💡بنیاد نهضت با همکاری کارگروه سیاست گذاری فرهنگی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) برگزار میکند: 🖋رویداد گرای فرهنگ 🔅رویداد جهت گیری تخصصی در عرصه فرهنگی 🔹ویژه خواهران و برادران🔹 🔹به صورت حضوری 🔹 👨‍🎓این دوره مناسب طلاب و دانشجویانی است که: ‼️دغدغه حل مسائل فرهنگی کشور را دارند؛ ‼️در برهه حساس انتخاب رشته و جهت گیری تحصیلی هستند؛ ‼️از بحران های اجتماعی به سادگی عبور نمی کنند. 🕰زمان برگزاری دوره: ۳۰ آذر و ۱ دی ماه ۱۴۰۲ | به صورت حضوری 🕰زمان برگزاری پروژه: از ۲ دی به مدت دو ماه هزینه ثبت‌نام: ۲۰۰ هزار تومان 📣تخفیف ویژه برای ثبت نام تشکیلاتی ▫️هزینه ثبت نام پس از پیش ثبت نام و تایید افراد دریافت خواهد شد. 📝ثبت نام از طریق: +989379182386 @gera_farhang_1402 🔴 مهلت ثبت نام تا ۲۳ آذر ۱۴۰۲ 💠اطلاعات تکمیلی در: https://ble.ir/gera_farhang ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔺مناظرهٔ زنده با موضوع «بایسته‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی» 🔺با حضور حسن بنیانیان و محمدحسین ساعی 📍شنبه،۱۸ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۳۰، شبکهٔ چهار سیما #سیاستگذاری_فرهنگی #شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

📽گزارش تصویری از برگزاری سومین رویداد جهت گیری تخصصی #گرای_فرهنگ 💠 نظر اساتید و شرکت کنندگان رویداد ۱۴۰۱ را با هم ببینیم. ◽️یک تجربه کوتاه در عرصه فرهنگی◽️ ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

دکتر فیاضی از پیوستگی و تدریجی بودن فعالیت فرهنگی می گویند... #الزامات_ورود_به_عرصه_فرهنگ #فیاضی ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

📍الزامات ظهور دوباره ایران به مثابه یک «ابرقدرت» در جهان فرهنگی 🖋اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی «تسلیم فرهنگی» در برابر فرهنگ‌های مهاجم و قدرت‌های خارجی، نه تنها نزد ایرانیان نشانه «بی‌خردی»، بلکه گناهی نابخشودنی شناخته می‌شود. در دوره‌های مختلف تاریخ، وقتی حکومت‌های بیگانه به مام وطن هجوم می‌آوردند، هیچ فرهنگ بیگانه‌ای، قدرت تجزیه و توان فروپاشی فرهنگ ایران اسلامی را نیافت، بلکه خود، جذب و هضم ایران و اسلام شد. با این همه، برخی نیروهای فکری، به رغم این آگاهی تاریخی ملت ما از سرنوشت بیگانه‌گرایی و تسلیم‌اندیشی، به تقدیس فرهنگ‌های مهاجم یا ترویج عناصر آن پرداخته‌اند و حتی برای ترغیب دیگران به پذیرش نظریه تسلیم، استدلال‌ها و استنتاج‌های بسیاری را نیز ساخته‌اند و القا کرده‌اند. ۱- دوگانه تسلیم‌اندیشی و احیاگری تسلیم‌اندیشی (یا بیگانه‌گرایی) و احیاگری (یا ناب‌اندیشی)، امروزه به عنوان دو قطب مخالف فرهنگی، کارنامه روشنی نزد جامعه ایرانی دارند. پیروان نظریه «تسلیم فرهنگی» به رغم آنکه وانمود می‌کنند در سودای تازه‌اندیشی و نخبه‌پروری و فرهنگ‌آفرینی هستند، هیچ ایده مترقی و طرح کاربردی برای تحول، سیاستگذاری و اجرا ندارند، جز اینکه نظریه‌های منسوخ نیم قرن قبل را توصیه و تجویز کنند؛ نظریه‌هایی بر پایه «مدرنیزاسیون» و «غربی‌سازی» برای همه عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی که حتی اروپایی‌ها نیز مضرات و معایب آن را مدت‌هاست دریافته‌اند و به دنبال راه خروج از این روند ویرانگر هستند، اما در ایران، هنوز و همچنان برخی گروه‌ها و جریان‌ها، می‌خواهند این «خودویرانگری فرهنگی» را به عنوان ایده‌ای نو به مخاطبان القا کنند و بفروشند! این ساده‌ترین و البته بدترین ایده‌ای است که یک متفکر یا کنشگر فرهنگی می‌تواند به جامعه تزریق کند، چرا که مانند یک «بسته آماده» ظاهری فریبنده دارد، اما از درون، حامل مصایب فرهنگی بسیار و دچار عقب‌افتادگی تاریخی است. در مقابل تسلیم‌اندیشان که نه هویت دارند و نه تاریخ، احیاگران از تاریخی بلند، هویتی تاریخی، منظومه معرفتی، ادبیات منعطف و نظریه منسجم برخوردارند. من چندی پیش، با صورتبندی آرای امام خمینی، امام خامنه‌ای و دیدگاه‌های شهید مطهری، این کلان نظریه را با عنوان «احیای اصل اصالت فرهنگ» طرح کردم؛ مبنی بر اینکه فرهنگ، در عرض سایر نظام‌های دیگر، مانند سیاست و اقتصاد قرار ندارد، بلکه در طول آنها و در رأس هرم طبقه‌بندی می‌شود، چون به مثابه روح و هویت یک جامعه، به «سامان اجتماعی» شکل می‌دهد. ۲- بیگانه‌گرایی و نخبه‌کشی: دو لبه یک تیغ به همین جهت، احیاگران بیش از هر چیز متکی به «تفکر فرهنگی» و متفکران آن هستند و در عین حال، می‌دانند که هیچ عصر بالنده‌ای، بدون چالش پدید نیامده و هیچ تحول تمدنی‌ای بدون مقاومت به سرانجام نرسیده است. بنابراین، بدون آنکه مانند تسلیم‌اندیشان دچار «عقب‌افتادگی تاریخی» یا «جمود مدرن» شوند، حرکت رو به جلوی خود را برای نوزایی تمدنی پیش می‌برند. در تحلیل این آرایش کلان فرهنگی، باید آگاه بود که «نخبه‌کشی» صرفاً کار تسلیم‌اندیشان و بیگانه‌گرایان است؛ چرا که حامیان غربی‌سازی در حوزه عمومی فرهنگ، فقط قائل به ترجمه، اقتباس و گرته‌برداری هستند و اساساً به پرسش کشیدن مشهورات فرهنگ غربی و اندیشیدن پیرامون آنها را برنمی‌تابند و آن معیارها و مقیاس‌ها را وحی منزل فرض می‌کنند. غلبه این روحیه که بازتولید نوعی «اخباری‌گری مدرن» و «اشعری‌گری جدید» است، بزرگترین دشمن فرهنگ‌سازی و بدترین آفت‌ برای قدرت فکر و فرهنگ به شمار می‌رود. به همین سبب، تسلیم‌اندیشی و نخبه‌کشی امروزه نه تنها به دو مفهوم مترادف با یکدیگر، بلکه به دو لبه یک تیغ علیه فرهنگ و فکر تبدیل شده‌اند. ادامه 🔽🔽 ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

ادامه 🔽🔽 امروزه کسانی که این رویکرد را نمایندگی می‌کنند، اصلی‌ترین متهمان نخبه‌کشی در ایران امروز هستند، چرا که از ایده‌های نو و تحولات تازه می‌ترسند و تعطیلی فکر و رکود فرهنگی به نفع‌شان است. امروزه به روشنی می‌بینیم که بیگانه‌گرایان و تسلیم‌اندیشان در مقابل هرگونه رونق و پویایی فرهنگی که مخالف پیش‌بینی‌های شکست‌خورده و قالب‌های فکری منسوخ آنها باشد، برمی‌آشوبند و برای تحقیر نخبگان متعهد از هر برچسبی استفاده می‌کنند، چنانکه حاضرند با سبکسری، همه چیز از جمله بزرگترین دستاوردهای انقلاب و نظام را به سخره بگیرند تا مخاطب و مردم را از امروز و آینده، مأیوس و ناامید سازند. این «جمود مدرن» تنها رهاورد غربی‌سازی فرهنگ در ایران و دیگر کشورها بوده است که سوخت ماشین نخبه‌کشی را تأمین می‌کند، اما احیاگران به خوبی اشراف دارند نیرویی که بالندگی تمدنی ما را در طول تاریخ سبب شده، رویش «نخبگان فرهنگی» در همه ادوار بوده است؛ پدیده‌ای که دشمنان ایران از هر راهی برای عقیم‌سازی آن بهره جسته‌اند، اما همچنان «قدرت فرهنگ» در کشور ما پیشتاز است. ۳- الزامات ظهور یک ابرقدرت فرهنگی «دولت مردمی» از ابتدا آگاه بود که مبارزه با «نظریه فرهنگی تسلیم» (که به مراتب خطرناک‌تر از صورت‌های سیاسی، اقتصادی و… آن برای کشورمان است) چه هزینه‌هایی در پی دارد. از این رو، هم برنامه کلان و هم کلان نظریه خود را برپایه ارزیابی همه این هزینه‌ها و فایده‌ها پیش برده است. ما اعتقاد راسخ داریم به رغم هزینه‌های گزافی که مبارزه با تسلیم‌اندیشان و بیگانه‌گرایان به کارگزاران فرهنگی دولت تحمیل می‌کند، دستاوردهای بی‌شمار و چشم‌انداز بی‌بدیل آن، بسیار امیدبخش و ثمربخش است که در رأس آن، ظهور دوباره ایران به عنوان یک «ابرقدرت» در جهان فرهنگی قرار دارد. این، هدفی ملی، انقلابی و متعالی است که همه ما را گرد هم می‌آورد. برای تحقق این چشم‌انداز، ما از ابتدای مسئولیت در دولت می‌دانستیم که از یک سو باید زیرساخت‌های داخلی فرهنگ و نظام حکمرانی فرهنگی را با شتاب، ترمیم کنیم و توسعه دهیم. از سوی دیگر، با نوسازی دستگاه دیپلماسی فرهنگی، گام‌های مهمی را برای ترمیم روابط با کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای برداریم تا انزوای فرهنگی دامنگیر ایران نشود، چون هر کشوری بنا بر اقتضائات زمانه باید قدرت نرم خود را نوسازی کند و ایران از معدود تمدن‌های زنده است که همچنان، به رغم تحولات تاریخی بسیار، استعداد افزایش قدرت خود در جهان فرهنگی را دارد. از ابتدای مسئولیت دولت مردمی تلاش شبانه‌روزی ما معطوف به این بود که باید هسته داخلی فرهنگ تقویت شود تا قدرت نرم خارجی گسترش یابد. ۴- نخبگان، حقوق فرهنگی و قدرت ایران این گام‌ها از سی ماه گذشته، اکنون به نقطه عطف خود نزدیک می‌شود. شریان‌های فرهنگی جامعه ایران، امروز زنده‌تر از همیشه است و چشم‌اندازی که ناممکن به نظر می‌رسید، اکنون بیش از پیش در دسترس قرار دارد. در نیمه دوم مسئولیت دولت مردمی، سهم ایران از تحولات جهان فرهنگی گسترش چشمگیرتری خواهد یافت و ظهور قدرت جهانی فرهنگ ما افزون‌تر خواهد شد، اما در عین حال باید دانست که تحولات تمدنی، همواره چالش‌خیز نیز بوده‌‌اند. همچنان، تسلیم‌اندیشان و بیگانه‌گرایان به مقاومت خود علیه احیاگران ادامه می‌دهند و از مأیوس کردن نخبگان نیز دست نخواهند کشید. ایران اسلامی، عصر نوین تمدن‌سازی خود را سپری می‌کند و طبیعی است که در برابر یک کنش عظیم که حامل تاریخ جدیدی است، واکنش‌های پربسامدی نیز شکل بگیرد. «ائتلاف برای فرهنگ»، راهبرد اساسی ما در دولت متحد فرهنگی برای این نوزایی تاریخی است و معتقدیم که تحولات کلان تمدنی تنها با بازگشت «نخبگان فرهنگ» به عرصه عمومی پیش‌ خواهد رفت؛ اتفاقی که تماماً به ضرر بیگانه‌گرایان است. سرمایه معرفتی امروز ایران، نخبگان فرهنگی‌ای هستند که از تحول نهراسیدند، از تسلیم بیزار بودند، هزینه‌های این راه دشوار را به جان خریدند و با جهد بسیار، بازار ایده‌ها را رونق بخشیدند. آنان به خوبی دریافته‌اند که دولت، خود را نسبت به همه آنها مسئول می‌داند، چون نزد ما حمایت از نخبگان در زمره احقاق «حقوق فرهنگی» ملت است و این حمایت را ضامن افزایش قدرت ایران در جهان فرهنگی می‌دانیم./ایران ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔴فراخوان حمایت از طرح‌های پژوهشی-سیاستی در حوزه «دولت و فرهنگ» منتشر شد 🔸محورهای اصلی فراخوان: 1. اندیشه فرهنگی 2. نظریه فرهنگی 3. سیاستگذاری فرهنگی در دولت سیزدهم 4. آسیب‌شناسی مدیریت فرهنگ 5. آینده‌پژوهی فرهنگی 🔹مهلت ارسال آثار: پایان بهمن 1402 🔸موضوع آثار: نسبت «دولت و فرهنگ» در قلمروهای دین، فرهنگ، هنر و رسانه 🔺قالب دریافت آثار: «طرح پژوهشی»، «گزارش سیاستی»، «رساله دکتری» و «کتاب تألیفی» 🔹رساله‌های دکتری تا سقف 50 میلیون تومان مورد حمایت قرار خواهند گرفت. 🔸در رساله‌های موردحمایت، به اساتید راهنما و مشاور، مشابه حق‌الزحمه دانشگاه‌ها پرداخت خواهد شد. 🔹پیشنهادهای استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها بنا بر آیین‌نامه‌های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، در چارچوب «طرح پژوهشی کاربردی» مورد حمایت قرار می‌گیرند. ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

💡توسعه کیش تجدد و چالش خاورمیانه 🖋سید آرش وکیلیان 🔸در هر جامعه کیش اجتماعی مجموعه یا نظامی از باورها و ارزش هاست که ایجاد معنای مشترک، همبستگی جمعی و تعلقات عمومی می کند. (تلقی دورکیمی) به این معنا کیش اجتماعی می تواند یک مذهب سنتی مثل ادیان ابراهیمی یا هندویی و یا یک مرام مدرن مثل لیبرالیسم و کمونیسم باشد. 🔹تجدد عصری و عهدی در زندگی بشر است که انسان سعادت خویشتن را در زندگی دنیوی با بهره گیری از خرد ابزاری می جوید و نه اینکه غایتش سعادت اخروی با توسل به آداب پیشینیان یا سنت های برگرفته از منابع غیربشری باشد. (تلقی وبری) 🔸توسعه جدید ترین صورت مرام و کیش اجتماعی معیار در جامعه و انسان تراز عصر تجدد است. انسان عصر تجدد با اتکا به توسعه در بهروزی خود می کوشد. البته این صورت‌بندی توسعه پیشینه در تفکر ترقی گرایی سده ۱۸ و ۱۹ و آن هم تباری پروتستانی دارید یعنی این توسعه بناگاه یا بی بنیاد طرح نشده است بلکه در نتیجه بسط سکولاریسم در تفکر مسیحی و وارونه سازی ارزش های اخروی به دنیوی رخ داده است. 🔹طی دوران بعد از جنگ جهانی دوم ، جوامع کوشیده اند طرح های متعددی از توسعه را ارایه دهند. از جمله طرح آمریکایی توسعه که توسط نهادهای سازمان ملل و طرح مارشال و نظیر آن ترویج و فراگیر شده است. طرح کمونیستی از توسعه که توسط شوروی ارایه میشد. همچنین طرح اروپایی و آسیای شرقی از توسعه را می توان برشمرد. این طرح ها از جهاتی نظیر گرایش به سوسیالیسم یا لیبرالیسم از یک سو، گرایش به دموکراسی یا اقتدارگرایی از سوی دیگر، گرایش به تخریب یا حفظ طبیعت و ... با هم مختلف و مخالفند اما در غایت قرار دادن بهروزی در زندگی دنیوی با کاربرد خرد ابزاری که نوعا در قالب فناوری و علوم صورت‌بندی میشود، مشترک هستند. 🔸توسعه مستلزم نوعی گذشت از منافع عاجل برای دستاوردهای آتی است. از این جهت اخلاق توسعه با دنیاگرایی لذت‌جویانه عرفی بسیار متفاوت است. یعنی هر شخصی برای نیل به مرام توسعه چندین سال در یک نظام آموزشی خاص ریاضت می کشد تا به گونه ای مشخص تربیت شود و قابلیت هایی کسب کند که در ادامه زندگی دنیوی از سود آن بهره مند شود.‌شاید این را بیش از پزشکان دریافته باشند.‌ همچنین نهادهای اقتصادی می کوشند تا بیش از برداشت و مصرف در انباشت و تولید سرمایه بکوشند تا در آینده شرایط بهتری رقم بخورد.‌ 🔹در برابر توسعه تجددگرایانه، اشکالی از ضدتوسعه نیز بروز کرده است که میتوان به بنیادگرایی مذهبی، لذتگرایی پست مدرن یا نیچه ای، منفعت جویی رانتی، غیرمولد و یا مافیایی هم اشاره کرد. 🔸در کشورهای منطقه خاورمیانه چند چالش بزرگ در برابر کیش توسعه مطرح بوده است که سبب شده توسعه چندان قوام نیابد: ۱- ناتوانی در سنتز اسلام و تجدد به گونه ای که منجر به کیش توسعه بومی شود و در نتیجه ایجاد گسست و تعارض میان سنن بومی اجتماعی و سنت های نوین توسعه گرا. ۲- گرایش به آماده خوری یعنی این کشورها بخصوص آنها که درآمد نفتی دارند اغلب می کوشند تا مواهب توسعه را به صورت حاضر و آماده خریداری کنند نه آنکه خود در خلق توسعه مشارکت نمایند و ریاضت بکشند. ۳- دولت های توسعه ستیز که به اشکال مختلف مانع از انباشت سرمایه، شکل گیری زیست بوم مولد و فراهم سازی جامعه توسعه گرا می شوند. این موضوع برخلاف ظاهر اختصاصی به وضع اخیر ایران ندارد و شاید بتوان جز ترکیه، باقی جوامع این خطه را از این دست برشمرد و نمونه آن در گزارش های مشاوران هاروارد در دهه چهل در خصوص برنامه های عمرانی سوم و چهارم که موفق ترین برنامه های توسعه ایران معاصر بوده، مشهود است. ۴- محیط منطقه ای نامساعد از حیث رقابت های مخرب در میان کشورهای منطقه و تلاش آنها بر تخریب فرآیندهای دسته جمعی یا حتی مجزای نوسازی از قبیل مداخله تا سطح کودتا، ممانعت از ایجاد همکاری های منطقه ای، همدستی در تحریم، ایجاد درگیری نظامی و ... را می توان برشمرد. 🔸حال آیا ما میتوانیم کیش جدیدی متناسب با جهان اجتماعی خود برپا کنیم (سنت گرایان و طرفداران الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت) یا به سنتز جدیدی از الگوی بومی توسعه برسیم (طرفداران توسعه درون‌زا) یا به شیوه ای به یک الگوی جهانی تر توسعه بپیوندیم و آن را کیش خود قرار دهیم (طرفداران الحاق به نظام های جهانی) یا مواهب توسعه را بخریم و مصرف کنیم (عموم مردم تجدد مآب) یا کلا از هر طرحی برای ارتقای زیست دنیوی در رقابت با جهان مدرن دست برداریم (گذشته گرایان)؟ کدام یک از اینها تقدیر ماست؟ ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

#تمدید_مهلت_ثبت‌نام 🖋رویداد گرای فرهنگ 🔅رویداد جهت گیری تخصصی در عرصه فرهنگی 🔹ویژه خواهران و برادران🔹 🔹به صورت حضوری 🔹 👨‍🎓این دوره مناسب دانشجویانی است که: ‼️دغدغه حل مسائل فرهنگی کشور را دارند؛ ‼️در برهه حساس انتخاب رشته و جهت گیری تحصیلی هستند؛ ‼️از بحران های اجتماعی به سادگی عبور نمی کنند. 🕰زمان برگزاری دوره: ۳۰ آذر و ۱ دی ماه ۱۴۰۲ | به صورت حضوری 🕰زمان برگزاری پروژه: از ۲ دی به مدت دو ماه هزینه ثبت‌نام: ۲۰۰ هزار تومان 📣تخفیف ویژه برای ثبت نام تشکیلاتی ▫️هزینه ثبت نام پس از پیش ثبت نام و تایید افراد دریافت خواهد شد. 📝ثبت نام از طریق: +989379182386 @gera_farhang_1402 🔴 مهلت ثبت نام تا ۲۷ آذر ۱۴۰۲ 💠اطلاعات تکمیلی در: https://ble.ir/gera_farhang

📊صفر تا صد ماجرای صادق بوقی و درس‌هایی که نمی‌گیریم/ برای موج بعدی آماده‌ایم؟ 📝دفتر پژوهش ایرنا نوشت: 🔹بررسی وضعیت انتشار، لایک‌دهی و بازنشر مطالب مرتبط با «صادق بوقی» در سه بستر ایکس (توئیتر)، تلگرام و اینستاگرام نشان می‌دهد اوج واکنش‌ها و تولید محتوا در این سه پیام‌رسان و شبکه‌ اجتماعی، بعد از خبر مسدودی صفحه صادق بوقی رخ داده است. بازه زمانی ۱۹ تا ۲۲ آذرماه، زمانی است که بیشترین تعداد بازدیدها، لایک‌ها و بازنشرها در این بسترها انجام شده است. 🔹 استخراج صفحات و اکانت‌هایی که بیشترین فعالیت مرتبط با صادق بوقی را داشته‌اند، نشان می‌دهد حساب ایکس (توئیتر) و اینستاگرام شبکه «من و تو» بیشترین فعالیت را در این دو بستر داشته و در تلگرام نیز بیشترین فعالیت به یک کانال تلگرامی با گرایش سیاسی ضد نظام مربوط بوده است. 🔹 پیش از این بسیاری از رشتی‌ها هم صادق سپیدرودی را نمی‌شناختند اما حالا به جای ۱۲۰ هزار نفر، ۱ میلیون و صدهزار تن (تا لحظه تدوین این گزارش) صفحه او را دنبال می‌کنند. ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

سلسله نشست‌های #جمهوری_اسلامی_شناسی بررسی سامانه حکمرانی فرهنگی کشور ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🔸نشست پنجم: ستاد کانون‌های فرهنگی‌و‌هنری مساجد کشور 🔹حجت الاسلام کمال خداداده ریاست ستاد 📅 پنجشنبـــــه ۳۰ آذر ۱۴۰۲ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ◄برای ثبت نام جهت حضور در نشست مشخصات خود را به آی دی ایتــــا @hatef_69 ارسال فرمایید. #موسسه_مطالعات_نوین_اسلامی(معنا) #پژوهشکده_تبلیغ_و_مطالعات_اسلامی_باقرالعلوم(ع) #جمهوری‌اسلامی‌شناسی ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

📽گزارش تصویری 🔸سلسله نشست‌های #جمهوری_اسلامی_شناسی 🔹بررسی سامانه حکمرانی فرهنگی کشور ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🔸نشست پنجم: ستاد کانون‌های فرهنگی‌و‌هنری مساجد کشور 🔹حجت الاسلام کمال خداداده ریاست ستاد #جمهوری‌اسلامی‌شناسی ❖ کانال #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

💡 آیا اندیشه امت گرایان ایرانی، استعمارزده است؟ 🖊مهدی افراز 🔸در خلال تحلیل هایی که در دوران طوفان الاقصی و حوادث ما بعد آن مطرح می شود، با دسته ای از تحلیل ها مواجه هستیم که در آن ها روایت واحدی وجود دارد مبنی بر این که جمهوری اسلامی به جهت منفعت طلبی های ملی، خود را از معرکه فلسطین دور نگاه داشته و این خودنگهداری انرژی اجتماعی جامعه ایران را برای حمایت از مردم بی دفاع غزه سرکوب نموده است. روح حاکم بر این تحلیل ها این گزاره است که ایران به جهت ترجیح منافع ملی خود بر منافع امت اسلامی در حال جای خالی دادن از آرمان فلسطین است. 🔹بنیان اصلی این دیدگاه، بر فهم خاصی از امر ملیت و نسبت آن با مقوله امت است و آن چنان که در ادامه خواهد آمد این رویکرد در ذهنیت و تصویرش از ملی گرایی در یک فریم استعماری گرفتار شده است. در توضیح باید گفت که در یکصد سال گذشته مقوله امر ملی، منفعت ملی و ملی گرایی در دو پارادایم مختلف تحقق یافته است که خلاصه آن در دوگانه ملی گرایی کوبنده - ملی گرایی سازنده و متفرع بر آن امت گرایی کوبنده- امت گرایی سازنده قابل صورت بندی است. 🔸ملی گرایی کوبنده همان ناسیونالیسم است، خاستگاه آن نژاد گرایی اروپایی خصوصا آلمان نازی است که در برابر انترناسیونالیسم کلیسا شکل گرفت و تاکیدش بر هویت های قومی - نژادی است که توانست با کوبیدن هویت امت مسیحی، ملت سازی کند. این سبک از ملی گرایی در منطقه غرب آسیا همان ملی گرایی استعماری است، چون استعمار پس از فروپاشاندن خلافت عثمانی تلاش داشت در این منطقه با تاکید بر هویت های قومی چون پان عربیسم، پان ترکیسم، پان کردیسم، پان ایرانیسم و ... نوعی لبه های درگیری دائمی ایجاد نماید که هویت و شخصیت ملت های مختلف با کوبیدن هویت های دیگر ملل و در نتیجه سلب هویت امت اسلامی برساخت شود. 🔹ملی گرایی کوبنده در ذات خود معارض امت گرایی است، این ملی گرایی چون ساختار واحد سیاسی اسلامی را خلافت قلمداد می کند همواره پروژه ملت سازی را در عرض امت سازی تعریف کرده و لذا منافع امتی را تهدیدی برای منافع ملی شناسایی می نماید. 🔸در برابر این ملی گرایی، سنخ دیگری از ملی گرایی تحقق داشته است، که می توان آن را ملی گرایی سازنده نامید. این ملی گرایی مبتنی بر این نگاه است که واحد سیاسی امت، نه خلافت که دولت ملی است. ملی گرایی سازنده اساسا اتوپیای ساخت یک ساختار سیاسی واحد در یک سرزمین واحد را برای مسلمین ندارد و لذا ساخته شدن ملتش را در طول ساخت یابی امت دانسته و تامین منافع ملی را عین تکمیل منافع امتی قلمداد می کند و به همین جهت معتقد است، تنها مسیر برای بهره مندی از یک امت قوی، ساختن ملت های قوی است. 🔹دوگانه کوبنده- سازنده عینا در جریان امت گرایی نیز سریان پیدا می کند؛ نوستالژی امت گرایی کوبنده خلافت عثمانی و عباسی است و لذا همواره امر ملی را در منافات با آموزه های اسلامی دانسته و با نفی ادبیات ملی در اندیشه احیای خلافت، امپراطوری مسلمین و دارالاسلام به سر می برد و عظمت و مجد اسلام را در احیای خلافت می داند. حاکمیت داعش نماینده این امت گرایی در عصر حاضر است، داعش تعینی از نفی هویت های ملی - قومی برای بازیابی امت در قالب خلافت اسلامی است. ادامه 🔽🔽 #ایران_آینده👇 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔸در مقابل اما امت گرایی سازنده نیز برای احیای هویت مسلمین در برابر هجمه مدرن، در تلاش برای امت سازی است. اما مهم ترین تمایز آن این است که امت را نه یک ساختار سیاسی واحد در یک سرزمین واحد، بلکه آن را هویتی واحد با بروزات متکثر در نژادها، فرهنگ ها، سرزمین ها، ملیت ها و حاکمیت های مختلف مسلمین می داند. 🔹امت گرایی سازنده با پذیرش عمق تاریخی ملت ها و با اصالت قائل شدن به نقش خصلت های قومی و نژادی در اراده های انسانی، ساخت یابی ملت های مختلف در یک جهان اسلامی را مطلوب و میسر می داند و از همین رو قائل است در یک اندیشه ولائی، چون اراده و خواست جمعی انسان ها برای قیام و انتخاب یک حاکمیت موضوعیت دارد، لذا این دولت ملی است که به عنوان یک واحد سیاسی در نظام توحیدی اصالت دارد. امت گرایی سازنده هیچگاه منافع ملی را رقیب خود تلقی نکرده بلکه معتقد است هرچه یک ملت اسلامی در دستیابی به منافع خود موفق باشد، این موفقیت در طول تامین منافع امت است. 🔸تبلور امت گرایی سازنده در عصر حاضر، جمهوری اسلامی ایران است و به همین جهت است که امکان تاریخی بروز فردی چون شهید سلیمانی فقط در ایران وجود دارد، شهید سلیمانی تجسم سازندگی توامان ملت ایرانی در هم افزایی با امت اسلامی است. ایران مبدع و الگوساز این سنخ از امت گرایی است چون الهیات ولایت راقی ترین اندیشه برای پشتیبانی امت گرایی سازنده و در مقابل الهیات خلافت بهترین آن برای امت گرایی کوبنده است، از این رو می توان امت گرایی سازنده را امت گرایی ولایتی و امت گرایی کوبنده را امت گرایی خلافتی نیز عنوان داد. 🔹بر این اساس اگر دیدگاه ما بر امت گرایی سازنده باشد، در جزئی ترین دستاوردها و پیشرفت های ملی ایرانی نیز غرور امتی خواهیم داشت، حقیقتی‌ که شهید فتحی شقاقی، بنیان گذار جنبش جهاد اسلامی فلسطین این گونه بدان باور دارد؛ " بر این باورم که ارتباط میان رسالت و نقش جهانی انقلاب اسلامی و ساختن ایرانی پیشرفته و توانمند، ارتباطی تنگاتنگ و جدایی ناپذیر است" 🔸در مقابل اگر مختار ما، امت گرایی کوبنده باشد، همواره منافع ملی را در جدال با منافع امتی بشمار آورده و از این رو اگر سیاست های منطقه ای ما در جدولی طراحی شده باشد که به دنبال هم افزایی میان منافع ملی - امتی باشد، گویا در حال خیانت ورزیدن به منافع امت هستیم. 🔹به این جهت باید قائل شد که دوگانه پنداری ملت - امت، منخصر دانستن ملی گرایی در نوع کوبنده، معارض شمردن منافع ملت با منافع امت و تحلیل های برخاسته از آن اساسا رونوشتی استعماری است. عدم هضم تامین توامان مصالح ملی و امتی نیز ناشی از همین استعمارزدگی است. لذا با آن که ملی گرای کوبنده و امت گرایی کوبنده دو سر طیف برای کوبش‌ متقابل اند اما هردو برشی‌ از یک اندیشه استعماری هستند. 🔸 بر همین اساس، این که در نوشته ها و تحلیل های برخی امت گرایان ایرانی همواره ادبیات ملی نکوهش شده، بر دوگانه سازی امت - ملت تأکید گردیده و در همین چارچوب در برابر فهم سیاست ها و تاکتیک های منطقه ای جمهوری اسلامی مقاومت به خرج داده می شود، این پرسش را در ذهن متبادر می سازد که آیا اندیشه امت گرایان ایرانی، استعمارزده است؟ -----------‐--‐--------------------------------------------- پ ن : این متن صرفاً تأملی نظری بر قطعه ای از انگاره‌های امت گرایی ایرانی است و الا تردیدی نیست که امت گرایان از مومن‌ترین و کوشاترین جریان ها در نسبت با انقلاب اسلامی هستند. #ایران_آینده👇 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔹چهارمین رویداد گرای فرهنگ🔹 🔹برنامه روز اول، ۳۰ آذر ماه 📌چیستی و مولفه های فرهنگ: حجت‌الاسلام شریعتی 📌کلان روایت فرهنگی: حجت‌الاسلام مهدی زاده 📌سامانه حکمرانی فرهنگی کشور: دکتر فیاضی 📌ساز و کار ورود به عرصه فرهنگ: حجت‌الاسلام حیدری پور #ایران_آینده👇 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a