نوشته بود: وقتی دلت گریه بخواهد چطور صورتت را خشک نگه میداری؟
نوشتم: ادب علاقه همین است، گریه به درون، خنده به بیرون. مباد که کسی را غصهدار کنی.
اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید، میتواند خوشبختی از سر گیرد. زندگی از دست دادن مداوم چیزهای مورد علاقه است...
زبانه می کشد عشقت، ولی من خوب میدانم
که داغ آتش نمرود ، پایانش گلستان است...!
May 11
میدونی من و تو فقط همو داریم
بیا نجنگیم و به هم پشت نکنیم
دنیاجایسختیه ما به هم خیلیاحتیاج داریم...
اگر چون رودها از خود گذشتن را بیاموزی
به حال سنگ ها هم می توانی مهربان باشی
#فاضل_نظری