✍ عبْدُاللَّه بن سِنان، يكى از ياران امام صادق عليه السلام، ماجراى شنيدنى زير را چنين بيان مى دارد: «از امام صادق عليه السلام پرسيدم: نهر كوثر چيست؟ حضرت توضيحاتى داد؛ سپس فرمود: آيا دوست دارى آن را ببينى؟ گفتم: فدايت شوم؛ آرى. فرمود: دستم را بگير، تا از اين شهر بيرون رويم. امام، پايش را به زمين كوفت؛ در اين هنگام، پرده ملكوتى كنار رفت، و عالم برزخى نمايان شد. وقتى چشم گشودم، نهرى بسيار بزرگ ديدم. كه آغاز و پايانش، پيدا نبود. از چشمه هاى آن، آب و شير، سفيد تر از برف. و شراب نيكوتر از ياقوت، روان بود. گفتم: فدايت شوم؛ اين نهر و چشمه ها، از كجا مى آيند و به كجا مى ريزند؟ فرمود: اين از چشمه هايى است، كه خداى تعالى، در قرآن نويدش را داده است: چشمه اى از آب، چشمه اى از شير، چشمه اى از شراب. (سوره محمد آیه¹⁵) در كنار آن نهر، درختهايى ديدم، كه زير سايه آنها، حوريانى گيسو به سر آويخته، آرميده بودند. كه هرگز بدين زيبايى، كسى را در دنيا نديده بودم! حضرت به يكى از آنها اشاره فرمود: آب بده! آن ماهرو، قدحى از آب پر كرد. حضرت، ظرف آب را از او گرفت و، به من داد. هرگز ظرفى به آن زيبايى نديده بودم. و شربتى به آن گوارايى، نچشيده بودم! گفتم: فدايت شوم؛ چنين چيزهايى را نه ديده بودم، و نه تصورش را مى كردم. حضرت فرمود:« اين كمترين چيزهايى است، كه خداوند به پيروان ما نويدش را داده است. و مؤمن هرگاه بميرد، او را به اين محل آورند. در باغستانهاى اطراف، گردش مى كند، و از شرابهاى اينجا مى آشامد». (بحار الانوار ج⁶ ص²⁸⁷) #روایت🌿

صد بار اگر لفت دادی بازآ...😂🤣

امام حسینم! از من حرکت، از تو کربلا..💔

السَّلامُ علیکَ یا بقیَّةَ اللهِ یا اباصالحَ المهدی یا خلیفةَالرَّحمنُ و یا شریکَ القران ایُّها الاِمامَ الاِنسُ و الجّانّ سیِّدی و مَولایْ الاَمان الاَمان السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ. اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن.

-امام حسین علیه السلام: هركس به غير تو دل ببندد، زيان كرده است. (بحار الانوار| ج⁹⁵) #روایت🌿