بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه121 سوره بقره: « الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمن يَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ »(121) ترجمه : كسانى كه به آنها كتاب آسمانى داده ایم وآنرا چنان كه سزاوارِ تلاوت است تلاوت مى كنند، آنان به آن (قرآن یا پیامبر) ایمان مى آورند و كسانى كه به آن كافر شوند، آنان همان زیانكارانند. نکته ها : در برابر یهود و نصارایى كه به سبب لجاجت و سركشى مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهى از آنان مورد تمجید و قدردانى خداوند قرار گرفته اند. آنان كسانى هستند كه به كتاب هاى آسمانى مراجعه كرده و نشانه هاى ظهور و بعثت پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله را در آن دیده و به او ایمان مى آورند. در تفسیر اطیب البیان آمده است: مراد از «كتاب» در این آیه، قرآن و مخاطب مسلمانانى هستند كه در قرائت قرآن، حقّ تلاوت را ادا نموده وبه پیامبر صلى الله علیه وآله ایمان آورده اند. تفسیر المیزان نیز این معنى را احتمال داده است. روایتى درباره ى آداب تلاوت قرآن در تفسیر المیزان نقل شده، كه هشت نكته را مورد توجّه قرار داده است: 1- ترتیل آیات. 2- تفقّه در آیات. 3- عمل به آیات. 4- امید به وعده ها. 5 - ترس از وعیدها. 6- عبرت از داستان ها. 7- انجام اوامر الهى. 8 - ترك نواهى. در پایان روایت نیز امام صادق علیه السلام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، درس حروف، قرائت و تجوید نیست. وبر اساس روایات، كسانى كه حقّ تلاوت قرآن را ادا مى كنند، تنها امامان معصوم مى باشند. [كافى، ج 1 ص 215.] پیام ها : - رعایت انصاف حتّى در برخورد با مخالفان، لازم است. [در آیاتى كه قرآن از بنى اسرائیل انتقاد مى كند، كلماتى همچون »كثیر«، »اكثر« و»فریق«، بكار رفته است تا حقّ افراد پاكدل و مؤمن از بین نرود.] «الّذین اتیناهم الكتاب یتلونه حقّ تلاوته» - حقّ تلاوت، در تلاوت با صوت زیبا ورعایت نكات تجوید خلاصه نمى شود، بلكه ایمان وعمل نیز لازم است. «یتلونه حقّ تلاوته اؤلئك یؤمنون به» - كسى كه در انتخاب مكتب دچار انحراف شود، زیانكار واقعى است. «فاؤلئك هم الخاسرون»

🇮🇷 امشب ساعت ۲۱ همه باهم استقلال ایران اسلامی عزیزمان را با ندای الله اکبر به رخ همه کشورهای وابسته به غرب و دشمنان خارجی و داخلی می کشیم و دوباره آنان را ناکام می گذاریم و فردا باز هم روح کثیف دشمنان و بدخواهان میهمن و سرزمینمان را سیاه می کنیم. 🇮🇷

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 125 سوره بقره: وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (125) ترجمه : و (به یادآور) هنگامى كه خانه(ى كعبه) را محل رجوع و اجتماع و مركز امن براى مردم قرار دادیم (وگفتیم:) از مقام ابراهیم، جایگاهى براى نماز انتخاب كنید و به ابراهیم واسماعیل تكلیف كردیم كه خانه مرا براى طواف كنندگان و معتكفان وراكعان و ساجدان، پاك و پاكیزه كنید. نکته ها : بعد از اشاره به مقام والاى ابراهیم علیه السلام در آیه ى گذشته، به یادگار او یعنى كعبه اشاره نموده ومى فرماید: كعبه را براى مردم «مثابة» قرار دادیم. كلمه «مثابة» از ریشه «ثوب» به معناى بازگشت به حالت اوّل است. كعبه محلّ بازگشت و میعادگاه همه مردم است، میعادگاهى امن و مقدّس. مقام ابراهیم جایگاهى است با فاصله تقریبى 13 متر از كعبه، كه بر حاجیان لازم است بعد از طواف خانه خدا، پشت آن دو ركعت نماز بگزارند و در آنجا سنگى قرار دارد كه حضرت ابراهیم براى بالا بردن دیوارهاى كعبه، بر روى آن ایستاده است و آن سنگ فعلاً در محفظه اى نگهدارى مى شود. مراد از «عهد» در این آیه دستور الهى است. «عهدنا» یعنى دستور دادیم. خداوند جسم نیست تا نیازمند خانه باشد. كلمه ى «بیتى» در این آیه همانند «شهراللّه» درباره ماه رمضان است كه به منظور كرامت بخشیدن به مكان یا زمانى خاصّ، خداوند آنرا به خود منسوب مى كند. ودر عظمت كعبه همین بس كه گاهى مى فرماید: «بیتى» خانه من. گاهى مى فرماید: «ربّ هذا البیت» خداى این خانه. پیام ها : - شخصیّت حضرت ابراهیم، شخصیّتى جهانى است. در آیه قبل، ابراهیم را امام براى همه ى مردم قرار داد و در این آیه كعبه را میعادگاه همه مردم قرار داده است. «جعلنا البیت مثابة للنّاس» - جامعه نیازمند امام و امنیّت است. در آیه ى قبل فرمود: «انّى جاعلك للناس اماماً» و در این آیه مى فرماید: «واذ جعلنا البیت مثابةً للناس وأمناً» - كسى كه در راه خداوند حاضر شود خود و همسر و فرزندش را تسلیم نماید، باید تمام سرها در جاى پاى او براى خداوند به خاك برسد. «مصلّى» [مضمون حدیثى كه در تفسیر نورالثقلین، ج 1 ص 122، آمده است.] - چون خانه از خداست؛ «بیتى» خادم آن نیز باید از اولیاى او باشد. «طهّرابیتى» - زائران بیت اللّه را همین كرامت بس كه ابراهیم و اسماعیل، مسئول طهارت و پاكى آن بیت براى آنها بوده اند. «طهّرا بیتى للطائفین...» - عبادت با طهارت، پیوند دارد. «طهّرا... والركع السجود» - عبادت و نماز به قدرى مهم است كه حتّى ابراهیم و اسماعیل براى انجام مراسم آن مأمور پاكسازى مى شوند. «طهّرا بیتى لِ ... الرّكّع السجود» - مسجدِ مسلمانان باید پاكیزه و رغبت انگیز باشد. «طهّرا... الرّكّع السجود»

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 127 سوره بقره: « وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» (127) ترجمه : «و (بیاد آور) هنگامى كه ابراهیم، پایه هاى خانه (كعبه) را با اسماعیل بالا مى برد (ومى گفتند:) پروردگارا از ما بپذیر، همانا تو شنوا و دانایى». نکته ها : از آیات و روایات متعدّد استفاده مى شود كه خانه كعبه، از زمان حضرت آدم بوده و حضرت ابراهیم علیه السلام آنرا تجدید بنا نموده است. چنانكه آن حضرت در موقع اسكان همسر و فرزندش در سرزمین مكّه مى گوید: «ربّنا انّى اسكنتُ من ذرّیتى بوادٍ غیر ذى زَرع عند بیتك المحرّم» [ابراهیم، 37] خداوندا بعضى از خاندانم را در این سرزمین خشك و بدون زراعت، در كنار خانه ى تو سكونت دادم. بنابراین در زمان شیر خوارگى حضرت اسماعیل علیه السلام نیز اثرى از كعبه وجود داشته است. و در سوره ى آل عمران [آل عمران، 96] نیز از كعبه به عنوان اوّلین خانه مردم یاد شده است. در آیه مورد بحث نیز سخن از بالا بردن پایه هاى خانه بدست ابراهیم علیه السلام است و این تعبیر مى رساند كه اساس خانه كعبه، قبلاً وجود داشته و ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام آنرا بالا برده اند. حضرت على علیه السلام نیز در خطبه قاصعه [نهج البلاغه، خطبه 192] مى فرماید: خداوند تمام مردم را از زمان حضرت آدم تا ابد، با همین كعبه و سنگ هاى آن آزمایش مى نماید. ابراهیم واسماعیل علیهما السلام در كار مساوى نبودند. در حدیث مى خوانیم: ابراهیم بنّایى مى كرد واسماعیل سنگ به دست پدر مى داد. وشاید به سبب همین تفاوت، میان نام آن دو بزرگوار فاصله گذاشته است. «یرفع ابراهیم القواعد من البیت و اسماعیل» پیام ها : - بانیان كارهاى نیك را فراموش نكنیم. «اذیرفع» «اذ» یعنى گذشته را یاد كن. - در مسیر اهداف الهى، كار بنّایى و كارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى خواهند. «یرفع ابراهیم القواعد... ربنّا تقبّل منّا»

✅ #گزارش پروژه ۹۸۳ #امام_رضایی_ها الحمدلله امروز در شهرستان بمناسبت نیمه شعبان؛ سالروز ولادت منجی عالم بشریت حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف پخت و توزیع نذری داشتیم 👈 فردا نیز به همین مناسبت در مسیر پیاده روی مسجد مقدس جمکران توزیع نذری به نیابت از شما عزیزان خواهیم داشت. 🏦 بانک ملت ـ مهرداد صدقیانی 💳 6104337406844132 📃 ارسال رسید به 09138684783 مبالغ مازاد در دیگر امور هزینه می شود. ارادتمند؛ صدقیانی

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 128 سوره بقره: رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (128) ترجمه : (ابراهیم واسماعیل همچنین گفتند:) پروردگارا! ما را تسلیم (فرمان) خود قرارده واز نسل ما (نیز) امّتى كه تسلیم تو باشند قرارده و راه وروش پرستش را به ما نشان ده وتوبه ى ما را بپذیر، كه همانا تو، توبه پذیر مهربانى. نکته ها : با آنكه حضرت ابراهیم واسماعیل هر دو در اجراى فرمان ذبح، عالى ترین درجه تسلیم در برابر خدا را به نمایش گذاردند، امّا با این همه در این آیه از خداوند مى خواهند كه مارا تسلیم فرمان خودت قرارده. گویا از خداوند تسلیم بیشتر و یا تداوم روحیّه تسلیم را مى خواهند. كسى كه فقط تسلیم خدا باشد، نه تسلیم عموى بت تراش مى شود و نه در برابر بت ها به زانو مى افتد و نه از طاغوت ها پیروى مى كند. پیام ها : - به كمالات امروز خود قانع نشوید، تكامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «ربنا و اجعلنا مسلمَین لك» - توجّه به نسل و فرزندان، یك دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است كه حاكى از وسعت نظر و سوز وعشق درونى است وبارها در دعاهاى حضرت ابراهیم آمده است. «ومن ذریّتنا» - راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات مى شود. «أرنا مناسكنا» - تا روح تسلیم نباشد، بیان احكام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم علیه السلام ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مى كند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مى خواهد. «واجعلنا مسلمَین لك... ارنا مناسكنا» - نیاز به توبه وبازگشت الطاف الهى، در هر حال وبراى هر مقامى، ارزش است. «تب [در حدیث مى خوانیم: رسول اكرم صلى الله علیه وآله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار مى نمود، با اینكه او معصوم بود و هیچ گناهى نداشت.] علینا» - یكى از آداب دعا، ستایش پروردگار است كه در این آیه نیز به چشم مى خورد. «التواب الرحیم» میلاد پرنور حضرت بقیةالله الاعظم، (ارواحنا له الفداء)، امام مهدی صاحب العصر و الزمان را به محضر شما بزرگواران تبریک و تهنیت عرض می‌ نمایم. از خداوند متعال خواستارم که همه ما را از منتظران واقعی و حقیقی آن حضرت قرار داده و توفیق درک ظهور ایشان را به ما عطا فرماید.

✅ #گزارش پروژه ۹۸۲ #امام_رضایی_ها الحمدلله رب العالمین این پروژه هم به کمک شما خوبان به سرانجام رسید و تونستیم یک عدد آبگرمکن دیواری بِست به مبلغ مجموعا ۸ میلیون تومان خریداری کرده و برای این مددجو نصب و راه اندازی کنیم؛ ان شاء الله موجب خیر و برکت برای ایشان و باقیات الصالحاتی باشد برای شما خوبان ارادتمند؛ صدقیانی

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 129 سوره بقره: رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ (129) ترجمه : پروردگارا! در میان آنان پیامبرى از خودشان مبعوث كن تا آیات تو را بر آنها بخواند و آنان را كتاب و حكمت بیاموزد و (از مفاسد فكرى، اخلاقى و عملى) پاكیزه شان نماید، همانا كه تو خود توانا و حكیمى. نکته ها : این آیه، دعایى دیگر از حضرت ابراهیم علیه السلام را بازگو مى كند كه بیانگر عظمت فوق العاده روح، و ترسیم كننده ى سوز و اخلاص درونى اوست. با آنكه خود در حال حیات و از پیامبران برجسته الهى است، براى نسل هاى آینده دعا مى كند كه پروردگارا! در میان مردم و ذریّه من، پیامبرى از خودشان مبعوث كن. از رسول خدا صلى الله علیه وآله نقل شده است كه فرمودند: «أنا دعوة ابى ابراهیم» من نتیجه اجابت دعاى پدرم ابراهیم هستم كه فرمود: «ربّنا وابعث فیهم رسولاً منهم» [تفسیر صافى والمیزان] با آنكه در دعاى ابراهیم علیه السلام تعلیم بر تزكیه مقدّم شده است، امّا خداوند در اجابت این دعا، تزكیه را مقدّم داشته تا به ابراهیم هشدار دهد كه تزكیه، با ارزش تر است و تعلیم در مرتبه بعدى است. «یزكّیهم ویعلّمهم الكتاب والحكمة» [جمعه، 2] پیام ها : - نیاز به رهبر آسمانى، از اساسى ترین نیازهاى جامعه بشرى است. اگر قرن ها قبل براى آن دعا مى شود، نشان دهنده ى اهمیّت و ارزش و نقش آن است. «یرفع ابراهیم... وابعث فیهم» آرى، بالا بردن دیوارهاى كعبه بدون حضور رهبر معصوم و الهى، بتخانه اى بیش از آب درنمى آید. - هدف از بعثت پیامبران، تعلیم و تزكیه مردم بر اساس كتاب آسمانى است. «یتلوا... یعلّمهم... یزكّیهم» - علم ودانش زمانى نتیجه مى دهد كه همراه با بینش و حكمت، و همراه با تزكیه و تقوى باشد. «یعلّمهم الكتاب والحكمة ویزكّیهم»