،،،🕊 سلام یا قاضی الحاجات صبح دوشنبه شما بخیر و نیکی و سلامتی و امروز را هم آغاز میکنیم با بخشی از مناجات خمس عشرة و توکل می کنیم بر خدای متعال 🍃🌸🍃🌺🍃🥀🍃🌻🍃🌾 بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ، به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ مناجات خمس عشرة [یعنی مناجات‌های پانزده‌گانه] از مولای ما علی‌بن‌الحسین(علیه‌السلام) است، علاّمه مجلسی رحمة الله علیه در کتاب «بحار الانوار» فرموده است: من این مناجات را به روایت از آن حضرت در کتاب‌های بعضی از علما (رضوان الله علیهم) یافتم. مناجات ششم: مناجات شاکرین راز و نیاز سپاس‌گزاران و شاکران هِى تَصَاغَرَ عِنْدَ تَعاظُمِ آلائِكَ شُكْرِى، وَتَضَاءَلَ فِى جَنْبِ إِكْرامِكَ إِيَّاىَ ثَنائِى وَنَشْرِى، جَلَّلَتْنِى نِعَمُكَ مِنْ أَنْوارِ الْإِيمانِ حُلَلاً، وَضَرَبَتْ عَلَىَّ لَطائِفُ بِرِّكَ مِنَ الْعِزِّ كِلَلاً، وَقَلَّدَتْنِى مِنَنُكَ قَلائِدَ لَاتُحَلُّ، وَطَوَّقَتْنِى أَطْواقاً لَاتُفَلُّ، فَآلاؤُكَ جَمَّةٌ ضَعُفَ لِسانِى عَنْ إِحْصَائِها، وَنَعْماؤُكَ كَثِيرَةٌ قَصُرَ فَهْمِى عَنْ إِدْراكِها فَضْلاً عَنِ اسْتِقْصَائِها؛ فَكَيْفَ لِى بِتَحْصِيلِ الشُّكْرِ وَشُكْرِى إِيَّاكَ يَفْتَقِرُ إِلىٰ شُكْرٍ ؟ فَكُلَّما قُلْتُ لَكَ الْحَمْدُ وَجَبَ عَلَىَّ لِذٰلِكَ أَنْ أَقُولَ لَكَ الْحَمْدُ . معبودم، در برابر بزرگی نعمت‌هایت، سپاسم کوچک است و در کنار اکرامت بر من، ستایش و گزارشم از آن، خود را پست و ناچیز نشان می‌دهد، نعمت‌هایت از انوار ایمان، زینت‌هایی به من پوشاند و لطایف نیکی‌ات خیمه‌هایی از عزت بالای سرم افراشت و عطاهایت گردنبندهای زیبنده‌ای به گردنم افکند که هرگز باز نشود و طوق‌هایی بر من آویخت که به هیچ روی گسسته نگردد، عطاهای انبوهت زبانم را از شمردنش ناتوان ساخته و نعمت‌های فراوانت فهمم را از دریافتشان کوتاه کرده تا چه رسد به بررسی کامل آن‌ها؛ سپاسگزاری‌ات چگونه برای من امکان‌پذیر است درحالی‌که سپاسم نسبت به تو خود نیازمند سپاسی دیگر است، پس هر نوبت که گفتم تو را سپاس، بر من واجب شد که به خاطر آن باز بگویم تو را سپاس، برگرفته از مناجات خمس عشرة https://eitaa.com/joinchat/678887436C72eb1095ab

ابومشعر بلخی گوید که: بر من شش چیز واجب است: دو بر زبان و دو بر تن و دو بر دل. آنچه بر زبان است، ذکر خدای و سخن نیکو! آنچه بر تن است، طاعت خدای و رنج خود از مردم برداشتن! و آنچه بر دل است، بزرگ داشتن امر حق و شفقت بر خلق! اگر به هوا پری، مگسی باشی. اگر بر روی آب روی، خسی باشی. دل به دست آر، تا کسی باشی. 🌱خواجه عبدالله انصاری

حکمت ۲۹ نهج البلاغه إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ، فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى. ترجمه: هنگامی که تو زندگی را پشت سر می گذاری و مرگ به تو روی می آورد پس دیدار با مرگ چه زود خواهد بود. توضیح کوتاه: امام (ع) با عبارتی بسیار کوتاه و پرمعنا یادآور می‌شود که: عمر انسان در حال کاهش و پشت سر گذاشتن است (إدبار = پشت کردن، رو به پایان رفتن). مرگ در حال نزدیک شدن و آمدن است (إقبال = رو آوردن). بنابراین، فاصله‌ی میان انسان و مرگ بسیار اندک است و هر لحظه ممکن است «دیدار» رخ دهد. نهج البلاغه #حکمت29 🔶 @Nahj_Et

🌹 *پیام قرآنی *۞إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا* وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا۞ *۞آیه ۵۸ سوره نساء۞* *۞خدا به شما فرمان مى‌دهد كه امانتها را به صاحبانشان بازگردانيد.* و چون در ميان مردم به داورى نشينيد به عدل داورى كنيد. خدا شما را چه نيكو پند مى‌دهد. هر آينه او شنوا و بيناست.۞ 💬 *پیام ها* ۱-سپردن امور به كاردانان و قضاوت عادلانه، از مصاديق عمل صالح و از نشانه‌هاى ايمان است. (با توجّه به آيه قبل) ۲- هر امانتى صاحبى دارد وهركس لياقت واستعداد كار ومقامى را دارد. «أَهْلِها» ۳- در اداى امانت و دادگرى، ايمان شرط نيست. نسبت به همه‌ى مردم بايد امين و دادگر بود. «أَهْلِها، النَّاسِ» ۴- قاضى و حاكم بايد عادل باشد. «تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ» ۵- تشكيل حكومت لازم است. لازمه‌ى سپردن مسئوليّت‌ها به اهلش و قضاوت عادلانه برقرارى نظام و حكومت الهى است. تُؤَدُّوا الْأَماناتِ‌ ... تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ‌ ۶- موعظه‌ى خوب، آن است كه علاوه بر پندهاى اخلاقى، به مسائل اجتماعى و قضايى هم توجّه كند. «نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ» ۷- اگر مردم هم خيانت در امانت يا ستم در قضاوت را نفهمند، خدا بينا و شنواست. «إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً»

❇️ تلاوت 🔸آیات ۱ تا ۱۰ سوره انفال 🔹به مدت ۲۶ دقیقه 🔸با صدای مرحوم استاد سید متولی عبدالعال

🎥 آیت الله جوادی آملی؛ نماز باران نخوانید! 🤔