داود بن كثير رقّىّ گويد : به امام صادق عليه السّلام عرض كردم : جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ طَالَ هَذَا الْأَمْرُ عَلَيْنَا حَتَّى ضَاقَتْ قُلُوبُنَا وَ مِتْنَا كَمَداً فدايت شوم اين امر (ظهور دولت حقّ و الهى حضرت مهدی علیه السلام) چندان بر ما به درازا كشيد كه دلتنگ شديم و از اندوه جانمان به لب رسيد. امام علیه السلام فرمود : إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ آيَسَ مَا يَكُونُ مِنْهُ وَ أَشَدَّهُ غَمّاً يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ وَ اسْمِ أَبِيهِ همانا اين امر در آخرين پايه نااميدى (مردم) و سخت‏ترين مرتبه دلتنگى و اندوه باشد كه ناگاه نداكننده‏اى از آسمان به نام قائم و پدرش آواز سر میدهد، عرض كردم: فدايت شوم نام او چيست؟ آن حضرت فرمود: اسم او اسم يك پيامبر(محمد)ونام پدرش نام یک جانشين پیامبر(حسن) است . 📜الغيبة(للنعماني) ص ١٨١

امام صادق علیْهِ السَّلام به یکی از شاگردان خاص خود به نام « مفضّل بن عمر» در ذیل روایتی در احوالات زمان رجعت چنین فرمودند : «... سپس امام حسین علیْهِ السَّلام در حالی که به خونش رنگین است همراه سایر شهیدان کربلا ظاهر می‌شوند، هنگامی که رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم او را با آن وضع می‌نگرد گریه می‌کند، اهل آسمانها و زمین از گریه او می‌گریند... در جانب راست امام حسین علیْهِ السَّلام حضرت حمزه علیْهِ السَّلام، و در طرف چپ او حضرت جعفر طیار علیْهِ السَّلام حرکت می‌کنند. در این هنگام حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام می‌آید در حالی که محسن (فرزند شهید حضرت فاطمه علیهَاالسَّلام) را در آغوش گرفته، و همراه با فاطمه بنت اسد علیهَاالسَّلام (مادر امام امیر مؤمنان علی علیْهِ السَّلام) می‌آیند و بلند بلند گریه می‌کنند، حضرت زهرا علیهَاالسَّلام مادر محسن علیْهِ السَّلام پشت سر آنها می‌آید و فریاد می‌زند : ( *هذا یَوْمُکُمْ الّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ* ) (سورۀ انبیاء، آیه ۱۰۳) این همان روزی است که به شما وعده داده می‌شد ؛ آنگاه امام صادق علیْهِ السَّلام گریه کرد، به طوری که محاسنش از اشک چشمش خیس شد، مفضل نیز گریه طولانی نمود... 📜 بحارالأنوار، محمّدباقر مجلسی، ج ۵۳، ص ۲۳ .

حدیثی در بیان فضائل مولانا امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) : وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الْفَهْمِ لَوْ قُسِمَ عَلَى أَهْلِ الْأَرْضِ لَوَسِعَهُمْ شَبَّهْتُ لِينَهُ بِلِينِ لُوطٍ وَ خُلُقَهُ بِخُلُقِ يَحْيَى وَ زُهْدَهُ بِزُهْدِ أَيُّوبَ وَ سَخَاءَهُ بِسَخَاءِ إِبْرَاهِيمَ وَ بَهْجَتَهُ بِبَهْجَةِ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ وَ قُوَّتَهُ بِقُوَّةِ دَاوُدَ وَ لَهُ اسْمٌ مَكْتُوبٌ عَلَى كُلِّ حِجَابٍ فِي الْجَنَّةِ بَشَّرَنِي بِهِ رَبِّي وَ كَانَتْ لَهُ الْبِشَارَةُ عِنْدِي عَلِيٌّ مَحْمُودٌ عِنْدَ الْحَقِّ مُزَكَّى عِنْدَ الْمَلَائِكَةِ وَ خَاصَّتِي وَ خَالِصَتِي وَ ظَاهِرَتِي وَ مِصْبَاحِي وَ جُنَّتِي وَ رَفِيقِي آنَسَنِي بِهِ رَبِّي 📜 نام کتاب : بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 39 صفحه : 37

دوست دارم آن‌قدر از فضائل علی علیه السلام دَم بزنم تا کشته شوَم . . در نَقلی آمده است : به رُشید هجری(که از اصحاب سِرّ امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود) گفتند: آخرین حاجت تو چیست؟ رُشید گفت: اَتَمَنَّی اَنْ اَصعَدَ اِلَی اَعوَادِ الکُوفةِ و اَبقَی مِنَ الصُبحِ اِلَی المَساءِ وَ اَذکُرَ مَناقِبَ علیِّ بنِ اَبی طالبَ ثُمَّ بَعدَ ذلکَ اُقتَلُ. آرزو دارم بر منبر های کوفه بروم و از صبح تا شب فضائل امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه را بگویم و بعد از آن کشته شوم... 📜العبرة الساکته؛ ج٢ص١٩٢

در روایتی پيامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: ‏ يَا عَلِيُّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ زَوَّجَكَ فَاطِمَةَ وَ جَعَلَ صَدَاقَهَا الْأَرْضَ فَمَنْ مَشَى عَلَيْهَا مُبْغِضاً لَكَ‏ مَشَى‏ حَرَاما. اى على جان! همانا خداوند فاطمه علیهاالسلام را براى تو تزويج نمود و مهريه‏ او را تمام زمين قرار داد، پس هر كه در زمين حركت كند در حالى كه بغض تو را در دل دارد، قدم زدنش در زمين حرام است . 📜کشف الغمه ج۱ص۴۷۲

رحمت‌به‌عفاف‌مادرِاهل‌برائت ..

قال مولانا امیرالمؤمنین (صلوات الله عليه‌): أشدّ النّاس عمى من عمي عن حبّنا و فضلنا و ناصبنا العداوة بلا ذنب سبق منّا إليه إلّا إنّا دعوناه إلى الحقّ و دعاه سوانا إلى الفتنة و الدّنيا فأثرها و نصب العداوة لنا. کورترين مردم کسی است كه نابینا شده از دوستی ما و برتری و فضائل ما و دشمنی با ما را آشکار کرده، بی‌آنكه جرم و گناهی از ما به او رسیده باشد، جز آنکه ما او را به سوی حق دعوت کرده و دیگران او را به سوی فتنه و دنیا خوانده‏‌اند، و اینان دنیا را برگزیده‌اند و پرچم دشمنی با ما را برافراشته‌اند.. 📜غررالحکم و دررالکلم،ص 33،ح 764

زراره‌گوید : نزد حضرت امام باقر علیه السلام نشسته بودم ، مردی از اهل کوفه به من گفت: از آن حضرت از معنای سخن امیرالمؤمنین علیه السلام که فرمود: «از هرچه می‌خواهید بپرسید، از چیزی سؤال نمی‌کنید مگر اینکه من برای شما خبر می‌دهم) بپرس. پس من از آن حضرت سؤال کردم. آن حضرت فرمودند: إِنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ عِنْدَهُ عِلْمُ شَيءٍ إِلَّا خَرَجَ مِنْ عِنْدِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ نزد هیچ کس علمی نیست مگر اینکه از نزد امیرالمؤمنین علیه السلام خارج شده باشد. فَلْیَذْهَبِ النَّاسُ حَیْثُ شَاءُوا فَوَاللَّهِ لَیَأْتِیَنَّ الْأَمرُ هَاهُنَا ، وَ أَشَارَ بِیَدِهِ إِلَی صَدرِهِ مردم هر جا می‌خواهند بروند، بخداوند متعال قسم علم در اینجاست. و اشاره به سینه مبارکش فرمود. 📜بحار الأنوار ج ٢ ص ٩۴، به نقل از بصائر الدرجات .

در روایتی از امام صادق عليه السلام نقل شده است که حضرت فرمودند: اِنَّ عباسَ بنِ علی «سلام الله علیهما» زَقّ العلمَ زقًّا همانا عباس بن علی سلام الله علیه علم را به طور کامل چشیده است. 📜اسرار الشهاده ص ٣٢۴ 📜تنقیح المقال ج٢ص١٢٨