🇵🇸 جبهه روایت قدس، انتظار زبانی نو 《سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ (آیه ۱، سوره اسراء)》 🔸حماسه طوفان الاقصی طلوع دورانی جدید با نظمی نوین برای جهان را نوید داد. اهالی دردمند هنر و رسانه از همان روزهای اول دست به کار شدند و به مبارزه جهانی علیه رژیم صهیونیستی پرداختند. با شروع هر مبارزه آنچه بیش از همه اهمیت پیدا می‌کند شناخت نوع مبارزه و ابعاد صف آرایی آن است. 🔹تجربه هشت‌ساله دفاع مقدس، در زمینه‌ی نظامی اثبات کرده است که شناخت از وضعیت صف‌آرایی، می‌تواند حتی از خود جنگیدن مهمتر باشد و موجب انسجام جبهه‌ی خودی و جلوگیری از خودزنی‌های ناخواسته شود. جنگ امروز، ادبیات خاص خودش را خواهد داشت چرا که «این جنگ، جنگ روایت‌هاست.» از طرف دیگر، حماسه امروز صبر خانواده ها در غزه چنان عظیم و بی‌نظیر است که از ابعاد مختلفی می‌توان آن را نورانی تر از دفاع هشت ساله ایران دانست. 🔸امروز هنر و کار هنری بدون توجه به مسئله فلسطین و درک رویداد طوفان الاقصی بی معنا و بی تاریخ خواهد شد. زمان، زمان فتح و فصل، فصل رویش هنر و هنرمندی است. این‌جاست که هنر نقشی تازه ایفا می‌کند و با نظر به راه شهیدان و گوش سپردن به فریاد تاریخی آنها راهی دیگر پیموده و در نقطه عطفی همچون انقلاب و دفاع مقدس جان و معنایی تازه می‌گیرد. 🔹امام راحل در اواخر عمر شریفش در پیامی به هنرمندان، «شهیدان» را هنرمندان حقیقی دانست و اهالی هنر را به راه شهدا توجه داد و فرمود : «خون پاک شهیدان جبهه های حق علیه باطل سرمایه زوال ناپذیر هنر است». در این دوران جدید، می توان منتظر ظهور زبانی نو بود که متناسب با جهان آینده است و پیشتازانه خبر از احوال آینده می‌دهد. همانطور که متن‌ها و مستندهای شهید آوینی چنین جایگاهی دارد. او در نوشته‌هایش از انفطار صورت تا رستاخیز جان و آینه جادو در قالبهای مختلف هنری به دنبال این زبان نوی برآمده از انقلاب و دفاع مقدس می‌گردد و در مستندهای روایت فتح، خود این زبان را می‌گشاید. 🔹جبهه روایت قدس یک دعوت است. دعوتی برای اهالی هنر تا به هرچه آموخته اند و به کار بسته‌اند نظری دوباره افکنده و با شنیدن روایتی که از سرزمین قدس به گوش می‌رسد گامی جدید در راه بگذارند. دعوتی است برای شیفتگان کلام و مرام شهید آوینی تا در این زمان، زبان آوینی را از درون خود بشنوند و بگویند. دعوتی است برای همه دلبستگان به قدس که ندای امروز را شنیده‌اند اما خود را هنرمند و اهل هنر نمی دانند. دعوتی است تا آنها بدانند که زمان تحول‌های بزرگ فرا رسیده و می‌توانند با شیدایی امروزشان، در کار با تکنیک یک شبه ره صد ساله طی کنند. @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

قدس عزیز! با ما سخن بگو! گویی تازه تو را شناخته‌ام، پیش از این ندایت در میان انبوه اخبار و هیاهوی رسانه‌ها گم می‌شد، اما حالا بعد از طوفان الاقصی و فریاد رسای شهدای آن بیمارستان در غزه، دیگر خوب می‌شناسمت. تو همان وجود ناپیدایی هستی که اهالی غزه را اسیر و دلداده خودت کرده‌ای، در هم‌صحبتی با توست که عزم ماندن دارند و این تکه زمین را رها نمی‌کنند. با ما هم سخن بگو، بگو چه در گوش آن‌ها می‌گویی که این چنین با مرگ مأنوس و هم آغوش اند؟! دیوار صوتی جهان شکست؛ حالا نوبت گوش دادن به ندای وحی وار توست. قدس عزیز! با ما سخن بگو! ندایت امروز از میان گریه زنان و کودکان غزه به گوش می‌رسد، از صدای محزون بچه‌ای که مُصر است برای خواهر و برادر کوچکترش اشهد بخواند، از شعار جاری بر زبان و حنجره مادرانی که معنای صبر را تغییر داده‌اند. قدس عزیز! با ما سخن بگو! از سمت تو گویی ندایی به گوش می‌رسد، ندایی که می‌گوید: ای قوم به حج رفته کجایید کجایید، معشوق همینجاست بیایید بیابید. ای پیاده روان راه کربلا، همیشه شنیده‌اید که «راه قدس از کربلا می‌گذرد»، الوعده وفا راه ادامه دارد، به گذرگاه اکتفا نکنید. مسیر قدس مشتاق قدم‌ها و موکب هایتان است. شعر و شاعری نمی‌دانم، اما یک لحظه گوش جانت را تیز کنی ندایی در عمق جان خود خواهی شنید. گوش کن! شنیدی؟ آشناست، نه؟ خودش است. هنگام پیاده روی اربعین یا کار در موکب ها ندایش را شنیده بودیم. چه می‌گوید؟ سال اول بعد از شهادت حاج قاسم و ابومهدی، وقتی تصویر حاج قاسم را در موکب ها می‌دیدیم یادت هست؟ در عمق جانمان چه می شنیدیم؟ گویا همان نداست. قدس عزیز! تو را به خدا کمی هم با ما سخن بگو! حتما حاج قاسم را هم با همین ندا تا خط و بعدِ خط کشاندی حس می‌کنم در آستانه‌ی یک روایتیم از زمین و زمان، از دوران از اولین شهدای راهت تا شهدای المعمدانیه، از دیروز و امروز تا آینده‌ای که پیش روست گویا از اینجا به بعد تو می‌خواهی عَلَم نگارش تاریخ را به دست بگیری بسم الله! بگو! با تمام جان مشتاق شنیدنیم ای قدس عزیز! با ما که نمی‌شنویم هم سخن بگو! صدا سکوتِ وسط میدان توست صدا صدای سور اسرائیل نیست، نه، صدا صور اسرافیل است! سحر نیست، اعجاز است؛ خسته از تمام مردگی‌ها با تو زندگی می‌کنیم کسی اگر چیزی شنید برای ما هم بگوید... هشیار باشیم که قدس روایت می‌کند. @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

📝#روایت_قلم_ها برای خیلی از ما، این روزها اسرائيلي که خون به‌ پا کرده، تازه زنده شده است. تازه از شعارهای «مرگ بر...»بیرون آمده و شده است همان هیولای چندسری که قصد کوتاه آمدن ندارد. برای خیلی از ما، اسرائیل یک جبهه‌ی مه‌آلود است که پرچم سفیدآبی مثلث‌دارش را زده است روی سنگرهایش و ظلم‌کردن‌هایش هم محدود به همان تفنگ و توپ در کردن است. رسانه‌ها که هیچ‌وقت نمی‌توانند از سطح، فراتر قدم گذاشته و به اعماق رویدادها دست پیدا کنند، اسرائیل را دوباره زنده کرده‌اند و به صدر اخبار آورده‌اند، انگار که این هیولای چندسر، تا به امروز ماهیت دیگری داشته و این روزها که آشوب می‌کند، آن روی ناخوبش را رو کرده است. برای ما که روزمرگی کاری کرده است همیشه بیرون گود باشیم، اسرائیل یک جبهه بیرونی است، که سربه‌سرش گذاشته‌اند و حالا وحشی شده است. برای جنگیدن با او باید سفر کرد و به میدان رفت. پایش به زندگی‌هایمان باز نشده و دور باشد از ما، مگر می‌شود اسرائیلی در درون خود داشته باشیم که هیچ‌وقت نخوابد و نمیرد؟ اما اسرائیل کجاست؟ اسرائیل کداممانیم؟ برای آنهایی که زلفشان با انقلاب گره خورده است، اسرائیل یک منش است و اسرائیل‌منشی منحصر به نیروهای اسلحه‌ به دست و اشغالگر قدس نیست. این روزها حرف استاد امامی‌جمعه در یکی از آخرین جلسات «حکمت،معنا و تصویر» برایم تداعی می‌شود: مادامی که فرعون درون را به بند نکشیم، موسی را در نبرد تاریخی خیر وشر توفیقی نیست. منش اسرائیلی، اشغالگری است که فطرت‌ها را نشانه می‌رود و پایش به زندگی‌های روزمره هم باز می‌شود. حالا می‌خواهد توی دلمان آرزوی پیوستن به حماس را داشته باشیم، یا نه. به قلم: خانم املائی 🗓 ۲۶ مهر @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

📝#روایت_قلم_ها قتل عام زنان و کودکان فلسطینی در بیمارستان المعمدانی هرچند مظلومانه و دردناک است اما ذلیلانه نیست زیرا فلسطینی‌ها نسبت خود را با فلسطین فراتر از محل زندگی خود یافته‌اند و برای دفاع از قدس شریف است که جان‌هایشان را کف دست گرفته‌اند. آن‌ها سپر محافظ قدس شریف اند. قدس قبله نخست مسلمین است و الان فلسطین مظهر مبارزه برای اسلام در برابر رژیمی که اساسا جعلی و بنیانش بر قدرت است. انگار باید مقصد نگاه و حرکت مسلمین اکنون نیز رو به قدس باشد. این مبارزه، مبارزه بین دو نوع بودن انسان است. سلاح اسرائیل برنامه‌ریزی و جلب حمایت دیگر کشورها و ثروت و استفاده از ابزارها و موشک‌های پیشرفته جنگیست، سلاح فلسطینی‌ها مقاومت با نیروی توکل و ایمان است. ایمانی که سنگ را در دستانشان، سلاح می‌کند و به آن‌ها امید و توان ساخت موشک را می‌دهد. قدس قبله مسلمین است و فلسطینیان آینه مبارزه مسلمانانند. راه قدس راه همه مسلمین است، در چگونه زیستن و مبارزه کردن. دیدن خصائص اسرائیل گونه که بر دیگر مظاهر تمدن نیز سایه افکنده و تنها جلوه سیاسی _ نظامی‌اش چنین ظلمی بر انسانیت و اسلام روا داشته. و نه فقط مبارزه نظامی، که فلسطینیان نیز برای بازپس‌گیری فلسطین گام در مسیر علم ساخت موشک گذاشتند، آن هم به قوه الهیشان. با نگاه کردن به قدس راه حرکت مسلمین باز می‌شود. قدس تنها یک سرزمین نیست، قدس مبدا و مقصد و معنای وجود ماست. قدس اولین معرج معراج انسان است. اگر اهمیت مبارزه فلسطین با قدس مشخص نیست باید علت این مبارزه را در مبدا و ماهیت اسرائیل و قدس شناخت. این جنگ جنگ بین دو سرزمین و حتی ظالم و مظلوم نیست. به قلم:‌ خانم صابری 🗓 ۲۷ مهر @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

🎙 بازنگری مسیر انقلاب اسلامی در نسبت با فلسطین و طوفان الاقصی 🗓 ۲۳ مهر @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸