از یه دیدگاه دیگه ای غفلت از واقعیت هایی كِ ما رو احاطه کردن خیلی ؛ بیشتر به ما ضربه میزنه تا فراموش کردن و غفلت کردن از دستوراتی ک به ما میرسن ؛ یه تعبیر دیگه ای غفلت از واقعیت ها خیلی بیشتر انسان رو نابود می‌کنه تا غفلت از ارزش ها ..

_شما نمیخواد بری سراغ ارزش ها؛ حالا دیگ اونقدر هم نمیخواد خودتو برای ارزش ها فدا بکنی؛ این واقعیت ها رو شما بهشون توجه داشته باش

درموردش تفکر بکن عزیزِ من ؛ متوجهشون باش ! بهش عمیقاً نگاه بکن ابعادشو بسنج واقعیت ها انسان رو بیچاره میکنن ؛ یعنی هوای نفس انسان رو نابود میکنن

_منظور از بیچاره یعنی خوشبخت میکنن؛ واقعیت ها انسان رو بد بخت میکنن (سعادتمند میکنن) واقعیت ها انسان رو از پا میندازن ( پرواز میدن)

خیلی ها تا یاد دین می افتن؛ میرن سراغ ایمان تا کسانی از دین کلماتی میشنون؛ میرن سراغ دستور تا کسانی یاد دین می افتن؛ میرن سراغ معبود

_معبود خوب خوبه معلومه خالق هستش؛ همینجور كِ ایمان به خدا صفای باطن به انسان میده؛ دستورات دینی باید اجرا بشن؛ ولی حالا چرا ادم ها اجرا نمیکنن؛ چرا به خدا توجه نمیکنن؟!

دیدین بعضی وقتا میبینیم حرفای خوبی میزنیم كِ جا نمیفته.. اینها جا نمی افته حسابی شما وقتی میای سراغ دین سراغ خدای دین؛ +كِ باید بهش مومن بشید! _سراغ دستورات بخواید بیاید؛ _لااقل کنارش یه نگاهی به این واقعیت ها بنداز ببین کجا هستی چ چیزی شما رو احاطه کرده!

_شما اسیر چه چیز هایی هستی چه اختیاراتی نداری!؟ شما اول بشمار بعد بحث کن

ما همش توی دین توی دین داری توی برنامه ریزی برای زندگیمون دنبال این هستیم چطور از فرصت ها استفاده کنیم چطور باید رفتار بکنیم!

_ما توی بخش اختیارمون میگیم چطور باید رفتار بکنیم حالا شما قبل اینک به باید ها برسی؛ برای اختیار خودت نقشه بکشی لحظه های بی اختیاری خودتو دیدی؟ یکمی نگاهش کن.....!

ادامه دارد...