◡◡ _
میگشایمت؛
چون پنجرھای کـه رو به آفتاب گشودھ مۍشود.
با تو، در نور آگاهے و مَعرفت،
تار و پود جـانم را شستۅشو مۍدهم.
تو مـرا بھ دور دست آبی اندیشه مۍبری؛
به ڪوچهی مصفاۍ ادب و دانش؛
بےهیچ چشم داشت.
با تو، درخشـان بینش، در وجودم ریشهـ میدۅانند.