سرمایه کم نظیر؛ مایه سربلندی ایران 🔹چالش ها و بحران ها، ملت های ضعیف را از پا در می آورند؛ اما ملت های دارای اراده های نیرومند را قوی تر می کنند. و کدام سرمایه و قدرت، برتر از سرمایه اجتماعی؟ ♦️سیل چند سال قبل را به یاد بیاورید و پس از آن هجوم مرگبار کرونا را، و در این چند روز، چالش تامین گاز برای برخی مناطق دور دست، در انتهای شبکه را. (داخل پرانتز باید گفت کشور ما از نظر گستردگی شبکه توزیع گاز و بهره مندی ۹۵ درصد جمعیت، در دنیا کم نظیر است و این از برکات انقلاب اسلامی است). 🔹آنچه در اغلب چالش ها، بیش از هر چیز دیگر به چشم آمده، جوشش روحیه همدلی و مواسات مردم برای عبور از چالش ها و بحران ها بوده است. ♦️ما این روح متعالی اسلامی- ایرانی را در مواجهه با چالش سیل در جنوب و شمال کشور، در حمایت از زلزلزله زدگان، و در مواجهه نیرومند با بحران عالمگیر کرونا و سربلند بیرون آمدن از آن مشاهده کردیم؛ 🔹و این آخری، اجابت دعوت مسئولان از طرف مردم برای کاهش مصرف گاز، که با صرفه جویی انجام شده، مشکل قطعی گاز برخی مشترکان در خراسان جنوبی برطرف شد. (این برانگیختگی حس نوعدوستی مردم را بگذارید در مقابل منطق وطن فروشانی که دعوت به اسراف و هدر دادن گاز می کردند!) ♦️بسیج مردم برای امور خیر و پیش برنده کشور، سرمایه کم نظیر ملی است که بارها گره گشایی و بن بست شکنی خود را در انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، جمع کردن بساط گروهک های تروریست و تجزیه طلب، بسیج سازندگی و خدمت رسانی به مناطق محروم، نهضت سواد آموزی، و ابتکارات بزرگ در حوزه فناوری و خودکفایی نشان داده، و پس از این هم می تواند با همت و طراحی و تدبیر مسئولان، افق های تازه ای از پیشرفت را پیش روی کشور قرار دهد. 🔹روح جمعی ملت ایران و همدلی و تعاون برآمده از آن، درست نقطه مقابل راهبرد دشمن است؛ همان که اکبر گنجی (چهره شاخص اصلاح‌ طلبان در زمینه عملیات روانی، در دهه هشتاد و مقیم خارج)، هنگام شیوع کرونا و شماتت دشمنان ملت ایران فاش کرد: ♦️«وظیفه ما کارمندان ‌بخش پروپاگاندای دولت ‌ترامپ، بوریس جانسون، نتانیاهو و سعودی، نابودی ایران و ایرانیان است. وظیفه ما وحشت ‌‌افکنی است تا با فرو پاشاندن سازمان اجتماعی، مردم را به خشونت جمعی بکشانیم... گمان باطل نکنید که ما «مخالف سیاسی»، «مدافع حقوق بشر»، «فمینیست» و... هستیم... ما تشنه مرگ و خون مردم ایرانیم». @IMANI_mohammad

📢 #فروش_ویژه 📚کتاب "اسطوره حاج قاسم و بازسازی هویت ملی ایرانیان" را میتوانید تا 30 دی ماه با 25 درصد تخفیف (75000 تومان) از نشر بین الملل تهیه فرمایید. #ایران_آینده 👇 https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔻بیگانگیِ جنبش اجتماعی با تحمیل: «منطق دیکتاتوری»؛ پاسخ جریان اغتشاش به ناهمراهی‌های مردم https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻قصّۀ غم‌انگیز شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (۱): وزانت آنچنانی، خاصیّت این‌چنینی 🖊 مهدی جمشیدی ۱🔸. سرانجام پس از سه ماه که کشور دچار چالش گردید و اتّفاقات تلخِ فراوانی رخ دادند، شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی یک بیانیه صادر کرد. نخستین مسأله، «تعلل» و «تأخیر» این شورا در موضع ‌گیری است که به‌هیچ‌رو نباید به حاشیه رانده شود. حجاب و ضعف حجاب و کشف حجاب، «مسأله ‌های فرهنگی» هستند و انتظار می‌رفت که بیش و پیش از همه، این شورا به میدان بیاید و «آب تبیینِ معرفتی» بر «آتش اغتشاشِ فرهنگی» بریزد و غبارها را فروبنشاند، امّا چنین نشد. این «خاموشی طولانی» به چه دلیل بوده است؟! چرا در هنگامۀ دشواری و تنگنا، شورا «سکوت» اختیار کرد و زبان در کام فرو برد؟! در انتظار نشسته بود که واقعیّت آشکار شود و مرزها نمایان شوند؟! یا خود باید «پرچم روشنگری» بر می‌افراشت و حقّ و باطل فرهنگی را از یکدیگر متمایز می‌ساخت؟! اکنون که شعله ‌های خائنانۀ اغتشاش فرونشسته، «زمانۀ بهنگامِ» ورود این شوراست؟! ۲🔹. و مگر این شورا تاکنون در هیچ واقعه‌ای، «کنشِ بهنگام» داشته است؟! سالیان سال، سرگرم عزل و نصب این و آن بودند و جزئیّات را مشخص می‌کنند، تا این ‌که نهیبی بر آنان زده شده که شما «قوّۀ عاقلۀ فرهنگیِ انقلاب» هستید و باید «مدینۀ فاضلۀ فرهنگیِ انقلاب» را رقم بزنید، نه این‌که در «روزمرّگی» غرق شوید. پس از این هم گرفتار مصائب و بلایای دیگر بودند و هیچ ‌گاه نتوانستند خویش را علاج کنند تا قابلیّت پرداختن به جامعه را بیابند. در همین دورۀ اخیر، بیش از یک سال است که از مسألۀ «بازسازی انقلابی در ساختار فرهنگی» می‌گذرد، امّا آیا طرحی نگاشته‌اند و منطقی را تولید کرده‌اند؟! تنها کاری که کرده‌اند این بوده است که بر اختیار خویش بیفزایند و مناسبات درونیِ خویش را صورت ‌بندی کنند. ۳🔸. و امّا متن بیانیه. در حیرتم از سبکی و بی‌مایگی و تهی‌دستی این متن. یعنی این متن، برآیند عقلِ جمعی شوراست؟! آنان که در این شورا نشسته‌اند و از نظر اجتماعی، وزانت دارند، در عالم فکر و معرفت و تحلیل، چنین وزنی دارند؟! قلۀ خّلاقیّت و اندیشه‌ورزی‌ شان همین بوده است؟! این ‌که بنویسند حجاب، حکم دین است و جامعۀ ما نیز متدیّن است و در برهنگی در غرب غوغا می‌کند و ... ؟! بیان این «کلّیّات»، چه حاصلی دارد؟! گرهی را گشودند و به پرسشی پاسخ گفتند؟! توضیح دادند که فلسفۀ گشت ارشاد چه بوده و از کجا پدید آمده و جنبۀ قانونی‌اش چه بوده و چه منافع و مضاری داشته است؟! استدلال کرده‌اند که ریشۀ این اغتشاش چه بوده است و چه ساختار هایی به طور مستقیم و غیرمستقیم، مولّد تغییر ساختار ذهنیِ بخشی از جامعه بوده‌اند؟! دربارۀ دهۀ هشتادی ‌ها و این‌که گسست نسلی واقعیّت دارد یا خیر، قضاوتی صورت گرفته است؟! مجموعه‌ای از راهکارها برای گذار فرهنگی تعیین شده‌اند؟! منطق و مبنای شورا دربارۀ دورۀ پسا اغتشاش، در میان نهاده شده است؟! شرح داده‌اند که چرا چنین شد؟ و چرا به این نقطه رسیدیم؟ و در کجا خطا کردیم؟ و چه باید کرد؟ و ... . ارزش این بیاینه از جزوه ‌های کوچکِ تبلیغیِ حزب جمهوری اسلامی که در سال‌ های پنجاه ‌و هشت و پنجاه ‌و نه منتشر می‌شد، کمتر است. هیچ افزوده‎‌ای ندارد. متأسّفانه در این بیانیه، هیچ توضیحی ارائه نشده است و افکار عمومی در انبوهی از «اشکال ‌ها» و «ابهام ‌ها» و «پرسش‌ ها» و «دغدغه‌ ها»، رها شده‌اند. ۴🔹. این به آن معنی است در این شورا، «احساس مسئولیّتِ اسلامی و انقلابی» چه اندازه است و شورا خویش را نسبت به حوادث فرهنگیِ انقلاب، تا چه حدی مکلّف می‌شمارد. کاش چُرت‌ شورا پاره نمی‌شد و همچنان می‌آسود. در شهر خبرهاست و شورا در خواب. و شاید هم خواب‌زده. از دگرگونی‌ های پنهانِ جامعه، بی‌خبر است، و یا ترجیح می‌دهد که تغافل کند. با «محافظه‌ کاری» و «بی‌حسی» و «میدان‌ گریزی» خو گرفته‌ و آداب «وسط ‌نشینی» را به نیکویی آموخته است. ضربه‌هایی که بر پیکر نحیف آرمان و روح‌الله نشستند و جان‌شان را ستاندند، برخاسته از «بی‌عملی‌ها» و «ندانم ‌کاری‌ها»ی همین شورا بوده است. محفل گزیده‌اند و از میدان گریخته‌اند. بر خوان نشسته‌اند و از خون بی‌خبرند؛ وگرنه جرعه‌جرعه زهر از جام این حادثه‌ های تلخ می‌نوشیدند و تاب نمی ‌آوردند. دلبستن به این شورا، جُستن علاج عطش از سراب است. کنشگر اصلیِ میدانِ فرهنگ، همین «نیروها و گروه‌ های خود جودش فرهنگی» هستند که بی‌ادّعا و بی‌وزن، در حال جهاد تبیین هستند و تاکنون رنگ این شورا را ندیده‌اند و حتّی اندکی هم حمایت نشده‌اند.

🔻قصّۀ غم‌انگیز شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (۲): نهاد سیاست‌گذار بر منبر موعظه 🖊 مهدی جمشیدی ۵🔸. شورای ‌عالی انقلاب فرهنگی در بیانیۀ خویش نوشته است: «مواجهه با آنچه در جامعۀ ما بی‌حجابی نامیده می‌شود باید هوشمندانه و واقع ‌بینانه باشد.» اوّلاً، چرا به «جامعه» ارجاع می‌دهید؟ موضع خویش را بیان کنید. شما این نوع از پوشش را چه می‌خوانید؟ می‌خواهید بگویید با جامعه، موافق نیستید؟ یا می‌خواهید هزینۀ به ‌کاربردن این تعابیر را نپردازدید و در پشت داوری جامعه، پنهان شوید؟ ثانیاً، جامعه، میان «بدحجابی» یا «ضعف حجاب» و «بی‌حجابی» یا «کشف حجاب»، تفاوت می‌نهد، امّا شما به‌عنوان عقلای فرهنگیِ قوم، همین تفکیک حداقلی را نیز نادیده گرفته‌اید. مشخص کنید که مسألۀ کنونی شما چیست؟ ضعف حجاب یا کشف حجاب؟ یا هر دو؟ ثالثاً، باید اکنون به «مواجهۀ هوشمندانه » توصیه کنید یا باید در طول چهل سال گذشته، طرحی می‌ نگاشتید که نشانگر مواجهۀ هوشمندانه باشد؟! رسالت شما این است که به‌جای دعوت به هوشمندی، آن را تعریف و شاخص ‌بندی کنید تا به طور عینی، به کار بسته شود. همگان می‌دانند که فعالیّت ‌های فرهنگیِ هوشمندانه بر فعالیّت ‌های فرهنگیِ طبیعی ترجیح دارند، امّا این وظیفۀ شماست که در مقام طرّاحی راهبردها، روح هوشمندی را بدمید، نه این‌که عاملان و مجریان را به آن فرابخوانید. رابعاً، «مواجهۀ واقع ‌بینانه» یعنی چه؟! یعنی واقعیّت اجتماعی، حجاب را بر نمی‌تابد؟! ایدئولوژیِ اسلامی و انقلابی، به دیوارِ واقعیّت برخورد کرده است و ناکام مانده است و ازاین‌رو باید از «ایدئولوژی» به نفع «واقعیّت»، عقب نشست؟ یعنی «عینیّت»، آنچنان مقتدر و نیرومند است که خود را بر «ارزش» تحمیل کرده و آن را کنار زده است؟ می‌ خواهید «حد نصاب» و «حداقل حجاب» را چه چیزی قرار بدهید؟ ضعف حجاب را به ‌عنوان یک واقعیّت اجتماعی پذیرفته‌اید یا برای علاج آن نیز چاره اندیشیده‌اید. از آنجا که ضعف حجاب، هم خلاف قانون است و هم خلاف شرع، می‌ خواهید با این دو تعارض همزمان، چه کنید؟ از واقعیّت، چه صدایی شنیده‌اید که می‌خواهید ارزش را به آن مقیّد کنید؟ سایش شرع به نفع عرف، «واقع ‌بینی» است یا «سکولاریسمِ تدریجی»؟ «معیار» و «محک»، شرع است یا عرف؟ انقلاب در پی تحقّق شرع در متن عرف بود، یا بُرشی از شرع که عرف آن را بر می‌تابد؟ این مواجهۀ واقع ‌بینانه، «مواجهۀ گزینشی» با شرع نیست؟ ۶🔹. در بخشی از این بیانیه نوشته‌اند: «شورای ‌عالی انقلاب فرهنگی از همۀ نهادهای مسئول می‌خواهد که علاوه بر عمل به وظایف قانونی خود، در درجۀ اول با تبیین دیدگاه اسلام و قانون دربارۀ حجاب به تحکیم مبانی اعتقادی بانوان، به ‌ویژه نسل جوان، به رعایت این فریضه الهی کمک کنند.» امّا اکنون دیگر نباید «توصیه» کرد، بلکه باید «گزارش» خواست و «ارزیابی» کرد که نهادهای فرهنگی چه کرده‌اند. نهاد سیاست ‌گذار، «منبر وعظ» نیست که زبان به توصیه گشوده‌اید. تقدّم «تبیین» بر «تقنین»، مراعات نشده و آنان که باید پرچم تبیین را به دست می‌ گرفتند، به نظاره نشستند و سکوت اختیار کردند. سال‌هاست که چنین است و شما نیز در برابر این بی‌عملی، منفعل بوده‌اید. هیچ بیانیه‌ای از سوی شما صادر نشد که در آن گفته شود نهادهای فرهنگی، چگونه عمل کرده‌اند و شما چه قضاوتی دربارۀ آنها دارید. کجاست عملی که از جدّیّت و ارادۀ انقلابی شما حکایت کند؟ و جالب این ‌که پس از سال‌ها ناکامیِ چالش‌زا، باز هم توصیه و موعظه می‌کنید. از جمله، چرا در مدارس، کسی به پرسش ‌های دختران دربارۀ حجاب پاسخ نمی ‌دهد؟ چرا به‌جای تبیین و روشنگری، دانش‌آموزان را رها کرده‌اند؟ معاونت پرورشی وجود دارد؟ فعّال است؟ معلمان «قرآن» و «هدیه ‌های آسمانی» و «سبک زندگی و تفکّر»، کمترین کمکی به اصلاح ذهنیّت دانش‌آموزان می‌کنند یا بی‌تفاوت هستند؟ آموزش‌ و پرورش، اجازۀ گفتگو داده است؟ مجالی را فراهم کرده است؟ مگر جز این بود که از متن مدارسِ رها شده و سکولار، ضلعی از اغتشاش - که دانش‌آموزی بود – برخاست؟ ۷🔸. شورای ‌عالی انقلاب فرهنگی در بیانیۀ خویش نوشته است: «در برخورد با بعضی هنجار شکنی‌ها در مسئله حجاب، مراقب باشند در دامی که دشمنان برای ملت ما طراحی کرده‌اند گرفتار نشوند و در زمین غرب که پیوسته درصدد ایجاد انواع دوگانه‌های سیاسی و اجتماعی میان ملت ماست، بازی نکنند.» به‌ راستی، این‌که «حاکمیّت» با کشف حجاب برخورد کند، موجب شکاف میان «مردم» می‌شود؟ مگر قرار است که بخشی از مردم چنین کنند که در نتیجه با بخش دیگری از مردم، اصطکاک پیدا کنند؟ در یک سوی این معادله، «حاکمیّت» است و در سوی دیگر، «بخشی از مردم». مسأله، مواجهۀ حاکمیّت است با این بخش از مردم، نه مواجهۀ مردم با مردم. آنان که نخستین بار، سخن از شکاف و دو قطبی‌شدن اجتماعی گفتند، غفلت کردند. ┄┅┅❀🌷🌺🌷❀┅┅┄ کانال انقلابی اقتدار ولایی @EqtedareVelaeii🇮🇷

🔺‏یه زمانی یه وزیر میکروفن خبرنگار را پرت می کرد و در زمان حادثه تلخ قطار به جای عذر خواهی می گفت نگران نباشید همه بیمه بودند؛ حالا یه وزیر اومده که با شجاعت تمام کاستی های زیر مجموعه اش که البته مقصرش هم برودت هواست را می‌پذیره و از مردم عذرخواهی می‌کنه! تا باد چنین بادا... 💬 مقداد ذکی زاده ➕ ‏عذرخواهی #وزیر_راه از مردم از خبرهای خوبی است که تحمل مشکلات این روزهای #زمستان_سرد را آسان‌تر می‌کند؛ امید است که این رویه ادامه و گسترش یابد! 💬 محمدجواد اخوان

💢 جنگنده «سوخو ۳۵» اوایل سال آینده به ایران می‌آید 💬 حیدری عضو کمیسیون امنیت ملی: 🔻 جنگنده‌های سوخو ۳۵ که ایران به روسیه سفارش داده، اوایل سال آینده وارد کشور می‌شود. ┄┅┅❀🌷🌺🌷❀┅┅┄ کانال انقلابی اقتدار ولایی @EqtedareVelaeii🇮🇷

💢 افسر ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی: اگر ایران به جنگنده پیشرفته "سوخو ۳۵" دست یابد تهدیدی برای اسرائیل خواهد بود!! 💬 «الیور رابوتیچ» افسر ذخیره در ارتش اشغالگر در گفتگو با شبکه صهیونیستی "i24": 🔻 روسیه در مقابل پهپاد هایی که از ایران گرفته، قرارداد انتقال تسلیحات با ایران امضا کرده که شامل واگذاری یک اسکادران جنگنده "سوخو ۳۵" به ایران است؛ علاوه بر پیشرفته بودن این جنگنده، ایران دارای نیروی هوایی قدرتمندی است. ┄┅┅❀🌷🌺🌷❀┅┅┄ کانال انقلابی اقتدار ولایی @EqtedareVelaeii🇮🇷

#روزنامه_کیهان 🔹 سه شنبه ۲۷ دی ۱۴۰۱

🔹رونویسی BBC فارسی از روزنامه‌های زنجیره‌ای 🔸متاسفانه برخی رسانه‌های مدعی اصلاحات به منبع اخبار رسانه‌های معاند بدل شده‌اند. این رسانه‌ها از بودجه بیت‌المال ارتزاق می‌کنند اما در حال خدمت‌رسانی به دشمن هستند! رسانه‌های ضدانقلاب در دشمنی و خباثت علیه ملت ایران از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کنند. در این میان، رسانه‌های دشمن در برخی مواقع با کمبود سوژه و خبر مواجه شده و در تهیه خوراک ضدایرانی با مشکل مواجه می‌شوند. نکته قابل تأمل اینجاست که رسانه‌های زنجیره‌ای به دفعات، این نقطه ضعف رسانه‌های معاند را پوشش داده و در نقش یار کمکی و نیابتی، برای رسانه‌های دشمن خوراک تهیه کرده‌اند. در جدید‌ترین نمونه، روزنامه اعتماد در مطلبی تأمل‌برانگیز به وضعیت خانواده کیان پیرفلک، کودک شهید 9 ساله‌ای پرداخته که در جریان اقدام تروریستی در ایذه به شهادت رسیده بود. پس از انتشار این مطلب، بی‌بی‌سی فارسی با ذوق‌زدگی به بازنشر آن پرداخت. این رسانه ضدایرانی در همین رابطه نوشت: «روزنامه اعتماد چاپ تهران می‌گوید میثم، پدر کیان پیرفلک، کودک ۱۰ ساله‌ای که در جریان سرکوب اعتراضات توسط ماموران مسلح جمهوری اسلامی در ایذه کشته شد، به‌دلیل شدت جراحات ناشی از شلیک مستقیم ماموران عملا توانایی حرکتی از ناحیه پایین‌تنه ندارد و حتی نمی‌تواند بنشیند. برادر آقای پیرفلک به روزنامه اعتماد درباره وضعیت جسمی میثم پیرفلک، واکنش به خبر کشته شدن فرزندش و روند درمانی او گفته است.» این رسانه ضدایرانی در ادامه نوشت: «سجاد پیرفلک گفته برخی از داروهای مورد نیاز برای درمان پدر کیان، فوق‌العاده هم گران بودند و کمیاب. مردم برای پیدا کردن دارو خیلی به ما کمک کردند و همدلی زیادی با ما داشتند». او از رد پیشنهاد کمک‌های دولتی گفته و خبر داده هرگونه کمکی از طرف دولت را منوط به شناسایی قاتل کیان کردیم». پیشتر مهرداد پیرفلک، عموی دیگر کیان پیرفلک نیز در اینستاگرام خود در مورد وضعیت عمومی برادرش نوشته بود و گفته بود که روند مداوای او چندین ماه ادامه خواهد داشت.» @kayhannewspaper ┄┅┅❀🌷🌺🌷❀┅┅┄ کانال انقلابی اقتدار ولایی @EqtedareVelaeii🇮🇷

📎🔹ناگفته‌هایی از زندگی نواب صفوی سید مجتبی میر لوحی معروف به نواب صفوی، طلبه، بنیان‌گذار و رهبر گروه فدائیان اسلام بود که در 27 دی ماه ۱۳۳۴ به همراه 3 تن دیگر از یارانش توسط حکومت پهلوی به شهادت رسید. سال‌ها از زمان شهادت این روحانی می‌گذرد، ولی علی‌رغم گرامیداشت هر ساله یاد و خاطره او و بازخوانی و بازگویی سیر مبارزاتی‌اش تا لحظه شهادت‌، هنوز بسیاری از ابعاد شخصیتی و مبارزانی او ناگفته و پنهان مانده است. نیره‌السادات نواب احتشام رضوی، همسر شهید که با نام «خانم نواب» شناخته می‌شد، فاطمه‌السادات دختر شهید و حجت‌الاسلام‌ سید محمدباقر فاضل رضوی، از فرزندان خانم نواب و نماینده موسسه فرهنگی پژوهشی شهید نواب صفوی از جمله شخصیت‌هایی بوده‌اند که در مکتوبات و مصاحبه‌های مختلف به این ابعاد پنهان اشاره داشته‌اند که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شود. علیه بی‌بندوباری فرهنگ غرب شهید نواب صفوی با دیپلم هنرستان وارد دانشگاه شد ولی در همان بدو ورود با مشاهده فضای مختلط دانشگاه و رواج بی‌بندوباری، علیه آن اقدام نمود و با روشنگری‌های خویش، سعی در افشای فرهنگ وارداتی غرب داشت که همین موضوع باعث شد تا او را از تحصیل در دانشگاه منع ‌کنند. نواب صفوی پس از ممنوعیت تحصیل در دانشگاه‌، به آبادان رفت و در صنعت نفت آن شهر‌، شغلی به دست آورد‌، اما وقتی تحقیر یک کارگر ایرانی توسط یک مهندس انگلیسی که به او سیلی زده بود را مشاهده کرد‌، نتوانست سکوت کند و اعتراض کرد. نواب صفوی تاکید داشت که مهندس انگلیسی بایستی قصاص شود و همان سیلی که او به کارگر ایرانی زده را باید کارگر ایرانی هم در میان جمع به او بزند. همین مسئله باعث اقدام برای دستگیری‌اش به اتهام تحریک کارگران شد که او به سرعت آبادان را ترک کرد. .. ادامه مطلب https://kayhan.ir/fa/news/258158/ ┄┅┅❀🌷🌺🌷❀┅┅┄ کانال انقلابی اقتدار ولایی @EqtedareVelaeii🇮🇷