حکمرانی تاجرباشی‌ها / ویژه خواران خام‌خوار ♈️ما هرگز در ایران شاهد فعالیت مولد صنعتی نبوده‌ایم. از قرنها پیش همه تلاشها را برای ایجاد صنایع، بلافاصله و به انحاي مختلف به شکست می‌کشاندند. تفکر وابستگی به خارج در رگ و ریشه‌های این کشور و بسیاری از مسئولان دوانده شده‌بود. روس‌ها اجازه عوارض بیشتر از درصد مذکور را نمی‌دادند و افراد خود را در ایران تحت عنوان تاجرباشی کاشتند. تاجرباشی‌ها کالاهای روسیه را در ایران می‌فروختند و کالاهای ایران را که احتیاج داشتند، به ثمن‌ بخس می‌خریدند. روسیه اما روی کالاهای صادراتی ایران، عوارض دلخواه وضع می‌کرد. این تاجرباشی‌ها پرچم روسیه را بالای خانه‌های خود می‌زدند و از هر تعرضی ایمن بودند. ♈️بسیاری از مسئولان اقتصادی کشور ما، انصافا نه همه آنها، به دلیل نداشتن اهلیت حرفه‌ای و پوشاندن نقاط ضعف خود، روی کمیت‌های عددی تأکید می‌کنند و برایشان کمیت آمارها مهم است. تعداد پروانه‌های بهره‌برداری برایشان مهم است. هیچ‌کس از مسئولان سؤال نمی‌کند چرا کشور با وجود این همه واحدهای تولیدی مشابه، اینگونه مشکل پیدا کرده است. اگر این تعداد کارخانه سیمان مشکلات ایران را حل می‌کرد، باید به همه کشورهای آسیای میانه یا کل کشورهای همسایه سیمان می‌دادیم، نه اینکه چینی‌ها از آن سوی دنیا در بازار امارات سیمان را از ما ارزان‌تر به فروش برسانند. ♈️معمولا در کشورهای عقب‌مانده دولت‌ها با استفاده از اعداد، رشد را نمایش می‌دهند و تبلیغات فراوان دارند. ما تلویزیون‌ساز نداریم. ما صنعت واقعی نداریم و عموم موارد ما مونتاژ و ارزخوار/ رانتخوار خام‌خوار شده‌اند. از بسیاری از مسئولان اقتصادی کشور نیز در تمام این دوران حساب‌کشی نکرده‌اند که نتایج دوران مسئولیتتان چه بوده؟ آمارهای رشد حاصل از تولید واقعی است یا مونتاژ؟ ♈️در سال ۱۳۳۴ شمسی، ۶ داروسازی در ایران وجود داشت. در سال ۱۳۳۸، ۲۰داروسازی و درحال‌حاضر، ۱۶۰داروسازی در کشور وجود دارد، اما کشور سوئیس ۳ یا ۴ داروسازی دارد. آلمان ۱۰ تا ۱۲ داروسازی دارد. باوجود این همه شرکت داروسازی باید در جهان مطرح می‌بودیم؛ ولی چرا هنوز محتاج خارج هستیم. به گمانم ما در این قسمت هم مونتاژ‌کننده مواد اولیه وارداتی هستیم. ♈️آخرین به‌روزرسانی وزارت صمت نشان می‌دهد ۴۵۳واحد دارای پروانه در تولید آبمیوه داریم. درد اینجاست که ۵۸۰واحد در دست اجرا هم داریم. برای ایجاد این تعداد واحد تولید آبمیوه، به احتمال زیاد باید ۴۵۳ خط تولید همراه با خروج ارز وارد کرده‌باشیم. در ضمن قرار است ۵۸۰ خط تولید دیگر هم به این تعداد اضافه شود. ♈️ در مجموع ‌۱۰۳۳ خط تولید آبمیوه در کشور فعال خواهدبود. این واحدها نه‌تنها برای خطوط تولید خود ارز مصرف می‌کنند، بلکه با صرف دلار، پاکت آ‌بمیوه هم وارد می‌کنند تا بتوانند محصول خود را بسته‌بندی و به بازار عرضه کنند. این نامش تولید نیست. درد این است که از سال ۱۳۸۵ که کشور به تحریم رفته‌است تا سال ۱۳۹۶، یک‌میلیاردو ۵۰۰میلیون دلار فقط برای واردات پاکت آبمیوه هزینه کرده‌ایم. علاوه بر این، کنستانتره هم وارد کرده‌ایم که ۲۰۳میلیون دلار ارز خارج شده‌است؛ یعنی بعضی وقت‌ها ماده اولیه را هم وارد کرده‌ایم. این نامش تولید نیست. شما خود نگاه کنید که آیا عقل سلیم این روش را تایید می‌کند؟ ♈️ما در استان یزد بحران آب داریم و آب‌خوردن هم از چند صدکیلومتر آنطرف‌تر و با خشک کردن زاینده‌رود می‌آوریم ولی ۸۰ واحد کاشی‌سازی دارای پروانه بهره‌برداری داریم! تعداد واحدهای در دست اجرا نیز در این استان ۹۶ واحد است. کاشی هم محصولی است که آب می‌خواهد... ♈️درسال ۱۳۸۴ قبل ازشروع تحریم‌ها سهم صنعت و معدن از مانده‌تسهیلات 33.4 درصد بود. با شروع تحریم‌ها در سال ۸۵ این سهم به 31.6 درصد تقلیل می‌یابد و همچنان از آن پس به صورت مزمن کاهشی شده و در سال ۱۳۹۵ به 18.5 درصد می‌رسد. یا سهم بخش کشاورزی از مانده‌تسهیلات از ۱۶ درصد در سال ۸۴ به صورت مزمن کاهش یافته تا به 8.8 درصد در سال ۹۶ می‌رسد. اما سهم بخش بازرگانی داخلی، خدمات و متفرقه از 24.7 درصد در سال ۱۳۸۴ به صورت مزمن افزایشی مي‌شود و در سال ۱۳۹۵ به میزان 48.7 درصد می‌رسد. این نشان می‌دهد دولت‌های ما پشتشان به تولید است. رو به بخش مولد نیستند بلکه رو به بخش غیرمولد هستند ♈️ سؤال این است که عقل سلیم حکم می‌کند کشوری که در تهاجم تحریم‌ها قرار گرفته، این‌گونه عمل كند؟ دولت‌ها به جای حمایت از بخش مولد، راحت‌ترین کار را انجام داده‌اند و همه‌چیز را به سمت بخش غیرمولد سوق داده‌اند. دولت‌ها بیشتر با واردات، برای حل مسائل و ناکارآمدی‌ها، مأنوس هستند. تاجرباشی‌ها هم از اين شرايط سوءاستفاده می‌کنند. رگ و ریشه تاجرباشی‌ها/ویژه‌خواران خام‌خوار را هنوز در کشور داریم. #بحرینیان دفاع همچنان باقیست eitaa.ir/defa_baghist