◼️لحظات آخر امیرالمؤمنین علیه‌السلام بود، که علامه مجلسی اینگونه نقل می‌کند : عَرِقَ جَبینُه و هُوَ یَذکرُ اللهَ کثیراً ▪️پیشانی مولا، عرق سرد کرد... پیوسته ذکر خدا را بر لب داشت... ثُمَّ استَقبلَ القِبلةَ وَ غَمضَ عَینَیهِ و مَدَّ رِجلَیه و یَدَیه وَ قال ▪️آنگاه به سمت قبله رو کرد... چشمانش را بر روی هم گذاشت... پاها و دستانش را دراز کرد و فرمود: أشهدُ أن لا إله إلا الله وحده لا شریک له و أشهد أنّ محمدا عبده و رسوله... فَعندَ ذلکَ صَرخَتْ زینبُ بنتُ علیّ وَ أمّ‌کلثوم وَ جمیعُ نسائِه و قَد شَقُّوا الجُیوبَ و لَطمُوا الخُدودَ وَ ارتفَعَتِ الصَیحةُ ▪️در این جا بود که زینب کبری علیهاالسلام و‌ ام‌ّکلثوم و تمامی زنان در خانه فریاد کشیدند و گریبان دریدند و بر گونه‌ها سیلی زدند و صدای گریه و فریاد همه جا را فرا گرفت... 📜بحارالانوار ج۴۲ ص۲۹۰ آه یا امیرالمومنین... نمی‌دانم این ساعت بر زینب کبری علیهاالسلام و زنان بنی‌هاشم سخت‌تر گذشت یا آن ساعتی که امام زمان علیه‌السلام خطاب به جد‌ّ غریبش فرمود : فَلَمّا رَأَينَ النِّساءُ جَوادَكَ مَخزِيّاً ، ونَظَرنَ سَرجَكَ عَلَيهِ مَلوِيّاً ◼️...هنگامى كه زنان ، اسبت را پريشان ، و زين تو را بر آن ، واژگون ديدند، بَرَزنَ مِنَ الخُدورِ ، ناشِراتِ الشُّعورِ ، عَلَى الخُدودِ لاطِماتٍ ، لِلوُجوهِ سافِراتٍ ، ◼️از خیمه‌ها بيرون آمدند ، موهايشان را پريشان كرده، بر گونه‏هاى خود لطمه زدند ، صورت‏هاى خود را گشودند، وبِالعَويلِ داعِياتٍ ، وبَعدَ العِزِّ مُذَلَّلاتٍ ، وإلى‏ مَصرَعِكَ مُبادِراتٍ ، وَالشِّمرُ جالِسٌ عَلى‏ صَدرِكَ... ◼️و ناله و فریاد سر دادند و پس از عزّتمندى ، خوار شدند و به سوى قتلگاهت شتافتند که در آن هنگام، شمر بر روی سينه‏ات نشسته بود... 📜المزارالکبیر، زیارت ناحیه مقدسه، ص۵۰۴

🔶به روایت امام صادق علیه‌السلام، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: در شب معراج چون به آسمان پنجم رسیدم، صورت علی بن ابی طالب علیه‌السلام را در آنجا مشاهده کردم. گفتم: ای جبرئیل؛ این چه صورتی است؟ عرض کرد: يَا مُحَمَّدُ اشْتَهَتِ الْمَلَائِكَةُ أَنْ يَنْظُرُوا إِلَى صُورَةِ عَلِيٍّ عَلَیهِ‌السّلٰام 🔹یا محمد! فرشتگان خواهش کردند که از مشاهده جمال مولا علی علیه‌السلام بهره ببرند. عرض کردند: خداوندا! فرزندان آدم در دنیا هر صبح و شب به مشاهدهٔ جمال علی علیه‌السلام، خلیفه و وصیّ و امین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مشغول هستند، پس ما را نیز به زیارت و دیدن چهره ی ایشان، به مقداری که اهل دنیا به این سعادت دسترسی دارند، بهره مند فرما. پس حق تعالی صورت آن حضرت را از نور مقدس خود آفرید. فَعَلِيٌّ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ لَيْلًا وَ نَهَاراً يَزُورُونَهُ وَ يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً 🔹و صورت علی علیه‌السلام نزد ایشان است که در هر شب و روز او را زیارت می‌کنند و هر بامداد از مشاهده ی چهره ایشان متمتع و بهره‌مند می‌گردند. آنگاه امام صادق عليه‌السلام فرمود: هنگامی که ابن ملجم ضربت خود را بر سر مبارک آن حضرت فرود آورد، مانند همان ضربت بر صورتی که نزد فرشتگان بود نقش بست و پس از آن هر بامداد و شامگاه که ملائکه آن صورت را زیارت می‌نمودند، بر ابن ملجم لعنت می‌فرستند و این امر به طور پیوسته تا روز قیامت ادامه دارد. و وقتی‌که امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند، ملائکه آمدند و صورت سیدالشهداء علیه‌السلام را مقابل صورت امیرالمؤمنین علیه‌السلام قرار دادند و هر وقت که ملائکه هبوط می‌کنند، یا از زمین به آسمان صعود می‌کنند، به آسمان پنجم که می‌رسند برای زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السلام و می‌بیننند سیدالشهداء علیه‌السلام غرقه به خون است، یزید و ابن زیاد و قاتلان سیدالشهداء علیه‌السلام را لعنت می‌کنند تا روز قیامت. اعمش گوید: امام صادق علیه‌السلام به من فرمودند: هَذَا مِنْ مَكْنُونِ الْعِلْمِ وَ مَخْزُونِهِ- لَا تُخْرِجْهُ إِلَّا إِلَى أَهْلِهِ‏. 🔹 این از مکنونات و گنجینه‌های علم است؛ جز به اهلش نگو. 📜المحتضر ص۱۴۶ 📜بحارالانوار ج۴۵ ص۲۲۹

🔶 (و من) صفوان الجمّال، قال: قلت يوما لأبي عبد اللّه جعفر بن‏ محمد عليه السلام، و أنا عنده: يا ابن رسول اللّه، أمنكم السفاح؟ فأطرق الى الارض مليا. ثم قال: يا ثابت منا السفاح‏، و من النفاخ، و منا الصدّيق، و منا الفاروق، و منا الهادي، و منا المهدي، و منا المهتدي، و منا من يهتدي به، و منا من تغرب الشمس على رأسه، و تطلع من مغربها، نحن ثلة اللّه، منا أسد اللّه، و نحن خزّان اللّه. يا ثابت، ما نحن خزانة على ذهب و لا فضة، و لكن على المكنون من علمه. نحن دعائم اللّه، نحن ذخيرة اللّه، و رسوله صلی الله علیه وآله أبونا الأكبر، و علي صلوات الله علیه أبونا الأصغر، و فاطمة صلوات الله علیها امنا، و خديجة بنت خويلد صلوات الله علیها و الدتنا، و جعفر الطيار صلوات الله علیه في الجنة عمنا، و حمزة سيد الشهداء صلوات الله علیه عم أبينا. فمن له‏ حسب كحسبنا، و نسب كنسبنا؟ استودعنا اللّه سره، و ائتمننا على وحيه و علمه، و أنطقنا بحكمته، فهذه حالنا عنده. 🔹صفوان جمال گفت روزی به امام صادق صلوات الله علیه گفتم آیا سفاح از شماست؟ حضرت سکوت کرد و مدتی به زمین نگاه کرد،فرمود ای ثابت سفاح از ماست و نفاخ از ماست و صدیق و فاروق و هادی و مهدی و مهتدی از ماست و از ماست که به سبب او هدایت شوند و از ماست کسی که خورشید را از مغروب طلوع می دهد و در مشرق غروب می دهد ماییم دوستان خدا از ماست شیر خدا و ماییم خزینه های خدا. ای ثابت ما خزینه های طلا و نقره ی نیستیم و لکن خزینه های مکنون علم خدا هستیم،ماییم ستون های خدا مایین ذخیره خدا و رسول خدا صلی الله علیه وآله پدر بزرگ تر ماست و علی صلوات الله علیه پدر کوچک تر ماست و فاطمه صلوات الله علیها مادر ماست و خدیجه بنت خویلد صلوات الله علیها والده ی ما و جعفر طیار صلوات الله علیه در بهشت عموی ماست و حمزه سیدالشهدا صلوات الله علیه عموی پدر ماست،پس چه کسی حسبی به مثل ما دارد و نسبی مثل نسب ما دارد خدا راز خود را در ما قرار داده است و ما را امان دانسته بر وحی و علم خود و به حکمت خود ناطق کرد پس این حال ما نزد اوست. 📜شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار عليهم السلام 3/401

🔶بَیْنَمَا نَحْنُ عَلَی شَاطِئِ الْبَحْرِ وُقُوفٌ إِذَا قَدْ أَقْبَلَ طَائِرٌ عَلَی هَیْئَةِ الْخُطَّافِ فَنَزَلَ عَلَی الْبَحْرِ فَأَخَذَ بِمِنْقَارِهِ فَرَمَی بِهِ إِلَی الشَّرْقِ ثُمَّ أَخَذَ ثَانِیَةً فَرَمَی بِهِ إِلَی الْغَرْبِ ثُمَّ أَخَذَ ثَالِثَةً فَرَمَی بِهِ إِلَی الْجَنُوبِ ثُمَّ أَخَذَ رَابِعَةً فَرَمَی بِهِ إِلَی الشِّمَالِ ثُمَّ أَخَذَ فَرَمَی بِهِ إِلَی السَّمَاءِ ثُمَّ أَخَذَ فَرَمَی بِهِ إِلَی الْأَرْضِ ثُمَّ أَخَذَ مَرَّةً أُخْرَی فَرَمَی بِهِ إِلَی الْبَحْرِ ثُمَّ جَعَلَ یُرَفْرِفُ وَ طَارَ فَبَقِینَا مُتَحَیِّرِینَ لَا نَعْلَمُ مَا أَرَادَ الطَّائِرُ بِفِعْلِهِ فَبَیْنَمَا نَحْنُ کَذَلِکَ إِذْ بَعَثَ اللَّهُ عَلَیْنَا مَلَکاً فِی صُورَةِ آدَمِیٍّ فَقَالَ مَا لِی أَرَاکُمْ مُتَحَیِّرِینَ قُلْنَا فِیمَا أَرَادَ الطَّائِرُ بِفِعْلِهِ قَالَ مَا تَعْلَمَانِ مَا أَرَادَ قُلْنَا اللَّهُ أَعْلَمُ قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ وَ حَقِّ مَنْ شَرَّقَ الشَّرْقَ وَ غَرَّبَ الْغَرْبَ وَ رَفَعَ السَّمَاءَ وَ دَحَا الْأَرْضَ لَیَبْعَثَنَّ اللَّهُ فِی آخِرِ الزَّمَانِ نَبِیّاً اسْمُهُ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله لَهُ وَصِیٌّ اسْمُهُ عَلِیٌّ علیه السلام عِلْمُکُمَا جَمِیعاً فِی عِلْمِهِمَا مِثْلُ هَذِهِ الْقَطْرَةِ فِی هَذَا الْبَحْرِ 🔹موسی علیه السلام فرمود: وقتی در ساحل دریا همراه خضر ایستاده بودیم ناگهان پرنده ای که به شکل پرستو بود بر دریا فرود آمد و با منقارش مقداری آب برداشت و به طرف شرق انداخت سپس مقداری برداشت و این بار به طرف غرب انداخت و این کار را به طرف شمال و جنوب و آسمان و زمین هم انجام داد. برای آخرین بار برگشت و این بار آبی را که با منقارش از دریا برداشته بود به خود دریا ریخت، سپس پر زد و رفت. با خضر در حیرت مانده بودیم نمی دانستیم که آن پرنده چه منظوری داشت. در همان حالت مانده بودیم که ناگهان فرشته ای به شکل آدمیزاد بر ما نازل شد و گفت: چه شده است شما را حیران می‌بینم؟ گفتیم: منظور آن پرنده را نفهمیدیم. گفت: نمی دانید که چه منظوری داشت؟ گفتیم: خدا می‌داند، گفت: آن پرنده می‌گوید سوگند به حق آنکه شرق را شرق و غرب را غرب گردانید و آسمان را برافراشت و زمین را گستراند، خداوند پیامبری را در آخر الزمان به اسم محمد مبعوث خواهد کرد و این پیامبر وصی ای به نام علی دارد که علم شما دو نفردر مقایسه با علم آن دو همچون این قطره در برابر این دریا است 📜بحارالانوار ج۴۰ ص۱۷۷

🔶عَنْ عَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام َعلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِب علیهما السلام فِی بَعْضِ غَزَوَاتِهِ فَمَرَرْنَا بِوَادٍ مَمْلُوءٍ نَمْلًا فَقُلْتُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ تَرَی یَکُونُ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ تَعَالَی یَعْلَمُ عَدَدَ هَذَا النَّمْلِ قَالَ نَعَمْ یَا عَمَّارُ أَنَا أَعْرِفُ رَجُلًا یَعْلَمُ عَدَدَهُ وَ کَمْ فِیهِ ذَکَرٌ وَ کَمْ فِیهِ أُنْثَی فَقُلْتُ مَنْ ذَلِکَ الرَّجُلُ یَا مَوْلَایَ فَقَالَ یَا عَمَّارُ مَا قَرَأْتَ فِی سُورَةِ یس وَ کُلَّ شَیْ ءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ فَقُلْتُ بَلَی یَا مَوْلَایَ فَقَالَ أَنَا ذَلِکَ الْإِمَامُ الْمُبِینُ 🔹از عمار بن یاسر رضی الله عنه آمده که گفت: در بعضی از جنگ‌ها در کنار امیرمؤمنان علیه السلام بودم. روزی از بیابانی که پر از مورچه بود عبور کردیم. گفتم: ای امیرمؤمنان آیا کسی از بندگان خداوند وجود دارد که بتواند تعداد این مورچگان را بشمارد؟ فرمود: بله ای عمار، من مردی را می‌شناسم که از تعداد آنها باخبر است و می‌داند که چه تعداد مذکر و چه تعداد مونث هستند. گفتم: این فرد چه کسی است سرورم؟ فرمود: ای عمار مگر در سوره یس نخوانده ای: «وَ کُلَّ شَیْ ءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِین»{و هر چیزی را در امامی آشکار برشمرده ایم} گفتم: بله سرورم خوانده ام، فرمود: من آن امام آشکار هستم. بحارالانوار ج۴۰ ص۱۷۶📜

شاه مردان مدد

🔶فرُوِیَ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ أَنَّهُ قَالَ وَ اللَّهِ لَقَدْ تَصَدَّقْتُ بِأَرْبَعِینَ خَاتَماً وَ أَنَا رَاکِعٌ لِیَنْزِلَ فِیَّ مَا نَزَلَ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ فَمَا نَزَلَ. 🔹از عمر بن خطاب نقل است که: به خدا سوگند چهل انگشتری را در حال رکوع صدقه داده­‌ام تا آیه ای که برای علی بن ابی طالب علیه السّلام نازل گردید، برای من نازل شود اما نازل نشد. 📜بحارالانوار،ج۳۵،ص۱۸۳ 📜سفینة البحار،ج۲،ص۵۶۱ _ «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» ((ولی شما فقط خدا، پیامبر و مؤمنانی هستند که نماز را به پا داشته، در رکوع زکات می‌دهند)) (مائده، 55)📚

#شب‌های‌جمعه ▪حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ السَّيَّارِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ الرَّازِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي سلام اللّه علیه قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا تَقُولُ فِي الْعَامَّةِ فَإِنَّهُ قَدْ رُوِيَ أَنَّهُمْ لَا يُوَفَّقُونَ لِصَوْمٍ فَقَالَ لِي أَمَا إِنَّهُ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَةُ الْمَلَكِ فِيهِمْ قَالَ قُلْتُ وَ كَيْفَ ذَلِكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ إِنَّ النَّاسَ لَمَّا قَتَلُوا الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ سلام اللّه علیه أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَكاً يُنَادِي أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ الظَّالِمَةُ الْقَاتِلَةُ عِتْرَةَ نَبِيِّهَا لَا وَفَّقَكُمُ اللَّهُ لِصَوْمٍ وَ لَا فِطْرٍ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ لِفِطْرٍ وَ لَا أَضْحًى‏. ▪راوى می گويد: عرض كردم فدايت شوم: در باره عامه چه می فرماييد، چه آنكه روايتى را شنيده‏ ايم كه ايشان موفق به‏ روزه نمی شوند آيا اين روايت صحيح است؟ حضرت به من فرمودند: توجه كن دعاء ملك و فرشته در باره ايشان به اجابت رسيده. عرض كردم: فدايت شوم چه دعايى؟ حضرت فرمودند: هنگامى كه حضرت حسين بن على صلوات الله عليهما را شهيد كردند حق تعالى فرشته‏ اى را مأمور ساخت كه نداء كند: اى امت ظالم و قاتل عترت پيامبر خدا شما را براى روزه و درك فطر موفق نكند. ▪حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْجُنَيْدِ التَّفْلِيسِيِّ عَنْ رَزِينٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ سلام اللّه علیه لَمَّا ضُرِبَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ سلام اللّه علیه بِالسَّيْفِ فَسَقَطَ ثُمَّ ابْتَدَرَ لِيَقْطَعَ رَأْسَهُ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَلَا أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ الْمُتَجَبِّرَةُ الضَّالَّةُ بَعْدَ نَبِيِّهَا لَا وَفَّقَكُمُ اللَّهُ لِأَضْحًى وَ لَا فِطْرٍ قَالَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ سلام اللّه علیه فَلَا جَرَمَ وَ اللَّهِ مَا وُفِّقُوا وَ لَا يُوَفَّقُونَ حَتَّى يَثُورَ ثَائِرُ الْحُسَيْنِ سلام اللّه علیه. ▪هنگامى كه حضرت حسين بن على عليهما السلام را با شمشير زدند و آن جناب روى زمين سقوط كرد، سرعت و شتاب كردند كه سر مباركش را قطع كرده و ببرند منادى در اين وقت از جانب عرش نداء داد: اى امت ظالم و ستمگرى كه بعد از پيامبرتان گمراه شديد خدا موفقتان نكند كه عيد قربان و فطر را درك كنيد، سپس راوى گفت، امام عليه السلام فرمودند: به خدا سوگند موفق نشده و نخواهند شد تا وقتى كه منتقم خون حسين عليه السلام قيام كند. |علل الشرائع ‏۲/۳۸۹|📜

🔶روى البرسي في مشارق الأنوار عن محدثي أهل الكوفة : أن أمير المؤمنين عليه السلام لما حمله الحسن و الحسين عليهما السلام على سريره إلى مكان البئر المختلف فيه إلى نجف الكوفة وجدوا فارسا يتضوع منه رائحة المسك فسلم عليهما ثم قال للحسن عليه السلام أنت الحسن بن علي رضيع الوحي و التنزيل و فطيم العلم و الشرف الجليل خليفة أمير المؤمنين و سيد الوصيين قال نعم قال و هذا الحسين بن أمير المؤمنين و سيد الوصيين سبط الرحمة و رضيع العصمة و ربيب الحكمة و والد الأئمة قال نعم قال سلماه إلي و امضيا في دعة الله فقال له الحسن عليه السلام إنه أوصى إلينا أن لا نسلم إلا إلى أحد رجلين جبرئيل أو الخضر فمن أنت منهما فكشف النقاب فإذا هو أمير المؤمنين عليه السلام ثم قال للحسن عليه السلام يا أبا محمد إنه لا تموت نفس إلا و يشهدها أ فما يشهد جسده؟. 🔹علامه مجلسی در بحارالانوار از مشارق روایت کرده است از محدثین کوفه هنگامی که امام حسن و امام حسین علیهما السلام امیرالمؤمنین علیه السلام را بر تابوت می‌بردند به سوی مکان دفن سوی نجف کوفه سوارکاری را دیدند که بوی مشک از او جاری بود پس او سلام کرد و به امام مجتبی علیه السلام خطاب کرد تو حسن بن علی شیرخورده وحی و قرآن و گرفته شده علم و شرف جلیل خلیفه امیرالمؤمنین و سرور اوصیا هستی ؟ عرض کرد بله بعد سوارکار اشاره کرد به امام حسین علیه السلام و فرمود و این حسین بن امیرالمومنین و سرور اوصیا نوه رحمت و شیرخورده عصمت و پرورش یافته حکمت و پدر امامان است؟ عرض کردند بله سوار کار فرمود جنازه را به من بدهید و در پناه خدا برگردید امام مجتبی علیه السلام عرض کرد امیرالمؤمنین علیه السلام به ما وصیت کرده است جنازه را ندهیم مگر به دو کس جبرئیل یا خضر تو کدام یک از آن دو هستی ؟ پس نقاب را کشید دیدند او امیرالمؤمنین علیه السلام هست و فرمود به امام حسن علیه السلام که ای ابامحمد همانا کسی نمی‌میرد مگر اینکه میبیند اورا(مولا علی علیه السلام را) پس چگونه ممکن است او (امیرالمؤمنین علیه السلام) جنازه خودش را نبیند ؟ | بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۴۲، ص ۳۰۰ |📜 | عنوان باب: الجزء الثاني و الأربعون > [تتمة كتاب تاريخ أمير المؤمنين عليه السلام ] > أبواب وفاته صلوات الله عليه > باب 127 كيفية شهادته عليه السلام و وصيته و غسله و الصلاة عليه و دفنه |📜 🔻علامه مجلسی بعد نقل روایت میگوید من رد نمیکنم این روایت را به خاطر ورود اخبار زیادی که دلالت دارد بر ظهور اهل بیت علیهم السلام بعد مرگشان در اجساد مثالی که بعضی از این اخبار در کتاب امامت و معاد وارد شده است.

ذکر علي(ع) عبادة

🔶 مرحوم ابن شهر آشوب می‌نویسد: وانه عليه السلام قد فسر صوت الناقوس ، ذكره صاحب مصباح الواعظ وجمهور أصحابنا عن الحارث الأعور وزيد وصعصعة ابني صوحان والبراء بن سيرة والأصبغ بن نباتة وجابر بن شرحبيل ومحمود بن الكواء أنه قال ( عليه السلام ) يقول : سبحان الله حقا حقا ، ان المولى صمد يبقى ، يحلم عنا رفقا رفقا ، لولا حلمه كنا نشقى ، حقا حقا صدقا صدقا ، ان المولى يسائلنا ، ويوافقنا ويحاسبنا ، يا مولانا لا تهلكنا وتداركنا واستخدمنا ، واستخلصنا حلمك عنا ، قد جرأنا عفوك عنا ، ان الدنيا قد غرتنا ، واشتغلتنا واستهوتنا ، واستهلتنا واستغوتنا ، يا بن الدنيا جمعا جمعا ، يا بن الدنيا مهلا مهلا ، يا بن الدنيا دقا دقا ، تفنى الدنيا قرنا قرنا ، ما من يوم يمضي عنا ، إلا يهوى منا ركنا ، قد ضيعنا دارا تبقى ، واستوطنا دارا تفنى ، تفنى الدنيا قرنا قرنا ، كلا موتا كلا موتا ، كلا موتا كلا دفنا ، كلا فيها موتا كلا ، فناء كلا فيها موتا ، نقلا نقلا دفنا دفنا ، يا بن الدنيا مهلا مهلا ، زن ما يأتي وزنا وزنا ، لولا جهلي ما ان كانت ، عندي الدنيا إلا سجنا ، خيرا خيرا شرا شرا ، شيئا شيئا حزنا حزنا ، ماذا من ذاكم ذا أم ذا ، ترجو تنجو تخشى تردى ، عجل قبل الموت الوزنا ، ما من يوم يمضي عنا ، إلا أوهى منا ركنا ، ان المولى قد أنذرنا ، إنا نحشر عزلا بهما . قال ثم انقطع صوت الناقوس فسمع الديراني ذلك وأسلم وقال : اني وجدت في الكتاب ان في آخر الأنبياء من يفسر ما يقول الناقوس . 🔹امير المومنين عليه السلام صداى ناقوس (زنگ كليسا) را تفسير كرده‌اند. صاحب كتاب «مصباح الواعظ» و جمهور اصحاب ما از حارث اعور و زيد بن صوحان و صعصعة بن صوحان و براء بن سيرة، و اصبغ بن نباته، و جابر بن شرحبيل، و محمود بن كواء روايت كرده‌اند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: ناقوس مى‌گويد: «سبحان الله، منزه است خدا حقا حقا. مولا صمدى است كه باقى مى‌ماند. و بر ما صبر و بردبارى از روى رفق و مدارا دارد، اگر حلمش نبود ما بدبخت مى‌شديم. روى حق حق و صدق صدق، مولى با ما پرسش و گفتگو دارد، و با ما موافقت مى‌كند و محاسبه مى‌نمايد. اى مولاى ما، ما را هلاک مگردان و به فرياد ما برس، و ما را درياب و ما را در خدمت خود بگير، حلم و بردبارى تو ما را رها و خلاص كرده است، و عفو و مغفرتت ما را جسور و جرى نموده است، دنيا ما را فريفته است، و ما را به خود مشغول ساخته و به هواى نفس كشانده، و ما را به لهو و سرگرمی واداشته و ما را اغوا كرده. اى پسر دنيا كه پيوسته جمع مى‌كنى، قدرى مهلت بده و آرام بگير. اى فرزند دنيا، با كوبيدن پس از كوبيدن بدان كه دنيا سروران و بزرگان را فانى مى‌كند، هيچ روزى از ما نمى‌گذرد مگر آنكه دنيا ستونى از ما را خراب مى‌كند. ما ضايع و خراب نموديم خانه باقى را، و خانه‌ای فانى را وطن خود کردیم. دنيا نابود می‌کند امتى را پس از امتى و آنان اکنون همگى مرده‌اند، همگى شربت مرگ نوشيده‌اند. همگى مرده‌اند، همگى مدفون شده‌اند، همگى در اين دنيا مرده‌اند و فانى شده‌اند، همگى از خانه خود به خانه گور منتقل شده و دفن گرديده‌اند. اى فرزند دنيا، قدرى آرام بگير و اوقات آينده را با ميزان درست سنجش كن، اگر جهات من نبود دنيا در نزد من غير از زندانى نبود. اگر كار خيرى باشد جزا خير است، و اگر بد باشد بد است، كم كم غصه و اندوه فرا مى‌گيرد. تا كى مى‌گوئى: چيست اين‌؟ كيست اين‌؟ چقدر است اين‌؟ (يا اين بلندتر است)، اميد دارى نجات مى‌يابى، مى‌ترسى پست مى‌شوى. پيش از مرگ در رسيدگى به ميزانت تعجيل كن. هيچ روزى از ما نمى‌گذرد مگر آنكه ركنى و ستونى از ما را سست مى‌كند. مولاى ما، ما را بيم داده است كه: در روز قيامت بی‌کس محشور خواهيم شد». راوى گفت: در اين حال صداى ناقوس منقطع شد و یک نفر از رهبانان مقيم در دير اين كلام حضرت را شنيد و اسلام آورد و گفت: من در كتاب خدا يافته‌ام كه در خویشان آخرين پيغمبران كسى هست كه گفتار ناقوس را تفسير مى‌كند. 📜مناقب آل ابی طالب :ج٢ص۶٧ 📜بحار الانوار ج ۴٠ص١٧٢

🔶يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُم بُرۡهَٰنٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ نُورٗا مُّبِينٗا اى مردم! از جانب پروردگارتان براى شما دليل و نورى آشكار آمده است سوره نساء آیه ۱۷۴ 🔸عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَوْلُهُ تَعَالَى: قَدْ جٰاءَكُمْ بُرْهٰانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنٰا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبِيناً قَالَ اَلْبُرْهَانُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اَلنُّورُ اَلْمُبِينُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ . 🔹امام صادق صلوات الله علیه فرمودند : برهان رسول خدا صلی الله علیه و آله و نور مبین علی بن ابی طالب علیه السلام است | بحارالأنوار جلد ۲۳صفحه۳۱۱ |📜