🏴سینه زنی حاج محمود کریمی 🏴نازنین برادرم یا ابالفضل خفته به خون برابرم یا ابالفضل 🏴خیز و زجا بکن نظر قد خمیده مرا یا ابالفضل 🏴آب دگر نمی خورد رقیه گر کند نظر یا ابالفضل

🏴 از امام حسین علیه السلام باید آموخت 🔹 امام حسین علیه السلام در شب عاشورا به برادرش حضرت ابوالفضل علیه السلام فرمود: از دشمن مهلت بخواه، زیرا من نماز و دعا و تلاوت قرآن را خیلی دوست دارم؛ «فان استطعتَ أن تؤخّرهم الی غدٍ… فهو یعلم أنّی کنتُ قد أحبّ الصّلاة له و تلاوةَ کتابه و کثرة الدّعاء و الاستغفار» ارشاد شیخ مفید، ص240

😭 ثواب گریستن، در عزای امام حسین علیه السلام 🖤 #پیامبر_اکرم (ص) فرمودند: یا فاطِمَةُ! کُلُّ عَیْنٍ باکِیَهٌ یَوْمَ الْقیامَةِ اِلاّ عَیْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَینِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعیمِ الْجَنّةِ. 🍃 پیامبر خطاب به دخترش فرمود: فاطمه جان !روز قیامت هر چشمى گریان است؛ مگر چشمى که در مصیبت و عزاى حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود. 📖 بحارالانوار، ج 44، ص 293 نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی قم

🏴به نیابت از امام راحل ، همه شهداء ، حاج قاسم عزیز و به نیابت از والدین ، اجداد ، رفقاء و همه رفتگان از خود و همه مومنین بی وارث و به نیت رفع و دفع بلایا و این بیماری منحوس این #زیارت عاشورا را گوش و زمزمه کن . التماس دعا مرکز نیکوکاری دانشگاه علوم پزشکی قم https://chat.whatsapp.com/FLbAyLaCCUy0huHXzXuDsN

🏴کاروان رفته منزل به منزل قصه ساربان مانده در دل ... 🕯️🕯️🕯️🕯️ 💥صدای سم اسب ها و زنگوله🔔 شترها🐫 نزدیک و نزدیک تر می شد. هنوز وارد شهر کوفه نشده بودند. چادرم را زیر بغلم زدم و بالای تپه ای⛰️ رفتم تا بهتر بتوانم تماشای شان کنم. کاروان بزرگی بود به همراه سربازها و ابزارهای جنگی شان و اسب ها🐎 و شترها و تعدادی مردم سواره و پیاده. بین شان زن و بچه هم دیده می شد که به نظر می رسید اسیر باشند. قیافه هاشان خسته و ناراحت بود. اشک ها روی صورت هاشان خشکیده بود. سربازها آنها را به دنبال هم راه می بردند و با نیزه هایی که به بلندی قدشان بود، مراقب بودند فرار نکنند. زن ها پوشش درستی نداشتند و بعضی از دخترها سرشان برهنه یا نیمه برهنه و لباس های شان خونی بود. آنها که سرشان برهنه یا نیمه برهنه بود با دست سرهاشان را پوشانده بودند . منتظر ماندم تا نزدیک شدند. از تپه پایین رفتم. به یکی از زن ها نزدیک شدم و پرسیدم: شما از کجا می آیید و اسیران کدام طایفه اید؟ زن گفت: از کربلا می آییم و اسیران آل محمدیم. با شنیدن این حرف انگار خون در رگ هایم ازجریان افتاد. نگاهی به بقیه زن ها و بچه ها انداختم و دوان دوان به طرف محل زندگی ام رفتم که همان نزدیکی بود. توی کوچه که رسیدم، دو تا از زن های همسایه را دیدم که داشتند با هم حرف می زدند. قضیه را برای آنها هم تعریف کردم. هر سه به خانه هامان رفتیم و با دستی پر به سوی اسیرها برگشتیم. هر چه چادر، مقنعه و لباس خوب داشتیم به زن ها و بچه های اسیر دادیم تا خودشان را بپوشانند. وقتی چشمم به سرهای روی نیزه افتاد، نتوانستم تحمل کنم؛ شروع زدم به جیغ زدن. زن های همسایه هم که آمده بودند، همراهی ام کردند. اندک اندک مردهای شهر دور کاروان جمع شدند و وقتی هویت اسیران را فهمیدند، آنها هم بلند بلند گریستند . روی یکی از شترها جوانی با حالت نزار و صورتی در هم و رنگ پریده نشسته بود. بعدها فهمیدم علی بن الحسین است که به دلیل بیماری او را نکشته اند. او لبان خشکیده اش را از هم باز کرد و با اشاره به مردم کوفه که دور کاروان جمع شده بودند گفت: اینها برای ما گریه می کنند؟ پس ما را چه کسی کشت؟ با این حرف سر و صداها و گریه ها بیشتر شد. دیگر نفسم بالا نمی آمد؛ کم کم همه چیز جلو چشمانم تاریک شد.

💎﷽💎 💎نماز نور چشــم اهل بیت💎 💎سلام بر تو ای زینب، سلام به صبر و استواری تو که اگر کوه ها به جای تو در کربلا بودند، متلاشی می شدند و سلام به نماز شبی که در شام عاشورا خواندی و آن همه مصیبت، تو را از تهجد و راز و نیاز با معبود بی همتا بازنداشت. امام سجاد علیه السلام فرمودند: عمه ام زینب با تمام مصیبت هایی که بر او وارد شده بود، از کربلا تا شام هیچ گاه نوافل خود را ترک نکرد. و همچنین فرمودند شب (شب یازدهم محرم) دیدم که عمه ام زینب نشسته نماز می خواند. ......