•·| #منبریستا |•· رهبر انقلاب: #فضای_مجازی امروز حاکم بر زندگی مردم دنیا است و قوت در این زمینه حیاتی است 🔹امروز حفظ جمعیت جوان کشور یکی از ابزارهای قدرت است. کشورما کشور جوانی است و اگر موالید در این کشور به قدر کافی تولید نشوند -که الان نیست- چند صباح دیگر نسل جوان در کشور کمیاب می شود. 🔹فضای مجازی امروز بر زندگی همه مردم دنیا حاکم است و قوت در آن حیاتی است. و یا در بهداشت و درمان که الحمدلله محققان و پزشکان و خبرگان ما کار زیادی در این زمینه کردند. 🔹جهش تولید که مطرح کردیم نیز از ابزارهای قدرت است. @ISTA_ISTA

انشاءالله در #منبریستا به بحث های اجتماعی و سیاسی هم میپردازیم..😍 همراهمون باشید.✌️🏻

#ارسالی_اعضا شماره (22)

#ارسالی_اعضا شماره (22)

#ارسالی_اعضا شماره(23)

#ارسالی_اعضا شماره (24)

#ارسالی_اعضا شماره(25)

#ارسالی_اعضا شماره (26)

#ارسالی_اعضا شماره(27)

#پروفایل هی ایستادیم و لگد خوردیم پ.ن. پیشنهاد ویژه #ادمین_نوشتـــــ @ISTA_ISTA

#ارسالی_اعضا شماره(28)

#داستان_دنباله_دار_نسل_سوخته🔻 #قسمتــــــ_نــــھــم۹ ⇦این داستــان #چشمهای_ڪورمن🔻 >>>>>>>>>•⇩•<<<<<<<<< 🔳 اون روز ... یه ایستگاه قبل از مدرسه ... اتوبوس خراب شد🚌 ... چی شده بود؛ نمی دونم و درست یادم نمیاد ... همه پیاده شدن ... چاره ای جز پیاده رفتن نبود ...😢 توی برف ها ❄️می دویدم و خدا خدا می کردم که به موقع برسم مدرسه ... و در رو نبسته باشن ... دو بار هم توی راه خوردم زمین ... جانانه سر خوردم و نقش زمین شدم ... و حسابی زانوم پوست کن شد ...😭 یه کوچه به مدرسه ... یکی از بچه ها رو با پدرش دیدم ... هم کلاسیم بود ... و من اصلا نمی دونستم پدرش رفتگره🤔 همیشه شغل پدرش رو مخفی می کرد 👍 نشسته بود روی چرخ دستی پدرش ... و توی اون هوا، پدرش داشت هلش می داد ... تا یه جایی که رسید؛ سریع پیاده شد 💐... خداحافظی کرد و رفت ... و پدرش از همون فاصله برگشت...☺️🌷 کلاه نقابدار داشتم ... اون زمان کلاه بافتنی هایی که فقط چشم ها ازش معلوم بود👌 ... خیلی بین بچه ها مرسوم شده بود ... اما ایستادم ... تا پدرش رفت ... معلوم بود دلش نمی خواد کسی شغل پدرش رو بفهمه ... می ترسیدم متوجه من بشه ... و نگران که کی ... اون رو با پدرش دیده ... تمام مدت کلاس ... حواسم اصلا به درس نبود😢 ... مدام از خودم می پرسیدم ... چرا از شغل پدرش خجالت می کشه🤔؟... پدرش که کار بدی نمی کنه ... و هزاران سوال دیگه ... مدام توی سرم می چرخید ... #زنگ_تفریح ... انگار تازه حواسم جمع شده بود ... عین کوری که تازه بینا شده ... تازه متوجه بچه هایی شدم که دستکش یا کلاه نداشتن ... بعضی هاشون حتی چکمه هم نداشتن... و با همون کفش های همیشگی 👟👞... توی اون برف و بارون می اومدن مدرسه ... بچه ها توی حیاط ... با همون وضع با هم بازی می کردن😳 ... و من غرق در فکر ... از خودم خجالت می کشیدم ... چطور تا قبل متوجه نشده بودم؟ ... چطور اینقدر کور بودم و ندیدم؟.😁.. اون روز موقع برگشتن ... کلاهم رو گذاشتم توی کیفم ... هر چند مثل صبح، سوز نمی اومد ... اما می خواستم حس اونها رو درک کنم ...👌 وقتی رسیدم خونه ... مادرم تا چشمش بهم افتاد ... با نگرانی اومد سمتم .😳.. دستش رو گذاشت روی گوش هام ... - کلاهت🎩 کو مهران؟ ... مثل لبو #سرخ شدی ...☹️ اون روز چشم هام ... سرخ و خیس بود ... اما نه از سوز سرما ... اون روز .. برای اولین بار ... از عمق وجودم ... به خاطر تمام مشکلات اون ایام ... #خداروشکرکردم ...😊 خدا رو شکر کردم ... قبل از این که دیر بشه ... چشم های من رو باز کرده بود ... چشم هایی که خودشون باز نشده بودن ...🌹 و اگر هر روز ... عین همیشه ... پدرم من رو به مدرسه می برد ... هیچ کس نمی دونست ... کی باز می شدن؟ ... شاید هرگز ...☺️. #ادامــــــہ_دارد...🍁 @modafehh #ادمین_نوشتـــــ

#ارسالی_اعضا شماره (29)

#ارسالی_اعضا شماره(30)

وااااااای من واقعا شگفت زده شدم😍😍😍😍😍😍😍😍 این همه استقبااااااااال🤗🤗🤗🤗 واقعا ممنون😇😇😇 منتظر شعر های قشنگتون هستم🙃🙃 تا سه شنبه ساعت ۱۹ فرصت دارین😉😉 وقت و از دست ندین☺️☺️☺️ ممنون♡♡ #ادمین_نوشتـــــ

بسم الله الرحمن الرحیم #روز_بیست‌و‌سوم_چله

#نوشته مردم یکی را می‌خواهند که راست بگوید! #حامد_زمانی #کرونا کپی از پیج: @mansure_s_h @ISTA_ISTA

#نوشته و امروز برای ما از هر روز عاشورا تر و از هر کجا کربلا تر است! #حامد_زمانی #کرونا کپی از پیج: @mansure_s_h @ISTA_ISTA

#تم #پیشنهادی تم‌صورتی_روشن‌با پس زمینه عکس 😍حامد زمانی😍 #حامد_زمانی #هوادارانه #دخترونه #پسرونه ♥️ @ISTA_ISTA ♥️

#ارسالی_اعضا شماره(31)

#ارسالی_اعضا شماره(32)

#ارسالی_اعضا شماره (33)

#ارسالی_اعضا شماره (34)

(کتاب حسین پسر غلامحسین) این کتاب زندگی نامه و خاطرات شهید محمد حسین یوسف الهی است و در واقع همان کتاب( نسل سوخته۲) است. برشی از متن کتاب: ظهر که برگشت از او پرسیدم:( تنها آمد؟) گفت:( بله! قرار است کسی همراهم باشد؟) با نگرانی گفتم:( بله! بچه ها مگر تو مدرسه شما نبودند؟ خب ماشین داشتی بچه ها را هم می آوردی) گفت:( چنین قراری نداشتیم) صبح که میرفتم تمام مسیر برگشت را به محمد حسین نشان دادم. که روز های دیگر باید این مسیر را همراه برادرش پیاده طی کند. به او و حرف هایش احترام گذاشتم و دیگر حرفی نزدم. بعد گفت:( دیگر چیزی به آمدنشان نمانده زنگ تعطیلی خیلی وقت که خورده.) من دیر آمدم کمی تو مدرسه خورده کاری داشتم. درست گفت، چیزی نگذشت که محمد رضا و محمد حسین خسته و کوفته وارد خانه شدند... 《بخشی از خاطرات شهید محمد حسین یوسف الهی》 #معرفی_کتاب #ادمین_نوشتـــــ @ISTA_ISTA