eitaa logo
☫ انقلابی‌ها ⃟ٖٖٜٖٜ ⃟ٖٖٜٖٜ🇮🇷
210 دنبال‌کننده
12.9هزار عکس
11.6هزار ویدیو
27 فایل
مصاف نیروهای انقلابی با شیاطین داخلی و خارجی به مرحله سرنوشت ساز ، نزدیک و نزدیکتر می‌شود. باید موضع قاطع و شفاف داشته باشیم. مقام معظم رهبری میفرمایند : در دفاع از انقلاب صریح باشید. سمعا و طاعتا @Enghelabyha #انقلابی‌ها
مشاهده در ایتا
دانلود
بیماری خودخرپنداری 😬😉😁😂😂😂 🔴 مقابله با لذت دروغ در اغتشاشات 👤 🔹 روز روشن را می‌گویند شب است و عده ای باور می‌کنند. در کشته‌سازی خیال‌انگیر دچار جنون شدند و همچنان ادامه می‌دهند؛ چرا؟ 🔸 سوال مهمتر اینکه چه باید کرد؟ آیا افشای این دروغ‌ها کافی است؟ اگر هست پس چرا عده‌ای همچنان همان دروغ را تکرار می‌کنند؟ ✅ رسانه‌های کذاب غربی که تکلیف‌شان روشن است؛ برای این بافته‌های تخیلی جیره می گیرند اما سوال اینست که وقتی دروغ‌شان افشا می‌شود چرا ادامه می‌دهند؟ نگران بی‌آبرویی بیشتر نیستند؟ پاسخ اجمالی اینست که ادامه می‌دهند چون این دروغ‌ها باور می‌شود. 🔹 یک نمونه را مرور کنیم؛ عکس فردی را منتشر کردند که دستش به میله‌ای بسته است و به حساب اعتراضات گذاشتند. اما این عکس مربوط به تیر ماه و فرد دیگری است که اتفاقا در اینترنشنال منتشر شده است. یعنی خود این رسانه سند دروغ بودن خودش است. از این واضح تر؟ 🔸 اما فرد مذکور کیست؟ فردی که بعد از 16 فقره سرقت و در آخرین دزدی طی یک درگیری مسلحانه کشته شده است. ✅ دروغ افشا شد؛ اما از روی این تصویر، طرح‌ها زده شد؛ چندنفر در تهران و زاهدان در اقدامی نمادین دستشان را به ستون بستند. دو نفر هم در میدان آزادی برایش رقصیدند و عده‌ای برایش شعار دادند. 🔹 واقعا چرا؟ چه اتفاقی درون یک نفر می‌افتد که چنین مسخ می‌شود و بعد از تکذیب هم از دروغ دل نمی‌کند؟ 🔸 مفهومی داریم به نام تعلیق ناباوری؛ یعنی چی؟ زمانی که مخاطب تصمیم می‌گیرد حقیقت را نادیده بگیرد. مثلا شما وقتی فیلمی می‌بینید تصمیم می‌گیرید غیرواقعی بودن آنرا کنار بگذارید. به عنوان نمونه اگر کسی بگوید این زن و شوهر در فیلم زن و شوهر واقعی نیستند برای تان مهم نیست. چرا؟ لذت غوطه وری در فیلم. ✅ رسانه‌های کذاب به حکم مخاطبینی که از روایت‌های دروغ لذت می‌برند همچنان دروغ می‌گویند. اما مخاطبش چرا لذت می‌برد؟ 🔹 مهم کشته‌سازی‌های تصنعی نیست. مهم اصل داستان است. اصل داستان را باور کردند و از جزئیات لذت می‌برند؛ ولو دروغ باشد. 🔸 قصه اصلی‌شان چیست؟ تصور اینکه با این حکومت در بن بست‌ایم؛ گذشته سیاه و آینده در ناامیدی محض است. رسانه‌های دشمن از مشکلات موجود در ذهن آنها یک هیولا ساخته است و آنها در یک خلسه رسانه‌ای این ابر روایت را باور کردند. با این توضیح از کنار جزئیات این قصه عبور می‌کنند. ✅ اما چه باید کرد؟ اصل قصه و ابرروایت را در ذهن این آدم‌ها که الزاما دشمنی هم ندارند باید اصلاح کرد. چطور؟ در کنار افشای دروغ، دو کار بسیار توهم شکن است و مانع باورپذیری و غوطه وری در دیگر دروغ‌ها است. 1️⃣ تکرار گزاره «کشور در حال حرکت است.» هرآنچه این گزاره را نشان دهد باید مقابل چشم شان فهرست شود. نمونه‌هایی شبیه همین موشک هایپرسونیک و هزاران نمونه دیگر. از جمله مقایسه این دولت با گذشته. 2️⃣ تغییر. کشور در حرکت و رو به اصلاح است. توضیح اینکه در نقطه‌ای که قرارداریم نقطه رضایت بخش نیست و حکومت مصمم به تغییر است. 🔹 اما این دو گزاره باید به شبکه این افراد وارد شود. عملکرد رسانه‌های رسمی با فرض اینکه درست عمل کنند کافی نیست و ممکن است شنیده نشود. هرکس هرجا هست باید نور شود بر این ظلمت تودرتو. همه باید رسانه شوند؛ در هر سطح. 🔸 در غیر اینصورت با جماعتی مواجهیم که با غوطه‌وری در قصه خیال انگیز رسانه‌های دشمن از انباشت این روایت‌های دروغ لذت می‌برند چون ابرروایت را باور کردند. 💢 فراموش نکنیم تا زمانی که یک نفر از مردم ناخواسته در کنار جریان آشوب و تروریست‌های وطنی است این فتنه ادامه دارد. ➖➖➖➖➖➖➖ @tanzokanz
❇️فوتبال سیاسی است؟ نیست؟ ◀️مردم سیاسی نیستند 1⃣یکم. گفت چرا مرگ یک ملت را می خواهید؟ گفتم کجا؟ گفت همین مرگ بر آمریکا. گفتم: شعار مرگ برای سیاست مداران مکار این کشورها است نه مردم شان. سکوت کرد. گفتم ولی آنهایی که ژست صلح می گیرند، در عمل با تحریم های اقتصادی کمرشکن سفره مردم ایران را هر روز تنگ تر کردند. دقت دارید دیگر؛ علیه مردم ایران و نه حکومت. ◀️علم سیاسی نیست 2⃣دوم. برخی ژست بی طرفانه برای علم می گیرند و معتقدند ساحت علم از زدوخورد های سیاسی بدور است. اما همین جریان پرمدعی وقتی ایران به توان تولید واکسن کرونا در بین 6 کشور اول دنیا رسید، هرچه در چنته داشتند بکار بستند تا مدار تولید متوقف شود. از جمله جلوگیری از ورود مواد اولیه؛ این یک نمونه و نمی از یمی است. ◀️درمان سیاسی نیست 3⃣سوم. گفتند بهداشت و درمان خارج از سیاست است اما ارسال داروی بیماران سرطانی و برخی بیمارهای صعب العلاج مثل بیماری پروانه ای را ممنوع کردند. در غزه نیز بیمارستان ها را زیر بار موشک بردند. باقی فهرست ها باخودتان. ◀️خبر سیاسی نیست 4⃣چهارم. یک عمر دروغی شاخدار بنام رسانه بی طرف را به خورد مخاطب دادند. اما امروز همین شعار مبتذل و مضحک را هم دیگر جرئت ندارند تکرار کنند. و حالا حتی یک خبر بدون جهت گیری های سیاسی علیه ایران منتشر نمی کنند؛ اینکه نوشتم حتی یک خبر، بدون هرگونه اغراقی است. ◀️هنر سیاسی نیست 5⃣پنجم. گفتند هنر برای هنر؛ اما ضعیف ترین و بی خاصیت ترین فیلم ها را صرفا بخاطر ضدایرانی بودن، در جشنواره های غربی جایزه دادند و سردست گرفتند و از آنسو هالیوود را مرکز سفید شویی امپریالیزم سرمایه داری قرار دادند. ◀️ورزش سیاسی نیست 6⃣ششم. گفتند ورزش جای سیاست نیست. اما زنان قهرمان المپیک را بخاطر حجاب سانسور کردند و فوتبالیست های ایرانی را بخاطر همراهی نکردن با ضدانقلاب به تمسخر گرفتند. موارد بسیار است؛ اما یک نمونه همین بازی ایران و ژاپن. قبل از شروع بازی و حتی بعد از گل اول ژاپن، شروع به تحقیر ملت ایران کردند و البته بعد از شکست ژاپن خفه خون و منفعلانه به سکوت رفتند. ❇️حرف آخر؛ سیاست مردم ما غیر از انسانیت شان نیست. آنچه حقه بازی و بندبازی است که اسمش روی خودش است و سیاست نیست. سیاست مردم ایران هویت شان است. حیثیت شان است. چون کرامت نفس دارند ، ظلم ستیز هستند و مدافع مظلوم و عدالتخواه و آزادی گرا و استقلال طلب. با همین الگو همه شوون زندگی شان سیاسی است. فوتبال ورزش است؛ برد و باخت دارد. اما ملت ایران با غیرت و استقامت و تلاش، مکر دشمن در تقابل و ضدایرانی کردن علم و هنر و ورزش و غیره را به خودشان برمی گردانند و البته در این مسیر و با این نیت، ببرند یا ببازند پیروزند. فوتبال سیاسی یعنی همین. فوتبال به مثابه مبارزه. همشهری ..... ....
❇️فوتبال سیاسی است؟ نیست؟ ◀️مردم سیاسی نیستند 1⃣یکم. گفت چرا مرگ یک ملت را می خواهید؟ گفتم کجا؟ گفت همین مرگ بر آمریکا. گفتم: شعار مرگ برای سیاست مداران مکار این کشورها است نه مردم شان. سکوت کرد. گفتم ولی آنهایی که ژست صلح می گیرند، در عمل با تحریم های اقتصادی کمرشکن سفره مردم ایران را هر روز تنگ تر کردند. دقت دارید دیگر؛ علیه مردم ایران و نه حکومت. ◀️علم سیاسی نیست 2⃣دوم. برخی ژست بی طرفانه برای علم می گیرند و معتقدند ساحت علم از زدوخورد های سیاسی بدور است. اما همین جریان پرمدعی وقتی ایران به توان تولید واکسن کرونا در بین 6 کشور اول دنیا رسید، هرچه در چنته داشتند بکار بستند تا مدار تولید متوقف شود. از جمله جلوگیری از ورود مواد اولیه؛ این یک نمونه و نمی از یمی است. ◀️درمان سیاسی نیست 3⃣سوم. گفتند بهداشت و درمان خارج از سیاست است اما ارسال داروی بیماران سرطانی و برخی بیمارهای صعب العلاج مثل بیماری پروانه ای را ممنوع کردند. در غزه نیز بیمارستان ها را زیر بار موشک بردند. باقی فهرست ها باخودتان. ◀️خبر سیاسی نیست 4⃣چهارم. یک عمر دروغی شاخدار بنام رسانه بی طرف را به خورد مخاطب دادند. اما امروز همین شعار مبتذل و مضحک را هم دیگر جرئت ندارند تکرار کنند. و حالا حتی یک خبر بدون جهت گیری های سیاسی علیه ایران منتشر نمی کنند؛ اینکه نوشتم حتی یک خبر، بدون هرگونه اغراقی است. ◀️هنر سیاسی نیست 5⃣پنجم. گفتند هنر برای هنر؛ اما ضعیف ترین و بی خاصیت ترین فیلم ها را صرفا بخاطر ضدایرانی بودن، در جشنواره های غربی جایزه دادند و سردست گرفتند و از آنسو هالیوود را مرکز سفید شویی امپریالیزم سرمایه داری قرار دادند. ◀️ورزش سیاسی نیست 6⃣ششم. گفتند ورزش جای سیاست نیست. اما زنان قهرمان المپیک را بخاطر حجاب سانسور کردند و فوتبالیست های ایرانی را بخاطر همراهی نکردن با ضدانقلاب به تمسخر گرفتند. موارد بسیار است؛ اما یک نمونه همین بازی ایران و ژاپن. قبل از شروع بازی و حتی بعد از گل اول ژاپن، شروع به تحقیر ملت ایران کردند و البته بعد از شکست ژاپن خفه خون و منفعلانه به سکوت رفتند. ❇️حرف آخر؛ سیاست مردم ما غیر از انسانیت شان نیست. آنچه حقه بازی و بندبازی است که اسمش روی خودش است و سیاست نیست. سیاست مردم ایران هویت شان است. حیثیت شان است. چون کرامت نفس دارند ، ظلم ستیز هستند و مدافع مظلوم و عدالتخواه و آزادی گرا و استقلال طلب. با همین الگو همه شوون زندگی شان سیاسی است. فوتبال ورزش است؛ برد و باخت دارد. اما ملت ایران با غیرت و استقامت و تلاش، مکر دشمن در تقابل و ضدایرانی کردن علم و هنر و ورزش و غیره را به خودشان برمی گردانند و البته در این مسیر و با این نیت، ببرند یا ببازند پیروزند. فوتبال سیاسی یعنی همین. فوتبال به مثابه مبارزه. همشهری ..... ....
🌠 "رأی نمی‌دیم تا اصلاح بشید" ✍ یک استدلال رایج بین مخالفان شرکت در انتخابات این است که: "رأی نمی‌دیم تا اصلاح بشید". البته این دسته از مخالفان با آنها که از بیخ و بن با نظام و کشور مشکل دارند فرق می‌کنند. چه بسا دلسوزانی هستند که می‌خواهند اصلاحات را از طریق قهر دنبال کنند، نه رأی. اما این استدلال و این نیت برای رأی ندادن کافی نیست. یعنی با قهر نتیجه نمی‌گیرند. به چه دلیل؟ 🔻دو دلیل در این رابطه وجود دارد. 1⃣دلیل اول خودزنی است. قدیم‌ها در تهران برخی بزن‌بهادرها ابتدای دعوا و جدل، خودزنی می‌کردند. همان ابتدا یکی به خود می‌زدند تا طرف مقابل بترسد و عقب‌نشینی کند. این استدلال برای رأی ندادن هم از این دست است. مثل اینکه شاگردی به معلمش بگوید اگر اصلاح نشوید، درس نمی‌خوانم. خب چه کسی ضرر می‌کند؟ 🔻اما این خودزنی دو ضرر دارد. 🔸الف/ ضرر اول را خود فرد می‌بیند. آنکه رأی نمی‌دهد، در اصل رأی می‌دهد. رأی به سه چیز. رأی برای وکالت به دیگری تا جای او انتخاب کند. دوم رأی به انتخاب او و سوم رأی به شرایطی که در آینده اتفاق می‌افتد. پس رأی ندادن، خودش رأی است؛ با این تفاوت که امکان اعتراض به آینده را از دست می‌دهد. 🔹ب/ اما ضرر دوم که مهم‌تر است، ضرر به جامعه‌ای است که خود فرد نیز در آن حاضر است؛ مثل ضرر فردی به یک کشتی که در آن مسافر است. دقت کنیم! کسانی که می‌گویند رأی نمی‌دهیم تا اصلاح شوید، یک نکته را دقت نکردند و آن اینکه رأی دادن خودش موضوعیت دارد، نه طریقیت. یعنی فارغ از نتیجه آرا شرکت در انتخابات دارای اثر است. این آثار چیست؟ مهم‌ترین آن تقویت قوای کشور مقابل دشمنی‌هایی که شب و روز برای تعرض به این خاک دندان تیز کرده‌اند. فراموش نکنیم که سخت‌ترین تحریم‌های اقتصادی، در سال ۸۸ و بعد از آن و ثمرهٔ جنگ‌های خیابانی و اغتشاش داخلی بود. یعنی هرجا دشمن احساس کند پشتوانهٔ مردمی یک کشور کم شده است، هر چه خباثت دارد، رو می‌کند؛ از تحریم تا ترور تا جنگ و ...  2⃣اما دلیل دوم فارغ از خودزنی فردی و جمعی، فرض کنیم فردای انتخابات نظام تصمیم می‌گیرد به‌خاطر قهر یک جماعتی خودش را اصلاح کند. حالا اولین سؤال ساده این است که خب؟ چه باید کند؟ دقیقا چه چیز را باید اصلاح کند؟ قهرکننده‌ها سلبا می‌گویند چه نمی‌خواهند، اما چه کسی قرار است ایجابا بگوید که چه می‌خواهند؟ آیا نباید یک نماینده‌ای با هر میزان اشتراک عقیده، ولو حداقلی، وجود داشته باشد تا مطالبات آنها را دنبال کند؟ خلاصه اینکه اگر فکر می‌شود با قهر می‌توان پروژهٔ اصلاح را جلو برد، باید به این نیت اصلاحی آفرین گفت، اما واقعیت این است که نتیجه‌بخش نخواهد بود. ..... ....
🌠 رای دادیم چی شد!؟ مهمترین شبهه این روزهای مرددین برای رای ندادن این گزاره است که معمولا به زبان های مختلف بیان می شود. مثلا رای دادیم تورم چی شد یا مگه رای دادیم مسکن درست شد؟ یا اگر رای دادن فایده داشت انقدر بیکاری نبود یا خودرو چنان نبود و غیره 🔻اما واقعا رای دادیم چی شد؟ ✅دو پاسخ در این رابطه وجود دارد و لازم است توامان به هردو توجه کرد. 1⃣اولا فارغ از اینکه با رای دادن چه نتیجه حاصل می شود، خود رای دادن موضوعیت دارد نه صرفا طریقیت. صندوق رای قدرت ساز است. قدرت مهمترین رکن یک جامعه است برای اینکه به هر جایی بخواهد برسد. حضور مردم اراده جامعه و حاکمیت را تقویت می کند. همین قدرت است که امنیت ساز است. همین قدرت است که موجب انسجام اجتماعی و جلوگیری از فروپاشی می شود. همین قدرت است که مسیر پیشرفت را تعیین می کند. اراده صالح ترین مسوول در بالاترین سطح کارآمدی، بدون پشتوانه و اقبال و مشارکت مردم محکوم به شکست است. 2⃣اما واقعیت اینست که فارغ از  این موضوع، رای دادیم و تغییر هم ایجاد شد. ➖رای دادیم تورم 60 درصدی دولت قبل به 45 درصد آنهم ظرف کمتر از یکسال رسید. تورمی که همه اقتصاددانان وحتی مسوولین دولت قبلی پیش بینی می کردند سه رقمی می شود. ➖رای دادیم نرخ بیکاری از 11.5 درصد به 7.5 درصد رسید و رکورد کاهش نرخ بیکاری پس از انقلاب شکسته شد. ➖رای دادیم و قدم های بلند برای شفافیت قوا برداشته شد. قانون سوت زنی برای مبارزه با فساد تصویب شد و بجای اینکه مسوولین دولتی خط قرمز مبارزه با فساد باشند، گشت ارشاد مدیران راه افتاد و 60 مدیران متخلف بیکار و 20 مدیر به دادگاه معرفی شدند. ➖رای دادیم و نرخ رشد اقتصادی از منفی بودن خارج و به 4 درصد بدون نفت و 7 درصد با احتساب نفت رسید. ➖رای دادیم و مالیات تولید از 26 درصد به 15 درصد کاهش و همزمان مالیات خانه های خالی و مالیات بر سوداگری و سفته بازی و مالیات بر سلبریتی ها و هنرمندان و غیره برقرار شد. ➖رای دادیم و رشد 10 برابر قیمت مسکن در چند سال آخر دولت قبل، با ساخت یک میلیون مسکن در سال متوقف و در برخی نقاط کاهنده شد. ➖رای دادیم و رشد تولید خودرو افزایش و به یک میلیون و 300 هزار دستگاه در سال رسید و با واردات خودروی مصرفی انحصار خودروی داخلی شکسته و در نهایت جلوی رشد افسارگسیخته قیمت ها گرفته شد. ➖رای دادیم و تسهیلات مسکن 3.5 برابر و حقوق سربازی 12 برابر و یارانه 9 برابر شد ➖رای دادیم و 5 دهک اول بیمه کامل شدند و 3 دهک بیمه رایگان شدند و هزینه درمان بیماران صعب العلاج صفر شد. 🔻اینها همه ثمره رای دادن است. امروز وظیفه همه ما اینست که برای دیگران هم توضیح دهیم که رای دادیم و شد. .
🌠 "رأی نمی‌دیم تا اصلاح بشید" ✍ یک استدلال رایج بین مخالفان شرکت در انتخابات این است که: "رأی نمی‌دیم تا اصلاح بشید". البته این دسته از مخالفان با آنها که از بیخ و بن با نظام و کشور مشکل دارند فرق می‌کنند. چه بسا دلسوزانی هستند که می‌خواهند اصلاحات را از طریق قهر دنبال کنند، نه رأی. اما این استدلال و این نیت برای رأی ندادن کافی نیست. یعنی با قهر نتیجه نمی‌گیرند. به چه دلیل؟ 🔻دو دلیل در این رابطه وجود دارد. 1⃣دلیل اول خودزنی است. قدیم‌ها در تهران برخی بزن‌بهادرها ابتدای دعوا و جدل، خودزنی می‌کردند. همان ابتدا یکی به خود می‌زدند تا طرف مقابل بترسد و عقب‌نشینی کند. این استدلال برای رأی ندادن هم از این دست است. مثل اینکه شاگردی به معلمش بگوید اگر اصلاح نشوید، درس نمی‌خوانم. خب چه کسی ضرر می‌کند؟ 🔻اما این خودزنی دو ضرر دارد. 🔸الف/ ضرر اول را خود فرد می‌بیند. آنکه رأی نمی‌دهد، در اصل رأی می‌دهد. رأی به سه چیز. رأی برای وکالت به دیگری تا جای او انتخاب کند. دوم رأی به انتخاب او و سوم رأی به شرایطی که در آینده اتفاق می‌افتد. پس رأی ندادن، خودش رأی است؛ با این تفاوت که امکان اعتراض به آینده را از دست می‌دهد. 🔹ب/ اما ضرر دوم که مهم‌تر است، ضرر به جامعه‌ای است که خود فرد نیز در آن حاضر است؛ مثل ضرر فردی به یک کشتی که در آن مسافر است. دقت کنیم! کسانی که می‌گویند رأی نمی‌دهیم تا اصلاح شوید، یک نکته را دقت نکردند و آن اینکه رأی دادن خودش موضوعیت دارد، نه طریقیت. یعنی فارغ از نتیجه آرا شرکت در انتخابات دارای اثر است. این آثار چیست؟ مهم‌ترین آن تقویت قوای کشور مقابل دشمنی‌هایی که شب و روز برای تعرض به این خاک دندان تیز کرده‌اند. فراموش نکنیم که سخت‌ترین تحریم‌های اقتصادی، در سال ۸۸ و بعد از آن و ثمرهٔ جنگ‌های خیابانی و اغتشاش داخلی بود. یعنی هرجا دشمن احساس کند پشتوانهٔ مردمی یک کشور کم شده است، هر چه خباثت دارد، رو می‌کند؛ از تحریم تا ترور تا جنگ و ...  2⃣اما دلیل دوم فارغ از خودزنی فردی و جمعی، فرض کنیم فردای انتخابات نظام تصمیم می‌گیرد به‌خاطر قهر یک جماعتی خودش را اصلاح کند. حالا اولین سؤال ساده این است که خب؟ چه باید کند؟ دقیقا چه چیز را باید اصلاح کند؟ قهرکننده‌ها سلبا می‌گویند چه نمی‌خواهند، اما چه کسی قرار است ایجابا بگوید که چه می‌خواهند؟ آیا نباید یک نماینده‌ای با هر میزان اشتراک عقیده، ولو حداقلی، وجود داشته باشد تا مطالبات آنها را دنبال کند؟ خلاصه اینکه اگر فکر می‌شود با قهر می‌توان پروژهٔ اصلاح را جلو برد، باید به این نیت اصلاحی آفرین گفت، اما واقعیت این است که نتیجه‌بخش نخواهد بود. ..... ....
🔴 مأموریت ویژهٔ رأی‌اولی‌ها گذشت دورانی که برخی رأی اول را رأی مجانی می‌دانستند. امروز رأی‌اولی‌ها، رأی پرقدرت‌اند. رأی پرقدرت فراتر از یک رأی است؛ چون هم متعصب است و هم رأی‌ساز. واقعیت این است که به سه دلیل، رأی‌اولی‌ها، رأی پرقدرت‌اند و اگر موتورشان روشن شود، قدرت اثرگذاری و موج‌آفرینی بیشتری دارند. 1⃣دلیل اول: آرای آرمانی رأی‌اولی‌ها کمتر وارد مادیات شدند و آرمانی‌ترند. آرمان‌خواهان بیشتر قدرت تحریک اجتماعی دارند تا واقع‌گراهای رخوت‌زده. 2⃣دلیل دوم: آرای امیدوار رأی‌اولی‌ها به دلیل سنین نوجوانی و جوانی، آینده را روشن‌تر می‌بینند و امیدوارترند. انسان امیدوار همیشه و همه جا موتور محرکه است؛ نه مثل چریک‌های پیر و افسرده به گل نشسته و خسته. 3⃣دلیل سوم. آرای تغییر نوجوان و جوان اهل تغییر است. اهل متوقف نشدن. اهل اصلاح و تحول. آرای تغییر، آرای نه به وضع موجود است. آرای معترض و بسنده نکردن به آنچه هست. ✅ رأی اول، بروز دوران اعتماد به نفس سیاسی و اجتماعی است. اگر به ظرفیت رأی‌اولی‌ها واقف باشیم و این استعدادهای درونی را زنده کنیم، قدرت برانگیختگی اجتماعی‌شان شورانگیز است. رأی اول، جشن تکلیف سیاسی است و یوم الله. باید قدر دانست. مأموریت ویژهٔ این اعتماد به نفس جمعی و جشن تکلیف اجتماعی- سیاسی، فراتر از رأی دادن، رأی ساختن است. با این سه ویژگی کلیدی در رأی‌اولی‌ها، می‌توان انتظار شگفتی داشت. این چند روز باقی‌مانده با لشکر رأی‌اولی‌ها می‌توان نهضت توزیع و انتشار محتوای انتخاباتی مجازی و گفت‌وگوهای چهره‌به‌چهره و خیابانی راه انداخت. این مأموریت را به دست رأی‌اولی‌ها برسانید. .