريدند يعنی همه‌جا غيرِ خدا يار نديدند هر دست که دادند از آن دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنيدند يک طايفه را بهر مکافات سرشتند يک سلسله را بهر ملاقات گزيدند يک فرقه به عشرت درِ کاشانه گشادند يک زمره به حسرت سرِ انگشت گزيدند جمعی به درِ پيرِ خرابات، خرابند قومی به برِ شيخِ مناجات، مُريدند يک جمع نکوشيده رسيدند به مقصد يک قوم دويدند و به مقصد نرسيدند فرياد که در رهگذر آدم خاکی بس دانه فشاندند و بسی دام تنيدند همت طلب از باطنِ پيرانِ سحرخيز زيرا که يکی را ز دو عالم طلبيدند زنهار! مزن دست به دامان گروهی کز حق ببُريدند و به باطل گرويدند چون خلق درآيند به بازارِ حقيقت ترسم نفروشند متاعی که خريدند کوتاه‌نظر، غافل از آن سرو بلند است کاين جامه به اندازه‌ی هر کس نبريدند مرغان نظرباز سبک‌سير، فروغی از دام‌گه خاک بر افلاک پريدند #فروغی_بسطامی

کاین جامه به اندازه‌ی هرکس نبریدند.

من جمله اشعار محبوب بین‌تستی D;

«این شادی کسی که در این دور خرّم است»

این ترفندِ محبت‌آمیز طبیعت است؛ که همه‌چیز آن‌قدر تدریجی اتفاق می‌افتد؛ که آن‌قدری که باید، وحشت نکنیم.

فردا در ایده‌آل‌ترین حالت باید به ۲ درس روان و ۲ درس اقتصاد و ۳ درس جامعه برسم و باااید! هوف.

چشمام شبیه چشم‌های گابریل شده😂💀

بچه‌م

بچه‌ی رومخم ۰۰

وای ده دقیقه‌ست دارم فکر می‌کنم اومدم چی‌کار کنم.

وای یادم نمیاد برا چیی اومدمم یه کاری داشتممممم