ذات حق را کرده عریان یکصد و ده بار هو
غرش مغرور شیران یکصد و ده بار هو
ذات حق در ذات او باشد که ذات ذات هاست
شکر باد و شکر باران یکصد و ده بار هو
کوه را ثابت نمود و چشمه را جاری به عشق
آسمان را کرده بنیان یکصد و ده بار هو
تکیه گاه امن ابراهیم هست و ناجی اش
کرده آتش را گلستان یکصد و ده بار هو
حضرت رزاق و مرزوقش کریمان تک به تک
ذکر مخصوص کریمان یکصد و ده بار هو
با دم و هر باز دم ذکر لبم را هو کنم
ما و من ها را بریزم دور مشق او کنم
هر تپش در سینه ام فریاد دارد یاعلی
حشر و نشر و قبر و برزخ را گذارم با علی
کفه ی میزان من سنگین تر از میزان نوح
عشق حیدر در ترازویم بُوَد مانند کوه
صور اسرافیل در محشر نوای یاعلیست
تخت سلطان در قیامت بیگمان جای علیست
هر که از قبرش برون آمد به دنبال علیست
کل خلقان حاجی اند و کعبه هم خال علیست