#حَدیثِ_غربٺ
«سَرعانَ ما فُرِّقَ بَينَنا»
چہ زود میان ما جدایی افتاد...
«یا لَیتَــهَا خَرَجَـت مَــعَ الـزَّفَـرَاتِ»
ڪاش جان مےدادم با نالههایم...
🏴 آخرین عاشقانههاے مولا در ڪنار تربٺ بانوے دو عالم...
✔️ @Hadise_love84
بچہ سید نشدم، دست خودم نیست ولے،
وسط ِ روضہ دلمـ گفت: بگویم مـادر!
🥀 #واےمـادرم
✔️ @Hadise_love84
و قسماً بدمعة نزلت علے خدّ العاشق، فے فراق المعشوق.
«و قسم بہ اشکِ جارے بر گونهیِ عاشق
در فراقِ معشوق…»
✔️ @Hadise_love84
باز باران...
با ترانہ
دارد از مادر نشانہ...
بوے باران...
بوی اشڪ مادرانہ
پر ز نالہ
ڪودڪے با مادرے پہلو شڪستہ
سمت خانہ...
ڪوچہها و تازیانہ
گریہهاے ڪودڪانہ
حملہے نامرد پَستے وحشیانہ
تازیانہ تازیانہ...
پس چرا مادر، چرا گم ڪرده راه آشیانہ...
باز باران...
دانہ دانہ، حیدرانہ
بی صدا و مخفیانہ
آه ، از غسل شبانہ
زینبانہ
لرزه افتاده بہ شانہ
پشت تابوتے روانہ
باز باران...
✔️ @Hadise_love84
📖 #گزیدهِ_ڪتاب
در قسمتے از ڪتاب ڪشتے پہلو گرفتہ،
نویسنده از زبانِ مولاعلے (علیہالسلام) مینویسہ...
فرمودند: گاهے احساس میڪردم
ڪہ فاطمہ اصلا دل ندارد.
وقتے میدیدم بہ هیچ چیز دل نمیبندد،
با هیچ تعلقے زمینگیر نمیشود،
هیچ جاذبهاے او را مشغول نمیڪند؛
یقین میڪردم ڪہ او جسم ندارد،
متعلق بہ اینجا نیست...
روحِ محض است، جانِ خالص است.
گاهے احساس میڪردم ڪہ؛
فاطمہ دلے دارد ڪہ هیچ مردے ندارد.
استوار چون ڪوه، با صلابت چون صخره، تزلزلناپذیر چون ستونهاے محڪم و نامرئے آسمان...
یکّہ و تنہا در مقابل یڪ حڪومت
ایستاد و دلش از جا تڪان نخورد.
من مامور بہ سڪوت بودم و حرفهاے
دلِ مرا هم او میزد.
گاهے احساس میڪردم فاطمہ دلے از
گلبرگ دارد، نرمتر از حریر، شفافتر از بلور...
و حیرت میڪردم ڪہ یڪ دل چقدر میتواند نازڪ باشد، چقدر یڪ انسان میتواند مہربان باشد.
غریب بود خدایا، فاطمہ غریب بود...
من گاهے از دلِ او، راه بہ عطوفتِ تو میبردم.
✔️ @Hadise_love84
#شب_نامــہ
اشك...
آغاز جنون است
تماشا
سخت است!
دیدن بغض علے در غم زهـرا
سخت است!
✔️ @Hadise_love84
«حبیبُ لیس یعدلُہ حبیب
و ما لسواهُ قلبۍ نصیب»
معشوق من ڪسےست ڪہ
همانندش پیدا نمےشود
و جز او هیچ ڪس سہمے از قلبم ندارد...
🥀عاشقانہهاے امیرالمؤمنین در فراق فاطمہاش"
✔️ @Hadise_love84