eitaa logo
معارف اسلامی
575 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
2.3هزار ویدیو
237 فایل
@drhosseins برای ارتباط با مدیر کانال از این آی دی استفاده کنید.
مشاهده در ایتا
دانلود
قرآن و ❤️ (علیه السلام) فرمود: ✌️از ارتکاب گناه در شب جمعه که کیفر گناهان در آن شب دو چندان است ،🌷 👌 چنانچه چند برابر است ، 🌷 ☝️و کسى که در شب جمعه خدا را ترک کند ، گناهان گذشته ى او را بیامرزد🌷 ☝️و هر که آشکارا در شب مرتکب گناه شود ، حق تعالى او را به همه‌ى عمرش عذاب کند و عذاب گناه آشکار شب جمعه را «به کیفر شکستن حرمت شب جمعه» بر او دو چندان کند✨ 🌴 ـ بحار الانوار : 86 / 283 ، باب 2 ، حدیث 28🌴
📚 (علیه السّلام)می فرماید: 🔷ليسَ عَلَى الجَوارِحِ عِبادَةٌ أخَفُّ مَؤونَةً وأفضَلُ مَنزِلَةً وأعظَمُ قَدرا عِندَ اللّهِ مِنَ الكَلامِ في رِضَا اللّهِ ولِوَجهِهِ ونَشرِ آلائِهِ ونَعمائِهِ في عِبادِهِ؛ 🔹هيچ عبادتى براى اعضا ، سبُك بارتر و در نزد خدا منزلتش برتر و قدرش بيشتر از گفتن براى خداوند و براى خاطر او و انتشار نعمت هاى ظاهرى و باطنى اش در ميان بندگانش نيست. *بحار الأنوار ج ۷۱ ص ۲۸۵ 💐اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج💐
🔲 ممنوعیت سرزنش و سر کوفت 🔲 💢 (ع) : «لَا تُبْدِي الشَّمَاتَةَ لِأَخِيكَ؛ فَيَرْحَمَهُ اللّهُ، وَ يُصَيِّرَهَا بِكَ» «مَنْ شَمِتَ بِمُصِيبَةٍ نَزَلَتْ بِأَخِيهِ، لَمْ يَخْرُجْ مِنَ الدُّنْيَا حَتّى يُفْتَتَنَ» از گرفتارىِ برادر (ایمانی) خود اظهار شادى مكن كه خداوند به او رحم مى كند و آن گرفتارى را به تو مى رساند. هر كس از گرفتارى و مصيبتى كه به برادرش رسيده است شاد شود، از دنيا نرود تا خود گرفتار آن شود. 📚 ، ج ١١، ص ۴
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: «مَن وَثِقَ بثلاثَةٍ كانَ مَغرورا: مَن صَدَّقَ بما لا يكونُ، و رَكَنَ إلى مَن لا يَثِقُ بهِ، و طَمِعَ فيما لا يَملِكُ؛» 🌹 عليه السلام: هر كه به سه چيز اعتماد كند، گول خورده است: 🔻كسى كه آنچه را شدنى نيست، باور كند 🔻 و به كسى كه بدو اعتماد ندارد، تكيه كند 🔻و در آنچه مالک آن نيست، چشم طمع بندد 📚 جلد۸ صفحه ۳۷۰
در بیان موضوع : 🔅 پرهیز از معصیت 🔅بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝 متن و شرح: فِی الکافی عَنِ الصَّادِقِ عَلیه‌ِالسَّلام کَتَبَ رَجُلٌ إِلَی أَبِی‌ذَرٍّ (۱)[حضرت علیه‌السلام] می‌فرمایند: یک نفری در نامه‌ای به جناب ابی‌ذر نوشت:یَا أَبَاذَرٍّ أَطرِفنِی بِشَیءٍ مِّنَ العِلماز دانش و معرفتی که داری در سخن طرفه و تازه‌ای برای ما بیان کن.فَکَتَبَ إِلَیه: إِنَّ العِلمَ کَثِیرٌ؛ إِن قَدَرتَ لَا تُسِیءَ إِلَی مَن تُحِبُّهُ، فَافعَل[جناب ابی‌ذر برای او نوشت: برای تو می‌گویم و آن این است:اگر بتوانی به کسی که او را دوست می‌داری بدی نکنی، این کار را بکن. یعنی سعی تو این باشد به کسی که او را دوست می‌داری بدی نکنی.قَال فَقَالَ لَهُ: وَ هَل رَأَیتَ أَحَداً یُسیءُ إِلَیٰ مَن یُحِبُّه؟آن شخص به جناب ابی‌ذر گفت -لابد در نامه‌ی بعدی نوشته- که: جناب ابی‌ذر! این هم شد حرف!؟ که به کسی که دوست داری بدی نکن!آیا تا حالا دیدی کسی را که کسی را دوست بدارد در عین حال به او بدی بکند!؟ این چه حرفی است!؟ فَقَالَ لَه: نَعَم نَفسُکَ أَحَبُّ الأَنفُسَ إِلَیک فَإِن أَنتَ عَصَیتَ اللهَ تَعَالَیٰ فَقَد أَسَأتَ إِلَیهَاجناب ابی‌ذر در جواب او فرمود: بله، دیدیم؛ خود تو محبوب‌ترین موجودات و انسان‌های عالم پیش خودت هستی؛ خودت را خیلی دوست می‌داری؛ از همه بیشتر خودت را دوست می‌داری؛ وقتی معصیت می‌کنی، به این محبوب خودت که نفس خودت و شخص خودت است بدی کرده‌ای.پس ببین که می‌شود انسان چیزی را دوست بدارد و به آن بدی بکند که آن عبارت است از نفس انسان.کلمه‌ی سوم، ۱) الشافی، صفحه‌ی 867📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=30016 
عليه السلام: هر يك از شما كه مى خواهد شود خود را كند و حقّ مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال در شكمش باشد يا مظلمه كسى به گردنش باشد...
به نعمت‌های خدا و تقسیم آنها میان بندگان نورزید!(حکایت خوبان) (ص) فرمود که خداوند به موسی‌بن‌عمران (ع) فرمود: (ای موسی!) به مردم نسبت به آنچه از فضلم به آنها داده‌ام حسودی مکن و چشم به آن ندوز و آن را در دل پی‌گیری نکن، زیرا حسود نسبت به نعمت‌های من (که به بندگان داده‌ام) خشمگین است و مخالف تقسیمی است که در میان بندگانم قسمت کرده‌ام و کسی که چنین باشد نه من از اویم و نه او از من است. (1) (ع) می‌فرماید: هنگامی که موسی‌بن عمران (ع) با خدا مناجات می‌کرد، چشمش به مردی افتاد که در سایه عرش الهی قرار داشت، عرض کرد: خداوندا این کیست که عرش تو بر سر او سایه افکنده است؟! خداوند فرمود: ای موسی! این از کسانی است که نسبت به مردم در برابر آنچه خداوند از فضلش به آنها ارزانی داشته، حسد نورزیده است. (2) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- اصول کافی، ج 2، ص 307 2- بحارالانوار،‌ ج 70، ص 275
📢 حضرت آیت‌الله صبح دوشنبه (۱۳۹۷/۱۲/۱۲) در ابتدای جلسه‌ی درس خارج فقه، به شرح از حضرت علیه‌السلام درباره‌ی « برجسته‌‌ی » پرداختند؛ صفاتی که جلوه‌های درخشان و لبّ اسلام است. خصوصیّاتی که انسانهای برجسته میسازد و به برکت وجود انسانهای برجسته در یک اجتماع، در یک جامعه‌ی بشری، نظام اجتماعیِ برجسته به وجود می‌آورد. 🏷 پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR متن بیانات رهبر انقلاب د جلسه‌ی درس خارج فقه را به شرح زیر منتشر می‌کند: 💠 بسم الله الرّحمن الرّحیم 🔸و بِهٰذَا الاِسنادِ عَن‌ اَبی‌قَتادَةَ قال: این چند حدیثی که روزهای قبل خواندیم و این [حدیثی] که امروز میخوانیم، سندهای صحیح و بسیار معتبری دارد؛ ابی‌قتاده هم ثقه است. 🔹قالَ اَبوعَبدِاللهِ عَلَیهِ‌السَّلامُ لِداوُدَ بنِ سِرحانَ: یا داوُدُ اِنَّ خِصالَ المَکارِمِ بَعضُها مُقَیَّدٌ بِبَعض [امام صادق (علیه‌السّلام) میفرماید بعضی از مکارم اخلاق و خصلتها بسته‌ی به بعضی دیگر است، یعنی با هم ارتباط دارد؛ یا ارتباط علّی و معلولی دارد که یکی علّت آن دیگری است، یا به نحوی ارتباط عملیّاتی و رفتاری با همدیگر دارند. 🔸یقَسِّمُهَا اللهُ حَیثُ یَشاء اینها را هم مثل بقیّه‌ی چیزها از خدا بدانید؛ این را هم خدا میدهد. بله، کار خدای متعال بی‌حکمت نیست و رفتار ما، اختیار ما، و اراده‌ی ما در ایجاب رحمت الهی تأثیر دارد لکن بالاخره آنچه به ما داده میشود، از همه‌ی مکارم، از همه‌ی خوبی‌ها، از همه‌ی نِعَم -از جمله مکارم اخلاق- از طرف خدا است، خداوند تقسیم میکند؛ به شما یک چیزی میدهد، به دیگری یک چیز میدهد، به آن دیگری یک چیز [دیگر] میدهد. 🔹 تکونُ فِی الرَّجُلِ وَ لا تَکونُ فِی ابنِه گاهی یک صفت خوبی در پدر هست، در پسر نیست. اینکه حالا میگویند ژن یا ژنِ [خوب]! اینها خیلی اعتباری ندارد. گاهی اوقات پدر یک صفت خوبی دارد، پسر ندارد؛ عکسش هم هست که پسر یک صفت خوبی دارد که پدر ندارد. اینها ایجاب الهی و اِنعام الهی است. 🔸 و تَکونُ فِی العَبدِ وَ لا تَکونُ فی سَیِّدِه این جور هم نیست که موقعیّت اجتماعی و شأن اجتماعی هم تأثیر داشته باشد؛ نه، گاهی یک صفت خوبی را یک برده‌ای دارد که سیّد او، ارباب او ندارد. مستخدم شما گاهی اوقات یک خصوصیّتی دارد که شما آن خصوصیّت را ندارید. یک صفت خوبی در فرد زیردست ما هست که آن صفت در ما نیست؛ یعنی او بالاتر از ما است. خب، حالا این صفات و مکارم اخلاق که این قدر هم درباره‌اش فرموده‌اند، چه چیزهایی است؟ چند صفت را حضرت بیان میفرمایند. اینها واقعاً همان جلوه‌های درخشان اسلام است؛ لبّ اسلام اینها است. این خصوصیّات [است] که انسانهای برجسته میسازد و به برکت وجود انسانهای برجسته در یک اجتماع، در یک جامعه‌ی بشری، نظام اجتماعیِ برجسته به وجود می‌آورد و [اگر] انسانهای کریم، انسانهای شجاع، انسانهای باگذشت، انسانهای صادق در یک جامعه‌ای باشند، این جامعه، جامعه‌ی برجسته‌ای میشود؛ [البتّه] عکسش هم صادق است. واقعاً انسان باید اینها را مثل دُر و گوهر گرانبها روی چشمش بگذارد و به دنیا عرضه کند. حالا این صفات چیست؟ اوّل: 🔹صدقُ الحَدیث راستگویی. الان کشور خود ما کشور اسلامی است و از بسیاری از جوامع دنیا هم انصافاً بهتر و پاکیزه‌تر و طاهرتر است امّا در عین حال شما ببینید خیلی از مشکلات داخل کشور ما ناشی از نبودنِ همین صفت است؛ صدق‌الحدیث نیست، راستگویی نیست. راستگویی یعنی چه؟ یعنی شما حرفی را که میزنید، مطابق با واقع باشد. اگر دانستید مطابق با واقع است و گفتید، این راست است؛ اگر نه، نمیدانید مطابق واقع است یا نیست امّا میگویید، این صدق نیست. «صدق» عبارت است از اینکه شما چیزی را که میدانید مطابق واقع است، بیان میکنید. فضای مجازی را ملاحظه کنید که بر اثر حرف، شایعه، دروغ، خلاف، تهمت، نسبت بدون واقعیّت به این، به آن، به بالا، به پایین، به همدیگر، یک فضای دروغ در کشور به وجود می‌آید؛ ببینید، اینها اشکال است. پس اوّل «صِدقُ الحَدیث» [یعنی] همه‌ سعی کنیم راست بر زبان جاری کنیم. دوّم با مردم هم صادق باشید؛ با مردم با تقلّب و خدعه و فریب و دورویی برخورد نکنید. «صِدقُ النّاس» یعنی صدق عمل با مردم؛ انسان در مواجهه‌ی با مردم با صداقت داشته باشد.
امشب شب شهادت صادق آل‌پيامبر است؛ شبي كه خورشيد مدينه دانش، چهره فروزانِ اهل بيت و وارثِ علومِ رسالت، در ظلمتكده دورانِ منصور، به خونِ دل نشست علیه السلام تسلیت باد.
🔰 قالَ: قالَ الصّادِقُ (ع) فی قَولِهِ (تَعالى) : اِنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیِّئاتِ؛ قَالَ: صَلاةُ اللَّیلِ‌ تَذهَبُ‌ بِذُنُوبِ‌ النَّهار 🔻 (ع) بر اساس فرموده‌ی خدا که همانا خوبی‌ها از بین برنده‌ی بدی‌ها است فرمود: نماز شب از بین برنده‌ی گناهانی است که انسان در روز مرتکب شده‌ است. 📚 ، مجلس یازدهم، ص ۲۹۴ این یادداشت مربوط به است.
روز عليه السّلام فرمودند: سلمان پیوسته بنده صالح وخالص وتسلیم در برابر خداوند بود، وهیچگاه به وادی شرک و انحراف عقیدتی وارد نشد. امالی شیخ ، ص٨٣ .
ابو بصیر می گوید: (ع) فرمود: هر گاه یکی از شما [بخواهد] کند، چه می کند؟ عرض کردم: نمی دانم قربانت گردم، فرمود: هرگاه [کسی] قصد ازدواج داشت پس: 1- دو رکعت نماز به جا آورد. 2- و خداوند عزّوجلّ را سپاس گوید. 3- بگوید:« اللَّهُمَّ إِنِّی أُرِیدُ التَّزْوِیجَ فَقَدِّرْ لِی مِنَ النِّسَاءِ أَعَفَّهُنَّ فَرْجاً وَ أَحْفَظَهُنَّ لِی فِی نَفْسِهَا وَ مَالِی وَ أَوْسَعَهُنَّ رِزْقاً وَ أَعْظَمَهُنَّ بَرَکَةً وَ قَیِّضْ لِی مِنْهَا وَلَداً طَیِّباً تَجْعَلُهُ لِی خَلَفاً صَالِحاً فِی حَیَاتِی وَ بَعْدَ مَوْتِی.» ترجمه ی دعا این است: ( پروردگارا من می خواهم زنی را به همسری گیرم، پس از میان زنان، پاکدامن ترین آنان و نگهدارنده ترین شان نسبت به جان و مالم و آن که روزیش فراوان تر و برکتش افزون تر باشد برایم مقدّر بفرما و از او فرزندی پاک و برومند نصیبم کن که در زندگی و مرگ من جانشینی صالح برایم باشد.) منابع:(من‏لایحضره‏الفقیه ج : 3 ص : 394،ح4387، الکافی ج : 3 ص : 482،ح2، تهذیب‏الأحکام ج : 7 ص : 407،باب35،ح1، وسائل‏الشیعة ج : 8 ص : 143،باب36،ح10259، بحارالأنوار ج : 100 ص : 263،باب6،ح1) نکته1:این دعای شریف را هم قبل از می توان خواند به این امید که انتخاب شایسته صورت گیرد، و هم هنگام تحقّق ازدواج و به اصطلاح شب زفاف. نکته2: مخاطب مردی است که قصد دارد، ولی این مانع آن نیست که دختر جوان و زن مؤمن که مجرّد است،بدان عمل کند و نزدیک به این مضمون در دعای خود از خدا بخواهد مرد شایسته و صالحی همسر او گرداند که در کنار او به خوشبختی دنیا و آخرت برسد. نکته3:نگارنده این دستور (ع) را به تعدادی از دوستان مؤمن تعلیم داده و آنها با عمل به آن به لطف خدا از همسر و فرزندانی شایسته برخوردار شده اند. http://hsafareh.parsiblog.com/Posts/7/