💢روحانیون را میتوان به سه دسته سنتی ،حداکثری سنتی نواندیش و نواندیش حداکثری تقسیم کرد. 🔶ویژگی اصلی جریان سنتی حداکثری که آن را از دو جریان دیگر متمایز می کند نداشتن اهتمام به پاسخگویی به پرسش های مدرنیته است. این مجموعه از روحانیون که تعداد زیادی را نیز پوشش می دهند، اغلب شناخت تخصصی از مدرنیته نداشته و بر حفظ میراث گذشته و جلوگیری از تحول در آن اصرار فراوانی دارند در این دسته اندیشمندان بزرگی آیت الله العظمی خوئی مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی همانند و... وجود دارند. 🔷جریان دیگری نیز در میان روحانیون وجود دارد که بسیار متأثر از جریان های روشنفکری به ویژه جریان تجدد پذیر است. این جریان نقطه مقابل جریان قبلی بوده و بر این باور است که چاره ای جز پذیرش زندگی بر اساس عقل مدرن نیست. این جریان در تلاش است تا با بازسازی تفسیر دین بسیاری از آموزه های سنتی را تغییر ماهوی دهد. البته این جریان هم از نظر تعداد و هم از نظر اندیشمند نسبت به دو جریان دیگر بسیار ضعیف تر بوده و با آنها قابل مقایسه نیست، ولی بـه هـر حـال وجود دارد. ویژگی اصلی این جریان را میتوان در گیر شدن با پرسش های مدرنیتـه بـا تکیه بر عقل زمانه دانست. 🔶جریان سنت گرای نواندیش آن دسته ای از روحانیون را پوشش می دهد که با پرسشهای بشر ،مدرن کم و بیش درگیر می شوند، ولی در ایــن درگیری از فرایند اجتهاد رایج و تکیه بر متون قرآنی و به ویژه حدیثی فاصله نمی گیرند. سنت گرایان نواندیش همانند شهید آیت الله مطهری، شهید آیت الله محمدباقر صدر و .... از چنین افرادی هستند 📖کتاب #تجدد_و_سنت_در_جریان_های_معاصر به قلم #سید_مصطفی_حسینی_نسب #سنت #مدرنیته #نواندیش_دینی #رابطه_عقل_و_دین 📌@canoon_org