البته قبل از این هم میتوان مقدماتی برای رسیدن به قدرت ذهنی در نظر گرفت؛ مثل سبک زندگیِ درست و برخی رفتارهایی که انسان باید انجام بدهد یا انجام ندهد.
مثلاً اینکه انسان نباید هرزه چشمی و هرزه گوشی کند؛ یعنی نباید هر چیزی را گوش بدهد که ذهنش بهسمت هر فکری برود.
باید ذهن را از آیندهاندیشیِ بد که موجب نگرانی میشود و گذشتهاندیشیِ بد که موجب حسرت میشود، بازداشت.
اگر ذهن را رها کنی یا به گذشتهٔ خراب میرود یا به آیندهٔ احتمالاًخراب!
باید این قدرت را داشته باشی که در زمان حالِ خودت،فکر کنی، روانشناسها این را مقدّمهای برای نجات انسان از بسیاری از مشکلات روحی میدانند.
کسی که قدرت کنترل ذهن نداشته باشد، ذهنش بهصورت خودکار سراغ امور منفی میرود، لذا دچار مشکلات فکری و روحی بسیار خواهد شد.
منتها این بیماریها و ضعفها اینقدر بین مردم، فرا گیر است که دیده نمیشود!
بعضیها آنقدر دچار افکار منفی هستند که باید مدام حواسشان را پرت کنی و بگویی: «آقا رفتی توی فکر! بیا بیرون!» چون هر موقع به فکر فرو میرود، فکرش او را بهسمت امور منفی میبرد!
اسلام اصلیترین برنامهاش یعنی نماز را برای تمرین کنترل ذهن گذاشته است. چرا قرآن میفرماید «از نماز کمک بگیرید»؟ اصلِ اصلِ نماز این است: «به چی نیندیش و به چی بیندیش!»
حاجےمشتے| ʜᴀᴊɪᴍᴀꜱʜᴛʏ
به چه چیزهایی نیندیشیم؟ هر چیز بدی در مورد گذشته و آینده!
بچه ها توجه داشته باشید
هر چیز بدی...
حتی مؤمن وقتی میخواهد استغفار کند (یعنی دربارۀ گناهانش حرف بزند و گذشتۀ بدِ خودش را مرور کند) باید فقط نزد خدا این کار را بکند و نباید تنهایی-بدون توجه به خدا- به بدبختیهای گذشتۀ خودش فکر کند؛ چون این کار برایش یأس میآورد.