غیرت حمایت از تولید ملی؛ گزارش پروفسور دانشگاه کمبریج ✍️ کشورهایی که #پیشرفت_اقتصادی کرده‌اند، کدام سیاست حمایت از تولید ملی را در پیش گرفته‌اند؟ به نظر شما اگر یک متخصص از کشور #کره_جنوبی دعوت می کردیم تا در همایشی کاربردی، از راز موفقیت شرکت های خودرو سازی و تولید محصولات الکتریکی و لوازم خانگی #برند این کشور (مثلا هیوندا و سامسونگ) سخن بگوید، چه می گفت؟ 🔰 پروفسور #هاجون_چَنگ شهروند کره جنوبی که از سال 1990 در دانشکده اقتصاد دانشگاه #کمبریج تدریس می‌کند، برنده جایزه گونار میردال در سال 2003 است.او درکتاب #نیکوکاران_نابکار،درباره تجربه توسعه اقتصادی کره می‌نویسد: 🔴 "صادرات کره جنوبی در دهه 1950 تنگستن و ماهی بود و شرکت #سامسونگ ماهی و سبزیجات و میوه صادر می‌کرد... در دهه 1970 ، برنامه ایجاد صنایع سنگین در دستور کار قرار گرفت. در مدارس به ما می‌آموختند که وظیفه میهنی ما حکم می‌کند کسانی را که سیگار #خارجی می‌کشند، گزارش کنیم. ضرورت داشت #ارز_صادرات برای واردات ماشین‌آلات به کار گرفته شود؛ ارز به‌راستی #خون و عرق جبین #سربازان_صنعتی ما بود که در کارخانه‌ها دست‌اندرکار #جنگ_صنعتی بودند. 🔵 کسانی که با خریدهای بیهوده مانند سیگار #قاچاق، ارز را هدر می‌دادند، #خائن به شمار می‌رفتند. پدر دوستی که به خانه‌اش رفته بودیم و سیگار می‌کشید، به عنوان فرد غیرمیهن پرست و بی‌اخلاق - اگر نه تبهکار- آماج حملات زهرآگین قرار می‌گرفت. هزینه کردن ارز در موارد غیرضرور ممنوع بود و شدیدا ممانعت می‌شد، حتی خرید خودروهای کوچک و نوشیدنی و شیرینی. این کار از طریق اعمال #ممنوعیت‌های_وارداتی، تعرفه و عوارض سنگین گمرکی برای کالاهای تجملی صورت می‌گرفت. 🔴 #سفرهای_خارجی جز با مجوزدولت برای معامله تجاری یا تحصیل ممنوع شد... حالا کُره صادر‌کننده خودرو و گوشی‌های شیک در دنیاست. برخی می‌گویند این ناشی از پیروی از فرامین اقتصاد نئولیبرال است. برنامه نئولیبرال غرب و مثلث نامقدس (صندوق پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی) نفوذ در کشورهاست. این تشکیلات می‌خواهد باور کنیم کره در اثر پیروی از سیاست‌های آنها توسعه پیدا کرد. واقعیت، مغایر این ادعاست. 🔵 کره دهه‌ها برخلاف منطق تجارت آزاد جهانی، از #حمایت‌های_تعرفه‌ای ویارانه‌ای برای تقویت بخش خصوصی استفاده کرد تا صنایع بتوانند در برابر رقابت بین‌المللی دوام بیاورند. دولت روی ارز کمیاب کنترل مطلق اعمال کرد و تخلف ازآن می‌توانست #مجازات_مرگ درپی داشته باشد... کشورهای ثروتمند در اعمال تبعیض علیه سرمایه‌گذاری خارجی، از سیاست‌های یارانه‌ای و حمایتی استفاده کرده‌اند اما امروز با سخت گیری، همان سیاست‌ها را در کشورهای درحال توسعه لعن ونفرین می‌کنند. 🔴 #ژاپن زمانی خودروی بنجل تولید می‌کرد و با شکست روبرو شد. بسیاری گفتند این شرکت باید به همان تولید ماشین‌های ساده نساجی و ابریشم برگردد و بعد 25 سال ناتوانی، تولید خودرو را رها کند. اما دیگران گفتند هیچ کشوری بدون ایجاد صنایع مهم به جایی نرسیده است. حالا همان #تویوتا نه تنها از ورشکستگی درآمده بلکه برند #لکسوس در دنیا تولید می‌کند. #سرمایه‌گذاری_خارجی به مثابه #معامله_با_شیطان، بیش از آنکه مزایایی با خود بیاورد، با خطرات همراه است و می‌تواند توسعه را با مشکل مواجه کند. شعار #جهان_بی‌مرز، گزافه گویی است و شرکت‌های فراملیتی همچنان بنگاه‌های ملی مانده‌اند". #محمد_ایمانی 🇮🇷 کانال انقلابی #اقتدار ولایی 🇮🇷@EqtedareVelaeii 🇮🇷@EqtedareVelaeii

گفته‌ایم نباید ارز کشور صرف سفرهای تفریحی خارجی شود. نئولیبرال‌ها قیامت بپا کرده‌اند که می‌خواهید ایران را ‎#کره_شمالی کنید! نه عزیزان! از قضا این ‎#کره_جنوبی بود که سفرهای تفریحی خارجی را منع کرد تا جلوی خروج سرمایه را بگیرد. روزنامه کره‌ای The Korea Herald درباره این محدودیت‌ها که در دوره حکومت ژنرال پارک، یعنی دوران جهش اقتصادی کره، اعمال شد، می‌نویسد: «برای جلوگیری از خروج ارز، که باعث تضعیف پول کره در برابر دلار می شد، و همچنین برای به حداقل رساندن تماس کره‌ای‌ها با کمونیست‌ها، سفرهای بین المللی فقط برای گروه های خاصی از مردم مجاز بود که دلایل خاصی برای آن داشتند. این افراد شامل مقامات شرکت‌ها یا تاجرانی می‌شدند که باید با شرکای خارجی خود ملاقات می‌کردند، دانشجویانی که قصد تحصیل در خارج از کشور را داشتند، و کارگران شاغل در شرکت‌های خارج از کشور. سفر به خارج از کشور صرفاً برای گشت و گذار کاملاً ممنوع بود». «ها جون چانگ» مدیر کره‌ای‌الاصل گروه مطالعات توسعه دانشگاه کمبریج نیز می‌نویسد: «ارز ارزشمند، به راستی حاصل خون و عرق جبین سربازان صنعتی‌مان بود که در کارخانه‌های کشور، دست‌اندرکار جنگ صنعتی بودند. کسانی که با خرید چیز‌های بیهوده، مثل سیگار‌های قاچاق خارجی، ارز حاصله را به هدر می‌دادند، «خائن» به شمار می‌رفتند. هزینه کردن ارز برای هر چیزی که برای توسعه صنعتی ضرورت نداشت، ممنوع بود». نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود...

📚 کتابِ #دولت_و_بازار، فصلِ چهارم، بخشِ دوم 🔰با سرنگونی حکومتِ #سینگمان_ری که حدود ۱۳ سال تحتِ حمایتِ تمام عیارِ آمریکا بود، تحولی در اقتصادِ کره شکل نگرفت. بطوریکه درآمد سرانه مردمِ #کره_جنوبی در سال ۱۹۶۲ فقط ۸۷ دلار ثبت شده است که در آن زمان از کشورهای هائیتی، اتیوپی و یمن پایین تر بود. فقر به شدت شایع بود و ۴۰ درصد مردم از فقر مطلق رنج می بردند. [Kim 1999] 🔰بعد از سینگمان ری، ژنرال #پارک_چانگ_هی رئیس جمهور کره جنوبی شد. او قهرمان پیشرفت کره جنوبی بود. #ژنرال_پارک در دوره حکومتِ خود، توانست با تدوین و اجرای یک #استراتژی_بومی، اقتصاد کره را متحول ساخته و کشورش را در ردیف کشورهای پیشرفته قرار دهد. تولید ناخالص کره جنوبی از ۳/۹ میلیارد دلار در سال ۱۹۶۰ با ۱۷۰۰ درصد افزایش به ۶۶/۵ میلیارد دلار در سال ۱۹۷۹ رسید. امید به زندگی از ۵۳ سال در ۱۹۶۰ به ۶۵/۵ سال در سال ۱۹۷۹ رسید. نسبت سرمایه گذاری ناخالص به تولید ناخالص ملی از ۱۲/۸ در سال ۱۹۶۲ به ۳۵/۷ در ۱۹۷۹ رسید. 🔰در مسیری که "پارک چانگ هی" برای متحول ساختن اقتصاد کره پیمود (فارغ از اشکالات جدی در رویکردهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی وی که وجود دارد) نوعی از #رابطه_دولت_و_بازار وجود دارد که در چارچوب #نظریه_حمایت_هوشمند که در فصل دوم ارائه شد، قابل توضیح است. در ادامه نمونه هایی از ابعادِ حمایت هوشمند در دوره ی وی را مرور خواهیم کرد. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت @taammolatenazari