باهم بخوانیم 💚
برای سلامتی امام زمان عج
سلامتی کادر درمان
#قرآن صفحه 9
@Jameeyemahdavi313
📖 تقویم شیعه
☀️ امروز:
شمسی: شنبه - ۰۳ مهر ۱۴۰۰
میلادی: Saturday - 25 September 2021
قمری: السبت، 18 صفر 1443
🌹 امروز متعلق است به:
🔸پبامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلّم
❇️ وقایع مهم شیعه:
ا 🔹امروز مناسبتی نداریم
📆 روزشمار:
▪️2 روز تا اربعین حسینی
▪️10 روز تا شهادت حضرت رسول و امام حسن علیهما السلام
▪️11 روز تا شهادت امام رضا علیه السلام
▪️16 روز تا وفات حضرت سکینه بنت الحسین علیها السلام
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
@Jameeyemahdavi313
#السلام_عليک_يااباعبدالله❤️
بہ دلافتاده هواے حرم حضرت عشق
السلام اے پسر حیدر ڪرار حُسین
من همان رانده شده از در غیرم ارباب
نیست غیرازتو مرا هیچ خریدارحُسین
❣اَلسلام علی الحسین
❣وعلی علی بن الحسین
❣وعلی اولاد الـحسین
❣وعلی اصحاب الحسین
❤️❤️❤️
#سلام_امام_زمانم♥
هزاران جان عاشق
هزاران قلب مشتاق
هزاران چشم امید
هزاران دست دعا
هزاران بغض در گلو مانده
هزاران روح حسرت زده
تمامی عالم در انتظار روز سپیدی که
طنین قدمهای مقدست در گوش آسمان
بپیچد و نوای دلنشینت،جهان را پر کند...
🌤أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج🌤
🌸💕🌸💕🌸💕🌸
🌻حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشّریف میفرمایند:لِيَعمَل كُلُّ امْرِءٍ علَى ما يُقَرَّبُ مِن مَحَبَّتِنا.
هر يك از شما بايد كارى كند كه با آن به محبّت ما نزديك شود.
📗بحارالأنوار،ج٥٣،ص١٧٦
👥در طول روز کمترین مقدار عملی که میتوانم با آن به یاد امام زمان علیه السلام باشم و ایشان را خوشحال کنم چیست ؟!
۱)هرروز صبح دعای عهد بخوانیم.
۲)۱۱ بار سوره ی توحید بعد از نماز صبح تقدیم به حضرت کنیم.
۳) تامیتوانیم درطول روز قران بخوانیم و ثواب آن را تقدیم به حضرت کنیم.
۴ )درطول روز چند بار هر بار بعد از هر نماز واجب ایت الکرسی بخوانیم به نیت سلامتی حضرت ولی عصر علیه السلام.
۵)هرروز هر چند کم، ولی مداوم برای سلامت حضرت صدقه کنار بگذاریم.
۶)هرجا زیارت رفتیم به نیابت از امام زمان علیه السلام برویم.
۷)ثواب تمام مستحباتی که به جای می اوریم را تقدیم به امام زمان علیه السلام بکنیم.
۸)تمام نماز هایمان را با خواندن دعایی برای امام زمان علیه السلام در قنوت آن امام زمانی کنیم مانند دعای فرج.
۹)هرموقع با حال تضرع دعا کردیم اولین دعا را فرج امام زمان علیه السلام قرار بدهیم.
و...
#اللهم_عجل_لوليڪ_الفرج
💕🌸💕🌸💕🌸💕
📿🕌📿🕌📿🕌📿🕌📿
☀️ صـــــــ📿ـــلوات خاصه ی حضرت علی بن موسی الرضا به نيت خشنودي آن حضرت و بر آورده شدن حاجــــــــــات.☀️
⚜اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی⚜ الامامِ التّقی النّقی ⚜ و حُجَّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ⚜ و مَن تَحتَ الثری⚜ الصّدّیق الشَّهید ⚜صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً⚜ زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه⚜ کافْضَلِ ما صَلّیَتَعَلیاَحَدٍ مِنْ اوْلیائِک⚜
َ
✍ترجمه:
☀️خدایا رحمت فرست بر علی بن موسی الرضا☀️ امام با تقوا و پاک ☀️و حجت تو بر هر که روی زمین است ☀️و هر که زیر خاک، ☀️رحمت بسیار و تمام با برکت ☀️و پیوسته و پیاپی و دنبال هم چنان ☀️بهترین رحمتی که بر یکی از اولیائت فرستادی☀️
💫زیــــ🕌ــــــارتش در دنیا و شفاعتش در عقبی نصیبمان بگردان💫
الهـــــــــــــے آمیݧ
التمــــــــــاس دعــــــــــا
✨اݪّلهُمَّ صَݪِّ عَݪے مُحَمَّد وَ آݪِ مُحَمَّد وَ عَجِّݪ فَرَجَهُمْ✨
📿🕌📿🕌📿🕌📿🕌📿
🍂🍂🍂🍂🍂🍂
🌻بسم الله الرحمن الرحيم🌻
اِلـهي عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ
وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ
وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ
واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى
وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد
اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم
فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ
يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُراني
فَاِنَّكُما ناصِرانِ
🌻يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ
🌻الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني
🌻اَدْرِكْني اَدْرِكْني ، السّاعَةَ السّاعَةَ
🌻السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل
🌻يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ، بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرين
🍂و ﺩﻋﺎ براي سلامتي محبوب🍂
🌻اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا🌻
🍂🌻اللهم عجل لولیک الفرج🌻🍂
🍂🌻اللهم امین 🌻🍂
🍂🍂🍂🍂🍂
💖یاران مهدی عجل الله 💖
#پارت_هشتاد_و_هفتم #عبور_زمان_بیدارت_میکند💗 خدایا اگر مادرش این فیلم را ببیند با من چه برخوردی
#پارت_هشتاد_و_هشتم
#عبور_زمان_بیدارت_میکند💗
پدر از اتاق بیرون آمد و مرا دید. بغض کردم و سرم را پایین انداختم و به طرف آشپزخانه راه افتادم. صدف در حال جمع کردن سفره بود. بهانهی خوبی بود برای نشان ندادن ناراحتیام. کمکش کردم و لیوانها و ظرفهایی که در سینک بود را شستم. بعد هم چند مشت آب سرد به صورتم پاشیدم و سینک را خشک کردم. مادر پشت کانتر ایستاده بود و با تعجب نگاهم میکرد. پدر کنارش ایستاد و گفت:
–اُسوه بابا من جلوی درم. موقع خداحافظی امیرمحسن رو به پدر گفت:
–آقا جان زودتر بیایید باید با هم جایی بریم.
پدر بیحوصله گفت:
–کجا بریم؟ دیگه جایی نداریم.
امیرمحسن لبخند زد.
–همون دیگه، بریم دنبال یه جا واسه اجاره.
پدر گفت:
–حالا واسه زیر پله پیدا کردن زیادم عجله نکن.
امیر محسن گفت:
–وقتی امدید براتون توضیح میدم، یه کم از زیر پله بزرگتره...
مادر بین کلام امیرمحسن سر رسید و لقمهایی که در نایلون پیچیده بود به دستم داد.
–صبحونه نخوردی، این رو بزار تو کیفت.
با بهت لقمه را گرفتم و تشکر کردم.
بعد از چند دقیقهایی که بین من و پدر به سکوت گذشت، پدر دستش را روی فرمان کشید و گفت:
–گفتم بری سرکار که یه وقت تو خونه فکر و خیال نکنی. فعلا خودم میبرم و میارمت. جلوی در شرکت هم میمونم رفتی بالا مستقر شدی بهم زنگ بزن تا خیالم راحت بشه.
–چشم آقا جان.
وارد شرکت که شدم با دیدن خانم بلعمی همهی حرفهای پریناز یادم آمد. کیفم را روی میزش کوبیدم و گفتم:
–برای چی جاسوسی میکنی؟
با چشمهای گرد شده نگاهم کرد و از جایش بلند شد.
–من؟
–نه من؟ خیلی نمک نشناسی، اگه میدونستم مثل اون رئیست خائنی پادرمیونی نمیکردم برگردی سرکارت. به خاطر چی این کارارو میکنی؟ مگه چقدر بهت پول میده؟ ما اینجا آب میخوریم میبری میزاری کف دست اون پریناز مثل خودت خائن؟
سرش را پایین انداخت.
–بدبخت، اون همه چی رو درمورد تو گفت انکار کردن فایده نداره.
با صدای من خانم ولدی از آشپزخانه بیرون آمد و با دیدن من گفت:
–امدی عزیزم. خداروشکر. بعد بغض کرد و ادامه داد:
–وقتی بلعمی گفت دیگه ممکنه نبینیمت از غصه داشتم دق میکردم. بعد هم بغلم کرد و بوسید و ادامه داد:
–خدا لعنتشون کنه، با جون مردم بازی میکنن. من نمیدونم اونا با شماها چیکار داشتن؟ از آقا رضا شنیدم که برگشتی خونه. دستم را به طرف بلعمی دراز کردم.
–یکیشون اینجاست چرا از خودش نمیپرسی؟ ولدی بین انگشت سبابه و شصتش را گاز گرفت و گفت:
–استغفرالله، نگو دختر، دوباره این بلعمی چه دسته گلی به آب داده که اینقدر عصبانیت کرده؟
–هیچی؟ فقط چیزایی رو که میبینه صادر میکنه اونم ریز به ریز.
ولدی گنگ گفت:
–چیکار میکنه؟ بعد فکری کرد و ادامه داد:
–من که نمیفهمم چی میگی ولی تو این چند روزی که نبودی بنده خدا حواسش به همه چی بود. فقط تو بگو ببینم آقا کجاست؟ بلعمی میگفت میخوان ببرنش خارجه، آره؟
چپ چپ به بلعمی نگاه کردم.
–نکنه واسه کشتن اونم نقشه کشیدید؟
بلعمی با التماس نگاهم کرد و گفت:
–نه به خدا، من خودمم نگرانم. پریناز مجبورم کرد جاسوسی کنم.
ولدی را کنار زدم و پرسیدم:
–مجبورت کرد؟ یعنی چیکارت کرد؟ چاقو گذاشته بود بیخ گلوت؟
–کاش چاقو بود، پای آبروم وسطه، به جون بچم من از روی اجبار خبر میبردم اون و شوهرم... ناگهان حرفش را خورد و بغض کرد.
دستم را جلوی دهانم بُردم.
–شوهرت؟ شوهرتم با اونا هم دسته؟ کلا خانوادگی با هم همکارید؟ آفرین، چه نون حلالی به بچت میدی بخوره. پس خانوادگی نمکدون میشکنید.
بعد رو به ولدی گفتم:
–تو که گفتی شوهرش مفنگیه!
ولدی که انگار این حجم از اطلاعات را یکجا نمیتوانست بپذیرد روی صندلی که آنجا بود نشست و بدون این که پلک بزند به بلعمی خیره شد و گفت:
–منم وقتی دیروز شوهرش رو دیدم شاخ درآوردم. یه جوون قبراق و سرحال بود، اصلا بهش نمیومد که...
بلعمی هق هقش بالا رفت. نشست و سرش را روی میز گذاشت و شروع به گریه کرد.
من هم کنار ولدی نشستم.
دیگر توان ایستادن نداشتم.
با صدای در بلعمی سرش را بالا گرفت و با دیدن آقا رضا اشکهایش را پاک کرد. دیگر دلم برای گریههایش نمیسوخت. آقا رضا همانجا جلوی در ایستاد و نگاه استفهامیاش را بین هرسهی ما چرخاند و در آخر نگاهش روی من ثابت ماند و گفت:
–مگه قرار نشد چند روزی نیایید؟
–بلند شدم و گفتم:
–نتونستم تو خونه بمونم. بیتفاوت به گریهی بلعمی به طرف اتاقش رفت و گفت:
–میشه چند دقیقه بیایید؟ به دنبالش راه افتادم. پشت میزش نشست و گوشیاش را از جیبش درآورد.
–دوباره چی شده بلعمی داره آبغوره میگیره؟ من هم چیزهایی که میدانستم مختصرا برایش توضیح دادم. هر جملهام را که میشنید پوست صورتش تغییر رنگ میداد. در آخر از جایش بلند شد و با صدای دورگهایی گفت:
–من میدونستم این یه ریگی تو کفششه، زیادی سوال و جواب میپرسید. اگه همون دفعهی پیش میزاشتید مینداختمش بیرون الان اینجوری نمیشد. لابد الان داره برات ننه من غریبم درمیاره که اغماض کنیم؟ سرم را پایین انداختم.
–نمیدونم، میگه مجبور شده، یعنی پریناز مجبورش کرده، باید دلایلش رو بشنویم دیگه. وقتی گفت پای آبروش وسط بوده خب من چی بگم، شاید منم جای اون بودم همین...
بلند شد و به طرفم آمد.
–آخه خدا عقلم داده. آقا حنیف فیلم راستین رو برام فرستاد. در خواست اون دخترهی...دندانهایش را روی هم فشار داد و به طرفم خم شد ادامه داد:
–الان اونم از شما درخواست کرده، مگه باید گوش کنید؟ مگه قرار هرکس هرچی به من و تو گفت انجام بدیم؟
خیره شدم به چشمهایش و با صدای لرزانی که برای خودم هم غریبه بود گفتم:
–هرکس رو نمیدونم، ولی من به خاطر آقای چگنی اون کار رو انجام میدم.
راست ایستاد و به دهانم زل زد. یک قدم عقب رفت.
–شما حالتون خوبه؟
سرم را به علامت مثبت تکان دادم.
–میخوام زودتر همه چی به روال عادی برگرده، میخوام آقای چگنی راحت زندگی کنه، خانوادش خیالشون آسوده...
آن یک قدم را که عقب رفته بود دوباره جلو آمد. پوزخندی زد و گفت:
–یعنی شما اینقدر سادهایید؟ مطمئن باشید هیچ اتفاقی برای راستین نمیوفته، بهتره شما هم زندگی خودتون رو بکنید و اون فیلمهارو جدی نگیرید.
–ولی اگر اتفاقی براش بیفته من چطور زندگی کنم؟ مطمئنم خانوادش به خاطر پسرشون از همین امروز ازم میخوان که به درخواست پریناز تن بدم. من نمیخوام راستین اذیت بشه، نمیخوام خانوادش...
هر دو دستش را مشت کرد و با عصبانیت به هم کوبید و فریاد زد.
–هیچی نمیشه، میدونی چرا؟ چون پریناز عاشقه راستینه نمیزاره بهش یه خال بیوفته. اون حرفهاشم بهونس برای نگه داشتن راستین پیش خودش. نمیدانم چطور شد که چشمهایم را بستم و این جمله را گفتم، اصلا چرا گفتم؟ چرا احساساتم را نتوانستم کنترل کنم؟ شاید حس حسادتم به گلویم چند زد و من هم با صدای بلند گفتم:
–خب منم عاشقشم...
به محض این که این جمله از گلویم خارج شد دستم را روی دهانم گذاشتم و از خجالت تمام تنم گُر گرفت.
حال او برایم از حال خودم عجیبتر بود.
با چشمهای از حدقه درآمده و دهان باز مات من شد. همانطور مثل مجسمه مانده بود، حتی پلک هم نمیزد. لحظاتی گذشت و کمکم از بهت بیرون آمد و اخمهایش درهم شد و سرش را زیر انداخت.
من هم شرمگین به طرف اتاق کارم روانه شدم.
ظهر شده بود ولی من روی این که از اتاق بیرون بروم را نداشتم.
با خودم فکر میکردم که چطور برای نماز خواندن بروم. اگر با هم رودر رو شویم چه؟ همان موقع بلعمی با رنگ پریده وارد اتاقم شد. روی صندلی جلوی میزم نشست و التماس آمیز نگاهم کرد.
حدس زدم احتمالا آقا رضا حرفی از اخراجش زده که اینطور حالش خراب است.
نگاهم را به مانیتورم دادم و گفتم:
–چی بهت گفت؟
چشمهایش گشاد شد.
–پس تو میدونی؟ اون که گفت تو خبر نداری.
اینبار من بودم که سردر گم نگاهش کردم.
–فکر میکردم اخراجت کنه ولی نه اون به من چیزی گفت نه من گفتم که اخراجت کنه، گرچه حقته.
–اخراج چیه؟ تو کی رو میگی؟
–آقا رضا دیگه.
–نه بابا من که اون رو نمیگم.
–پس واسه چی رنگت شده مثل گچ دیوار؟
سرش را پایین انداخت.
–اون فیلم رو دیدم.
–کدوم؟
–همون که پریناز برات فرستاده بود.
به صندلیام تکیه دادم و دستهایم را روی سینه جمع کردم.
–تازه دیدی؟ فکر میکردم با مشورت تو تصمیم میگیره، بالاخره هر دوتون تو یه تیم هستید دیگه.
نگاهم کرد. اشک در چشمهایش حلقه بود.
–من بگم غلط کردم تو میبخشی؟ دلیلش رو که بهت گفتم. بابا منم آدمم اشتباه کردم الان دارم تاوان پس میدم. من نه با تو دشمنی دارم، نه بد کسی رو میخوام.
–خب واسه همین میخوام دلیل کارت رو بدونم دیگه.
گوشیاش را در دستش جابه جا کرد.
–همه چی رو برات توضیح میدم فقط به این شرط که درخواست پریناز رو انجام ندی. آرنجهایم را روی میز گذاشتم و دقیق نگاهش کردم.
–یعنی چی؟ خواست اون چه ربطی به تو داره؟
–دستهایش را جلوی صورتش گرفت و گریه کنان گفت:
–ربط داره، من میدونم اون میخواد چیکار کنه، الان شوهرم بهم زنگ زد گفت.
اخمهایم را در هم کشیدم.
–میشه درست حرف بزنی؟ من اصلا نمیفهمم چی میگه، نگفتی شوهرت با پریناز چیکار میکنه؟ نکنه اونم نوکرشه؟
دستهایش را پایین انداخت و سرش را به علامت مثبت تکان داد.
–توی همون موسسه خراب شده با هم آشنا شدن. پریناز گاهی به خونمون میومد. پریناز من رو تو این شرکت آورد. قبل از من یکی دیگه اینجا کار میکرد. اون به خاطر من با آقای چگنی صحبت کرد اون منشی قبلی رو رد کنه بره و من بجاش بیام. وقتی دید سر پول همش با شهرام دعوا دارم و شهرام اکثرا نمیاد خونه، گفت چرا خودت کار نمیکنی، که اینقدر هر روز سر این چیزا اعصابت رو خرد نکنی. چون اونم میدونست شهرام اهل کار نیست. بعدشم گفت بیام اینجا منشی بشم. اینه که یه جورایی مدیونش شدم.
–خب چرا شوهرت نمیاد خونه؟ پس کجا میره؟
–خونه مادرش.
–چرا؟
–چون مادرش نمیدونه که اون ازدواج کرده، یعنی شهرام بهش نگفته.
ابروهایم بالا رفت.
–چی؟ یعنی مادر شوهرت نمیدونه که نوه و عروس داره؟
–نه.
از جایم بلند شدم و میز را دور زدم. یک صندلی آوردم و روبرویش نشستم.
–شما یواشکی ازدواج کردید؟
سرش را تند تند تکان داد.
–خب نمیشه که، اسمت تو شناسنامه شوهرت...
حرفم را برید، ما عقد موقتیم.
هینی کشیدم و لبم را گاز گرفتم.
چه میگفتم، نمیشد سرزنشش کرد چون دیگر کار از کار گذشته بود.
–پس پدر و مادرت چطوری قبول کردن؟
–مادرم وقتی دختر بچه بودم فوت کرد و بعد پدرم رفت و زن گرفت. زن بابام میخواست از شرم خلاص بشه بابام رو راضی کرد، البته بابام نیازی به اصرار نداشت از اولم کاری به کارم نداشت.
–خب خودت چرا قبول کردی؟
–من که از خدام بود. عاشقش بودم. شهرام میگفت اگرم باهات ازدواج کنم من نمیتونم عقدت کنم چون مادرم میخواد خودش برام زن بگیره. میگفت مادرش یه معیارهایی برای عروسش تو ذهنشه که من اونا رو ندارم. میگفت نظر مادرش براش خیلی مهمه.
صورتم را مچاله کردم و با صدای بلند گفتم:
–یعنی شوهرت بهت خیلی راحت گفت تو زن رسمی من نخواهی بود بعد توام قبول کردی؟
دوباره آن سر بدون مغزش را تکان داد.
من دوباره پرسیدم:
–این معنیش اینه هر وقت مادرش بخواد میره براش زن بگیره که.
–دقیقا، از همون اولم این رو خودش گفت.
به چشمهای از حدقه درآمده من نگاه کرد و گفت:
–شهرام من رو دوست داره، گفت حتی اگر زن هم بگیرم تو رو ول نمیکنم. گفت خواستگاری هر کس برم اولش بهش میگم که یکی از معیارهام اینه که آزاد باشم و اونم آزاد میزارم. نباید کاری به کار هم داشته باشیم. اگر قبول کرد باهاش ازدواج میکنم. واقعا شهرام کلا پایبند نیست. اخلاقش اینجوریه. من این رو پذیرفتم.
پوزخندی زدم.
–پس آقا دنبال خوشگذرونیه؟ تو رو هم ساده گیرآورده.
همانطور که لاک ناخنهایش را با استرس میکَند گفت:
–من عاشقشم، اونم اینطوره فقط...
–حتما از روی دوست داشتنشه که تو و بچش رو قایم کرده، آره؟
بلند شدم و دست به کمرم زدم.
–تا حالا شده یکی یه کار اشتباه کنه و تو اونقدر حرص بخوری که بخوای سرت رو بکوبی به دیوار؟
هنوز مشغول کَندن ناخنهایش بود.
–خودم بارها به خاطر کاری که کردم این کار رو کردم. میدونم اشتباه کردم. ولی من مطمئنم اگر با هر کسی به جز شهرام ازدواج میکردم بدبخت میشدم. یعنی فکر شهرام نمیذاشت زندگی کنم.
👇🔔 این داستان ادامه دارد 🔔👇
⏰ ادامه رمان ، هر شب ساعت ۲۲:۰۰
✍نویسنده : لیلا فتحی پور
@Jameeyemahdavi313