📝عزاداری و مسئله انحرافات ✔️هر ساله با فرا رسیدن ماه محرم، خیمه عزای امام حسین(ع) در هر جایی که محب آن حضرت وجود دارد، برپا می‌شود. عزاداری امام حسین (ع) را می‌توان بخش جدایی‌ناپذیر هویت شیعه و عامل وحدت‌بخش شیعیان و الگویی برای همه آزادگان و آزادی‌خواهان جهان در هر دین و مسلکی دانست؛ اما مسئله‌ای که در اینجا مطرح می‌شود، خطر انحراف است. ▪️دست‌های پنهان دشمن همواره سعی کرده است با نفوذ در دل عزاداران آن حضرت این حرکت عظیم را منحرف کند. انحراف در روایت‌سازی از یاران باوفای امام حسین(ع)، تنزل سطح قیام امام حسین(ع) به یک مصیبت خانوادگی و شهادت امام و یارانش با دهان تشنه، عبور از آتش بدون اینکه بسوزند، قمه‌زنی و ... نمونه‌هایی از انحرافات در گذشته است. یا مثلاً مدعی بودند امام حسین(ع) به اشک نیاز ندارد، بلکه به یار نیاز دارد یا درس عاشورا درس مذاکره است و امام حسین(ع) در شب عاشورا با عمر سعد مذاکره کرد که البته این انحرافات پاسخ داده شده؛ ولی مؤثر نیفتاده است. 🔺انحرافات امروز در عزاداری‌ها نه از جنس روایت‌سازی مثل گذشته است و نه انحرافات فکری، بلکه انحرافات امروز از جنس نفوذ در بدنه عزاداران آن حضرت است؛ این انحراف در دو دسته قابل مشاهده است: 1️⃣الف ـ برخی خود را بی نیاز از هدایت علما دانسته و در برنامه‌های عزاداری امام حسین (ع) از روحانیت فاصله می‌گیرند و با تمرکز بر شور حسینی به ناحق از شعور حسینی عبور می‌کنند. 2️⃣ب ـ برخی دیگر در جامعه با ادعای عزاداری برای امام حسین (ع) بدون توجه به ابتدایی‌ترین احکام شرعی در هیئات مذهبی حضور پیدا می‌کنند و خود را محب و عزادار امام حسین (ع) معرفی می‌کنند. عده‌ای ساده‌لوح نیز با این نگاه که درب هیئت به روی محبان امام حسین (ع) از هر نوع گرایش و پوششی باز است، موافق حضور این افراد در هیئت‌های عزاداری امام حسین (ع) هستند. غافل از اینکه اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد زنانی بدون حجاب در هیئت‌های مذهبی برای نفوذ و انحراف حضور یافته‌اند، مسیر خود را از سلسله انحراف جدا نمی‌کنند. 👈🏻سخن پایانی آنکه قیام امام حسین(ع) با این تلاش‌های مذبوحانه منحرف نخواهد شد و تمام این انحرافات را در خود هضم خواهد کرد؛ قطعاً امام حسین (ع) و قیام عاشورا چراغ هدایت است و با توطئه ایادی شیطان به انحراف نخواهد رفت و به فرموده امام خمینی (ره) این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است، ولی این دغدغه برای آن است که ما محبان امام حسین (ع) منحرف نشویم. ✍🏻علی کارگر #محرم #امام_حسین ╰❀🥀❀╯

🎥 اینجا میشیگان آمریکاست #محرم #امام_حسین ╰❀🥀❀╯

🖤 سلام بر کسی که خیمه‌گاهش هتک حرمت شد🥀 ▪️فرازی از زیارت ناحیه مقدسه #محرم #امام_حسین ╰❀🥀❀╯

🥀نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت نه سیٌدالشٌهداء بر جدال طاقت داشت🖤 #محرم #امام_حسین ╰❀🥀❀╯

🖤 ما رأیت الاّ جمیلاً #محرم #امام_حسین ╰❀🥀❀╯

▪️تحلیلی بر یک مطالبه‌ی جدّی پساانتخاباتی رهبر انقلاب 🔹تبدیل «رفتارهای رقابتی» به «هنجارهای رفاقتی»؛ چرا و چگونه؟ 👈 از اینجا بخوانید ╰❀🥀❀╯

‌🎥 بسته خبری تحلیلی 🔹از حضور میلیونی مردم در عزای حسینی، تا پشیمانی زلنسکی از عدم حضور روسیه در اولین کنفرانس صلح اوکراین 🗓 چهارشنبه ۲۷تیر ماه ۱۴۰۳ ╰❀🥀❀╯

🎥 نصرالله: اگر تانک‌هایتان را به جنوب لبنان بیاورید، دیگر چیزی به عنوان کمبود تانک نخواهید داشت؛ چون تانکی برایتان باقی نخواهد ماند 🔻تا زمانی که تجاوز به غزه، مردم و مقاومت در اشکال مختلف آن ادامه داشته باشد، جبههٔ ما در لبنان متوقف نخواهد شد. 🔺یا حسین ما تو را رها نکرده‌ایم؛ تو می‌دانی و همهٔ دنیا می‌دانند. گواه ما شهدایمان، زخم‌های مجروحان و خانه‌های ویران‌مان است. برای همیشه لبیک یا حسین! ╰❀🥀❀╯

نکته تفسیری صفحه ۸۲: اسلام و برده­ داری: یکی از پدیده­ های اجتماعی که تا حدود 120 سال قبل، رسماً در جهان وجود داشته، مسأله ی «برده­ داری» است. به درستی روشن نیست که برده­ داری از چه زمانی آغاز شده؛ ولی دانشمندان می­ گویند که برده­ داری از زمانی آغاز شد که انسان­ها کم­ کم از شکار دست کشیدند و به راه­ های دیگری مانند کشاورزی رو کردند. پیش از آن، نگهداری اسیران جنگی و تأمین غذای آنان بسیار دشوار بود؛ ولی با پیشـرفت انسان­ها و امکان زنده نگه­داشتن اسیران جنگی، دیگر آنان را نمی­ کشتند و از آنان کار می­ کشیدند. پس از مدّتی، حالت برده­ داری گسترش یافت و گاه زنان و فرزندان یک ملّت نیز بردگان کسانی می­ شدند که آن سرزمین را فتح می­ کردند. برده­ داری در برخی از اقوام کهن مانند یونان و روم با خشونت زیادی همراه بود و با بردگان ماننـد حیوانات ـ بـلکه بدتـر ـ رفـتار می­ شد. برده­ داری تا قرون اخیر ادامه داشته است؛ به طوری که در اواخر قرن 18میلادی، دولت انگلستان هر سال دویست هزار برده را معامله می­ کرد و یکصدهزار انسان آزاد را از آفریقا می­ گرفت و برای بردگی به آمریکا می­ برد. سرانجام در سال 1890 میلادی، طی قطع­نامه­ ای در کنفرانس بروکسل، سنّت شوم برده­ داری برای همیشه و در همه جا لغو شد. در هنگام ظهور اسلام، برده­ داری، یکی از سنّت­های رایج سرزمین حجاز بود. هزاران برده در خانه­ های ارباب خود می­ زیستند و به آنان خدمت می­ کردند. در آن هنگام امکان نداشت که این رسم به کلی برچیده شود؛ زیرا اگر اسلام طی یک فرمان عمومی دستور آزادی همه ی بردگان را صادر می­ کرد، شاید بیشتر آنان تلف می­ شدند؛ چرا که گاهی نیمی از جامعه را بردگان تشکیل می­ دادند. آنان، نه کسب و کار مستقلی داشتند و نه جا و مکان مناسبی برای زندگی. اگر یکباره همه ی بردگان آزاد می­ شدند، گروه عظیم بیکاری پدید می­ آمد که هم زندگی خودشان با خطر مواجه می­ شد و هم ممکن بود نظم جامعه را بر هم زنند، و اگر محرومیت به آنان فشار می­آورد، ممکن بود به همه جا حمله­ ور شوند و درگیری و خون ریزی به راه اندازند. به همین سبب، اسلام برنامه­ ای دقیق و حساب شده برای آزادی تدریجی بردگان تنظیم کرد که اگر به درستی اجرا می­ شد، برده­ داری بسیار زودتر از قرن نوزدهم به پایان می­ رسید. اسلام هر نوع تجاوز و ستم را ممنوع شمرد، و بدین ترتیب، ریشه ی برده­ داری را خشک کرد؛ زیرا بیشترین نوع برده­ داری، نتیجه­ ی تجاوز ملّت­ های زورگو به ملّت­ های ضعیف بود. اسلام همچنین یکی از مصارف زکات را ـ که درآمدی پرفایده برای حکومت اسلامی­ است ـ آزاد کردن بردگان قرار داد. از نظر اسلام، آزاد کردن بردگان، پاداش بسیار زیادی دارد و زندگی پیشوایان ما نشان می­ دهد که آنان با کوچک­ ترین علّتی، یا حتّی بدون علّت، بردگان زیادی را آزاد کرده­ اند. از نظر دین اسلام، کفّاره ی بسیاری از گناهان، آزاد کردن برده است. همچنین، برنامه­ ها و دستورهای دینی دیگری وجود دارد که نتیجه ی همه ی آن ها، آزاد شدن بردگان از اسارت بردگی­ است. همچنین اسلام از همان ابتدا به بردگان شخصیت داد، آنان را مانند اربابشان انسان برشمرد و سهم ایشان از بیت­ المال را به اندازه ی صاحبانشان مشخّص کرد. به هر حال، تمام شواهد، گویای این مطلب است که برنامه ی اسلام، با رسم شوم برده­ داری مخالف، و با حذف کامل آن موافق بوده است.[1] [1] - اقتباس از تفسیر نمونه، ج 21، ص 412 و ترجمة تفسیر @Boshra_pb