♦️چرا آمریکا از تشکیل و استقلال کشورهای جدید حمایت می کند!؟ امروز و در واکنش به پست قبلی حقیر، تعدادی از دوستان با سرچ در ویکی پدیا و بررسی تاریخچه استقلال کشورهایی چون کومور و یا جیبوتی، برای بنده پیام فرستادند که این کشورها خودشان مستقل شده اند و ربطی به آمریکا ندارد! متاسفانه این دوستان ساده اندیشانه فکر می کنند که ویکی پدیا و سایر سایت ها و یا حتی کتاب های تاریخی پشت صحنه استقلال این کشورها و عضویت آنها در سازمان ملل را به وضوح تبیین می کنند! این مساله باعث شد، بخشی از کتابی که با همراهی دکتر ترابی در حال نگارش آن هستیم را برای عزیزان قرار دهم تا بهتر متوجه این موضوع شوند البته این فضا گنجایش انتقال همه مطلب را ندارد ان شاء الله به زودی و با تکمیل و انتشار کتاب، عزیزان می توانند کاملتر از نقشه امپراطوری آمریکا در عصر استعمار فرانو، آگاه شوند. لطفا در ادامه به مطلب ارسالی عنایت کنید: ✍بعد از جنگ جهانی دوم آمریکایی ها که بر مکتب لیبرالیسم و شعارهایی چون برابری و مساوات تاکید داشتند و خود، یک جمهوری برآمده از استعمار بریتانیا و مستقل شده از آن بودند، نمی توانستند بپذیرند، دوران استعمار کهن، به یادگار مانده از دوره نظم بریتانیایی همچنان باقی باشد، آنها به این درک رسیده بودند که حس ناسیونالیستی و استقلال خواهی ملتها شرایط گذشته را پس میزند و راهی جز ورود به دورانی جدید و استعماری با شیوه جدید برای حفظ نظم و امپراطوری تازه شکل یافته خود ندارند. اندیشکده های آمریکایی به خوبی میدانستند که کشورهای مستعمره و تحت الحمایه آنقدر مورد استثمار قرار گرفته اند و تهی از منابع اصلی قدرت از قبیل منابع انسانی یا نیروهای نخبه و کارآمد و منابع سرزمینی از قیبل محصولات کشاورزی و مواد اولیه معدنی شده اند، که به هیچ وجه توانایی بقای مستقل را ندارند، حتی مستعمره بزرگی چون هند هم توانایی بقای مستقل نداشت تا چه رسد به کشورهای کوچکی چون جیبوتی، کومور، قبرس، نامیبیا، جزایر مارشال و سایر کشورهای با سابقه استعماری، از این رو آنها میدانستند که اگر این کشورها مستقل هم بشوند، ساختارشان به گونه ای است که برای ادامه حیات و بقای سیاسی، امنیتی (به صورت عام) نیازمند به یک قدرت فائقه هستند و این قدرت کسی نیست جز قدرتی که فاتح و پیروز جنگ جهانی بوده است و اینک تمامی ساختارهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی در اختیار اوست! لذا آمریکا هم خود را طرفدار استقلال این کشورها معرفی میکرد و هم به عنوان منجی با هزاران مستشار نظامی، صنعتی، مالی، کشاورزی، مهندسی و فرهنگی وارد آن کشورها می شد تا آنها را به سمت توسعه، اما در واقع زیر سلطه بردن آنها، سوق دهد، ضمنا برای کنترل و جهت دهی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی این ملت های به اصطلاح مستقل اما در واقع زیر سلطه هژمونی آمریکا، ساختارهایی طراحی کرد که این ملت ها مجبور باشند ذیل آنها حرکت کنند و اگر کشوری این مساله را نپذیرفت با شدیدترین تنبیه های ساختاری و نظام مند مواجه شود. در واقع این کشورها از حیث حقوقی مستقل می شدند اما از حیث واقعی و ضریب وایبلیتی کاملا وابسته بودند. وایبلیتی در لغت به معنای توانایی بقای مستقل است. و اگر بخواهیم به صورت خلاصه معنای اصطلاحی آنرا بیان کنیم باید گفت: خودکفایی بالقوه امنیتی یک واحد سیاسی البته امنیت به معنای عام آن (که شامل امنیت در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، منابع انسانی، سرزمینی، غذایی و غیره میشود) به بیان دیگر یعنی یک واحد سیاسی که توانایی بقای مستقل و امن (بالقوه و بالفعل) را دارد. از این رو وایبل نبودن یک واحد سیاسی یعنی آن واحد توانایی زیستن خودکفا و بقای مستقل و امن را ندارد. مثل یک انسان خردسال و یا بزرگسال ولی معلول و ناقص العضو یا پیر و فرتوت که نیازمند به مراقبت های ویژه است. مخصوصا زمانی که دچار وضعیتی بحرانی (مثل مریضی مزمن یا سرطان های بدخیم) شود. که در این صورت لحظه ای بدون مراقبت ویژه نمی‌تواند دوام بیاورد. بسیاری از کشورهای موجود علی رغم اینکه از حیث حقوقی مستقل به حساب می آیند اما در عالم واقع، آن کشور بدون کمک واحدهای بزرگتر مخصوصا در مواقع بحرانی (چه طبیعی مثل زلزله یا سیل و چه غیرطبیعی مثل جنگ یا تحریم) توانایی ادامه حیات ندارند و باید از آنها مراقبت های ویژه ای داشت. در نتیجه استقلال کشورهایی این چنینی درست در راستای منویات و اهداف شوم آمریکاست. منتها بسیار حساب شده و پیچیده این کار را می کنند. به گونه ای که در ظاهر انسان فکر می کند که این کشورها در یک فرایند طبیعی به استقلال رسیده اند و آمریکا هم خیرخواهانه طرفدار این استقلال خواهی آنهاست. اما... ✍«محمد علی رنجبر، محقق و پژوهشگر مسائل راهبردی» اگر این مطلب را می پسندید برای سایرین ارسال کنید https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

♦️مبارزه با مفسدین کاملا جدی است! چند روزی است خبرهای بسیار امیدوارکننده ای به دستم رسیده است. دستگیری چندین قاضی بلندپابه، چندین فرمانده ارشد نیروی انتظامی، چندین مسئول رده بالای اجرایی، شناسایی حفره های نفوذ و ناامنی در فضای اقتصادی، شناسایی منفذهای فرارهای بزرگ مالیاتی! اضافه کنید به موارد بالا، برخورد عتاب الود رهبری عزیز با وزیر اطلاعات و دستور معظم له به وزیر مبنی بر برخورد قاطع با مفسدین، احضار هیات دولت از سوی رهبری عزیز و حمایت قاطع از دولت برای مبارزه با مفاسد اقتصادی، درخواست رییس جمهور از قوه قضاییه برای ورود به فسادهای هماهنگ و... اما چیزی که از همه امیدوارکننده تر است برخورد بدون ملاحظه اتاق جنگ اقتصادی با تروریستهای عرصه اقتصادی است به گونه ای که از هر جناح و طیف که بودند دستگیر و برخورد شده است نمونه اش برخورد قاطع با پرونده موسسه مالی و اعتباری ثامن مساله ای که متاسفانه در گذشته چندان عملیاتی نمی شد و برخوردها جناحی بود اما اینک همگان فهمیده اند شرایط، جنگی است لذا کاملا جدی باید برخورد کرد. برای سربازان گمنام امام زمان عج در سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات دعا کنید. ان شاء الله به زودی شاهد تثبیت امنیت مالی و اقتصادی هم خواهیم بود.

🌀🌀باز نشر (به مناسبت مثال فوتبالی رهبری عزیز در جمع اعضای هیات دولت که از آنها خواسته بودند به مانند تیم ملی فوتبال جانانه تلاش کنند، مطلبی را که مدتها قبل و در پاسخ به آقای فاضلی نوشته بودم مجددا برای عزیزان ارسال می کنم امید که قابل استفاده باشد👇

♦️افسانه پیل و پراید "اندر حکایت نخبگان حقیری که هنوز درگیر بدیهیات هستند" چندی پیش یک فایل صوتی از جناب دکتر #فاضلی پخش شد که آقای دکتر #رنانی آنرا با عنوان "افسانه #پیل و #پراید" در کانالشون بازنشر دادند. ایشان در این فایل از عدم شفافیت و مشخص نبودن مساله اصلی کشور، سخن گفتند! و اینکه ما میخواهیم پیلی را در پراید جای دهیم! نمیدانم چرا این اعزه هنوز گیر بدیهیات هستند و فکر می کنند همه مملکت گیر سوالات بدیهی آنهاست جناب دکتر! اخیرا یک بازی فکری برای بچه ها تعبیه شده است که خیلی سریع متوجه میشوند یک شیء بزرگ را نمی توان در شیء کوچکتری جای داد، حال چگونه است که شما هنوز گیر این بدیهیاتید! آخر چه کسی خواسته است فیلی یا به قول رفیقتان پیلی را در پراید جای دهد!؟ مساله ما کاملا روشن است شما نمی خواهید ببینید، حق دارید چون به شما یاد نداده اند بزرگ فکر کنید! ما میخواهیم بزرگ شویم، میخواهیم تمدن نوین اسلامی شکل دهیم و جهانی شویم. این #تصمیم_سخت را نیز چهل سال قبل گرفتیم و می دانستیم راهی است بس دشوار! اما نابرده رنج گنج مسیر نشود! پس کلان مساله ما ایجاد تمدن نوین اسلامی است تصدیق میفرمایید که این کلان مساله به مسائل جزیی تر و مراحل مقدماتی تر، تقسیم میشود. مثل پیمودن یک قله 5 هزار متری! لذا اینک مساله خرد ما با عنایت به آن کلان مساله بعد از تثبیت امنیت جانی ملت، تثبیت امنیت مالی و مقاوم سازی اقتصادی است! و بزرگترین مانع بر سر تحقق این مهم امثال شماها هستید! 👌بگذارید مثالی بزنم تا مشخص شود: یک وقت شما به عنوان رییس فدراسیون فوتبال ایران میگویید من اصلا حال و حوصله ورود به رقابت جهانی و چالش جهانی را ندارم، بدون شک کسی هم کاری با شما ندارد و البته اگر پول خرج کنید، مثل گاو! دوشیده میشوید و شما را در جایگاه VIP قرار میدهند و نوشابه هم براتون باز میکنند حتی اگر حامی مالی کاپ جهانی شوید صد البته بیشتر شما را می دوشند (خرید تسلیحات عربستان) و حسابی تحویلتون میگیرن منتها آنوقت شما همیشه در حسرت می مانید و همیشه خود را عقب تر از آنها تصور میکنید! البته مسائل حقیری برای شما مساله اول میشوند اینکه موی فلان بازیکن چه رنگی است و فلان خواننده و سلبریتی طرفدار کدام تیم هست ضمن اینکه مردم کشورتون هم دو قطبی و چند قطبی شده و هر کدام طرفدار یک تیم امریکایی و اروپایی میشوند! خلاصه دنیایی دارید برای خودتان! اما یک وقت شما #تصمیم_سخت میگیرید که با قدرت های بزرگ فوتبالی وارد چالش و رقابت شوید، اینک باید تلاش کنید و گام به گام پیش روید دیگر نمی توانید بگویید فلان کشور ورزشگاه هایش چنین و چنانند یا فلان تیم بازیکنانش اینگونه و آنگونه اند وقتی پذیرفتید که وارد رقابت شوید همه بحران ها را به جان میخرید از قضا وقتی با تلاش و پشتکار جزو 32 تیم نهایی قرار گرفتید (وارد باشگاه کشورهای هسته ای و فضایی و غیره شدید) ممکن است با بحران های زیادی مواجه شوید مثلا بازیکنتان محروم شود! آن یکی مصدوم شود! دیگری افت بدنی و کیفی کند! یا هیچ تیم تراز اولی حاضر نباشد با شما بازی دوستانه کند یا هیچ برند معتبری حامی شما نشود! علاوه بر همه اینها قرعه بدی به شما می خورد و در سخت ترین گروه ممکن قرار می گیرید: اسپانیای قهرمان جهان، پرتغال قهرمان اروپا و مراکش قهرمان آفریقا یعنی یک هم افزایی و #همآیندی همه بحران ها با هم علیه شما حال چه کنیم؟ ظاهرا از دید شما و دوستانتان باید مذاکره کنیم یا همان تصمیم سخت از دید شما!! و بگوییم: آقا گروه ما را عوض کنید اما جواب منفی است! آقا بازیکن محروم ما را ببخشید باز جواب منفی است! آقا زمان بازی ها را تغییر دهید تا بازیکنان ما آماده شوند باز هم جواب منفی است! اینک چاره چیست!؟ انسان های حقیر میگویند اصلا نمیریم و از همین الان میگیم ما را بازنده حساب کنند! اینجوری هزینه اش خیلی کمتره! ضمنا با مردم صحبت میکنیم و میگیم ما دولت دست آوردهای کوچک هستیم و همینکه تونستیم بین 32 تیم باشیم کافی است و دیگه نمیخواهیم دستاوردی بزرگتر از این داشته باشیم اما انسان های بزرگ از همان ابتدا می دانستند که مساله آنها روی سکوی جهانی رفتن بوده است و باید تلاش کنند با همین امکانات هم تلاش کنند حال یا پایانش فتح و ظفر است و یا حذف آبرومندانه، نه ذلیلانه و بدون تلاش! یعنی همان احد الحسنین قرآن خودمان (یا فتح یا شهادت) البته زمانی که این تصمیم سخت و بزرگ را گرفتیم دیگر مسائل حقیری چون اینکه سرود تیم ملی را شجریان بخواند یا تتلو، تماشگران زن را با خودمان ببریم یا نه؟! و سایر موارد، برایمان اولویت پیدا نمی کند! پس مساله روشن هست شما نمی خواهید روشن شوید! لذا ملت ما همانگونه که خرمشهر را در سایه مدیریت جهادی آزاد کرد خرمشهر های اقتصادی را نیز با مدیریت جهادی آزاد خواهند نمود! ✍«محمد علی رنجبر https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

چین پسته آمریکا را مشمول ۴۵ درصد تعرفه کرد. وال‌ استریت ژورنال: کشاورزان کالیفرنیا کسب و کار تجارت پسته در چین را به ایرانی‌ها می‌بازند این مطلب را وال استریت ژورنال نوشته است. به نظرم این مساله بهترین زمان برای بهره برداری ماست!

♦️انتقاد در نظام طاغوتی و نظام اسلامی از نظر بنده انتقاد نسبت به یک مسئول در نظام طاغوتی با انتقاد نسبت به مسئولی در نظام اسلامی بسیار متفاوت است! انتقاد اولی باید به قصد تضعیف و تخریب باشد تا طاغوت را ساقط کنیم! اما انتقاد در دومی باید به قصد اصلاح و ترمیم و دلسوزانه باشد. تا نظام اسلامی را تقویت کنیم این نوع انتقاد قطعا همراه با ارائه طریق و راهکار باید باشد و البته منضبط و عقلایی! نه بر اساس ظنیات! عدم عنایت به این مساله (تفاوت انتقاد در نظام طاغوتی و اسلامی) بعضا ضربات مهلکی به ما زده است و گاه نمی دانیم در حال بریدن شاخه ای هستیم که خود، روی آن نشسته ایم! بنده هم مثل بسیاری از عزیزان منتقد آقای روحانی هستم منتقد دولت ایشان هستم! اما با این تفاوت که انتقادم تخریب گرایانه، تضعیف کننده، همراه با تهمت جاسوسی و خائن و توام با حب و بغض، شخصی و جناحی نیست! انتقادم بچه گانه نیست که مثل بچه ای یک سنگ برداشته و همه شیشه ها را بشکنم! این همان چیزی است که رهبری عزیز هم از ما توقع دارند! ✍«محمد علی رنجبر، محقق و پژوهشگر مسائل راهبردی» اگر این مطلب را می پسندید برای سایرین ارسال کنید https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

بیانات رهبری عزیر پیرامون انتقاد در نظام اسلامی!

پیشنهاد می کنم عزیزان سخنرانی امروز رهبری عزیز در جمع مسئولین وزارت خارجه را حتما مطالعه کنند شاه کلید و شاه بیت هایی در بیانات ایشان تبیین شد که می تواند به فهم و بینش راهبردی ما بسیار کمک کند. این بیانات هم تعریض به موافقین مذاکره در گفتمان سازش بود و هم تعریض به مخالفین مذاکره بود مخالفین مذاکره عنایت ندارند که ما در گفتمان چالش هم مذاکره داریم (که ادامه جنگ در میدان دیپلماسی است). و موافقت رهبری با مذاکره همواره موافقت با مذاکره در گفتمان چالش است نه گفتمان سازش اما مخالفین مذاکره همواره مذاکره را معادل با مذاکره در گفتمان سازش می گیرند و آنوقت در اینکه چرا رهبری عزیز با مذاکرات موافقت می کنند گیر کرده و نمی دانند چه کنند! بخش زیادی از مسائلی که معظم له مطرح کردند، در کتابی که تحت عنوان "جنگ سرد ایران و آمریکا؛ چارچوبی بر تحلیل تاریخ معاصر جهان" در حال نگارش هستیم، به صورت مبسوط و بر اساس رویکرد کلان و راهبردی، تبیین شده است و ان شاء الله به زودی با اتمام فصول پایانی در اختیار عزیزان قرار خواهیم داد. دعا کنید روز به روز نسبت به منطق راهبردی و کلان امام و رهبری که از منطق کلان نگر اسلام ناب نشات میگیرد، معرفت و آگاهی پیدا کنیم تا در گردنه های حساس پیش رو، وظیفه خودمان را بهتر تشخیص دهیم.🙏🌹

پیام بالا قدری مبهم بود و اصلاح شد!

♦️از تهدید حاج حسین تا تهدید حاج حسن چندی قبل بن سلمان ابله، سعد حریری را گروگان گرفت تا امتیازی از ما بگیرد منتها هنوز مصاحبه ساختگی سعد حریری در متهم ساختن ایران تمام نشده بود که چند موشک از سمت یمن به ریاض شلیک شد، البته این تمام ماجرا نبود چرا که بعد از آن حاج حسین شریعتمداری در کیهان تیتر زد که بعد از ریاض نوبت دوبی و ابوظبی است! آن موشکها و تهدیدها کار ساز شد و سعد حریری به خانه برگشت! بعد از آن هم شورای امنیت روزنامه کیهان را یکی دو روز توقیف کرد! خاطرم هست چندین نفر از دوستانی که فهم راهبردی ندارند و متوجه این مسائل نبودند مدام به کیهان و حاج حسین ایراد می گرفتند که چرا این مطلب را نوشته است. آنروزها عرض کردم این نهایت زرنگی ایرانی و کیاست اسلامی ماست که با یک کار حساب شده (تهدید و توقیف) به اهداف خودمان رسیدیم. این روزها نیز نه تنها حاج حسین بلکه حاج حسن روحانی هم فهمیده است که باید از استراتژی هویج و چماق بهره برد! باید قرص و محکم رقیب را تهدید کرد، آنهم تهدیدی جانانه چندی قبل هم عرض کردم گزینه های ما فقط بستن تنگه هرمز نیست دیروز هم رهبری عزیز فرمودند تمام مولفه های قدرت ما باید تبدیل به پشتوانه ای برای چانه زنی ما در عرصه سیاست خارجی شود. امروز هم آقای روحانی خردمندانه و حکیمانه که از دولت تدبیر و امید جز این هم توقع نمی رود😉، بر این نکته صحه گذاشتند که تنها گزینه ما بستن تنگه هرمز نیست، بلکه جنگ با ایران مادر تمام جنگ هاست! این یعنی تهدیدی راهبردی! این یعنی طوفان قبل از آرامش! این یعنی حاج حسین ها و حاج حسن ها همه با هم علیه یک دشمن واحد! این یعنی یک ایرانی را هیچ وقت تهدید نکن! این یعنی چطوری ترامپ! و همه اینها: یعنی روحانی مچکریم بچه که بودم فیلمهای دفاع مقدس زیاد میدیدم و همیشه خودم را جای حاجی های فیلم که فرمانده بودند میگذاشتم امروز خوشحالم که همه می خواهند حاجی باشند از حاج حسین تا حاج حسن همه یک چیز می گویند: آمریکا قابل اعتماد نیست! و زبان زور را میفهمد! من جای مسئولین ستاد اقامه نماز جمعه بودم حتما این هفته از حاج حسن می خواستم که نماز جمعه را اقامه کند و در این پوزیشن "حاجی مقاومت" که خیلی خوب هم صحبت میکنه چنان حماسی حرف بزند و تکبیرهای غراء از مامومین بگیره، که سید احمد خاتمی و سید احمد علم الهدی خودشان بازنشسته شوند! روحانی مچکریم😉 ✍«محمد علی رنجبر، محقق و پژوهشگر مسائل راهبردی» اگر این مطلب را می پسندید برای سایرین ارسال کنید https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

ترامپ در تویتی پاسخ سخنان دیروز دکتر روحانی را داد. او نوشته است: دیگر هرگز آمریکا را تهدید نکن! در انگلیسی وقتی در نوشتار از حروف بزرگ استفاده کنی یعنی داری فریاد میزنی کاملا مشخصه که ترامپ عصبانی شده است. اما به فرموده قرآن موتوا بغیظیکم از عصبانیت بمیرید!