تو قیام صبح و شهامتی، همه قدی و همه قامتی، تو بیا که صحبت قیامتی، تو بیا که ظهر محرمی... @Jahanara_1

خدا هرجا خواست بنده‌اش باهاش آشتی کنه پای شما رو کشید وسط. شب قدر؟ افضل اعمال زیارت حسین(علیه‌اسلام). عید فطر؟ افضل اعمال زیارت حسین(علیه‌اسلام). عرفه؟ افضل اعمال زیارت حسین(علیه‌اسلام). نیمهٔ شعبان؟ افضل اعمال زیارت حسین(علیه‌اسلام). شما کی هستی؟ شما چی هستی؟ شما چقدر هستی که انقدر از پَر زیارتت خیر و برکت می‌باره یا اباعبدالله! @Jahanara_1

این یک پست اینستاگرام هست. آیا کسانی که دارند این محتوا را در فضای مجازی نشر می دهند می خواهند با این پست مائو را بزنند؟ خیر. می خواهند کمونیسم را تمسخر کنند؟ خیر. این پست و هزاران پست و پیام در صفحات اینستاگرام و تلگرام در حال آماده سازی اذهان مردم برای یک چیز هستند.. واقعا الان باید از همیشه هوشیار تر بود. @Jahanara_1

می گفت: شهدا علم بیشتری در مورد خیر و شر نسبت به ما نداشتند. چشم بصیرت هم نداشتند که بدانند کدام راه متعفن است تا سمتش نروند. می گفت ویژگی که شهدا را نسبت به بقیه خاص می کند این عامل بودن شان است. آنچه که می دانستند درست است را به آن عمل می کردند و ثبات قدم بر آن درستی داشتند. حتی کوچک ترین چیزها. ما می دانیم نماز اول وقت خوب است، نماز شب خوب است، مهربانی نسبت به بقیه خوب است، اما در عمل به قول معروف «بگیر نگیر» داریم. یعنی گاهی عمل می کنیم و گاهی از سرِ «کسلی» و «از سر باز کردن» آنچه که فکر می کنیم درست است را انجام نمی دهیم. شهدا حتی کوچک ترین رفتاری که فکر می کردند درست است و باید انجام شود را در زمان حیات طیبه شان رد نمی کردند. شهید ابراهیم هادی و رفیقش وقتی در پیاده رو می رسند پشت سر یک معلول حرکتی که کمی سخت راه می رفته، آقا ابراهیم توقف می کند. رفیقش می پرسد که عجله داریم، چرا کند می آیی؟ می گوید این بنده خدا نمی تواند عادی راه برود و شاید اگر ما با سرعت از کنارش عبور کنیم دلش بسوزد. یعنی در حد گرفتن دل یک معلول هم آن عمل درست را از سر باز نمی کند. همین مسأله در همین موقف شاید به ذهن ما هم برسد اما ۹۹٪ اگر ما باشیم رد می شویم. آن ۱٪ ها شهید می شوند! شهدا زیاد تر از ما نمی دانستند. آنچه که می دانستند را خوب عمل می کردند. به این می گویند ایمان. @Jahanara_1

حافظ کجای کاری؟ فالت غلط در آمد گفتی غمت سرآید، این عمر بود سر آمد.. @Jahanara_1

در راسته‌ی عطر فروشان، امشب ‏در بین هزار شیشه‌ی مُشک و گلاب ‏می‌پرسم؛ ‏دستمال عطر‌آگینی از نفس او چند؟ @Jahanara_1

الوداع.. @Jahanara_1

‏تنها راه تحمل هستی این است که در ادبیات غرقه شوی، همچنان که در عیشی مُدام.‏ ‏گوستاو‌ فلوبر @Jahanara_1

‏به جای «همیشه این جا خواهم ماند» بس بود که بنویسی «این جا خواهم ماند» و خودت را با همیشه اسیر نکنی. همیشه هرگز وجود ندارد. به زودی می‌بینی که همیشه آنجا نمانده‌ای. آن‌وقت شاید از خودت بدت بیاید. ‏ بهمن فرسی @Jahanara_1