یعنی اینکه:حقا که انسان را در رنج و تعب آفریدیم،زندگی او پر از مشقت و رنج است و همین رنج و تعب است که او را به کمال و ترقی سوق میدهد

اگه در مشقت نبود،برای از بین بردن آن تلاش نمی کرد و اگه تلاش نمی کرد، ابواب اسرار کائنات به رویش گشوده نمیشد!

*یا ایها الانسان إنک کادحٍ الی ربک کدحا فملاقیه* «قاموس قرآن-ج۶-ص۷۲»

«انشقاق۶:ای انسان!تو توأم با تلاش و رنح به سوی پروردگارت روانی و اورا ملاقات خواهی کرد!»

پس از آن امده«فاما من اوتب کتابه بیمینه...» پس انسان اعم از نیکوکار و بد کار بایک زندگی پر تلاش و رنح بسوی خدایش روان است و عاقبت به راحتی یا عذاب خواهد رسید. *قاموس قرآن-ح۶-ص۹۶*

«دیدی خودشم گفته! پس دنبال مقصر نگرد! این آیه داره میکه کلا این دنیا باما سازگاری نداره!»

این رو باید قبول کنی.😊

اطرافت رو نگاه نکن!

این دنیا واسه همه همینجوره.فقط تو نیستی!این واقعیت رو بپذیر☺️ نپذیری افسرده میشی!! نپذیری لذت نمیبری😔

*فرار از رنج،رنج رو بیشتر میکنه*

«اگه این واقعیت رو بپذیری که سراسر زندگی رنحه و سختیه،وقتی که رنحت کمتر بشه احساس لذت میکنی و شکرکزار می شی!»

«این یکی از واقعیت های دنیاست!این رنج ها تورو رشد میده.بزرکت میکنه!»