بیت آخر: پس بفرمود: «باشد اینَت عار! هرگز آن را دگر مکن تکرار»

ای کسی که وقتی کارها به #بن_بست می رسد، #دری برای ما #باز می کنی که به هیچ فکری نمی رسد. پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و برای کارهای به بن بست رسیده ام، دری بگشا که به هیچ فکری خطور نکند ای مهربانترین مهربانان! #راوندی این دعا را به عنوان یکی از دعاهای #امام_زمان عجل الله فرجه بعد از دعای الهی عظم البلاء... ذکر کرده است. چقدر این #دعا 👆زیباست؟! #دعای_گشودن #بن_بست ها #دعای_اذا_تضایقت_الامور 👌👌👌

#دعایی که #امام_خامنه_ای در یک دیدار برای #رهایی_از_بن_بست‌ها در زندگی به آن اشاره كردند. متن کامل دعا، یادداشت قبلی: «یا من اذا تضایقت الامورُ فتح لنا(لها) باباً لم تذهب الیه الاوهام...» #حدیث

#الکلم_الطیب #سید_علی_خان_مدنی

#ضعیف‌ترین_دشمنان #حدیث قال الامام ‌الحسن ‌العسکری(ع): «اضعف الاعداء کیداً من اظهر عداوته» #امام_حسن_عسکری(ع) فرمود: #ناتوان‌ترین_دشمنان از جهت مکر و حیله کسی است که #دشمنی‌اش را #آشکار سازد.(1) __________________ 1- #بحارالانوار، ج 75، ص 379

📹 #رهبر_انقلاب: #درست‌کرداری حضرت محمد (ص) بود که جناب خدیجه را شیفته‌ی او کرد. 🔻دهم ربیع؛ سالروز #ازدواج #حضرت_محمد و #حضرت_خدیجه سلام‌الله علیهما ➕ بیان ویژگی‌های اخلاقی #پیامبر در کار #تجارت

از #شکر_زبانی تا #شکر_عملی شکر و تشکر دو قسم است: زبانی و عملی؛ شکر زبانی مانند این است که گفته شود: متشکرم یا سپاسگزارم و این نشان دهنده کمال شخص است؛ اما شکر حقیقی همان شکر فعلی و عملی است؛ یعنی انسان با #استفاده_درست از #نعمتی که خدا داده و استفاده از آن را مشخص کرده، شاکر و سپاسگزار واقعی باشد. اصولا یکی از اسمای خدا در مقام صفات فعلی، شاکر (حج، آیه 158) و شکور (تغابن، آیه 17) است. خدا نیز زمانی نسبت به بنده‌ای در مقام شاکر ظهور می‌یابد که جزای کار خوب و خیرش را با ب#هشت و پاداش‌های عملی می‌دهد؛ یعنی این طور نیست که خدا شکر زبانی به جا آورد، بلکه در برابر کار نیک مومن که حسن فعلی با حسن فاعلی و کار نیک با پندار نیک و نیت خالص همراه است، خدا پاداش عملی چون بهشت و شراب طهور و مانند آن می‌دهد. این همان شکرگزاری عملی خدا است و این گونه بنده مومن صالح و محسن ،مشکور شکر خدا قرار می‌گیرد.(اسراء، آیه 19؛ انسان، آیه 22) انسان #مومن نیز می‌بایست #شاکر_حقیقی باشد، یعنی به تشکر زبانی که امری لازم اما ناکافی است بسنده نکند، بلکه نعمتی را که خدا در اختیار او گذاشته است در همان راستای حکمت الهی از آن بهره گیرد تا این گونه شکر حقیقی را به جا آورد و با شکر فعلی و عملی خویش نشان دهد که شاکر حقیقی خدا است.