#پندانه 🍃 هفت نکته مهم برای رسیدن به آرامش : 👈با گذشته خود کنار بیائید تا حال شما را خراب نکند 👈آنچه دیگران در مورد شما فکر میکنند به شما ارتباطی‌ ندارد 👈گذشت زمان تقریبا داروی هر دردی است، به زمان کمی‌ فرصت دهید 👈کسی‌ دلیل و مسئول خوشبختی‌ شما نیست بلکه خودتان مسئولید 👈زندگی‌ خود را با دیگران مقایسه نکنید، ما هیچ خبر نداریم که زندگی‌ آنها چگونه است 👈زیاد فکر نکنید، اشکالی ندارد که جواب بعضی‌ چیز‌ها را ندانیم 👈لبخند بزنید، شما مسئول حل تمام مشکلات دنیا نیستید ! 😇 #قاصدکهای_شهر__________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه🍃 گاهی کودک باش🌼🍃 جدی بودن را فراموش کن کودکان آرامش بیشتری دارند.. بزرگ تر که میشوی زیباتر سخن میگویی ولی احساس وطراوتت را از دست می دهی!! کودک بودن کوچک بودن نیست، لذت بردن‌ است!🌼🍃 #قاصدکهای_شهر_________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه علم پزشکی ثابت کرده که شکستن دل واقعیته! وقتی دل کسی می‌شکند، در قلبش اتفاقی می‌افتد مثل یه خونریزی کوچک یا یک جراحت که حتی می‌تونه منجربه سکته قلبی شود 💔مراقب دل آدمها باشیم💔 #قاصدکهای_شهر__________ 🔷🔹🔶🔶 🦋@gasdak313

#پندانه🍃 پازل دل کسی رو بهم ریختن هنر نیست! هر وقت تونستی🍂🌸 با تیکه های شکستۀ دل یک نفر ، یک پازل جدید و قشنگ براش بسازی هنر کردی 🍂🌸 #قاصدکهای_شهر_________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

❣ #پندانه🍃 عمر میگذرد و من بیش تر میفهمم که هیچ چیز در دنیا ارزش گریه کردن را ندارد! ما آدم ها مدام چیزهایی را که اسمشان را مصیبت و بدبختی میگذاریم در سرزمین افکارمان میچرخانیم و دورِه میکنیم و همین باعث میشود در صدسالگی حسرتِ لذت نبردن از زندگی را بخوریم! شاید کلمهٔ رها کردن و فرار کردن برای چنین لحظاتی به وجود آمده اند... از غصه هایت فرار کن در ناکجا آبادِ درونت رهایش کن؛ و به دنبال هر چیز که شادت میکند روانه شو... زندگی اگر چیزهای زیادی برای گریه کردن دارد، چیزهایی هم برای لبخند زدن دارد فقط کافیست از ته دلت بخواهی که به معنای واقعی زندگی را زندگی کنی...🍃🍃🍃 👤دکتر الهی قمشه ای #قاصدکهای_شهر__________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه🍃 دانشجویی به استادش گفت : استاد اگه شما خدا را به من نشان بدهید عبادتش میکنم و تا وقتی خدا را نبینم او را عبادت نمیکنم استاد به انتهای کلاس رفت و به آن دانشجو گفت : آیا مرا میبینی ؟ دانشجو گفت : نه استاد وقتی پشت سر من باشید قطعا شما را نمیبینم استاد کنارش رفت و نگاهی به او کرد و گفت: تا وقتی به خدا پشت کرده‌ای او را نخواهی دید 👤 دکتر الهی قمشه ای #قاصدکهای_شهر__________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه🍃 یک درخت میتواند شروع یک جنگل باشد؛ یک لبخند میتواند آغازگر یک دوستی باشد؛ یک دست میتواند یاریگر یک انسان باشد؛ یک واژه میتواند بیانگر هدف باشد؛ یک شمع میتواند پایان تاریکی باشد؛ یک خنده میتواند فاتح دلتنگی باشد؛ امید میتواند رافع روحتان باشد؛ یک نوازش میتواند راوی مهرتان باشد؛ یک زندگی میتواند خالق تفاوت باشد؛ امروز آن “یک” باشیم #قاصدکهای_شهر_________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه🍃 دنیا آنقدر جذابیت های رنگارنگ دارد، که تا آخر عمر هم بدوی چیزهای جدیدی هست، که هنوز می توانی حسرتشان را بخوری! پس یک جاهایی در زندگی ترمز دستی ات را بکش بایست و زندگی کن #قاصدکهای_شهر_________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه🍃 همگی لبو فروش ها را دیده ایم، فریاد می زنند: لبو لبو ... و همیشه هم سرشان شلوغ است و مشتریانشان زیاد اما تا به حال الماس فروشی را ندیده ایم که فریاد بزند: الماس الماس...!! آنها صبور هستند، مدتهای زیادی... حتی سالیان زیادی زمان می برد تا الماس آنها به فروش برود. چون هر کسی سراغ الماس نمی آید، کسانی خریدارش هستند که قدرش را می دانند، قیمتش را می پردازند و شیوه نگهداری از آن را بلد هستند. هیچ وقت الماس برای اینکه دور و برش شلوغ باشد و زود به فروش برود، لبو نمی شود. برای الماس شدن باید صبوری کرد، باید با تمام وجود تلاش کرد و باید خالص بود. #قاصدکهای_شهر_________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه 🍃 👌دکتر هلاکویی یه نصیحت میکنه؛ برای خودت بپوش، برقص، بگو، بخند، هر طور دلت میخواد تصمیم بگیر و رفتار کن تو تنها کسی هستی که میتونی حالِ دلت رو خوب کنی و هر لحظه کنار خودتی..!» #قاصدکهای_شهر__________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

#پندانه 🍃 اوضاع هرچقدر هم‌ که بد باشد؛ من شکست را نمیپذیرم... به جای نشستن و افسوس خوردن؛ می ایستم و شرایط را تغییر میدهم میجنگم، زخمی میشوم، زمین میخورم، اما شکست، هرگز! من عمیقا باور دارم که شایسته ی آرامشم و برای داشتنش، با تمام توان تلاش میکنم من آفریده نشده ام‌ که تسلیم باشم، که مغلوب باشم، که ضعیف باشم من آمده ام که جهان را تسلیم‌ آرزوهایم‌ کنم من خواسته ام! پس میشود... #قاصدکهای_شهر__________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313

✨﷽✨ #پندانه 🔴سخت‌ترین آزمون قضاوت ✍یکی از دوستان قدیمی که در ارتش با درجه تیمساری خدمت می‌کرد روزی مطلبی را برای من تعریف کرد که فوق‌العاده زیبا بود: در سال 135٠ هنگامی که با درجه سرهنگی در ارتش خدمت می‌کردم، آزمونی در ارتش برگزار شد تا افراد برگزیده در رشته حقوق عهده‌دار پست‌های مهم قضائی در دادگاه‌های نظامی ارتش شوند. در این آزمون، من و 25 نفر دیگر رتبه‌های بالای آزمون را کسب کرده و به دانشگاه حقوق قضائی راه یافتیم. دوره تحصیلی، یک ساله بود و همه با جدیت دروس را می‌خواندیم. یک هفته مانده به پایان دوره، روزی از درب دژبانی در حال رفتن به سر کلاس بودم که ناگهان دیدم دو نفر دژبان با یک نفر لباس شخصی منتظر من هستند و به محض ورود من فرد لباس شخصی که با ارائه مدرک شناسایی خود را از پرسنل سازمان امنیت معرفی می‌کرد مرا البته با احترام، دستگیر و با خود به نقطه نامعلومی برده و به داخل سلول انفرادی انداختند. هرچه از آن لباس شخصی علت بازداشتم را می‌پرسیدم، چیزی نمی‌گفت و فقط می‌گفت: من مأمورم و معذور و چیز بیشتری نمی‌دانم! اول خیلی ترسیده بودم. وقتی داخل سلول انفرادی رفتم و تنها شدم، افکار مختلفی ذهنم را آزار می‌داد. از زندانبان خواستم تلفنی به خانه‌ام بزند و حداقل خانواده‌ام را از نگرانی خلاص کند که ترتیب اثری نداد و مرا با نهایت غم و اندوه در گوشه بازداشتگاه به حال خود رها کرد. آن روز، شب شد و روزهای دیگر هم به همان ترتیب گذشت و گذشت، تا اینکه روز نهم، در حالی که انگار صد سال گذشته بود، رسید. صبح روز نهم مجددا دیدم همان دو نفر دژبان به همراه همان لباس شخصی به دنبال من آمده و مرا با خود برده و یک‌راست به اتاق رئیس دانشگاه که درجه سرلشکری داشت، بردند. افکار مختلف و آزاردهنده لحظه‌ای مرا رها نمی‌کرد و شدیدا در فشار روحی بودم. وقتی به اتاق رئیس دانشگاه رسیدم، در کمال تعجب دیدم تمام هم‌کلاسی‌های من هم با حال و روزی مشابه من در اتاق هستند و البته همگی هراسان و بسیار نگران بودند. ناگهان همهمه‌ای بپا شد که ناگهان در اتاق باز شد و سرلشکر رئیس دانشگاه وارد اتاق شده و ما همگی بلند شده و ادای احترام کردیم. رئیس دانشگاه با خوش‌رویی تمام با یکایک ما دست داده و در حالی که معلوم بود از حال و روز همه ما کاملا آگاه بود، اینچنین به ما پاسخ داد: هرکدام از شما که افسران لایقی هم هستید، پس از فارغ‌التحصیلی، ریاست دادگاهی را در سطح کشور به عهده خواهید گرفت و حالا این بازداشتی شما، آخرین واحد درسی شما بود که بایستی پاس می‌کردید. و در مقابل اعتراض ما گفت: این کار را کردیم تا هنگامی که شما در مسند قضاوت نشستید، قدرتمند شدید و قلم در دستتان بود از آن سوءاستفاده نکنید و از عمق وجودتان حال و روز کسی را که محکوم می‌کنید، درک کرده و بی‌جهت و از سر عصبانیت یا مسائل دیگر کسی را بیش از حد جرمش، به زندان محکوم نکنید! در خاتمه نیز از همه ما عذرخواهی شد و همه نفس راحتی کشیدیم. به قول سعدی شیرازی: زیر پایت چون ندانی، حال مور همچو حال توست، زیر پای فیل ‌#کلاسداری #قاصدکهای_شهر_________ 🔷🔹🔶🔸 🦋@gasdak313