و هردو شروع کردن به گریه‌کردن...

مولا فرمودن : من در فقدان تو گریه می‌کنم؛ برای خانـۀ بی‌تو و چهار یتیم.. امـا تو چرا اشک می‌ریزی زهراجان...؟

مادر فرمود : من برای مظلومیت تو اشڬ می‌ریزم..

شروع کرد به وصیت کردن و بعد آرام‌آرام جان داد..

مولا می‌گفت فاطمه‌جان نگذار یتیمی بچه‌ها را ببینم.. مرا با چهار بچه‌ات تنها مگذار..✋🏻 اما دیگر مادر در این دنیا نبود که پاسخ بدهد

سلمان میگه تو نماز ایستاده بودم، دیدم یكی خیلی محکم در میزنه،.. نمازو شكستم، دویدم دم خانه. دیدم حسین -؏- سر به دیوار گذاشته؛ - سلمان اگه می‌خوای بیای تشییع جنازه‌ی مادرم بیا، می‌خوایم بدن مادرمون رو ببریم... 😭

خوب شد شانه‌های سلمان بود تا نیفتد امیرمان از پا...

بچه‌هایش آستین در دهان‌کرده می‌گریستند...ٰ 💔

مولا فرمود : بچه‌ها بیاید خداحافظی کنید؛ دیگه مادرتون رو نمی‌بینید..

خدا نیاره به آدم بگن بیا برا آخرین بار با مادرت وداع کن...

هجـوم آوردن بچه‌ها.. حسن -؏- می‌گفت : مادر! من همونیم که تو کوچه خاکای چـادرتو تکوندم..

ام کلثوم صدا می‌زنه؛ زینب -س- صدا می‌زنه..