؞.....ث※ 📳 تحلیلی جامع از #هدف‌گذاری، #استراتژی و چالش‌های #بازیگران_اصلی در انتخابات دوم اسفند ۹۸ 🔍 میان همه بحث‌ها و جدل‌ها در‌این‌باره به‌نظر می‌رسد به‌طور مشخص #دو_تفسیر_متفاوت از #مشارکت میان گروه‌های مختلف اصلاح‌طلب وجود دارد. 1✓ تفسیر نخست: که عمدتا در میان قائلان به مشارکت حداکثری - اعم از #حامیان_حضور_مستقل یا #طرفداران_ائتلاف_با_نیروهای_معتدل- هوادار دارد، ناظر به نگاهی خوش‌بینانه به شورای نگهبان شکل گرفته و براساس آن می‌توان از مسیر چانه‌زنی‌های درون‌حاکمیتی و مذاکره با شورای نگهبان، رد صلاحیت‌ها را به حداقل رساند و با حضور تعداد بیشتری از کاندیداهای اصلاح‌طلب، دامنه انتخاب میان کاندیداها برای بستن لیست‌های انتخاباتی را گسترده‌تر کرد. اتفاقی که از نگاه این عده می‌تواند زمینه ارائه فهرست‌هایی قوی‌تر از دوره‌های قبل را فراهم آورده و به همین واسطه به افزایش مشارکت عمومی در روز انتخابات منجر شود. #اصلاح‌طلبان_رادیکال البته در این خصوص جمع‌بندی دیگری دارند و هرگونه افزایش مشارکتی اعم از حضور پررنگ گروه‌های سیاسی در انتخابات و نیز پای کار آمدن بدنه اجتماعی را به #حذف_نظارت_استصوابی و #کنارگذاشته_شدن_ردصلاحیت‌ها گره می‌زنند. این البته حرف امروز آنهاست و مثال‌های متعددی وجود دارد که به‌رغم حضور همین نظارت استصوابی و رقم خوردن رد صلاحیت‌ها در بالاترین سطوح - نظیر انتخابات 92 و #ردصلاحیت&هاشمی یا انتخابات 94 و رد صلاحیت بسیاری از #نیروهای_اصلاح‌طلب - اصلاح‌طلبان سخنی از تحریم یا شرط و شروط‌گذاری به میان نیاورده‌اند. #بهزاد_نبوی هم کل این بازی را از #زاویه_ترس_ازشکست تحلیل می‌کند، می‌گوید: «اصلاح‌طلبان اگر بابت پیروزی در انتخابات خاطر‌جمع بودند در هر شرایطی در انتخابات شرکت می‌کردند.» او خیلی روشن و بدون تعارف با طرح این سوال که «آیا در انتخابات مجلس دهم خیلی نامزد گردن‌کلفت داشتید؟ و اگر داشتید چرا از طریق اینترنت آگهی دادید که هرکس اصلاح‌طلب است ثبت‌نام کند؟» در جمع اعضای حزب اتحاد می‌گوید: «چرا آن‌موقع [این حرف‌ها را] نگفتید؟ آن‌موقع فکر می‌کردید رای می‌آورید در هر شرایطی در انتخابات شرکت می‌کردید، اما الان می‌ترسید رای نیاورید و انتقاد می‌کنید.» هرچه هست به‌نظر می‌رسد استراتژی معقول برای افزایش مشارکت، تا جایی که به شورای نگهبان مربوط است، بیش از هر چیز عمل به مر قانون در بررسی صلاحیت‌ها و چشم‌پوشی بر مصلحت‌سنجی‌های سیاسی کاذب و بی‌توجهی به این دست فضاسازی‌ها باشد. چراکه شواهد تاریخی متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد حضور یا عدم حضور اصلاح‌طلبان رادیکال اساسا علت تامه افزایش یا افت مشارکت نیست. برای یافتن این شواهد البته نیازی نیست راه خیلی دوری برویم و انتخابات دوره قبل مجلس -مجلس نهم- به اندازه کافی بیانگر ماجرا است. انتخاباتی که دو سال بعد از حوادث 88 و در سایه تحریم جریان اصلاح‌طلب برگزار شد، اما در حوزه مشارکت، چیزی کم از دوره‌های قبلی نداشت و بیش از 60 درصد از مردم را پای صندوق‌های رأی کشاند. این البته تنها شاهد مثال این مدعا نیست. انتخابات شورای شهر دوم تهران هم از همین زاویه قابل تحلیل است. انتخاباتی که در #غیاب_شورای_نگهبان و با حضور حداکثری و پرشور همه گروه‌های سیاسی برگزار شد و حتی #نهضت_آزادی نیز از رقابت در آن باز نماند. نتیجه اما چیزی بهتر از مشارکت 12 درصدی مردم تهران در این انتخابات نبود. ادامه دارد... دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist