دوستت دارم خدا شاهده رقیه :)

جان ببر آنجا که دلم برده‌ای.

من همان عبدِ فراری‌ام که خسته آمدم، پس بغل کن تا شوم در این فضا، زندانی‌ات.

پایانِ شعبان رسیده، مرا پاک کن حسین :) این دل برای ماهِ خدا رو‌به‌راه نیست..

دستِ مردم همه پر، دستِ من اما خالی‌ست، کاسه‌ام را به کجا غیر همین در ببرم ؟

خدایا، خسته و وامانده‌ام. دیگر رمقی ندارم. صبر و حوصله‌ام پایان یافته و زندگی در نظرم سخت و ملامت‌بار است. می‌خواهم از همه فرار کنم، می‌خواهم به کنج عزلت بگریزم، دلم گرفت، زیر فشار خرد شده‌ام. خدایا، به سوی تو می‌آیم و از تو کمک می‌خواهم. جز تو دادرسی و پناهی ندارم. بگذار فقط تو بدانی، فقط تو از ضمیر من آگاه باشی، اشک دیدگانِ خود را به تو تسلیم می‌کنم. خدایا، کمکم کن. ماه‌هاست که کمتر به سوی تو آمده‌ام :) بیشتر اوقاتم برای دیگران صرف شده است. خدایا، عفوم کن. از علم و دانش و کار و کوشش از دنیا و مافیها، از همه‌ی دوستان، از معلم و مدرسه، از زمین و آسمان خسته و سیر شده‌ام. خدایا؛ خوش دارم مدتی در گوشه‌ی خلوتی فقط با تو بگذرانم :) فقط اشک بریزم، فقط ناله کنم، و فشارها و عقده‌های درونی خود را خالی کنم.

راستی، حسرت کربلا خوردن، روزه را باطل می‌کند ؟

کربلایم دیر دارد میشود ! کاری بکن ؛ بی‌کسی ام را نکن با دوری‌ات یادآوری ..

باز کن در که گدایِ سحرت برگشته :)