مطلب دوم ؛ ضرورت داشت ائتلافی صورت بگیرد ولی ظاهراً خبری از ائتلاف نیست، حالا باید چه کرد ؟ باید انتخاب کرد اما چه کسی را ؟ ۱- #عرصه_فرهنگ، مهمترین مزیت انقلاب اسلامی و در عین حال مهمترین نقطه آسیب پذیری جمهور اسلامی است، #سپر_حمایتی از کشور اگر چه اقتصادی ست اما قطعا با #اولویت_فرهنگی ست، شاهدش جلوی چشم ماست، « امروز پولدارترها ناراضی تر ها هستند » لذا #طرحهای_نجات_فرهنگی، کار یک #انسان_فرهنگی ست، کسی که #زیست_فرهنگی داشته، نه #زیست_نظامی، میدانی و اجرایی، چرا که در غیر اینصورت کارشناسان فرهنگی نظرشان را بر او حاکم می کنند و این خطر در سال های گذشته بر عرصه فرهنگ حاکم بوده است. و در این زمینه آقای جلیلی قابل اعتماد تر و نقطه زن تر هستند. دکتر قالیباف گرامی دوازده سال شهردار بود و #پروژه عظیم #اتوبان_امام_علی را به فرجام رساند، اما عدم نقطه زنی فرهنگی باعث شد تهرانی ها از نظام ناراضی تر و خود ایشان هم در نمایندگی مجلس چهارم شود. ۲- دکتر قالیباف مدتها #فرمانده #شهردار و #رییس_مجلس بوده، #قدرت و #پول در اختیار داشته و قطعا برای اجرای درست فعالیت های خود اعضا، تیم ها، موسسات و شرکت های را به دور خود جمع کرده است، بعید نیست که خیلی ها به ایشان وصل شده باشند و ایشان را اصلح بدانند، اما #جلیلی این قدرت را نداشته، پس این #اقبال_عمومی_جامعه_مذهبی به ایشان، که حاصل #منطق و #ثبات_قدم ش بوده، ارزشی دیگر دارد، ارزشی از جنس معنویت، ارزشی از جنس جلب توجه قلب ها با اراده الهی، به نظر می رسد باید در مقابل این #اراده_اجتماعی که تجلی از #اراده_خداست تمکین کنیم. یاعلی حسین عباسی اصل