eitaa logo
ایثار345
92 دنبال‌کننده
8.7هزار عکس
7.9هزار ویدیو
45 فایل
🥀ای آنکه گذرت بر خاک من است، بدان که من طعمه مرگ نیستم...
مشاهده در ایتا
دانلود
: هرگاه مایل به بودی این سه نکته را فراموش مکـن:⬇️ ⇦ خـــ💝ــدا می ‌بیند ⇦ مـــلائک می‌ نویسد📝 ⇦ درهرحال می ‌آید.⚰ ⁉️ 🌷 به اعمالشون بود ‎
30.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❌ چرا جلیلی با قالیباف وحدت نکرد؟ ‌🇮🇷 @jahadetabeein ‼️ انتشار با ذکر نام کانال بلامانع است! ✅ کانال ایتا مقداد خداداد 🆔 @meghdad_khodadad
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
واقعا زیبا و تکان دهنده حتما ببینید یا اباعبدالله شب اول قبر به دادمان برس🤲🤲🤲😔😔😭
⛔️ درباره انتخاب وزاری دولت چهاردهم در اتاق بازرگانی، «آدام اسمیت» پدر اقتصاد «لیبرال» در کتاب ثروت ملل می‌گوید: 📖 منافع بازرگانان و صنعتگران، همیشه از برخی جهات با منافع عموم متفاوت و حتی متضاد است، بازرگانان مایل هستند با لابی و فشار بر دولت، مقرراتی تعیین کنند که به نفع خودشان و به ضرر مصرف‌کنندگان باشد. 📖 بازرگانان ممکن است تلاش کنند تا با تبانی و توافق‌های پنهانی و تشکیل کارتل‌ها، رقابت را محدود کرده و «قیمت‌ها» را به نفع خود بالا ببرند. 📖 آن‌ها همواره تمایل دارند که برای کاهش رقابت و افزایش سود خود، به توافق برسند. این توافق‌ها معمولاً به ضرر مصرف‌کننده‌ها و برخلاف منافع عمومی است. 📖 دولت‌ها باید در مقابل نفوذ لابی‌های اقتصادی مقاومت کنند و سیاست‌های خود را بر اساس منافع عمومی و نه منافع گروه‌های خاص تعیین کنند. 📖 پیشنهاد هر قانون یا مقررات جدیدی که از سوی این دسته از افراد مطرح می‌شود، باید با احتیاط فراوان شنیده شود و تا زمانی که به‌طور کامل و با دقت فراوان مورد بررسی قرار نگیرد، نباید تصویب شود. 📖 چون این پیشنهادها از جانب گروهی از افراد است که منافعشان هرگز دقیقاً با منافع عمومی یکسان نیست و عموماً منافعی در فریب و حتی ظلم به عموم دارند. 📖 افراد یک حرفه تجاری به ندرت برای خوشی و تفریح گرد هم می‌آیند، اما گفتگوی آن‌ها معمولاً به «توطئه‌ای علیه مردم» و یا نقشه‌ای برای «افزایش قیمت‌ها» منتهی می‌شود. 📍حتی پدر لیبرالیسم هم این سبک انتخاب وزرا را خسارت بار و مبتذل میداند.
بسمه تعالی شانه مصارع عشاق قسمت ۱ بحث ما پیرامون حدیث شریفی است که حضرت امام باقر علیه السلام از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه پیرامون یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام مطرح کرده است و توجه ما در این بحث بالخصوص پیرامون مصارع عشاق و عشق و مراتب عشق در حقیقت کربلا خواهد بود. امام باقر علیه السلام می‌فرماید: امیرالمؤمنین علیه السلام برای جنگ صفین از کوفه خارج شد تا به کربلا رسید؛ حَتّى إذا كانَ بِكَربَلاءَ عَلى ميلَينِ أو ميلٍ. حضرت درآن مکان با اسب خود دوری زد و فرمود، قُبِضَ فِيهَا مِائَتَا نَبِيٍّ وَ مِائَتَا وَصِيٍّ وَ مِائَتَا سِبْطٍ كُلُّهُمْ شُهَدَاءُ؛ این منطقه جایی است که دویست نبی و دویست فرزند نبی در اینجا کشته شده‌اند و همگی از شهدا بوده‌اند. این انبیاء و اسباط بر قِدَم اباعبدالله الحسین بوده‌اند و نشان می‌دهد که ایشان از خاصان درگاه حق متعال بوده‌اند که خدا این توفیق را به ایشان داد که در این زمین کشته شوند. معلوم است در میان انبیاء، حساب امثال ایشان و حضرت یحیی علیهم السلام از بقیه انبیاء جداست چون یحیی علیه السلام تنها کسی است که شبیه امام حسین علیه السلام کشته شده است و آسمان تنها بر او و بر اباعبدالله الحسین علیه السلام گریسته است. این موضوع نشانگر آن است که ایشان از یک ویژگی خاصی برخوردار بوده است. اینگونه به نظر می‌رسد که این چهارصد نبی و اسباط گویا به سبب نبوتشان و اتصالشان به باطن عالم و خبردار شدن از واقعه‌ی کربلا و اباعبدالله الحسین علیه السلام، چنین مرگی را انتخاب کرده اند و از خدا خواسته‌اند که در این مکان کشته شوند چون می‌دانستند که حسین مقصد_العشاق است... حسین قبله‌ و حقیقت عشق و مقصد همه‌ی عشاق است و انسان به آن مدارج عالیه‌ی عشق و عاشقی نمی‌رسد مگر اینکه در زمین_کربلا کشته شود، حساب این زمین از دیگر زمینها جداست. باید از خدا بخواهیم به اندازه‌ی ظرف وجودی ما، اسرار کربلا را به ما بفهماند و جور دیگری به کربلا نگاه کنیم. بر ما واجب است که تعزیه بگیریم و عزاداری کنیم اما در این این عزاداری باید به ابعاد دیگر کربلا هم بپردازیم، نباید فقط سیر تاریخی مورد بررسی قرار گیرد. سیر تاریخی باید در حدی باشد که این حقیقت زنده بماند. حقیقت کربلا سرالله است... خدا می‌داند در این کربلا چه خبرهاست... از آن ذوالجناح سرّ است تا حضرت علی اصغر علیه السلام، از جناب عابس بن شبیب اسرار نهفته است تا جناب حبیب بن مظاهر... اینها را باید مورد مطالعه و به ویژه مورد مطالعه‌ی باطنی قرار دهیم. این حقایق چیزهایی است که به اصطلاح عامیانه باید رزقمان شود... سیر ظاهری کربلا را همه می‌دانند و از آن خبر دارند اما اینکه اسرار کربلا چیست، خدا باید روزی ما کند... در ادامه‌ی روایت داریم که امیرالمؤمنین علیه السلام پای مبارکش را از رکاب اسب بیرون آورد و فرمود: مُنَاخُ رِكَابٍ وَ مَصَارِعُ عُشّاقٍ، الشُّهَدَاءِ لَا يَسْبِقُهُمْ مَنْ كَانَ قَبْلَهُمْ وَ لَا يَلْحَقُهُمْ مَنْ أَتَى بَعْدَهُمْ. اینجا محل عشاق است، مَصرع، محل افتادن عشاق است. عاشق باید بیفتد... در اذهان همه‌ی ما اینگونه است که عاشق باید برخیزد اما کربلا نشان می‌دهد که نهایت درجه‌ی عشق افتادن است. باید بیفتی و پشتت به خاک بخورد،  عاشق کسی است که باید آنچه که دارد را بدهد، هیچ چیز هم نباید طلب کند... ادامه دارد التماس دعا صادقزاده
بسمه تعالی شانه مصارع عشاق قسمت ۲ عارفی از اولیاء خدا قصد کربلا کرد، رفت و به نجف رسید. در آنجا و در مشاهده‌ و مکاشفه‌ی خودش صدایی شنید که می‌گوید: العطش العطش... زان تشنگان هنوز به عیوق می‌رسد فریاد العطش ز بیابان کربلا او این صدای العطش را شنید، عارف بود و گوش جانش باز بود. جرعه آبی برداشت و به سمت آن صدا رفت. همین که چند قدمی رفت، مشاهده کرد که در صحرای کربلاست، در آنجا سرهای بریده دید بی جرم و بی جنایت... به تعبیر عارف بزرگی، دید که حق متعال به خاک و خون آغشته شده است. بله، همین گونه است، امام ثارالله است، مظهر اتمّ حق تبارک و تعالی است، دید همه شهید شده‌اند و حضرت اباعبدالله الحسین در میانه میدان ایستاده است. آن عارف در دستش جام آبی بود، با خود آب برده بود اما امام حسین علیه السلام به او اشاره کرد که اینجا جایی است که نباید آب بیاوری، اینجا باید آب را بریزی، اینجا موطنی است که باید عطشت را بیاوری، به تعبیر جناب مولوی، اینجا موطنی است که؛ آب کم جو تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست اینجا آب نیاور. چرا؟ چون منِ امام خودم مجمع البحرین هستم، نیازی به آب ندارم... امام حسین علیه السلام مجمع البحرین نبود؟! مجمع البحرین را در بین النهرین با لب تشنه کشتند... این حساب عشق و عاشقی در کربلا از آن چیزهایی که در اذهان سافله است جداست... کسی اگر بخواهد به اینجا بیاید نباید با خودش آب بیاورد. وفدت علی الکریم بغیر زاد من الحسنات والقلب السلیم و حمل زاد اقبح کل شیی اذا کان الوفود علی الکریم وقتی به محضر کریم می‌روی چیزی با خودت نبر، جزو زشت ترین چیزهاست که وقتی به پیش کریم می‌روی چیزی با خودت ببری. وقتی به پیش عشق می‌روی، عشق از هر قیدی منزه است، عشق مطلق است. وقتی که می‌خواهی قدم به بارگاه تنزیه و اطلاق بگذاری که نباید چیزی با خودت ببری! امام حسین علیه السلام فرمود که آن آب را بریز، پیش ما که می‌آیی باید عطش خودت را بیاوری، کما اینکه وقتی حضرت سکینه خیلی بی تابی کرد، حضرت برای او آب انشاء کرد و گفت سکینه جان، اگر می‌خواهی این آب را بنوشی بنوش اما نباید بنوشی، اینجا مقام ننوشیدن است نه مقام نوشیدن. اینجا مقامی است که تو باید تمام تعلقات و تمام داشته های خودت را بدهی. اینجا کربلاست! اینجا جایی است که شما می‌خواهی وارد عشق مطلق شوی... کربلا اینگونه است. امروز روز دوم محرم‌ و یوم الورود است، در این هزار و چند صد سال، خیلی ها خواسته اند که به این عرصه‌ی عشق مطلق وارد شوند اما این ورود صرفا روضه خواندن و لباس سیاه پوشیدن و... که نیست! اگر بخواهند کسی را در اینجا راه بدهند، آن شخص باید صدق محض باشد، صدق یعنی توحیدخالص. اینجا جایی است که وقتی اباعبدالله الحسین می‌خواهد وارد شود، می‌گوید اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاءِ... این کربِ عشق مطلق و بلای محبت مطلق است. مگر هرکسی را در اینجا راه می‌دهند؟! مقام کربلا خیلی مقام منیعی است... وقتی که اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌فرمود «هل مِن ناصر یَنصُرُنى»، اینگونه نیست که هرکسی که خواست برخیزد و لبیک گوید و به اینجا بیاید و به این مقام وارد شود... (پیرامون همین عبارت سخن بسیار است که چطور ناصر بالذات از ناصرهای بالعرض نصرت می‌خواهد؟!) عشق از اول سرکش و خونی بود تا گریزد آنکه بیرونی بود اینجا وادی عشق مطلق است... در زلف پر کمندش ای دل مپیچ کآنجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت ادامه دارد التماس دعا صادقزاده
این وضعیت بانک صادرات شهرری چندروز پیشه به کارمنده تذکر دادم گفت وقتی مسئولین کاری ندارن بما ربطی نداره ما خدماتمون رو میریم