چون نمازی به سرِ راه مسافر شده‌ایم ؛ هر که بگذشت ز دل ، قصدِ شکستن دارد .

دلم یه جمکران میخواد ، بشینم ساعت ها یه گوشش گریه کنم و کسی کاریم نداشته باشه .

در حیرتم که دیده از او برنداشتم دل را چگونه برد که چشمم خبر نداشت؟!

من یه آدمِ خسته ام ، آزرده ام ، دلتنگ ام ، مجروحَم ، کلی اشک برای ریختن دارم و کلی بغض توی گلوم جمع شده .. و برای خوب شدن فقط و فقط به گوشه ی دنج خودم تو حرم عمو عباس نیاز دارم :)

قامت زخمیم رو‌ نبین ، به لبخند رو لبم نگاه کن ..

آنکه آسوده‌ی خواب است به بازوی رقیب؛ بالش نم زده از اشک چه می‌داند چیست؟

گل و گیاهم اگه محبت نبینن پژمرده میشن ، چه برسه به دل انسان ها ..

به یه لبخند تو زندگیم‌ نیاز داشتم ، لبخندی که بعد دیدن لبخند رویِ صورت معصومه غبارشو پخشِ صورتم کنه ؛ نوزدهم یازده صفر دو تا ابد توی ذهنم میمونه ، ممنون که امروز ساعت ها کنارم بودی ، خندیدی ، خندوندیم ، درد و دل کردیم ، بغض کردیم ، غیبت کردیم و همو بغل کردیم :) - دیدار دومم با معصومه ی عزیز ..

و از همه مهم تر جای خالی زینبِ قشنگم بود =]

اگه اونجوري كه باهام رفتار كردی باهات رفتار كنم ازم متنفر ميشی

به غم دچار شدیم ، اما پناهی نداشتیم ..