#حیات_طیبه #تحجر 🔻 در جنگ صفین یکی از افرادی که در لشکر کوفه بود، شامی‌ها با شمشیر زدند و دست او از آرنج قطع شد. در مورد کرامات آقا امیرالمؤمنین چیزهایی شنیده بود؛ منتها یک فردی با ساختار فکری خاص بود. 🔸 آرنج خود را برداشت و خدمت آقا امیرالمومنین(علیه السلام) آورد و عرض کرد: آقا دست مرا قطع کردند، خواهش می‌کنم این را به هم بچسبانید. حضرت انکار کردند ولی او اصرار کرد. حضرت قبول کردند و عبای خود را روی دست او انداختند و چیزی زیر لب خواندند و این دست قطع شده را به هم چسباندند و چسبید. 🔹 فضولی‌ این شخص گُل کرد و دخالت بیجا کرد و گفت آقا چه چیزی خواندید؟ حضرت فرمودند: سوره حمد. با حالت انکار و تعجب گفت: سوره‌ی حمد؟! حضرت ناراحت شدند و فرمودند: تنقیص سوره‌ی حمد می‌کنی؟ برو، دست او جدا شد و دیگر هر کاری کرد، درست نشد. 🔸 همین حالا هم گاهی این نوع نگاه خفیف در بین ما ها هم می‌باشد. این نوع نگاه در مورد سوره‌ی حمد یا در مورد بسم الله هم‌ هست با وجودی که روایاتِ فضیلت بسم الله‌ کم نیست، اما یک مَلاحت یا حلاوت و حیاتی می‌خواهد که انسان با حالی دیگر و نگاهی دیگر این‌ها را بخواند و ببیند واقعاً اثر می کند، چون آنچه را که اهل بیت می‌فرمایند، حق و صدق است. 🔹 پس ما چه سوره حمدی می‌خوانیم که همیشه دست‌ ما جدا است و به هم نمی‌چسبد، و همه‌ی اعضای وجود‌ی ما متفرق است؟ چرا نگاه‌های ما کم است؟ همان تحجّری که در جان‌ ما و در نگاه ما است حتی به بسم الله یا سوره حمد ما هم سرایت می‌کند. 🔸 ما می‌خواهیم همه عوالم را به هم بزنیم تا یک بسم الله‌ با نگاه متحجرانه و مادّی ما، در همه عوالم تأثیر کند، این کار نخواهد شد، ما باید خود را وفق بدهیم. این اتفاق سنت خدا نیست که زبانی که دور از حیات و دلی که دور از حیات است اثر کند، چون آن اثری که می‌گذارد از بالا می‌گذارد، آن اثر از حیات می‌آید، از آسمان می‌آید. 🔹 ما می‌خواهیم همینطور که سنگ هستیم باشیم، ولی بسم اللهِ سنگیِ ما مانند حضرت عیسی در گِل، روح بدمد و این گِل پرنده بشود و برود، اینطور هم نمی‌شود. باید اول به فکر نوع نگرش و حیات دل بود. کد 8412‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌