گر کشته شوی مگو که من کشته شوم شکرانه بده که خونبهای تو منم

چشم و دل، دانی چه خواهند این حوالی؟! بودنت را، دیدنت را، قانع‌ام! ، حتی کمی...

‌تابِ دلتنگی ندارد آنکه مجنون می‌شود!

آنکه بی گفته کند؛حال مرا درک کجاست..

بی عشق نشاط و طرب افزون نشود بی عشق وجود خوب و موزون نشود

دلم تجربه اون حسی رو باهات می‌خواد که جمال ثریا می‌گه: "دستم را بگیر و آن‌گونه دوستم داشته باش که انگار نفس توام. اگر در سینه‌ات نباشم خواهی مُرد."

دویی از خود برون کردم یکی دیدم دو عالم را یکی جویم یکی گویم یکی دانم یکی خوانم

آن که بی باده کند جان مرا مست کجاست

ای زندگی تن و توانم همه تو جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

توهستی من شدی ازآنی همه من من نیست شدم در تو از آنم همه تو

امشب زده ام فالی مستانه تر از هرشب دیوانه شدم امشب دیوانه تر از هرشب

دیگران را اگر از ما خبری نیست چه غم نازنینا ، تو چرا بی خبر از ما شده ای ؟