💠شرط حجیت اجماع در فقه شیعه [۴] 🔹#شیخ_مفید می‌گوید: 🔻اجماع امت در جهت قول امام(معصوم) حجت است.. و قاعده اجماع، ثابت شدن حق، به سبب قول امام است که جانشین پیامبر (ص) است. بنابراین اگر او به تنهایی چیزی بگوید که هیچ یک از بندگان با آن موافق نباشند، قول او در حجت بودن و برهان کافی است. ما اجماع را نیز تنها به سبب او حجت به شمار آوردیم و از او یاد کردیم محال است اجماع حاصل گردد، مگر آنکه او در اجماع باشد.. واین تنها مذهب اماميه است. 📗أوائل المقالات في المذاهب والمختارات...

🎥 #کلیپ | واکنش استاد میرباقری، به تقدس تراشی برای مثنوی و معنوی!! ⚠️چرا از مثنویی که در آن به پدر امیرالمومنین علیه السلام توهین شده تمجید می‌‌شود؟!! 📎نسبت کُفر دادن به حضرت ابوطالب علیه السلام توسط مولوی #نقد_مولوی #ابوطالب

أقول روى البرسي في مشارق الأنوار عن محدثي أهل الكوفة أن أمير المؤمنين (صلوات الله علیه) لما حمله الحسن و الحسين (صلوات الله علیهما) على سريره إلى مكان البئر المختلف فيه إلى نجف الكوفة وجدوا فارسا يتضوع منه رائحة المسك فسلم عليهما ثم قال للحسن (صلوات الله علیه) أنت الحسن بن علي رضيع الوحي و التنزيل و فطيم العلم و الشرف الجليل خليفة أمير المؤمنين و سيد الوصيين قال نعم قال و هذا الحسين بن أمير المؤمنين و سيد الوصيين سبط الرحمة و رضيع العصمة و ربيب الحكمة و والد الأئمة قال نعم قال سلماه إلي و امضيا في دعة الله فقال له الحسن (صلوات الله علیه) إنه أوصى إلينا أن لا نسلم إلا إلى أحد رجلين جبرئيل أو الخضر فمن أنت منهما فكشف النقاب‏ فإذا هو أمير المؤمنين (صلوات الله علیه) ثم قال للحسن (صلوات الله علیه) يا أبا محمد إنه لا تموت نفس إلا و يشهدها أ فما يشهد جسده. ●روایت شده هنگامی كه امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) پیكر مطهر امیر المؤمنین (صلوات الله علیه) را برای دفن به نجف می بردند، اسب سواری را مشاهده كردند كه بوی خوشی از او ساطع بود. آن سوار به آنها سلام كرد و به امام حسن (علیه السلام) فرمود :تو حسن بن علی هستی كه از سرچشمه وحی و قرآن شیر نوشیده است و جانشین امیر المومنین است و سرور اوصیاء می باشد؟ عرض كرد:‌ آری فرمود : و این حسین بن علی نوه پیامبر رحمت است كه از منبع عصمت شیر نوشیده و پدر امامان می باشد؟ گفتند : آری فرمود: جنازه را به من بسپارید و در امان خدا بروید امام حسن (علیه السلام) عرض كرد : پدر ما وصیت فرموده كه جنازه ی او را جز به جبرائیل یا خضر نسپاریم ، شما كدام یك از ایشان هستید؟ سوار نقاب از چهره برداشت ، ناگهان دیدند او خود امیر المؤمنین است. به امام حسن (صلوات الله علیه) فرمود: یا ابا محمد ! هیچ كس نمی میرد مگر این كه علی نزد او حاضر شود، آیا بر جنازه ی خویش حاضر نگردد؟ 📚بحار الانوار/ج42/ص300 📚القطره/ج1/ص217 📚مشارق الانوار (برسی) 📚منهاج البراعة (خوئى)/ج‏5/ص163 📚مدینة المعاجز/ج3/ص60

🔹درج نام فاطمه(س) بر در بهشت ✍ابن عباس از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل می‌کند که حضرت فرمود: ⭕️لَیْلَةَ عُرِجَ بِی إِلَی السَّمَاءِ رَأَیْتُ عَلَی بَابِ الْجَنَّةِ مَکْتُوباً: لَا إِلَهَ إِلَّا الله، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ حَبِیبُ الله، وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ صَفْوَةُ الله، فَاطِمَةُ خِیَرَةُ الله، عَلَی مبغِضِیهِمْ لَعْنَةُ الله. 💠در شب معراجم به سوی آسمان، این کلمات را دیدم که بر در بهشت نوشته شده بود: نیست خدایی جز خدای بی همتا، محمد پیامبر خداست، علی محبوب خداست، و فاطمه و حسن و حسین برگزیدگان خدا هستند، لعنت خدا بر کسانیکه کینه و دشمنی آنان را دارند...

وَ مِنْهُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْهَمْدَانِيِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ دُرُسْتَ بْنِ أَبِي مَنْصُورٍ قَالَ: بَعَثَنِي اَلْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ فِي يَوْمٍ صَائِفٍ وَ قُدَّامَهُ طَبَقٌ فِيهِ تُفَّاحٌ أَخْضَرُ فَوَ اَللَّهِ إِنْ صَبَرْتُ أَنْ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَ تَأْكُلُ هَذَا وَ اَلنَّاسُ يَكْرَهُونَهُ فَقَالَ كَأَنَّهُ لَمْ يَزَلْ يَعْرِفُنِي إِنِّي وُعِكْتُ فِي لَيْلَتِي هَذِهِ فَبَعَثْتُ فَأُتِيتُ بِهِ وَ هَذَا يَقْلَعُ اَلْحُمَّى وَ يُسَكِّنُ اَلْحَرَارَةَ فَقَدِمْتُ فَأَصَبْتُ أَهْلِي مَحْمُومِينَ فَأَطْعَمْتُهُمْ فَأَقْلَعَتْ عني [عَنْهُمْ] . بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۶۳، ص ۱۷۲

امام جعفر صادق : هر کسی نگاه و هوس و میل به ناموس دیگران کند و بر خود جرعت دهد که بر او وارد شود (حرمت نگه ندارد) منتظر باشد که به زودی خدا هوس بازان را بر ناموس خودش مسلط کند علل الشرایع . 2/132

وَ قَالَ عَبْدُ اَلْمُؤْمِنِ اَلْأَنْصَارِيُّ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ وَ عِنْدَهُ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْجَعْفَرِيُّ فَتَبَسَّمْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَ تُحِبُّهُ فَقُلْتُ نَعَمْ وَ مَا أَحْبَبْتُهُ إِلاَّ لَكُمْ فَقَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ هُوَ أَخُوكَ وَ اَلْمُؤْمِنُ أَخُ اَلْمُؤْمِنِ لِأَبِيهِ وَ أُمِّهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اِتَّهَمَ أَخَاهُ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ غَشَّ أَخَاهُ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ لَمْ يَنْصَحْ أَخَاهُ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اِسْتَأْثَرَ عَلَى أَخِيهِ - مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اِحْتَجَبَ عَنْ أَخِيهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اِغْتَابَ أخيه [أَخَاهُ]

عبد المؤمن انصارى»گويد بر امام موسى بن جعفر-عليهما السّلام-وارد شدم،محمد بن عبد اللّٰه جعفرى هم آنجا بود،همين كه بر او تبسمى كردم امام-عليه السّلام-فرمود: «آيا او را دوست دارى‌؟»گفتم:آرى،فقط‍‌ به خاطر شما او را دوست دارم،فرمود: «او برادر تو است،مؤمن برادر پدرى و مادرى مؤمن است، ملعون است ملعون است كسى كه برادرش را متهم(به چيزى)كند،ملعون است ملعون است كسى كه برادر مؤمنش را فريب دهد،ملعون است ملعون است كسى كه خيرخواه برادر مؤمنش نباشد،ملعون است ملعون است كسى كه خودش را بر برادر مؤمنش مقدم بدارد،ملعون است ملعون است كسى كه خود را از برادر مؤمنش پنهان كند،ملعون است ملعون است كسى كه برادرش را غيبت نمايد».

سئل من رجل هاشمی فی ای یوم قتل الحسین فقال قتل الحسین یوم السقیفه سوال شد از مردی که از قبیله بنی هاشم بود که حسین بن علی در چه روزی کشته شد پس ان مرد هاشمی گفت حسین در روز سقیفه کشته شد 📚معادید ص102

هکذا اکون حتی القی جدی رسول الله و انا مخضوب بدمی و اقول: یا رسول الله قتلنی فلان و فلان با همین حال که به خون آغشته‌ام خداوند را ملاقات خواهم نمود و خطاب به جدم رسول الله -صلی الله علیه و اله- می‌گویم: یا رسول الله! مرا فلانی و فلانی (ابوبکر و عمر) به قتل رساندند! مقتل الحسین، ج 2 ص 39 الناشر : مكتبة المفيد - قم ، تحقيق : الشيخ محمد السَّماوي از عربی

💌 #مناقب_فضائل🌷 ⭕️الشیخ الحسن بن سلیمان الحلي، بإسناده عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ صلوات الله علیهم قَالَ: لَمَّا عُرِجَ بِالنَّبِیِّ صلی الله علیه و آله إِلَی السَّمَاءِ قَالَ الْعَزِیزُ عَزَّ وَ جَلَّ آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ قَالَ قُلْتُ وَ الْمُؤْمِنُونَ قَالَ صَدَقْتَ یَا مُحَمَّدُ مَنْ خَلَّفْتَ لِأُمَّتِکَ وَ هُوَ أَعْلَمُ قُلْتُ خَیْرَهَا لِأَهْلِهَا قَالَ صَدَقْتَ یَا مُحَمَّدُ إِنِّی اطَّلَعْتُ إِلَی الْأَرْضِ اطِّلَاعَةً فَاخْتَرْتُکَ مِنْهَا ثُمَّ شَقَقْتُ لَکَ اسْماً مِنْ أَسْمَائِی فَلَا أُذْکَرُ فِی مَوْضِعٍ إِلَّا ذُکِرْتَ مَعِی وَ أَنَا الْمَحْمُودُ أَنْتَ مُحَمَّدٌ ثُمَّ اطَّلَعْتُ إِلَیْهَا اطِّلَاعَةً أُخْرَی فَاخْتَرْتُ مِنْهَا عَلِیّاً فَجَعَلْتُهُ وَصِیَّکَ فَأَنْتَ سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ عَلِیٌّ سَیِّدُ الْأَوْصِیَاءِ إِنِّی خَلَقْتُکَ وَ خَلَقْتُ عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ مِنْ شَبْحِ نُورٍ ثُمَّ عَرَضْتُ وَلَایَتَهُمْ عَلَی الْمَلَائِکَةِ وَ سَائِرَ خَلْقِی وَ هُمْ أَرْوَاحٌ فَمَنْ قَبِلَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْمُقَرَّبِینَ وَ مَنْ جَحَدَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْکَافِرِینَ یَا مُحَمَّدُ وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَنِی حَتَّی یَنْقَطِعَ أَوْ یَصِیرَ کَالشَّنِّ الْبَالِی ثُمَّ أَتَانِی جَاحِداً لِوَلَایَتِهِمْ لَمْ أُدْخِلْهُ جَنَّتِی وَ لَا أَظْلَلْتُهُ تَحْتَ عَرْشِی. 💠مرحوم شیخ حسن بن سلیمان حلی، با سند خویش از منصور از حضرت امام موسی کاظم از پدر بزرگوارش، از جد بزرگوارش صلوات الله علیهم روایت کرده که فرمود: رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود: وقتی مرا به آسمان به معراج بردند، خداوند فرمود: «رسول «الله» بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ایمان آورده است» و من گفتم: «و مؤمنان». (سوره بقره آیه ۲۸۵) فرمود: راست گفتی. ای محمّد! چه کسی را برای امت به جانشینی خود قرار داده ای؟ با این که او خود بهتر می‌دانست گفتم: بهترین آنها برای مردم را. فرمود: راست گفتی. یا محمّد! من توجه به زمین نمودم و تو را از میان آنها انتخاب کردم. بعد برایت یک اسم از اسم‌های خود جدا نمودم. از من در جایی یاد نمی کنند، مگر اینکه تو را نیز با من یاد می‌کنند. من محمودم و تو محمّد. بعد برای مرتبه دیگر متوجّه زمین شدم؛ علی را انتخاب کردم و او را وصیّ تو قرار دادم. تو سرور انبیایی و علی سرور اوصیاء است. من، تو و علی و فاطمه و حسن و حسین را از شبح نوری آفریدم. سپس در حالی که روح بودید، ولایت شما را بر ملائکه و سایر خلق عرضه داشتم. هر کس که پذیرفت در نزد من از مقربین شد و هر کس که منکر شد، از کافرین گردید. ای محمّد! به عزت و جلالم سوگند که اگر بنده ای مرا بپرستد و عبادت کند، آن قدر که نفسش قطع شود یا از حرکت باز ماند یا همچون مشکی خشک گردد، با این حال از عبادت پیش من آید اما منکر ولایت ایشان باشد، نه او را داخل بهشتم می‌کنم و نه در سایه عرشم قرار می‌دهم. 📚کتاب المحتضر ص ۱۴۷ - ۱۴۸ 📚بحارالانوار ج ۲۶ ص ۳۰۷- ۳۰۸ ح ۷۱