وجود یا پندارِ وجود ؟

خاطره هاتون رو با نوشتن موندگار کنین

مصائب و حزن‌ها ، توی یك غروبِ سه‌شنبه یا یک طلوعِ یك‌شنبه یا سر ظهرِ چهارشنبه و یا حتی نیمه شبِ جمعه تموم میشه این من و توییم که نباید تموم شیم باید بمونیم ، باید لابه‌لای ناراحتی ها ، شادي کنیم باید طاقت بیاریم و حتی میونِ این صبر کردنا و تحمل کردنا ، تلاش هم بکنیم و برای رشد و پیشرفت هم بجنگیم :)

چیه این دلتنگی که عصارهٔ جونت رو میگیره ولی خاطرش عزیز میمونه ؟

دل به دل راه ندارد که به عینی دیدم دل من غرق در آشوب و لبش خندان بود :) ـ ـــــ با نوایِ مبهوم الحال و قلمِ تَمیم.

رادیو سرمست دوباره استارتُ زده ؛)

و حالا من بازهم شکنجه شده بودم . . به دستِ شکنجه گری به اسمِ دلتنگی ! ـ ـــــ با قلم و نوایِ تمیم.

یجوری هوا گرمه انگار خورشید اومده کنارت نشسته ، دستشو انداخته دور گردنت داره درباره‌ی امتحانا باهات حرف میزنه

تو هماني که در سیارهٔ رنج‌ها میزیستی و پیشه ات ، کم کردن رنج دیگران است ..

آدمی که ازت ناراحته و میاد دلیلش رو بهت میگه، از نظر عقلی چهل سال از آدمی که رفتاراشو باهات عوض میکنه بزرگ‌تره .

تار و پود دنیام بهم ریخته بود،اومدی و .. تار و پودش رو به موهات بافتی.

یکی که حمایتمون کنه رو هم نداریم 🤝