eitaa logo
اقتدار ولایی
917 دنبال‌کننده
15هزار عکس
21.5هزار ویدیو
249 فایل
مباحث سیاسی فرهنگی اجتماعی اقتصادی تاریخی ادبیات فارسی و تفسیر و احادیث اهل بیت عصمت و طهارت صلوات الله علیهم اجمعین
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🌷🍃 🕊 🌹قد رعنا و تابوت کوچک! 🌷علی اکبر رفتند 🌷علی اصغر برگشتند 🌨شده از نم نم باران دلت خیس شوی؟ 🌨دائما مشق تو آن مرد نیامد باشد؟ 🕊شهید حسین امیر عبداللهیان🕊 🕊 🍃🌷🍃 ✨
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
وداع آیت‌الله نوری‌همدانی با رئیس جمهور شهید 🔹پس از انتقال پیکر شهدا به مدرسه فیضه قم، آیت الله حسین نوری همدانی با حضور در کنار تابوت شهدا، با شهید آیت‌الله رئیسی و دیگر شهدا وداع کرد.
میزبانی شهید سلیمانی از دوستان شهید
15.76M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 تصاویر هوایی از حضور مردم قم برای آغاز تشییع پیکر شهدا
11.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ♨️ بدرقه شهدا با مداحی مورد علاقه شهید رئیسی 🔹بازخوانی مداحی مورد علاقه شهید رئیسی که امروز توسط حاج مهدی رسولی در مراسم تشییع شهدای خدمت خواند.
7.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 وداع آیت‌الله جعفر سبحانی با پیکر شهید جمهور
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ماجرای انجیرخوردن امیرعبداللهیان با حاج قاسم 🔰 راوی این روایت، است اندیشکده راهبردی @soada_ir
آخرین مأموریت آقای رئیس‌جمهور -۱ ۱)اگر به اراده هر کدام ما باشد، دوست داریم خدمتگزاران مخلص، تا ابد باشند. در تلاطم روزگار، پشت مردم به خدمتگزاران بی ادعا گرم است. در مقابل، فقدان چنین خدمتگزارانی، مصیبت بزرگی است؛ نه فقط برای عامه مردم، بلکه برای اولیای الهی. چنان که امیر مومنان (ع)، پس از دریافت خبر شهادت مالک اشتر فرمود: "مالك، و چه بود مالك! به خدا سوگند، اگر كوه بود، كوهى بى همتا و سرافراز بود و اگر صخره اى بود، صخره اى سخت بود كه سُمّ هيچ ستورى، آن را نمى سود و هيچ پرنده اى به اوجش نتوانست پريد. به خدا سوگند مرگ تو، جهانی را تكان داد و عالَم ديگرى را خوشحال کرد. گريه كنندگان براى مثل مالك بايد گريه كنند. آيا کسی که مثل مالك مورد امید باشد، پیدا مى شود؟". ۲) روزی که امام حسين(ع) به خاطر ستم های وارده بر برادر و مولایش می گریست، امام حسن(ع) دلداری داد و فرمود: "لا يوم كيومك يا اباعبد الله؛ هيچ روزي مثل روز (شهادت) تو نیست". بنابراین، باید به زینب کُبری (ع) حق داد که شب عاشورا، هنگامی که از ماجرای فردا -و آنچه قرار بود بر مولا و همراهانش بگذرد- خبر دار شد، بی طاقت شود و بگرید و بیهوش شود. اما امام حسین (ع) در همان موقعیت بسیار دشوار فرمود: "یا أُخَیَّةُ لاَ یَذْهَبَنَّ بِحِلْمِکَ الشَّیْطانُ. خواهر عزیزم! مبادا شیطان، شکیبایى ات را برباید". ۳) شیطان، دزد شکیبایی است، همان گونه که ساقی باده سرمستی و غرور و غفلت در پیروزی هاست. به همین علت هم هست که امام صادق علیه اسلام، در بیان هشت علامت مومن، از جمله فرمود: «وَقُورٌ عِنْدَ الْهَزاهِزِ، صَبُورٌ عِنْدَ الْبَلاءِ، شَكُورٌ عِنْدَ الرَّخاءِ. با وقار به هنگام آشفتگی‌ها، بردبار هنگام بلاها و آزمايش‌ها، شکرگزار به وقت آسايش». غلیان عواظف، اقتضای طبیعت است؛ اما اگر جامعه ای توانست بر سر مستی ها و سرخوردگی های جاری در زندگی بشر معمولی چیره شود، حتما به قله های سعادت و پیشرفت، با همه گردنه های پر خطرش خواهد رسید. ۴) آن روز که با نگرانی و دستپاچگی و درماندگی خواستند خبر مهیب سقوط خرمشهر در مقابل ارتش جنایتکار صدام را به امام (ره) بدهند، ایشان در حال اقامه نماز بود. وقتی نماز تمام شد و خبر را دادند، امام یک جمله بیشتر نگفت: "جنگ است دیگر". همین یک جمله را گفت و دوباره قامت بست: "الله اکبر"! مدتی بعد هم که خبر شورانگیز فتح خرمشهر را به ایشان دادند، با وقار تمام فرمود: "خرمشهر را خدا آزاد کرد". همچنین، در آغاز آن جنگ مهیب و نابرابر که ارتش صدام در حال پیشروی بود و همه نگران بودند، امام فرمود "دیوانه ای آمده و سنگی انداخته و رفته. نگران نباشید". و ملت ما به چشم دید که عاقبت کار با صابران و پرهیزگاران است. ۵) ملت ما آن سال ها، تازه انقلاب کرده و گرفتار جنگ تحمیلی هم شده بود. بنابراین، رویداد تکان دهنده و زلزله واری بود که علاوه بر بحران جنگ و غائله افکنی گروهک ها، رئیس جمهور و نخست وزیر و ده ها وزیر و نماینده مجلس و رئیس دستگاه قضایی ظرف دو ماه در دو عملیات تروریستی، به دست سازمان جنایتکار منافقین ترور شوند. یک ملت معمولی با هر یک از این بحران ها از هم می پاشید و تسلیم دشمنانش می شد، اما ملت ما به برکت همدلی و وحدتِ برآمده از از ولایت پذیری، خم به ابرو نیاورد و پای در مرحله تازه ای از موفقیت گذاشت. شهیدان رجایی و باهنر در حالی که چند ماه از شروع خدمت شان نمی گذشت، مظلومانه ترور شدند و غم شهادت آنها به مصیبت ترور آیت الله بهشتی و 70 همرزمش علاوه شد. اما حضرت امام در همان موقعیت دشوار، با کلامی امید بخش، ملت را آرام کردند و از آن عقبه بزرگ عبور دادند: "اگر رجایی و باهنر نیستند، خدا هست". ۶) اگر به اراده هر کدام ما باشد، دوست داریم خدمتگزاران مخلص، تا ابد باشند. اما مشیت الهی در اوج رافت و رحمت و حکمت، جز این است. فراز و نشیب های روزگار، سنت جاری در زندگی بشر برای رشد مومنان اهل یقین است. مرگ، سنت قطعی جاری در زندگی انسان هاست و هنگامی که اجل محتوم فرا رسید، لحظه ای تعجیل و تاخیر نمی افتد. چند ساعت قبل از شهادت شهید سلیمانی در بغداد، همرزمانش در سوریه به او می گویند "حاجی اوضاع عراق خوب نیست، فعلا عراق نروید!". لخبند می زند و می گوید "می‌ ترسید شهید بشم؟!". سر گفت و گو باز می شود. هر کس نکته ای می گوید... دوباره سکوت می شود. حاج قاسم آرام و شمرده‌ می گوید "میوه وقتی می‌رسه، باغبان باید بچیندش، میوه رسیده اگر روی درخت بمونه پوسیده می‌شه و خودش میفته". سپس، به بعضی‌ها اشاره می کند و می گوید: "اینم رسیده‌، اینم رسیده ‌ست". 💢 ادامه دارد @IMANI_mohammad
آخرین مأموریت آقای رئیس‌جمهور -۲ ۷) همه انسان ها به هنگام سرآمدن اجل، تسلیم مرگ می شوند و به پایان می رسند. اما آنها که شهیدانه زیسته اند، باید پاداش خود را بگیرند و آخرین ماموریت را هم به انجام برسانند. این تعبیر از امیر مومنان (ع) در اوصاف پارسایان است که فرمود: "أرادَتهُمُ الدُّنيا فَلَم يُريدوها، وأسَرَتهُم فَفَدَوا أنفُسَهُم مِنها. دنياُ اراده آنها را کرد، اما آنها دنيا را نخواستند؛ و اسيرشان كرد، و آنان برای رها شدن، خود را فدیه دادند و فدا کردند". فدیه دادن برای رهایی از اسارت جهنم دنیا، کمترین مرتبه شهادت است؛ اما مرتبه بالاتر آنجاست که شهادت خوبان، خون بیداری و شرافت و حیات طیبه را در رگ های مردم به حرکت در می آورد، زنگار ها را از قلب ها می زداید، و آغاز گر حرکتی تازه می شود. ملت ایران و جمهوری اسلامی در این ۴۵ سال، بی وقفه، و نو به نو، شهید پرورش داده و تقدیم راه عدالت و فضیلت کرده است. معنای این رویداد بی وقفه، آن است که دولت/ ملت ایران اسلامی، زنده و پویاست، و اجاقش، فروزان. بقا و پیشرفت ملت تمدن ساز، با همین شهادت ها تضمین می شود. ۸) آیت الله سید ابراهیم رئیسی (ره)، در سه سال ریاست جمهوری، برای خدمت به ملت ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی، شب از روز نمی شناخت. او آخرین بار، در حالی که به تازگی از سفر به مازندران و دیدار با مردم بازگشته بود، به مرز جمهوری آذربایجان رفت، تا در شرایطی که دشمنان دو ملت نفاق افکنی می کنند، سدّ قیز قلعه سی را به نشانه آبادانی منطقه و دوستی دو ملت افتتاح کند و سپس برای بهره برداری از چند طرح به تبریز برگردد.  رئیس جمهور مردمی، و پر کار ما در این سال ها، در حالی که حتی روز تعطیل برای او معنا نداشت، در کنار جلسات فشرده و طاقت فرسا، یا به میان مردم در استان های مختلف رفت تا از نزدیک، از دل مشغولی های آنان مطلع شود؛ یا در کشور ها و نشست های بین المللی مختلف حضور یافت، تا ضمن گسترش دامنه دیپلماسی جمهوری اسلامی، پیام رسان ملت ایران باشد. سید ابراهیم رئیسی، برای خدمت، سر از پا نشناخت و عمیقا در قلب مردم جا گرفت. به همین علت هم بود که از بعد از ظهر روزیکشنبه که خبر سانحه برای بالگرد حامل ایشان منتشر شد، مردم در نقاط مختلف کشور دور هم جمع شدند، دعای توسل خواندند و برای سلامتی او دست به دعا برداشتند. کجای دنیا می توان چنین پیوند عاطفی عمیقی را میان یک ملت و دولتمردانش پیدا کرد. ۹) صداقت و اخلاص، چشمه جوشانی است که آن به آن، زندگی می آفریند. آن دو سفری که سید ابراهیم رئیسی، در مجمع عمومی سازمان ملل، قرآن حکیم و تصویر سردار سلیمانی را بالای دست گرفت، بر این آیت الهی شهادت داد که پای پیمان الهی ایستاده است: "مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا". رئیس جمهور خستگی ناپذیر ما، از برخی سیاست بازان غافل و دشمنان دانا، طعنه و دشنام بسیار شنید و تخریب و ترور شخصیت بسیار دید، اما این طعنه ها و یا ناسپاسی برخی خواص، او را از هدف متعالی خدمت به مردم و نظام باز نداشت. امروز، همه از جناح های مختلف، بر بزرگی شخصیت او شهادت می دهند. او با سخت کوشی، اخلاص و تواضع، ساده زیستی و غمخواری مردم، و خدمتگزاری بدون تعطیلی، تراز بالایی از مدیریت و سیاست در مکتب اسلامی را به نمایش گذاشته و انتظارات مردم را به حق ارتقا داده است. مکتب مدیریتی رئیسی، ادامه مکتب سلیمانی است. او هم مانند شهید رجایی، دوران ریاست جمهوری اش به پایان نرسید، اما در این دوران کوتاه، فرهنگ تلاش و مجاهدت و صبر و تحمل و زخم زبان شنیدن و بزرگوارانه گذشتن را به نمایش گذاشت. 💢 ادامه دارد @IMANI_mohammad