🎥 سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان خطاب به امارات و عربستان: 🔹 من بار دیگر به شما می گویم ایران چنان قدرتمند است که همه فریاد ها، تهدیدها و اتهام هایی که در خلال این روزها به ایران زدید حتی موی ریش یکی از مقامات ایرانی را نلرزاند، مسئولان ایران از این تهدیدها هراسی ندارند زیرا ایرانی ها قدرتمند و متحد هستند. https://eitaa.com/GOOLLEYAS

کسی که تو را نصیحت میکند لزوما خود کامل نیست اما ممکن است همان چیزی را به تو بدهد که بدنبالش هستی ! https://eitaa.com/GOOLLEYAS

روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت بود. علت ناراحتی اش را پرسید. شخص پاسخ داد : در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم. سقراط گفت : چرا رنجیدی ؟ مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است. سقراط پرسید : اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد? آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی ؟ مرد گفت : مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود. سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟ مرد جواب داد : احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم. سقراط گفت : همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،‌آیا کسی که رفتارش نا درست است، روانش بیمار نیست ؟ بیماری فکری و روان نامش "غفلت" است. و باید به جای دلخوری و رنجش نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است دل سوزاند و کمک کرد. پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر. بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه بیمار است ✍ سیاح https://eitaa.com/GOOLLEYAS

به بهانه هفته دفاع مقدس : ......... اگر دوباره جنگی آمد، از قول «ما رزمندگان دیروز» به «رزمندگان فردا» بگوئید: عزیزانم! «در حین مبارزه با دشمن متجاوز، به بعد از جنگ هم بیاندیشید» مبادا «ارزش‌ها» را در خاکریزها جا بگذارید، اگر چنین کنید، ارزش ها، مثل امروز، «عوض» می شود و «عوضی‌ها» ارزشمند می شوند. می بینید که چگونه ما را «غریبه» می‌پندارند! آن روزها: «قطار قطار» می رفتیم... «واگن واگن» بر می گشتیم. «راست قامت»می رفتیم«کمر خمیده»بر می گشتیم. «دسته دسته» می رفتیم«تنهای تنها»برمی گشتیم. بی‌هیچ استقبال و جشن و سروری فقط «آغوش گرم مادری»، چشم انتظارمان بود و دگر هیچ..! اما مردانه، ایستادیم. باور کنیدکه: ما هم دل داشتیم فرزند و عیال و خانمان ‌داشتیم اما با «دل» رفتیم... «بی‌دل» برگشتیم با «یار» رفتیم... با «بار» بر گشتیم با «پا» رفتیم... با «عصا» بر گشتیم با «عزم» رفتیم... با «زخم» برگشتیم با «شور» رفتیم... با «شعور» برگشتیم ما اکنون «پریشان» هستیم اما «پشیمان» نیستیم ما، همان کهنه رزمندگان پیاده‌ایم که «سواری» نیاموخته‌ایم. ما، همان هایی هستیم که به «وسوسه‌ی قدرت» نرفته بودیم. می‌دانی «تعداد ما» در هشت سال جنگ، چند نفر بود؟ ۳/۵ درصد از جمعیت ایران اما، «مردانگي» را «تنها» نگذاشتیم. ما «غارت» را آموزش ندیده بودیم. رفتیم و «غیرت» را تجربه کردیم. اکنون نیز فریاد می‌زنیم که: این «حرامیان قافله‌ی اختلاس»، از ما نیستند... این «گرگانی که صد پیراهن یوسف را دریده‌اند»، از ما نیستند. این «خرافات خوارج ‌‌‌پسند»، وصله ی مرام ما نیست ما، نه اسب امام زمان دیدیم، نه بی ذکر سالار شهیدان، جنگیدیم. اما «استخوان در ‌گلو» و «خار در چشم»، از «وضعیت امروز مردم خوبمان» شرمنده‌ایم شرمنده ایم، با صورتی سرخ شرمنده ایم، با دستانی که در فکه و شلمچه و مجنون و هور و ارتفاعات غرب جا مانده است ای همه ی آنانی که «احساس پاک» را می شناسید! ما، اگر به جبهه نمی‌رفتیم، با دشمنی که به تلافی قادسیه، برای هلاک مردم و میهن مان ایران، آمده بود، چه می کردیم؟ تو را بان سالار شهیدان، ما را بهتر قضاوت کنید حساب اندکی از ما که «آلوده» شدند و «شرافت» خود را فروختند، را به پای ما ننویسید. بگذارم و بگذرم. https://eitaa.com/GOOLLEYAS