eitaa logo
شهیـــღـد عِشـق
831 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
1.1هزار ویدیو
40 فایل
کانال بایگانی شد... به یاد شهیــღـد محمــღـدحسین محمـღـدخـانی کپی حلال حلال اینستا «آرشیو عکس ها و فیلم های شهید»👇🏻 https://instagram.com/hajammar_313
مشاهده در ایتا
دانلود
شهیـــღـد عِشـق
بی همگان...: . گفت: رفتم به طرف نمازخونه، دیدم یه برگه a4 به دیوار زده به این مضمون نوشته"برادر محمدحسین خانی، درگذشت کودک دلبندتان را به شما تسلیت میگوییم". شنیده بودم تازه بچه دار شده. یه فاتحه ای خوندم و رفتم پیِ کارم... . . گفت: هیئت تموم شد و شام رو خوردیم. بعد دست عمارو گرفتم ورفتیم به طرف اتاقم. برقو روشن نکردیم... صدای گریمون بی بهونه بلند شد... یکی من میگفتم و یکی عمار میخوند....انگار تازه عزاداری ما شروع شده بود... من خوندم: دست را بر طناب می گیرد بچه را از رباب می گیرد بچه را از رباب می گیرد خیمه را اضطراب می گیرد دست و پا می زند علی اصغر تیر دارد شتاب می گیرد مگر این حنجر بهم خورده چند قطره آب می گیرد از سوال نکرده اش حنجر به سه صورت جواب می گیرد آه از غنچه گلی این بار تیر دارد گلاب می گیرد تا که اصغر سوار عرش شود خود مولا رکاب می گیرد. صدای گریه ی بلند عمار بیتابترم میکرد.... عمار جواب میداد: تو فقط نیزه نخور صدعلی اصغر به فدات دادمش بلکه بگیری سپرش گردانی گلویش تازه گل انداخته من می ترسم صبرکن تا صدقه دور سرش گردانی و ضجه های عمار همه محیط اتاق رو میگرفت... من میخوندم: این که جلوی خیمه ها زانو زده کیست؟ شاید زبانم لال بیچاره رباب است اصلاً بیا و فرض کن کن که آب خورده اصلاً بیا و فرض کن یک گوشه خواب است اینکه نمیخوابد علی تقصیر تو نیست به جای لالا بر لب تو آب آب است گیسو نکش اینقدر تو تازه عروسی ای کاش میشد زودتر دست تو را بست حال عمار آتیشم میزد... آتیش میگرفتم با گریه هاش... عمار جواب میداد: سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات چه زود این همه تغییر کرد آب فرات چه کرد با جگر تشنه ها نمی دانم رُباب را که زمین گیر کرد آب فرات رُباب را چقدر در حرم خجالت داد همان دو لحظه که تاخیر کرد آب فرات سفید شد همه گیسویش یکی یکی عروس فاطمه را پیر کرد آب فرات همان که آبرویت را ز گریه اش داری سه شعبه در گلویش گیر کرد… آب فرات دو قطره آب ندادی و شاه عطشان را چقدر حرمله تحقیر کرد، آب فرات و نتونست شعر رو تموم کنه... هق هق میزد... داد میزد... عمار دوباره ادامه داد و خوند: حالا برای خنده که دیر است گریه کن بابا نخواب… موقع شیر است گریه کن درمانده ام میان دو راهی کجا روم چشمم که رفته است سیاهی کجا روم جان رباب من به همه رو زدم نشد دنبال آب من به همه رو زدم نشد زار میزد و میخوند... به اینجا که رسید، با همون حالت زار، رو بهم کرد و گفت:اینو هیچ جا نگفتم، الان میخوام به تو بگم... عمار با حال زارش و بغض گلو گرفته اش گفت: دیدی میگن اباعبدالله بعد از علی اصغر متحیر شد، درمونده شد، تو دوراهی موند... دو قدم به سمت خیمه میرفت... دو قدم بر میگشت... حیرون شده شده بود... شرمنده رباب شده بود... عمار گفت: اردوگاه بودم که تماس گرفتن حال بچه ات خراب شده... چیزی تو گلوش گیر کرده بود و.... راه نفسش بسته شده بود....خودمو سریع رسوندم ولی... بچه ام... طفلم... گلم... پر پر شده بود... با چشمای پر اشکش نگام کرد و گفت، نگاه مادرش آتیشم میزد، گلش پرپر شده بود جلو چشماش... میگفت: بچه رو از مادرش گرفتم و.... نگذاشتم که بیاد، که باشه... خودم غسلش دادم... خودم گلم رو کفن کردم... خودم بهش نماز خوندم... خودم قبرش رو کندم و تو خاک گذاشتمش.... خودم خاک رو تن نازنینش ریختم... میگفت: وقتی میخواستم برگردم خونه... از شرمندگی مادرش... دو قدم میرفتم... دو قدم برمیگشتم... میگفت متحیر شده بودم چی کار کنم....برم... نرم... میگفت حسین متحیر شده بود... بچه تو آغوشش بود... برده بود سیرابش کنه... حالا سر علی اصغرش رو یه دست و.... تن گلگونش تو یه دست دیگه.... آقا به سمت خیمه برگشت... دید رباب کنار خیمه است.... پاهای آقا.... دو قدم میرفت.... برمیگشت.... میگفت خانم رباب به خیمه برگشت تا امام خجالت نکشه.... ولی رباب... مادر بود.... مادر بود.... میگفت نمیدونستم چی کار کنم... خانومم.... مادر بچه ام.... برم خونه.... نرم.....مسگفت هنوزم یه وقتایی خانومم میگه، طفلم رو تو خاک کردی.... میگفت آتیش میگیرم.... آآآآآخ حسییییییین میگفت بمیرم برا دل ارباب.... . . . مادر طفل شیرخوار... منو ببخش... السلام علیک یا عبدالله الرضیع... . . شب هفتم محرم الحرام۱۴۴۰ چیذر هیئت رایةالعباس عمار.... به یادتم داداش @bi_to_be_sar_nemishavadd
هدایت شده از بی همگان...
. گفتم: بذار هر وقت به سن حبیب رسیدی، الان برای شهادت زوده، بمون و خدمت کن. جواب داد: اما لذتی که علی اکبر برد هیچوقت حبیب بن مظاهر نبرد.... . . . سلام علیِّ اکبرم به کم قانع نبود اکبر، لبالب گشت از دلبر به یکدیگر رسید آخر، لب رود و لب دریا پسر دور از پدر می‌شد، مهیّای خطر می‌شد پدر هی پیرتر می‌شد، پسر می‌بُرد دلها را... . . . @bi_to_be_sar_nemishavadd
شهیـــღـد عِشـق
. بی حرفِ زیاد و کم فقط همونیکه اسماعیل گفت و نوشت، حرفِ دل اسماعیل و.... . اسماعیل تو بگو، . "(امیرحسین حاجی نصیری _ اسماعیل) : انشاءالله عازمم. راهیان عشق يه سربزنم، خونه ابوعباس ذهبیه.... ببینم بچه های چیزی لازم ندارن؟ قدیروروح الله می خان برن ازبچه ها ی نجباوسایلشونوجمع کنن... اسماعیل گفت علی داری میری، اون دوربینه منم بگیرازبچه ها... ابوعباس تااین حرفوشنید،زدزیره خنده. که... بازم اسماعیل دنبال دوربینشه... آره اسماعیل هنوزم دنبال دوربینشه. آخه فقط بااون میتونه ببینه. راه وازبیراهه تشخیص بده. فقط بااون میتونه دوباره صورت رفیقاشوببینه. آخ که چقدرتنهاشده.... بگذریم.... برم ذهبیه بچه هامنتظرن، می خان صبحونه بزنن. ابوعباس گفت اسی يه دست ازاین لباسای سبز می خام. دادم بهش، چقدربهش میومد. لباس جنگ خیلی قشنگه. زشتی های آدم ومیپوشونه.... آهای رفیقا، آقایونه شهید، يه وقتایی، سره این سفره همه باهم می نشستیما. نون ونمک هم دیگروخوردیما، يادتون که نرفته؟ به حرمت نون ونمکی که باهم خوردیم نذاریدحکایت ماهم بشه حکایت 30سال چشم انتظاری بعدازجنگ. اصلاً موی سفیدبه مانمیاد، الهی به موی سفید امام حسینت ماروهم تواین جوونی ببروبخر. آمین يارب العالمین" . . . اصلا موی سفید به ما نمیاد... . . راستی نفر آخر اسماعیل بود، جلوی اسماعیل هم عمار میرفت، صدای آخر فیلم هم صدایِ قدیرِ؛ قدیر سرلک. آقایونه شهید، آهااااای رفیقا! اصلا موی سفید به ما نمیاد... . . . راستی اسماعیل، سال علی و قدیر شد، سالِ میثم و عمار... . راستی اسماعیل، هرچی خواستی، هرچی گرفتی، منم شریک..... داداش سلام منم برسون به همه شون.... . . اسماعیل الیوم، کُشتیم... . . .
. الی الحبیب. سلام قدیر. سلام رفیق. سلام بالیاقت. سلام بامعرفت. سلام بامحبت. سلام به تو که از همه ی کنکورای زندگیت با سربلندی بیرون اومدی، حتی کنکور شهادت... . . سلام قدیر، سلامی از یه قلب محروق به یک جسم محروق... . . سلام قدیر سلام مشتی، سلام به اون لحظه ای که یک آن روح شریفت جسم مطهرت رو ترک کرد و آتش گرفتن پیکرت رو عاشقانه نگاه کرد... . . . سلام قدیر، سلام به اولین باری که دیدمت، سلام به آخرین باری که بوسیدمت... . . سلام قدیر. سلام به زخمی که روی قلبم گذاشتی سلام به آتیشی که تو سینه ام روشن کردی. سلام به دماری که از روزگارم درآوردی... . . سلام قدیر سلام مرد سلام مرد سلام مرد. سلام به لبهای همیشه خندونت. سلام به دست مجروحت. سلام به دل حسینی و پاکت... . . سلام قدیر سلام به بال و پر سوخته ات رفیق سلام به حال خوبت رفیق سلام به سلامهای آخر نمازت رفیق... . . سلام قدیر سلام عزیز سلام علیِّ اکبرم سلام عزیز برادرم سلام شهید پرپرم سلام مدافع حرم.... سلام مدافع حرم... . . . قدیر اونجا برا همه دعا کن که هیشکی از تو جانمونه، حسرت مردن برا ارباب رو قلب عاشقا نمونه... . . . قدیر برام دعا کن به حق نمک به حق اشک به حق لبخند به حق برادری به حق رقیه....... . . . . @bi_to_be_sar_nemishavadd
. هوا سردِ زیر اون یه دونه پتو با وجود شیخ مالک و عمار و.... دیگه جا نیست آخرین فرصتِ آخرین لحظه ها باید پاشم دیگه آخرشه باید التماسش رو بکنم باید راضیش کنم... . . . . حالا که تیر میخواد راهیم کنه حالا که بعد از طلوع خورشید میخوام راهی بشم حالا که براتش رو گرفتم حالا که دارم به آرزوم می رسم نکنه تیر به قلبم بخوره نکنه به پهلوم بخوره نکنه ترکشها پاره پاره ام کنن و روحم رها بشه خدایا من به اینها راضی نیستم خدایا بارالهی حالا که اجازه دادی که پر بکشم بعد طلوع خورشیدت طلوع کنم خدایا پس التماست میکنم این رخصت رو بهم بده که برای حسینت به عشق زینبت... . . منو بیش ازین خجالت زده ی حسینت نکن منو بیشتر ازین شرمنده ی سکینه نکن حسینت سری نداشته باشه ومن... . سکینه به پیکر بی سر باباش خیره بشه و دخترای من... . خدایا ازمن قبول کن از میثمی که دستاش خالیه از میثمی که توشه ای نداره از میثمی که مسکینه خدایا از من قبول کن و این سر رو بپذیر... . خدایا این منو... این سر و... این تو خدایا دلم برات تنگه خدایا میشه آغوشت رو برای میثمت باز کنی...؟ . . . و میثم قنوت تک دستش رو تموم کرد با دو دست اشک چشماش رو به پهنای صورتش رسوند از بالای پیشونی تا انتهای چانه... . . الله اکبری گفت و... . . میثم هم خودش رو به عمار و روح الله و قدیر رسوند.... بی سر. قصه ی میثم هم، به سر رسید... . . . . ﻓﺮﺍﻕ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ‌ﺳﻮﺯﺩﻡ ﺟﮕﺮ، ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﺯ ﮐﻮﯼ ﻋﺎﻓﯿﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ‌ﺍﻡ ﺑﺪﺭ، ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮐﻨﻨﺪ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﭼﻮ ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﺷﻮﺩ ﺩﻟﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪ، ﺯ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﺻﺒﺮ ﺑﺮ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﻣﺮﺍ ﯾﺴﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﻧﯿﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ، ﻭﮔﺮﻧﻪ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ ﺩﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﺩﺍﺩﻩ‌ﺍﻡ، ﺩﯾﺮﺳﺖ ﮐﻨﻮﻥ ﺯ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ، ﺩﮔﺮ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ . . . ؟ @bi_to_be_sar_nemishavadd
. گفت: اذان شد... . . نماز خوندیم... . . دستور اومد بزنید... . . گفتم عمار آفتاب زده... . . . عمار گفت: ما هم میزنیم، روی آفتابو کم میکنیم... . . . . روی آفتابو کم کرد... عمار . . . . عمار، نفس بالا نمیاد، چی باید بنویسم، از چی بگم.... از تنهایی؟؟ عمار، عمار، عمار.... . . . سلام... . . . . . . بحق ماخلاء الشفاعة والزیارة والدعا بحق نمک بحق رفاقت بحق استادی بحق فرماندهی بحق لبخند بحق اشک بحق ناله بحق رقیه بحق حسین بحق زهرا بحق خاطراتمون.... منم داداش.............................. . . . . @bi_to_be_sar_nemishavadd
. میخندم عمار، همیشه، میخندم... اما چشمام... . . ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﮔﻮﯾﺪ ﻧﯽ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮔﻮﯾﻢ . . عمار، تاب گفتن ندارم گوش شنیدنی نیست، دلم تو رو میخواد... همین ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﻝ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﮔﺮ ﺩﺭﺩ ﻓﺮﺍﻕ ﯾﺎﺭ ﮔﻮﯾﻢ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻦ ﻓﻐﺎﻥ ﺑﺮﺁﺭﻧﺪ ﮔﺮ ﻓﺮﻗﺖ ﻧﻮﺑﻬﺎﺭ ﮔﻮﯾﻢ... . . . . چه عمر کوتاهی دارن... روزای خوب دروریتون، داغونم کرد... استخونام درد میکنه عمار... قلبم درد میکنه عمار... جونم درد میکنه عمار... درد دارم دارم عمار... اما، میخندم... میخندم... میخندم ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺻﺒﻮﺣﯿﻢ ﮐﺠﺎﯾﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﺧﻤﺎﺭ ﮔﻮﯾﻢ . . . . بگذریم عمار، خوش به حالت رفیق که پر کشیدی... که پر کشیدی فقط فراموشمون نکنی... تو رو خدا... تو رو خدا... تو رو خدا... . . . شب جمعه شب شهادت امام حسن عسکری، کربلا، بخون عمار... بخون و ما رو هم یاد کن دمت گرم داداش من برم یه کم بخندم پسر... یاعلی ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻫﺰﺍﺭﺳﺎﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﮔﻮﯾﻢ @bi_to_be_sar_nemishavadd
🌺 🌺 🎉💐ماه خوبان ماه شعـــبان میرسد موسم گل های بسـتان میرسد 🎉💐شاخ طوبی سر زد از خلـد برین مژده اینک ماه غفـــــران میرسد 🎉💐مولد بوالفضل و سجاد و حسین یاورانی بهــــــــــــر قرآن میرسد 🎉💐زادروز مهـــــــــــدی صاحب زمان سروری بر اهــــل ایمان میرسد 🎉💐 آغاز ماه مبارک شعبان ماه رسول خدا (ص) و اعیاد شعبانیه را به همه مؤمنان و مسلمانان شاد باش میگوییم 🌹اللهم عجل لولیک الفرج وفرجنابه🌹 @hajammar313
هدایت شده از بی همگان...
. سلام فقط خواستم یادآوری کنم که امشب شب سوم محرمِ. و از نود سالی که پیش بینی کردی، تازه چهار سالش گذشته. خواستم یادآوری کنم که پیش بینی‌ت برای شب سوم محرم درست از آب در نیومد، کاش اون نود سالی هم که گفتی درست از آب درنیاد. خواستم یادآوری کنم بیست و سه سحر بعد از چیزی که پیش بینی کردی پر کشیدی....ولی...پر کشیدی. دعا کن ما هم پر بکشیم. خواستم یادآوری کنم که من که میدونم چرا گفتی شب سوم...شب حضرت رقیه...، پس تو رو قسم به همون نازدانه، امشب برای ما هم دعا کن، ببین، ازت جا موندیم...ببین تنها موندیم...ببین روزگارمون رو.... خواستم یادآوری کنم قدّ نود سال با سرنگ آب و غذا ریختن تو گلومون زجر کشیدیم، عمار، تکخوری کردن یعنی چی؟ یعنی با قدیر برید و.... . . خواستم یادآوری کنم ما سرِ قرارمون هستیم، تو هم سر اون دستی که دادی، سرِ اون قبلتُ‌یی که گفتی باش برادر. خواستم یادآوری کنم برای تو لازم نیست چیزی رو یادآوری کرد، بامعرفت. اینا رو گفتم یه خورده دلمون سبک بشه وگرنه تو که میبینی...تو که میشنوی....تو که هستی...تو که زنده ای.... . . . عمار! سلام ما رو برسون به قدیر، به روح‌الله، به میثم، به حاج سعید، به شیخ مالک، به سیدابراهیم، به.... به دردانه‌ی حسین، به سه ساله‌ی ابی عبدالله، به حضرت رقیه سلام الله علیها، به زینب کبری، به ابا عبدالله.... . . ﺳﻼﻡ ﻣﻦ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺍﯼ ﺻﺒﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺭ ﻭ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺳﻌﺪﯼ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻋﻬﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯ... . . . روضه میخونیم هدیه به روحِ تو و قدیر، قربةالی الله: برگ و برت دست کسی برگ و برم دست کسی بال وپرت دست كسي بال وپرم دست كسي خيرات دادی بهر من خیرات دادم بهر تو انگشترت دست كسي انگشترم دست كسي ماهر دوغارت دیده ایم هر دو اسارت دیده ایم پیراهنت دست کسی و معجرم دست کسی جز ریختن این پلک هایم چاره ای دیگر نداشت از بسکه خورده گوشه ی چشم ترم دست کسی نه موي توشانه شود نه موي من شانه شود موي سرت دست كسي موي سرم دست كسي بابا گرفتارت شدم از دو طرف غارت شدم یک زیورم دست کسی یک زیورم دست کسی... (ببین آخرش منو هم روضه خون کردی پسر...) . @bi_to_be_sar_nemishavadd
گفت: رفتم به طرف نمازخونه، دیدم یه برگه a4 به دیوار زده به این مضمون نوشته"برادر محمدحسین خانی، درگذشت کودک دلبندتان را به شما تسلیت میگوییم". شنیده بودم تازه بچه دار شده. یه فاتحه ای خوندم و رفتم پیِ کارم... . . گفت: هیئت تموم شد و شام رو خوردیم. بعد دست عمارو گرفتم ورفتیم به طرف اتاقم. برقو روشن نکردیم... صدای گریمون بی بهونه بلند شد... یکی من میگفتم و یکی عمار میخوند....انگار تازه عزاداری ما شروع شده بود... من خوندم: دست را بر طناب می گیرد بچه را از رباب می گیرد بچه را از رباب می گیرد خیمه را اضطراب می گیرد دست و پا می زند علی اصغر تیر دارد شتاب می گیرد مگر این حنجر بهم خورده چند قطره آب می گیرد از سوال نکرده اش حنجر به سه صورت جواب می گیرد آه از غنچه گلی این بار تیر دارد گلاب می گیرد تا که اصغر سوار عرش شود خود مولا رکاب می گیرد. صدای گریه ی بلند عمار بیتاب ترم میکرد.... عمار جواب میداد: تو فقط نیزه نخور صدعلی اصغر به فدات دادمش بلکه بگیری سپرش گردانی گلویش تازه گل انداخته من می ترسم صبرکن تا صدقه دور سرش گردانی و ضجه های عمار همه محیط اتاق رو میگرفت... من میخوندم: این که جلوی خیمه ها زانو زده کیست؟ شاید زبانم لال بیچاره رباب است اصلاً بیا و فرض کن کن که آب خورده اصلاً بیا و فرض کن یک گوشه خواب است اینکه نمیخوابد علی تقصیر تو نیست به جای لالا بر لب تو آب آب است گیسو نکش اینقدر تو تازه عروسی ای کاش میشد زودتر دست تو را بست حال عمار آتیشم میزد... آتیش میگرفتم با گریه هاش... عمار جواب میداد: سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات چه زود این همه تغییر کرد آب فرات چه کرد با جگر تشنه ها نمی دانم رُباب را که زمین گیر کرد آب فرات رُباب را چقدر در حرم خجالت داد همان دو لحظه که تاخیر کرد آب فرات سفید شد همه گیسویش یکی یکی عروس فاطمه را پیر کرد آب فرات همان که آبرویت را ز گریه اش داری سه شعبه در گلویش گیر کرد… آب فرات دو قطره آب ندادی و شاه عطشان را چقدر حرمله تحقیر کرد، آب فرات و نتونست شعر رو تموم کنه... هق هق میزد... داد میزد... عمار دوباره ادامه داد و خوند: حالا برای خنده که دیر است گریه کن بابا نخواب… موقع شیر است گریه کن درمانده ام میان دو راهی کجا روم چشمم که رفته است سیاهی کجا روم جان رباب من به همه رو زدم نشد دنبال آب من به همه رو زدم نشد زار میزد و میخوند... به اینجا که رسید، با همون حالت زار، رو بهم کرد و گفت:اینو هیچ جا نگفتم، الان میخوام به تو بگم... عمار با حال زارش و بغض گلو گرفته اش گفت: دیدی میگن اباعبدالله بعد از علی اصغر متحیر شد، درمونده شد، تو دوراهی موند... دو قدم به سمت خیمه میرفت... دو قدم بر میگشت... حیرون شده شده بود... شرمنده رباب شده بود... عمار گفت: اردوگاه بودم که تماس گرفتن حال بچه ات خراب شده... چیزی تو گلوش گیر کرده بود و.... راه نفسش بسته شده بود....خودمو سریع رسوندم ولی... بچه ام... طفلم... گلم... پر پر شده بود... با چشمای پر اشکش نگام کرد و گفت، نگاه مادرش آتیشم میزد، گلش پرپر شده بود جلو چشماش... میگفت: بچه رو از مادرش گرفتم و.... نگذاشتم که بیاد، که باشه... خودم غسلش دادم... خودم گلم رو کفن کردم... خودم بهش نماز خوندم... خودم قبرش رو کندم و تو خاک گذاشتمش.... خودم خاک رو تن نازنینش ریختم... میگفت: وقتی میخواستم برگردم خونه... از شرمندگی مادرش... دو قدم میرفتم... دو قدم برمیگشتم... میگفت متحیر شده بودم چی کار کنم....برم... نرم... میگفت حسین متحیر شده بود... بچه تو آغوشش بود... برده بود سیرابش کنه... حالا سر علی اصغرش رو یه دست و.... تن گلگونش تو یه دست دیگه.... آقا به سمت خیمه برگشت... دید رباب کنار خیمه است.... پاهای آقا.... دو قدم میرفت.... برمیگشت.... میگفت خانم رباب به خیمه برگشت تا امام خجالت نکشه.... ولی رباب... مادر بود.... مادر بود.... میگفت نمیدونستم چی کار کنم... خانومم.... مادر بچه ام.... برم خونه.... نرم.....مسگفت هنوزم یه وقتایی خانومم میگه، طفلم رو تو خاک کردی.... میگفت آتیش میگیرم.... آآآآآخ حسییییییین میگفت بمیرم برا دل ارباب.... . . . مادر طفل شیرخوار... منو ببخش... السلام علیک یا عبدالله الرضیع... @hajammar313
هدایت شده از بی همگان...
. فکر کنم دیگه وقتشه بیای. ما روضه خون نداریم... . . . . تو مشخصات عکس، تاریخ زده بود: سه شنبه یازده محرم یکهزار و چهارصد و سی و شش... . . . . . . . چشمم به در حسینیه است که بیای تو و میکروفن بگیری دستت و شروع کنی به روضه خوندن و منم تهِ دلم بگم: این عمار، واقعا مداحه با این صداش!!؟ و تو بی توجه به همه فقط برای اربابت بخونی... . خلاصه اینکه منتظرتم عمار عاشورا نزدیکه... . . . . من این چشمی که رویت را نمی‌بیند نمی‌خواهم ششم محرم یکهزار و چهارصد و چهل و دو ساعت دو پانزده دقیقه بامداد @bi_to_be_sar_nemishavadd
گفت: رفتم به طرف نمازخونه، دیدم یه برگه a4 به دیوار زده به این مضمون نوشته"برادر محمدحسین خانی، درگذشت کودک دلبندتان را به شما تسلیت میگوییم". شنیده بودم تازه بچه دار شده. یه فاتحه ای خوندم و رفتم پیِ کارم... . . گفت: هیئت تموم شد و شام رو خوردیم. بعد دست عمارو گرفتم ورفتیم به طرف اتاقم. برقو روشن نکردیم... صدای گریمون بی بهونه بلند شد... یکی من میگفتم و یکی عمار میخوند....انگار تازه عزاداری ما شروع شده بود... من خوندم: دست را بر طناب می گیرد بچه را از رباب می گیرد بچه را از رباب می گیرد خیمه را اضطراب می گیرد دست و پا می زند علی اصغر تیر دارد شتاب می گیرد مگر این حنجر بهم خورده چند قطره آب می گیرد از سوال نکرده اش حنجر به سه صورت جواب می گیرد آه از غنچه گلی این بار تیر دارد گلاب می گیرد تا که اصغر سوار عرش شود خود مولا رکاب می گیرد. صدای گریه ی بلند عمار بیتاب ترم میکرد.... عمار جواب میداد: تو فقط نیزه نخور صدعلی اصغر به فدات دادمش بلکه بگیری سپرش گردانی گلویش تازه گل انداخته من می ترسم صبرکن تا صدقه دور سرش گردانی و ضجه های عمار همه محیط اتاق رو میگرفت... من میخوندم: این که جلوی خیمه ها زانو زده کیست؟ شاید زبانم لال بیچاره رباب است اصلاً بیا و فرض کن کن که آب خورده اصلاً بیا و فرض کن یک گوشه خواب است اینکه نمیخوابد علی تقصیر تو نیست به جای لالا بر لب تو آب آب است گیسو نکش اینقدر تو تازه عروسی ای کاش میشد زودتر دست تو را بست حال عمار آتیشم میزد... آتیش میگرفتم با گریه هاش... عمار جواب میداد: سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات چه زود این همه تغییر کرد آب فرات چه کرد با جگر تشنه ها نمی دانم رُباب را که زمین گیر کرد آب فرات رُباب را چقدر در حرم خجالت داد همان دو لحظه که تاخیر کرد آب فرات سفید شد همه گیسویش یکی یکی عروس فاطمه را پیر کرد آب فرات همان که آبرویت را ز گریه اش داری سه شعبه در گلویش گیر کرد… آب فرات دو قطره آب ندادی و شاه عطشان را چقدر حرمله تحقیر کرد، آب فرات و نتونست شعر رو تموم کنه... هق هق میزد... داد میزد... عمار دوباره ادامه داد و خوند: حالا برای خنده که دیر است گریه کن بابا نخواب… موقع شیر است گریه کن درمانده ام میان دو راهی کجا روم چشمم که رفته است سیاهی کجا روم جان رباب من به همه رو زدم نشد دنبال آب من به همه رو زدم نشد زار میزد و میخوند... به اینجا که رسید، با همون حالت زار، رو بهم کرد و گفت:اینو هیچ جا نگفتم، الان میخوام به تو بگم... عمار با حال زارش و بغض گلو گرفته اش گفت: دیدی میگن اباعبدالله بعد از علی اصغر متحیر شد، درمونده شد، تو دوراهی موند... دو قدم به سمت خیمه میرفت... دو قدم بر میگشت... حیرون شده شده بود... شرمنده رباب شده بود... عمار گفت: اردوگاه بودم که تماس گرفتن حال بچه ات خراب شده... چیزی تو گلوش گیر کرده بود و.... راه نفسش بسته شده بود....خودمو سریع رسوندم ولی... بچه ام... طفلم... گلم... پر پر شده بود... با چشمای پر اشکش نگام کرد و گفت، نگاه مادرش آتیشم میزد، گلش پرپر شده بود جلو چشماش... میگفت: بچه رو از مادرش گرفتم و.... نگذاشتم که بیاد، که باشه... خودم غسلش دادم... خودم گلم رو کفن کردم... خودم بهش نماز خوندم... خودم قبرش رو کندم و تو خاک گذاشتمش.... خودم خاک رو تن نازنینش ریختم... میگفت: وقتی میخواستم برگردم خونه... از شرمندگی مادرش... دو قدم میرفتم... دو قدم برمیگشتم... میگفت متحیر شده بودم چی کار کنم....برم... نرم... میگفت حسین متحیر شده بود... بچه تو آغوشش بود... برده بود سیرابش کنه... حالا سر علی اصغرش رو یه دست و.... تن گلگونش تو یه دست دیگه.... آقا به سمت خیمه برگشت... دید رباب کنار خیمه است.... پاهای آقا.... دو قدم میرفت.... برمیگشت.... میگفت خانم رباب به خیمه برگشت تا امام خجالت نکشه.... ولی رباب... مادر بود.... مادر بود.... میگفت نمیدونستم چی کار کنم... خانومم.... مادر بچه ام.... برم خونه.... نرم.....مسگفت هنوزم یه وقتایی خانومم میگه، طفلم رو تو خاک کردی.... میگفت آتیش میگیرم.... آآآآآخ حسییییییین میگفت بمیرم برا دل ارباب.... . . . مادر طفل شیرخوار... منو ببخش... السلام علیک یا عبدالله الرضیع... 🖤🌱 🆔 @hajammar313 ◼️◾️▪️
. دردم همه در مصرعِ بعد است . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . من ماندم و..... او رفت و..... نیامد 🖤🌱 🆔 @hajammar313 🏴
شهیـــღـد عِشـق
. گفت: اومد مقر، خسته بود، اما مثل همیشه بلند بلند میخندید. رسما خستگی رو شرمنده کرده بود. اومد و دراز کشید. تو همین حال هم از سر به سر گذاشتن و جواب تیکه های بچه ها رو دادن غافل نمیشد. گفت: اومدم داخل اتاق، دیدم دراز کشیده. صدام کرد... دستش رو باز کرد و گفت بیا بغلم یه خورده دراز بکش. . عشق کردم... اما... حیا هم کردم. رفتم کنارش دراز کشیدم و سرم رو گذاشتم روی بازوش... . . گفت: تو اون همه ترافیک صدایِ پشتِ شبکه بیسیم، یه صدایی عمار رو به خودش آورد. "عمار عمار حبیب" نگذاشت به دومین ندا برسه، جستی زد و نشست و بیسیم رو دستش گرفت و شروع کرد با حاج قاسم حرف زدن. گفت: بچه ها سوژه پیدا کرده بودن. مکالمه‌ش که با حاج قاسم تموم شد دوباره دراز کشید. حالا نوبت بجه ها بود، میگفتن: پاشو.. پاشو احترام بذار. یکی از بچه ها هم عین قرقی پرید سیخ نشست و مثلا بیسیم دستش گرفت و شروع کرد ادای عمار رو در آوردن...سلام حاج آقا، بگوشم... و باز هم صدای خنده... . . گفت: حالا نوبت اسماعیل بود که سوژه بشه. قدیر دوربین رو گردوند سمت اسماعیل که داشت مثل همیشه سرپا حلوا شکری میخورد. قدیر پرسید:اسماعیل چی میخوری؟ +حلوا _ حلوایِ کیه؟ + حلوااااائه.... و یه خمپاره خورد کنار خونه. اسماعیل که دم در بود گفت: اوه اوه اوه شصت زدنا قدیر با خنده ریزی گفت جامونو پیدا کردن تمومه و دوربین گوشی رو برگردوند سمت عمار که بی هیچ عکس العملی دراز کشیده بود. باید تیکه آخر رو هم به عمار مینداخت؛ گفت: عمار برا خمپاره بلند نشد ولی واسه حاج قاسم بلند شد... . . راستش من فکر میکنم چهل و دو هفته پیش قدیر هم کنار عمار برای ورود حاج قاسم بلند شدن. همراه با سیدابراهیم و میثم و روح‌الله و بقیه شهداء. من فکر میکنم الان همه شون با هم، پشت سر حاج قاسم راه افتادن و الان کربلان. . . . راستش من فکر میکنم جایِ ما، چقدر پیششون خالیه... . آقای عمار! جناب قدیر! بگید به امام حسین که جایِ ما پیشِ شما خالیه... . . بیدل منم که دلم مانده پیش تو... من جای خالی همه دل های عالمم!