♦️مسئولیت اجتماعی انسان رابطه‌ای که انسان با محیط اجتماعی و محیط اجتماعی با انسان دارد خود یک بستر تکامل و رشد است. تشکی است که انسان هم خودش باید بدوزد و هم رویش بخوابد، بستری است که خود انسان می‌سازد و خود او هم از آن استفاده می‌کند و در آن آرامش پیدا می‌کند. 📚حزب جمهوری اسلامی (مواضع تفصیلی)،ص ۲۲۷ محیط را که بسازی خودت را ساخته‌ای و خودت را که بسازی محیط را ساخته‌ای. اگر تک بعدی نشویم، خودسازی ما عین محیط سازی است و محیط سازی ما عین خودسازی است. لذا می‌گوییم اسلام دینی است که در آن عبادت، عین سیاست و سیاست عین عبادت است. 📚حزب جمهوری اسلامی (مواضع تفصیلی)، ص۲۷۳ ﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋ ❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝ ༺ @AndisheBeheshti ༻

♦️انقلاب باید از درون جامعه شکل بگیرد اصلاحات و انقلاب‌ها قابل صادر کردن و وارد کردن از خارج نیست. هیچ‌گاه هیچ کس نمی‌تواند دگرگونی‌های آرام و اصلاحاتی و رفرمی، یا دگرگونی‌های تند و ریشه‌دار و سریع و انقلابی را از جای دیگر به جامعه‌ای صادر کند یا جامعه‌ای آن را وارد کند. این خود آن جامعه است که باید دگرگون شود تا نظامش دگرگون شود: «ان الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بانفسهم». 📚بایدها و نبایدها، ص 163_164 ﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋ ❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝ ༺ @AndisheBeheshti ༻

♦️وای به روزی که... وای به روزی که علمای یک امتی در صدد برآیند بر طبق پسند مردم حرف بزنند! خواه این مردم، مردمی مرتجع و کهنه پرست باشند، خواه، مردمی نوپرداز و نوپرست. وظیفه عالم، گفتن حق است، خواه حق با «کهنه» جور در آید و خواه با «نو». حق از آن کهنه هایی است که هر چه کهنه‌تر شود قیمتش بیشتر است! وظیفه عالم، حق گفتن است. نکبت دنیا و آخرت نصیب آن جامعه‌ای می شود که عالمانش و آگاهانش، به خاطر استقبال و ارادت مردم، شلوغی و رونق و گرمی بازار و مرید بازیشان چه به طرف کهنه و چه به طرف نو بروند، فرق نمی کند. نوپردازی به خاطر گرمی بازار همانقدر زشت است که کهنه گرایی. عالم باید چراغ روشنگر باشد، باید چهره حق را در پرتو علمش بشناسد و بشناساند. 📚بانکداری، ربا و قوانین مالی، ص ۱۵۸ ﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋ ❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝ ༺ @AndisheBeheshti ༻

♦️نفوذ تعالیم مسیحی بر منابر حسینی مسیحیان اعم از کاتولیک و پروتستان وارتدوکس...یکی از اساسی ترین تعلیمات شان این است که خداوند انسان و بشر را آفرید. بشر، در داستان آدم، مرتکب گناه شد. ... خدا گفت: این هم که نشد، ما انسان را آفریدیم تا نمونه ما در عالم طبیعت و روی زمین باشد، اکنون این نمونه به این صورت از آب درآمد...افتضاح است،اسباب رسوایی است، نقض غرض است. [خدا]گفت: چه کار کنیم که این نقش از بین نرود و این انسان‌های نمونه با همین انحراف‌ها جهنمی نشوند؟ می‌آیم عزیزترینِ موجودات پیش خودم یعنی فرزندم عیسی را و بعدش کمی بالاتر رفت و گفت نه اصلاً خودم در کالبد عیسی[می‌روم]، در روی زمین روشی پیش می‌گیرم که یا خود من یا فرزند من(برحسب اختلاف تعبیرها)در کالبدیک انسان، به دست انسان‌ها به دار آویخته شود. آنگاه این به دار آویخته شدن فرزندم، کفاره گناهان همه انسان‌ها می‌شود.اما یک شرط دارد: انسان‌هایی که نسبت به این فرزند من محبت داشته باشند، اورا دوست داشته باشند. ...حالا ببینید این مطلب چقدر به داستانی شباهت دارد که اکثر آقایان اهل منبر در ایام عاشورا مطرح می‌کنند.خوشبختانه این مسائل در محیط‌های ما کهنه شده است. ...[آن‌ها می‌گویند] امام علیه السلام طبق قضا و قدر الهی در کربلا شهید شد، برای این‌که «شفیع المذنبین» یعنی شفیع گناهکاران باشد، شفاعتی که به محض این‌که انسان در مصیبت امام حسین سینه‌ای، زنجیری و قمه‌ای بزند، همه گناهانش پاک شده است. این، عین همان تعلیمی است که قرن‌ها بر افکار جامعهٔ ما حکومت می‌کرد. 📚 در مکتب قرآن: درس‌گفتارهای تفسیری، ج۲، صص ۱۱۹ـ۱۲۰ ﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋@andishebeheshti