سخنرانی دکتر سورنا #ستاری فرزند #شهید_ستاری در دانشگاه شریف اردیبهشت ۱۴۰۱ انصافا شنیدن داره سوم خرداد سالروز حماسه آزاد سازی خرمشهر گرامی باد.

مکاشفه آیت الله #بهجت در مورد #هدیه به #اموات

🔺️یکی از زیباترین #مستندهای #حیات_وحش که کانال نشنال جئوگرافی جایزه نقدی به فیلمبردار داد. 🔹️تلاش برای #زنده ماندن تا #آخرین_نفس و در پایان صدای فریاد مادری که به امداد فرزند رسیده است. 🔹️به راستی که زندگی ارزش جنگیدن دارد. @gshenat

سالروز #شهادت شیخ الائمه، #امام #جعفر بن محمد #الصادق علیه السلام را به همه مسلمانان و پیروان اهل بیت علیهم السلام تعزیت و تسلیت می گویم. «برای دعا هیچ گاه دیر نیست» عنْ مُیَسِّرِ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی: یَا مُیَسِّرُ ادْعُ وَ لَا تَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْزِلَةً لَا تُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ یَسْأَلْ‏ لَمْ یُعْطَ شَیْئاً فَسَلْ تُعْطَ یَا مُیَسِّرُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ بَابٍ یُقْرَعُ إِلَّا یُوشِکُ أَنْ یُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ. میسر بن عبدالعزیز روایت کرد که «امام جعفر صادق (علیه السلام)» به من فرمود:‌ ای میسر دعا کن و نگو کار از کار گذشته است، زیرا نزد خدای متعال جایگاهی هست که جز با دعا به آن نتوان رسید، اما اگر بنده‌ای دهان خود را ببندد و از خدا درخواست نکند، چیزی به او داده نمی‌شود پس دعا کن تا به تو ارزانی شود.‌ای میسر هیچ دری کوبیده نمی‌شود مگر اینکه روزی به روی کوبنده آن باز می‌شود. #حدیث منبع: کافی، ج۲، ص ۴۶۶

🎥 قانون فیل و طناب… ⬅️ این بلایی است که غرب بر سر ما آورده. 🔴

🎬 1 دقیقه 🤏🏻 | واکنش آیت‌الله جوادی آملی به حضور یک #طلبه در روستای دور افتاده آیت‌الله‌العظمی #جوادی_آملی: هیچ روشن نیست که این #طلبه در قیامت *...* #در_کنار_مردم

https://www.aparat.com/v/Dv8hE/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C_%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81_%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D9%85%D8%B1%D8%AD%D9%88%D9%85_%D9%BE%D8%A7%DA%86%D9%86%D8%A7%D8%B1%DB%8C عارف بالله مرحوم #پاچناری از شاگردان شیخ ر#جبعلی خیاط سخنانی بسیار حکیمانه داشتند که شنیدن ان را توصیه می کنیم

https://www.aparat.com/v/Ny61d خاطره عجیب حجت الاسلام «مجاهدحسین نقوی»، روحانی پاکستانی و خادم امام رضا(ع) حجت الاسلام مجاهدحسین نقوی ـ در دهه 80 (زمان ضبط ویدئو) ـ پیشنماز زائران پاکستانیِ حرم امام رضا(ع) بود که در آرامگاه «شیخ حُرّ عامِلی» ـ صحن انقلاب اسلامی ـ خدمت می کرد. در گفت وگوی دوستانه، ماجرای خوابی را گفت که سبب آمدنش به مشهد و رسیدن به رتبة خادمی امام رضا(ع) شده بود... فرشته ای اسم او را در بالای فهرست خوبان نوشته بود. به این دلیل که...

*هفت #درس جلال الدین #مولوی* 🌹 *درس اول* عشق را بی معرفت معنا مکن زر نداری مشت خود را وا مکن *درس دوم* گر نداری دانش ترکیب رنگ بین گلها زشت یا زیبا نکن *درس سوم* پیرو خورشید یا آیینه باش هر چه عریان دیده ای افشا مکن *درس چهارم* ای که از لرزیدن دل آگهی هیچ کس را هیچ جا رسوا مکن *درس پنجم* دل شود روشن زشمع اعتراف با کس ار بد کرده ای حاشا مکن *درس ششم* زر بدست طفل دادن ابلهیست اشک را نذر غم دنیا مکن *درس هفتم* خوب دیدن شرط انسان بودن است عیب را در این و آن پیدا مکن🌹

*عبرتی شگفت انگیز از گردش روزگار* در زمان به قدرت رسیدن صدام در عراق، از جمله احزاب مخالف صدام، حزب سوسیالیست بود که صدام دستور قلع و قمع اعضای آن را به برادر ناتنی خود *برزان تکریتی* سپرده بود. یکی از دستگیر شدگان این حزب، *میاده* زن جوان ۲۲ ساله و شوهرش بودند که هر دو به اعدام محکوم شدند. *میاده* نُه ماهه باردار بود و روزهای آخر بارداری خود را طی می‌نمود که قبل از اعدام نامه‌ای برای *برزان تکریتی* برادر صدام می‌نویسد، و از او در خواست می‌کند که اعدامش را تا زمان تولد بچه به تأخیر بیاندازند. *برزان* قبول نکرد و در جواب نامه‌ی *میاده* نوشت: جنین داخل شکمت هم باید بمیرد و با تو دفن گردد .... *میاده‌* که روزهای آخر بارداری را طی می‌کرد، در روز موعود به پای چوبه‌ی دار رفت و التماس‌های او تاثیری در تاخیر حکم اعدامش نداشت. خانم *میاده* در حین اعدام، بالای دار وضع حمل کرد و فرزند پسری با بند ناف به روی تخته، به پایین افتاد. *رضیه* زنِ زندانبان، با اشاره‌ی رییس زندان، طفل را در لباس‌های مادرش پیچیده و به گوشه‌ای منتقل کرد!!! آقای *برزان* برادر ناتنی صدام پس از اجرای حکم اعدام از رییس زندان، حال و روز خانم *میاده* و جنین‌ش را جویا شد و گزارش خواست. رییس زندان نیز در گزارش نوشت: جنین با مادر در چوبه‌ی دار ماند تا مُرد ... رییس و پزشک زندان و *رضیه* زنِ زندانبان، با هم، هم‌قسم شدند که همدیگر را به *برزان تکریتی* نفروشند و توافق کردند که *رضیه* نوزاد را به خانه‌اش ببرد و با راضی کردن شوهرش شناسنامه برای کودک بگیرد. از آن‌ پس، همه نوزاد را *ولید* می‌خواندند. سال‌ها گذشت و *ولید* بزرگ شد. برادر خانم *میاده* (دایی واقعی ولید) در آلمان زندگی می‌کرد و سال‌ها پیشتر، خبرهایی درباره‌ی خواهرزاده‌اش *ولید* از *رضیه* زنِ زندانبان دریافت کرده بود. او در سال ۲۰۰۳ میلادی و پس از سقوط رژیم بعثی صدام به عراق برگشت تا یادگار خواهرش *میاده* را پیدا و با خود به آلمان ببرد و از روی آدرس و نشانی‌هایی که *رضیه* داده بود او را یافت. *ولید* قبول نکرد که، به آلمان مهاجرت کند و گفت: *رضیه* مثل مادرم هست، او جان مرا نجات داده و زحمت بسیاری برای من‌ کشیده، هرگز تنهایش نمی‌گذارم. این اتفاق زمانی بود که *رضیه* بازنشسته شده بود. خانم *رضیه* با خواهش از مسوولین، *ولید* را به جای خود، به عنوان زندانبان و مأمور زندان استخدام می‌کند. ملت عراق ، افراد حزب بعث را یکی پس از دیگری دستگیر می‌کردند، از جمله دستگیر شدگان *برزان تکریتی* برادر ناتنی صدام بود. از قضای الهی، *ولید* پسر خانم *میاده* ، مسئول مستقیم سلول *برزان تکریتی* شد و همانجا بود که قصه‌ی مادر و فرزند درون شکمش را برای *برزان* تعریف کرد و گفت: حال آن فرزند من هستم!. آقای *برزان* با شنیدن این داستان از زبان *ولید* ، از خود بیخود شد و به زمین افتاد ... پس از صدور و تأیید حکم اعدامِ *برزان* ، *ولید* به عنوان زندانبان، مأمور اجرای اعدام او شد و با دست خود *طناب دار* را بر گردن *برزان* انداخت. بدین‌سان دست حق و عدالت، ستمگر بی‌رحم را از جایی که گمان نمی‌کرد، به سزای اعمالش رساند. یقیناً روزگار به گردن‌کِشان و ظالمان مهلت می‌دهد تا شاید برگردند، ولی فراموشی در کار روزگار و در جزاء و کیفر أعمال ستمگران و دیکتاتورها وجود نخواهد داشت. برگرفته از نوشته‌های *پاریسولا لامپوس* معشوقه‌ی صدام حسین رئیس جمهور معدوم عراق. *آنقدر گرم است بازارِ مکافات عمل* *چشم اگر بینا بود، هرروز، روز محشر است* ((صائب تبریزی)) ملتمس دعا .

از خاطرات حجة الاسلام #نیک_اقبال