✅دیباج چهل و چهارم 🔶 کهربای عشق 🖊علی‌رضا مکتب‌دار در شگفتم، نه من که جهانی در شگفت است! از چه؟ از عشقی که هم‌چون کهربا مرکب دل را به شتافتن به سوی وادی جنون و چمیدن در دشت بی‌کران مستی می‌کشاند. دشتی آکنده از خوشبویه‌ی درختان اقاقیا و سرشار از نغمه‌های دلکش هَزاردستان. خاک این دشت بوی بهشت می‌دهد، مرکب دل از بویش مست و بی‌قرار می‌شود. افسارش را از دست عقل رها می‌کند و در بی‌کرانِ دشت می‌تازد و در افق شیدایی ناپدید می‌گردد. پهنه‌ی بی‌کران دشت را نوری نقره‌فام فراگرفته است. به‌دنبال سرآغاز نور می‌گردم. ستونی از نور که از افق به سمت آسمان کشیده شده است نگاهم را فریفته‌ی خود می‌کند. گویی این نور از عرش به سمت دشت سرازیر شده است. نوری که چشم را نه تنها نمی‌آزارد که درخشندگی‌اش را نیز افزون می‌کند. در درونم گرمایی غریب احساس می‌کنم که خوشایند است و زندگی‌بخش. آرزو می‌کنم ای کاش هیچ‌گاه این گرما از وجودم رخت برنبندد و مرکبِ جانم همواره در این بی‌کران عشق بخرامد و این تن خاکی را با خود تا اوج مستی برکَشد. از که و از چه سخن می‌گویم؟ از کسی که خودْ جام شراب عشق را به یک‌نوش سرکشید و سرسلسله مخموران جهان شد. از عشق سوزانی که سرتاپای وجود حسین –که درود خدا بر او باد- را در خود غرقه ساخت و او را در هستی معشوق فانی ساخت و از آن پس، وجودش کهربایی شد که هر جانی را جانان شد و بی‌سامانانِ عشق را سامان. حسین جان! ای كهربای عشقت دل را به خود كشیده دل رفته ما پی دل چون بی‌دلان دویده #امام_حسین_ع #عشق #کربلا #محرم @Deebaj

📌از آن پس، هرگاه همه درهای زندگی –به‌ظاهر- به رویم بسته می‌شد، یقین داشتم اگر خوب جستجو کنم روزنی خواهم یافت و اگر ‏زمین چنان بر من تنگ شود که گنجایش حتی من را هم نداشته باشد، به زودی گشایشی ایجاد خواهد شد. 📌تا به این فراز از دعای عارفانه «عرفه» برخوردم، آنجا که کشتی امنِ روان در دریای پرتلاطم زندگی، حسین علیه السلام، به پروردگار خویش می ‌گفت: 📌«تو پناهگاه منی زمانی که راه‌ها با همه وسعتشان درمانده‌ام کنند و زمین با همه پهناوری‌اش بر من تنگ گیرد و اگر رحمت ‏تو نبود، ‏هر آینه من از هلاک شدگان بودم».‏ خدایی که دعای زکرّیا را اجابت کرد و با بخشیدن یحیی به او، شب سیاه ناامیدی‌اش را به روز روشن امید مبدل ساخت و یونس ‏غرق در تاریکی‌های چندلایه را از دل ماهی، رهایی بخشید و با شکافتن دریا، ستمدیدگان بنی اسرائیل را به ساحل آرامش رسانید و ‏ساحران فرعون را که سالیانی دراز به روی خورشید حقیقت خاک می‌پاشیدند، از غرقه‌شدن در مرداب هلاکت رهانید. 📌 آری این خدا ‏می‌تواند همیشه از دل سختی‌ها راهی به سوی آسانی بگشاید.‏ #عرفه #امام_حسین_ع #زندگی #سختی #آسانی #معنای_زندگی #امید @Deebaj

🔶کهربای عشق روی لینک بالا👆 کلیک کنید. #محرم #امام_حسین_ع #بازنشر @Deebaj

✅دیباج صد و دوم 🔶سروش رهایی 🖊علی‌رضا مکتب‌دار 📌پس از آنکه خورشید رسالت در مغرب تاریخ ادیان برای ابد آرام گرفت، ماه فروزان امامت در آسمان بشریت پدیدار گشت و حقیقت‌پویان همواره در پرتو انوار امامت راه پیموده و همای سعادت را بر بام زندگی خویش نشانده‌اند. اما منکران، ناباورانه بر چهره تابناک حقیقت پرده تردید افکنده و بر صورت خورشید هدایت، خاک انکار پاشیده‌اند، غافل از آنکه: مه فشاند نور و سگ عوعو کند هر کسی بر خلقت خود می‌تند 📌نور حقیقت و حقیقتِ نور، حجاب‌ها را پاره خواهد کرد و سیمای دلربای خویش را به انسان‌ها خواهد نمود و آنکه سرطان لجاجت و طاعون تردید، بندبند وجودش را تسخیر نکرده باشد، به خورشید حقیقت لبخند خواهد زد و خود را بر شعاع‌های نورش تا عرش برخواهد کشید. 📌امام حسین علیه السلام، آن ماه فروزان امامت و هدایت، در تمام عمر بابرکت خویش و حتی آن زمان که جهل و دنیاخواهی امت جدش، بدنش را به گودال قتلگاه کشاند، روحش از نورافشانی باز نایستاد و از هدایت دیگران نومید نشد‌. 📌او سروش رهایی بود که به سنگ نادانی، سنگ خورد و از تیغ عصبیت زخم برداشت، اما از افشاندن نور هدایت باز‌نایستاد. 📌حسین فانوس هدایت در تاریکی گمراهی و کشتی نجات در اقیانوس تباهی است. درود خدا و فرشتگانش، هماره بر او باد. #امام_حسین_ع #محرم #کربلا #عاشورا #هدایت #رسالت #امامت @Deebaj

📌اقتدای سرلشکری برجسته از دستگاه اموی به امامی از خاندان نبوی در نماز، خود گویای باورمندی او به حقانیت امام بود، اما هنوز ابرهای سیاه تردید از مقابل دیدگان جانش به کناری نرفته بود و او نمی‌توانست خورشید حقیقت را به‌وضوح ببیند. 📌امام قصد داشت به کوفه برود اما او مأمور بود مانع از رفتن امام به سمت کوفه و یا بازگشت ایشان به مدینه شود، از این‌رو به امام پیشنهاد کرد راه مقصدی دیگر را در پیش گیرد تا او از ابن زیاد کسب تکلیف کند. 📌او با آنکه فرمانده سپاه دشمن بود، اما بر جان امام نگران بود و به امام می‌گفت: "به خاطر خدا، حرمت جان خویش را نگه‌ دار که من یقین دارم که اگر جنگی صورت گیرد، کشته خواهی شد." 📌دوم محرم، امام و همراهانش با حر و سپاهیانش به نینوا رسیده بودند که پیک ابن زیاد نامه‌ای به حر داد که بر اساس آن وی مأموریت داشت امام را در زمینی بی‌آب و علف و بدون حصار متوقف سازد. و سرانجام کاروان حسین علیه السلام در کربلا از حرکت بازایستاد و بزرگ‌ترین حماسه تاریخ در آنجا رقم خورد. 📌ادب و احترام حرّ بن یزید ریاحی نسبت به امام، ابرهای تردید را از مقابل دیدگانش کنار زد و دریچه‌ای رو به روشنایی برابرش گشود و او را در دو جهان، آزاده ساخت. 📌اکنون او در مقام دفاع از امام خویش به سرزنش کوفیانی برخاسته که از امام برای رفتن به کوفه دعوت کرده بودند: «ای مردم کوفه! مادرانتان به عزایتان بنشینند؛ آیا این مرد شایسته را به سوی خود خواندید و گفتید: در یاری تو با دشمنانت خواهیم جنگید، اما اکنون که به سوی شما آمده، دست از یاری‌اش برداشتید، در برابر او صف بسته می‌خواهید او را بکشید؟ شما جان او را به دست گرفته، راه نفس کشیدن را بر او بسته‌اید، و از هر سو او را محاصره کرده‌اید و از رفتن به سوی زمین‌ها و شهرهای پهناور خدا جلوگیریش کرده‌اید، آن سان که هم چون اسیری در دست شما گرفتار شده، نه می‌تواند به نفع خود کاری انجام دهد و نه می‌تواند زیانی را از خود دور کند، و آب فراتی که یهود و نصاری و مجوس از آن می‌آشامند و خوکهای سیاه و سگان در آن می‌غلطند را بر روی او و زنان و کودکان و خاندانش بسته‌اید، تا جائی که از شدت تشنگی بی‌حال افتاده‌اند. چه بد محمد(ص) را درباره فرزندانش رعایت کردید! خدا در روز تشنگی (محشر) شما را سیراب نکند!» 📌او به جبران آنکه نخستین کسی بوده که راه را بر امام بسته است، از امام خواست نخستین کسی از سپاه امام باشد که به دشمن یورش می‌برد و امام به او رخصت فرمود. 📌حرّ دلاورانه جنگید و جان خویش را بر سر ایمان خویش گذارد. حر قهرمانی بود که پیش از دیدار با امام، همچو بیدی بر سر ایمان خود می‌لرزید اما آفتاب جان‌بخش وجود امام، او را به درختی استوار بدل ساخت که سهمگین‌ترین طوفان‌ها نیز توان به لرزه‌درآوردنش را نداشتند. می آمد و سر به‌زیر و شرمنده‌ی تو با گریه‌اش آمیخت، شکرخنده‌ی تو «حُر» بود اسیر،تا امیری می‌کرد آن روز امیر شد که شد بنده‌ی تو از خویش تهی شد،از تو پر شد آخر یک قطره نبود بیش و، دُر شد آخر آن سر که ز شرمندگی افکند به زیر اسباب سرافرازی «حُر» شد آخر درود و رحمت خدا بر او باد! #محرم #امام_حسین_ع #حر_بن_یزید_ریاحی #کربلا 📣پادکست صوتی این متن را اینجا بشنوید. @Deebaj

📌پدر گاهی سر ذوالجناح را از طلیعه کاروان به انتهای آن می‌چرخاند و به عقب برمی‌گشت و در کنار کجاوه‌ای که مادرم در آن مرا در آغوش گرفته بود، چند قدمی راه می‌پیمود. 📌پرده کجاوه را کنار می‌زد و با لبخندی به چهره مادرم، چند کلمه‌ای با او سخن می‌گفت و دوباره به طلیعه کاروان باز می‌گشت. 📌مادر هربار که بابا برای احوال‌پرسی‌اش می‌آمد، گونه‌هایش گل می‌انداخت و چون پدر می‌رفت، نگاه مهربانش را به من می‌دوخت و من هم مثل پدر، به صورت زیبایش لبخند می‌زدم. 📌همه چیز به‌خوبی پیش می‌رفت تا اینکه ناگاه کاروان از حرکت باز ایستاد. 📌همهمه کاروانیان بالا گرفت. گویا کاروان ما با گروهی روبرو شده بود که ماموریت داشتند از ادامه مسیر ما به سمت شهری که مردم آن، خودْ ما را دعوت کرده بودند، ممانعت نمایند. 📌در چهره مادرم اضطراب را می‌دیدم. پدر گفت همراهان همان‌جا اردو زدند و منتظر ماندند. 📌خیمه‌هایی برای زنان و خیمه‌هایی نیز برای مردان کاروان بر پا شد. 📌جایی که منزلگاه ما شده بود، گرم و سوزان بود. هُرم هوا نفس‌کشیدن را برایم دشوار ساخته بود. مادرم با گوشه روسری‌اش مرا باد می‌زد تا راحت‌تر بتوانم نفس بکشم. وجود خودش سرتاپا خیس عرق بود. 📌دیگر وقتش شده بود که به من شیر دهد اما نمی‌دانم چرا حواسش نبود. شروع کردم به دست و پا زدن. به صورتش پنجه انداختم تا به خود آمد و حواسش را داد به من. 📌سرآسیمه پستان به دهانم گذاشت. اما پس از چند بار مکیدن، قبل از آنکه من سیر شوم، پستانش را از دهانم کشید. گویا دیگر شیری در پستانش نمانده بود. 📌من خیره خیره نگاهش می‌کردم و او هم با شرمندگی به من می‌نگریست، اما من باز هم به چهره مهربانش لبخند می‌زدم. 📌کم‌کم به‌جای شیر، کامم را با قطراتی از آب تر می‌کرد. خودش آب نمی‌خورد، غذا هم نداشتیم، شیری هم نبود. 📌یک روز مادرم دیگر نتوانست تشنگی و گرسنگی مرا تاب بیاورد. با ادب و شرم مرا به پدر سپرد تا قطره آبی به گلوی خشکیده‌ام برساند. 📌پدر مرا روی دست گرفت و رو به آسمان با خدا سخن گفت. دعایش خیلی زود اجابت شد و من توانستم از نوک پیکان حرمله سیراب شوم. 📌آنجا بود که آخرین لبخندم را نثار دیدگان اشکبار پدرم کردم و خنده من با گریه‌ پدر در یک قاب، بر دیوار تاریخ جاودانه شد! #محرم #امام_حسین_ع #علی_اصغر_ع #عطش #رباب #حرمله 📣پادکست صوتی این متن را اینجا بشنوید. @Deebaj

📌روز دهم، یاران امام همگی جان خویش را نثار امام و خاندانش کردند و چون نوبت به فداکاری اهل بیت رسید، او نخستین کسی بود که بر توسن عاشقی برنشست و زمام آن را به دست ایمان داد تا در وادی جنون بتازد و دیوهای هفت‌سر شرک و جهل را بر خاک نیستی افکند. 📌آنگاه که رخصت یافت به میدان نبرد پای گذارد، پدر با نگاه نومیدانه خویش قد و بالای او را برانداز کرد و به سپاه دشمن گفت: «ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می‌فرستم، که شبیه‌ترین مردم از نظر خُلق و خوی و گفتار به رسول الله (ص) است. بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می‌شد، به صورت او نگاه می‌کردیم.» ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان مثل تیری که رها می‌شود از دست کمان خسته از ماندن و آماده رفتن شده بود بعد یک عمر رها از قفس تن شده بود 📌دلاوری جوانْ، عشق و رادمردی را معنایی تازه بخشید. با برق تیغ ایمان، شب‌پرگان جهل و کورباوری را تارومار می‌کرد و از کشته پشته می‌ساخت. 📌هرچند عطش امانش را بریده و سنگینی زره به زحمتش انداخته بود، اما امید وصال نیکان چون رگی از آب گوارا در سرتاسر وجودش جریان داشت و او را شاداب و استوار نگاه می‌داشت تا آن زمان که نیزه کینه از دست دیو جهل بر سینه‌اش نشست و او را از مرکب عاشقی، بر زمین افکند. 📌گویا دشمن از این آینه که تصویر پیامبر را در خود به‌خوبی بازتاب می‌داد، بسیار واهمه داشت. پس او را به سنگ رشک و حسد شکست و هر تکه‌اش را در گوشه‌ای از بیابان پراکند. و حسین خم شد و یکی یکی، تکه‌های آینه شکسته‌اش را گرد آورد و با سرشک دیدگان به هم پیوندشان داد و در دل زمین قابشان کرد. #محرم #امام_حسین_ع #علی_اکبر #کربلا 📣پادکست صوتی این متن را اینجا بشنوید. @Deebaj

📌به سمت خیمه‌ی مخصوص مشک‌ها رفت و چون پرده را کنار زد، با صحنه‌ای جان‌سوز روبرو گردید که عزم و توان او را برای رساندن آب به خیمه‌گاه صدچندان نمود. 📌با چشم اشک‌بار دید که کودکان شکم‌های تفتیده خود را بر خاک نمناک کف خیمه گذارده‌اند تا شاید نم خاک، اندکی از حرارت تنشان کاسته و عطش تشنگی‌شان را فرونشاند. 📌بی‌درنگ مشک را بر دوش گرفت، آن‌را از آب گوارای فرات پر کرد و باشتاب به سوی خیمه‌ها روانه شد. 📌دست راست و سپس دست چپش را با تیغ ستم و کینه بریدند. مشک را به دندان گرفته، به سینه چسباند اما به ناگاه تیری بر مشک نشست و آب که آبروی او نزد کودکان بود بر زمین شرمگینی فروریخت و عمود آهنین، ماه را از آسمان در آغوش تیره خاک افکند. 📌در آخرین لحظات زندگی‌، برادر را خواند و خواست تا او را دریابد و خورشید شتابان به دیدار ماه رفت. و چون خورشید به نزدیک ماه رسید، چونان هلال قدش خمیده شد. #محرم #امام_حسین_ع #قمر_بنی‌هاشم_ع #کربلا #سقا #عطش @Deebaj 📣پادکست صوتی این متن را اینجا بشنوید.

✅دیباج صد و هشتم 🔶آفتاب در مُغاک* 🖊علی‌رضا مکتب‌دار 📌در چهره‌اش نشانه‌های نیای ارجمندش، نمودار و صورتش چون خورشید، فروزان بود. 📌ستاره‌ای از یاران خورشید که در روز طف او را دیده، در وصفش چنین گفته است: له طلعة مثل شمس الضحي له غرة مثل بدر منير «طلعتي چون خورشيد هنگام بالا آمدن روز دارد و پيشاني او همچون ماه تابان است». 📌در کارزار طف، زخم خون‌بار تیغ‌ها ونیزه‌ها و ناسور سنگ‌ها، هیچ‌کدام نتوانستند نور چهره‌اش را پنهان کنند و او در شکوه و زیبایی منظر، همچون آفتاب در میانه آسمان بود. 📌شاعری در وصف چهره فروزانش گفته است: «و آن مجروحی که نيزه‌ها زيبايی‌اش را دگرگون نساختند و تازه‌ای از او را کهنه ننمودند. «او ماه تمامی بود که به خورشيدی در بلندای روز تبديل شد، آنگاه که دستهای خون‌آلود، جامه‌هايی بر او پوشاند.» 📌و این آفتاب تابان که انوار هدایت را در آفاق می‌پراکند، عاقبت در بیابان طف، در مُغاک شد، آنگاه که یکه و تنها پای به میدان نبرد با شب‌پرستان تیره‌روز نهاد و به تیغ جهل و کوردلی، سر بریده شد. 📌اما به گفته شاهدان، هر چه لحظه دیدار با معشوق نزدیک‌تر می‌شد، چهره خورشید فروزان‌تر می‌گشت. 📌هنگامی که سر آفتاب را بر يزيد بن معاويه عرضه داشتند، از جمال هيبتش به حيرت افتاد و گفت: «من هرگز صورتي زيباتر از او نديده‌ام!». 📌عبيد اللَّه بن حر جعفي که به ديدار حضرتش مشرف شده و جام جانش از شراب جمال چهره دل‌ربای او لبریز گشته بود، درباره‌اش چنین گفته است: «من هرگز کسي را نديده‌ام که زيباتر وچشم‌گيرتر از حسين باشد...». #امام_حسین_ع @Deebaj

📌اما تاریخ همچنین به‌خوبی به‌خاطر دارد که جاه‌طلبان و بزدلان و طماعان، در همیشه تاریخ، بر چهره خبرنگاران راست‌گفتار، خاک پاشیده و خبرهای سرنوشت‌ساز آنان را در زیر غبارهای غلیظ هواخواهی پوشانده‌اند. 📌از‌همین‌رو، آنگاه که حسین جایگاه و منزلت خویش نزد رسول خدا را به کوردلان و جاهلان گوشزد می‌کرد، روایت تاریخی‌ای که خبرنگاران به مادر پیر تاریخ به ودیعت سپرده بودند، صورتی باژگونه یافته بود و همین امر سبب شد آفتاب حقیقت از دیدگانشان پنهان بماند و دیوها خود را در چشمان آنان فرشته بنُمایند. 📌و زینب، دختر علی، خبر آنچه را بر برادرش حسین و اهل بیتش رفته بود، چنان هنرمندانه، باصلابت و پرقوت به همگان مخابره کرد که کربلا برای همیشه تاریخ جاودانه شد. 🔶و این است رهاورد خبرنگاران شایسته در تاریخ. 📌زینب، خبرنگار عاشورا بود. درود خدا و پیامبر و مؤمنان، همواره بر او باد! #خبرنگار #روز_خبرنگار #زینب_س #کربلا #امام_حسین_ع #پیامبر_ص @Deebaj

✅دیباج ۱۲۶ 🔶کبوتر جَلد حرم ✍ هر سال بعد از ماه محرم و صفر که می‌شد، مرحوم علامه امینی خطاب به عزاداران سید الشهداء(علیه السلام) می‌فرمودند: 📌کبوتربازها وقتی یه کبوتر از بازار می‌خرند، چند روزی بال و پرش رو می‌بندند، روی پشت بام خونه بهش آب و دونه می‌دن، بعد چند روز بال و پرش رو باز می‌کنند، و پروازش می‌دن. اگه اون کبوتر رفت و مجددا برگشت روی همون پشت بوم نشست، می‌گن هنر و رگه داره، اما اگه برنگشت و رفت روی پشت بوم کس دیگه‌ای نشست، می‌گن بی‌هنر و بی‌رگ بود! 📌آهای مردم! محرم و صفر گذشت و توی این دو ماه امام حسین(علیه السلام) ماها رو خرید، بال و پرمون رو بست و پیش خودش نگه داشت. 📌در این دو ماه میهمان امام حسین(علیه السلام) بودیم و هر جا دعوتمون کردند به احترام امام حسین(علیه السلام) بود و در واقع از آب و نان امام حسین(علیه السلام) خوردیم. حالا بعد دو ماه بال و پرمون رو باز کرده که پرواز کنیم. نکنه که بی‌هنر و بی‌رگ باشیم و بریم روی بام کسی دیگه بشینیم. نکنه نان و نمک بخوریم و نمکدون بشکنیم. 📌بیایید به امام حسین(علیه السلام) یه قول بدیم، قول بدیم که تا ماه محرم سال دیگه فقط کبوتر امام حسین(علیه السلام) باشیم و فقط واسه اون پرواز کنیم و فقط روی پشت بام اون بشینیم..🍃 #امام_حسین_ع #کربلا #کبوتر #عشق #علامه_امینی @Deebaj

✅دیباج ۱۴۲ 🔶تیــشه بر ریــشه 🖊شرح کوتاه 📌بعضى چنین مى‌پندارند که اگر از وسایل نامشروع براى رسیدن به اهدافشان بهره بگیرند، زودتر به مراد و مقصود خود مى‌رسند، درحالى‌که امام علیه السلام می‌فرماید آنان در اثر این کار، از دستیابی به مراد و مقصود خویش دورتر شده، آن‌را زودتر از دست مى‌دهند و در چاله‌هایى که از آن وحشت دارند زودتر گرفتار می‌گردند؛ مثلا از تحصیل ثروت نامشروع، آرامش مى‌طلبند در‌حالى‌که قبل از هر چیز، تحصیل مال حرام، آرامش را از آنان گرفته، ایشان را گرفتار پریشانى‌ها و اضطراب‌هایى که از آن وحشت داشتند، مى‌کند. آنان درحقیقت با این کار، تیشه بر ریشه خود می‌زنند. منبع: کتاب تحف العقول، صفحه 977. #امام_حسین_ع #حدیث #گناه #هدف #تقوا @Deebaj